icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ผีผายามังกร

บทที่ 5 ไร้ยางอาย (3)

จำนวนคำ:3355    |    อัปเดตเมื่อ:12/01/2022

่ถง องครักษ์เหวินได้เปิ

ขาได้ล้อเล่น

ยงนางน่ะหรือกลับม

ยบางนั้นให้เข้ามาใกล้ จู่โจมขโมยจุมพิตแรกไ

เต็มไปด้วยความรู้สึกดีที่เขามีต่อนางอ

ค์รักเหวินได้เป

รภาพความในใจด้วยความสัตย์จริงและบอกว่าตนไม่อาจรั

บไหว้ฟ้าดิน เป็นภรรยาท่าน แม้มิได

กับโคมลอยที่ถูกปล่อยขึ้น

ดินต่อหน้าพระพุทธรูปพระโพธิสัตว์ให้ฟ้าดินเป็นพยาน ก่อน

สียงบรรเลงบทรักนั้นดังออกมานอกกระท่อมกลางป่า

งบนแผ่นหลังของ

ประเคนความปรารถนาแ

ายที่มีผิวไม่เรียบลื่นของนางไม่ไ

าของเขาและเติมเต็มมัน เสียงอันไพเราะของ

.ข้าอยากมี

ทว่าคำตอบของนางคือการประกบริมฝีปากนุ่มพ

บเงาชายผู้นั้น เขาห

ริยาของตน นางเข้าใจดีว่าอย่างไรนาง

ที่ผ่านทางมาให้นางช่วยเหลือไ

อต้องค่อย ๆ ประคองกายตนเองขึ้นมาสวมเสื้อผ้าที่ถูกเขาถอ

งอกข้างซ้ายที่เต้นรัวด้วยความรู้สึกเจ็บปวดที่แล่นเข้ามาพร้อมกับทร

่านมาเก้าเดือน นางท้องแก่ใกล้คลอดเขาผู้นั้นยังไม่กลับมา ยาม

ดประตูสู่ปรโลกจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด หมองูตายเพราะงู ไฉนหมอตำแยจะตายเพราะคลอดลูกเพียงลำพังมิได้ ยายเฒ่าผู้นั้นมาช่วย

ไปข้างนอกเรือนไม้เก่าหลังนี้ แสงของพระอาทิตย์ในยามเช้าวันใหม่แยงเข้ามาในตานาง ก่อนที่เงาของนกยักษ์ขาวตัวใหญ่กำลังแพนหางบดบังแสงของดวงอาทิตย์ จึงละม้ายคล้ายว่านกยูงตัวนี้มัน

ั้นขยับเอื้อนเอ่ย ก่อนจะละสายตาจากความงดงามนั้

ีนามว่

ั่งหรือข้อห้ามก็ไม่เคยมี นั่นเป็นเพราะขงเฉว่เป็นเด็กดี เป็นเด็กฉลาดและตั้

อีกครั้ง นางรีบนำเด็กน้อยไปซ่อนในตู้แล้วบอกกับเขาว

รกและข้อเดียวในชีว

หน้ากากผู้นั้นพบเห็นเข

งการพยักหน้ารั

่กลับเอ่ย

กแก๊งลักพา

จจะทำให้ส่งเสียงเพี้ยนเป็นคำประหลาดเช่นนี้ได้อย่างไร แต่คำว่า ‘ลักพาตั

ว่จะหลบเข้าไปในตู้ทันที เช่นเดียวกันกับแม่ของเ

นตู้ขณะที่ชายสวมหน้ากากผู้นั้นมาเยี่ยมเยียนแม่ของเขา คล้าย

้นว่าขงเฉว่มักจะไปปลดแผ่นป้ายลงเพื่อเปิดบ้านแห่งนี้และรักษาคนที่เข้ามาหาเวลาที่นางออกไปทำธุระอยู่บ่อ

ๆ โดยการกากบาทที่คนไข้หรือแม้แต่แขกคนสำ

ับผู้นั้นมาเยี่ยมเยียนแม่ของเขาในเวลาที่นางไม่

นี้ไม่เ

้ำยังเขากลับเข้านั่งขัดสมาธิรอท่า

ก็ลุกขึ้นพลันแล้วสาวเท้ายาว ๆ เข้าไปหา เขาอุ้ม

ตูตู้ออกมาพลัน วิ่งตามมาด้วยค

อให้เขาหยุดรถดังขึ้นกว่าเดิม จะเรียกว่าน

ครุ่นคิดว่านางเป็นห่วงสิ่งใด หรืออะไรที่สำคัญถึงขนาดที่นางต้องกรีดร้องให้หยุดอย่าง

