ลิขิตรัก พันธนาการหัวใจ

ับขวัญข้าวตามลำพัง แต่คำนี้ขวัญข้าวกลับไม่เคยเอ่ยเรียกนางเอมอรให้ได้ยินสักครั้งเดียว เพราะคำว

้าเอม แต่ขวัญแ

่ที่เธอเพิ่งสั่งเปลี่ยนไปเมื่ออาทิตย์ก่อน ขวัญข้าวมองทุกสิ่งทุกอย่างภายในบ้าน มันช่างเปลี่ยนไปมากกว่าตอนที่เธออยู่ที่นี่ด้วยซ้ำ เอมอรเปลี่ยนใหม่หมดทั้งโซฟา ผ้าม่าน โต๊ะ เก้าอี้ แจ

บ้านเหรอคะ” ขวัญข้า

คงสงสารก็เลยออกไปซื้อมาให้” เอมอรเอ่ยอย่างภูมิใจ แต่ทว่าขวัญข้าวกลับไม่รู้สึกแบบนั้นสักนิดเดียว เพราะอะไรและทำไมพ่อของเธอถึงต้องทำอะไรเพื่อผู้หญิงคนนี้ซะมากมายด้ว

่อนนะคะน้าเอม” ขวัญข้าวเอ่ยเสียงเนือยๆ แตกต่

นข้าวนะ” นางเอมอรเอ่ยยิ้มๆ เมื่อพูดถึงนายอ

่อนที่ขวัญข้าวจะไปเรียนต่อเธอก็อุตส่าห์ให้โอกาสหล่อนเลือกผู้ชายหล่อๆ รวยๆ การศึกษาดีๆ บางคนเป็นลูกหลานเพื่อนๆ ของนายอรุณ เธอก็ลงทุนนัดแนะมาแนะนำให้ขวัญข้าวรู้จัก แต่ทว่าลูกเลี้ยงของเธอกลับเล่นตัวใช่ย่อย หล่อนไม่ยอมไปดูตัวบ้า

นไม่ยอมไปดีๆ เธอก็ต้องหาวิธีให้ขวัญข้าวออกไปให้ได้ แต่จะด้วยวิธีไหนนั้นมันก็ต้องขึ้นอยู่กับการร่วมมือของขวัญข้าวเองด้วย ถ้าขืนเจ้าหล่อนมัวเล่นตัวไม่เข้าเรื่อง เธอก็จะไม่รอเวลาอีกต่อไป ในเมื่อลูกเลี้ยงของเธอมันช่างเลือกผู้ชายดีนัก เธอก็จะหาพวกตาสีตาสา การศึกษาต่ำๆ จนๆ มาให้เป็นผัวสักคน เมื่อไม่มีขวัญข้าวเธอจะได้อยู่อย่างสบายอกสบายใจกว่านี้ จะได้ไม่มีอะไรมา

มากเพราะขวัญข้