ูเหมือนตนใน

ะคองลูกชายของนางที่ล้มหน้าคะมำ มือไม้ปัดดินที่เลอะเนื้อตัว

้ามาหาสองแม่ลูก เงาของบุรุษร่างหนาวัยยี่สิบเจ็

นั้นของเด็กน้อยในอ้อมอกของฉานฉู สุดท้ายก็กล้ำกลืนความร

องฮ่องเต้ที่ต้องการพ

ท่าทีสงบเสงี่ยม ขงเฉว่เองก็พยา

าด” นางเอ่ยกับลูกชา

ู่แล้ว เหตุใดชายสวมหน้ากากผู้นั้นถึงไม่ผูกผ้าปิดปาก แม้

เหตุผลอื่นที่เขาต้องสว

ตัวหมอตำแยต่ำต้อยอย่างนางเข้าวัง อาจเป็นเพราะเรื่องท

คิดไม่ตก ขนาดที่บุรุษอีก

้องเป็นลูกชายขอ

งถึงพยายามซ

จ็บแค้นเรื่

ีสายข่าวตามมาพบเขาพร้อมรายงานว่ามีผู้ลอบปลงพระชนม์ฮ่องเต้ เช

ายปี เหตุการณ์กบฏราชสำนัก เหตุการณ์อ๋องชิงเมือง เหตุการณ์

้ชีวิตเยี่ยงสตรีหม้ายและคนไข้ที่ผ่านมารักษากับ

ย็นเพราะนางหมดรักแล้วในขณะที่เขาเฝ้ารอคอยวันที่ได้กลับมาหานางที

กพิมพ์เดียวกับเขาเ

สนใจจากสองแม่ลูกได้ ครั้นริมฝีปากของ

็นอย่างไร หมอหลวงไม่ส

ถามเรื่องลูกชายแล้วเปลี่ยนเ

ยายามปิดข่าวลือ

่าพระองค์จะมีทายาทแล้ว ทว่าลูกที่เกิดจากนางรำจากคณะนักดนตรีเร่ร่อนแล้วได้รั

ทางในการรักษา ซ้ำยังโดนกดดันจากราชสำนักหรื

การ แม้แต่พระนางเองยังไปสวดมนต์ไหว้พระเพื่อขอพรให้

มอฝึกหัดและบรรดาหมอชาวบ้านเข้ามาทำการร

ี่ประทับกลางฝ่ามือแสดงถึงควา

ีความรู้เรื่องยา สามารถเขีย

์ในขั้นต้น มีหน้าที่ดูแลศึกษาตำราย

วามสามารถในการรักษาและสามารถเขียนตำราให้แพทย์ฝึกหัดได้อ่านแ

้นคือตราบัวหลวง หมายความว่าบุคคลผู

กษณ์นี้จะถูกเรียกว

างเพียงใดแต่สวรรค์ก็มีตา

สวรรค์ มีค

แต่กลับเป็

ะปุ่มตะป่ำราวกับคางคก ทว่าชาวเมืองอู่ถงกลับมีลูกสลักนางไว้บูชา ถึงขั้นมีรูปสลักทำจากไม้เป็น

สลักของนางราวกับสร้างมาเพื

นั้นจ้องมองรูปสลักราวกับครุ่นคิดบางอย่างก่อนจะเอ่

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ลิขสิทธิ์ และคำเตือน2 บทที่ 2 ตัดเข้าโฆษณา3 บทที่ 3 ไร้ยางอาย (1)4 บทที่ 4 ไร้ยางอาย (2)5 บทที่ 5 ไร้ยางอาย (3)6 บทที่ 6 ไร้ยางอาย (4)7 บทที่ 7 ฉานฉูรับราชโองการ (1)8 บทที่ 8 ฉานฉูรับราชโองการ (2)9 บทที่ 9 ฉานฉูรับราชโองการ (3)10 บทที่ 10 ฉานฉูรับราชโองการ (4)11 บทที่ 11 ฉานฉูรับราชโองการ (5)12 บทที่ 12 ฉานฉูรับราชโองการ (6)13 บทที่ 13 ฉานฉูรับราชโองการ (7)14 บทที่ 14 กาลกิณี (1)15 บทที่ 15 กาลกิณี (2)16 บทที่ 16 กาลกิณี (3)17 บทที่ 17 นางไม่พูด (1)18 บทที่ 18 นางไม่พูด (2)19 บทที่ 19 นางไม่พูด (3)20 บทที่ 20 นางไม่พูด (4)21 บทที่ 21 นางไม่พูด (5)22 บทที่ 22 นางไม่พูด (6)23 บทที่ 23 นางไม่พูด (7)24 บทที่ 24 สังเวยแพทย์ (1)25 บทที่ 25 สังเวยแพทย์ (2)26 บทที่ 26 สังเวยแพทย์ (3)27 บทที่ 27 สังเวยแพทย์ (4)28 บทที่ 28 สังเวยแพทย์ (5)29 บทที่ 29 เครื่องสังเวย (1)30 บทที่ 30 เครื่องสังเวย (2)31 บทที่ 31 เครื่องสังเวย (3)32 บทที่ 32 เครื่องสังเวย (4)33 บทที่ 33 ตัวล่อ (1)34 บทที่ 34 ตัวล่อ (2)35 บทที่ 35 ตัวล่อ (3)36 บทที่ 36 เปิดหูเปิดตา (1)37 บทที่ 37 เปิดหูเปิดตา (2)38 บทที่ 38 นักเล่านิทานพเนจร (1)39 บทที่ 39 นักเล่านิทานพเนจร (2)40 บทที่ 40 นักเล่านิทานพเนจร (3)41 บทที่ 41 เหม็นเน่า (1)42 บทที่ 42 เหม็นเน่า (2)43 บทที่ 43 เหม็นเน่า (3)44 บทที่ 44 เจ้าหุบเขาเสวี่ยและเซิน (1)45 บทที่ 45 เจ้าหุบเขาเสวี่ยและเซิน (2)46 บทที่ 46 เจ้าหุบเขาเสวี่ยและเซิน (3)47 บทที่ 47 เจ้าหุบเขาเสวี่ยและเซิน (4)48 บทที่ 48 เจ้าหุบเขาเสวี่ยและเซิน (5)49 บทที่ 49 มนต์ดำ (1)50 บทที่ 50 มนต์ดำ (2)51 บทที่ 51 มนต์ดำ (3)52 บทที่ 52 ปราบมังกร (1)53 บทที่ 53 ปราบมังกร (2)54 บทที่ 54 ปราบมังกร (3)55 บทที่ 55 ปราบมังกร (4)56 บทที่ 56 ปราบมังกร (5)57 บทที่ 57 ขี่มังกร (1)58 บทที่ 58 ขี่มังกร (2)59 บทที่ 59 ขี่มังกร (3)60 บทที่ 60 ขี่มังกร (4)61 บทที่ 61 ขี่มังกร (5)62 บทที่ 62 คนโปรด (1)63 บทที่ 63 คนโปรด (2)64 บทที่ 64 คนโปรด (3)65 บทที่ 65 ตะลุมบอน (1)66 บทที่ 66 ตะลุมบอน (2)67 บทที่ 67 ตะลุมบอน (3)68 บทที่ 68 ไม่ต้อง (1)69 บทที่ 69 ไม่ต้อง (2)70 บทที่ 70 ไม่ต้อง (3)71 บทที่ 71 โง่เง่า (1)72 บทที่ 72 โง่เง่า (2)73 บทที่ 73 โง่เง่า (3)74 บทที่ 74 โง่เง่า (4)75 บทที่ 75 โง่เง่า (5)76 บทที่ 76 อย่าหนีข้าไป (1)77 บทที่ 77 อย่าหนีข้าไป (2)78 บทที่ 78 ก็ไม่เลว (1)79 บทที่ 79 ก็ไม่เลว (2)80 บทที่ 80 ก็ไม่เลว (3)81 บทที่ 81 ก็ไม่เลว (4)82 บทที่ 82 ก็ไม่เลว (5)83 บทที่ 83 ก็ไม่เลว (6)84 บทที่ 84 สอด (1)85 บทที่ 85 สอด (2)86 บทที่ 86 สอด (3)87 บทที่ 87 ซื่อซื่อ (1)88 บทที่ 88 ซื่อซื่อ (2)89 บทที่ 89 ซื่อซื่อ (3)90 บทที่ 90 ซื่อซื่อ (5)91 บทที่ 91 ชายแก่ (1)92 บทที่ 92 ชายแก่ (2)93 บทที่ 93 ชายแก่ (3)94 บทที่ 94 ชายแก่ (4)95 บทที่ 95 จุก (1)96 บทที่ 96 จุก (2)97 บทที่ 97 จุก (3)98 บทที่ 98 เหี่ยว (1)99 บทที่ 99 เหี่ยว (2)100 บทที่ 100 เหี่ยว (3)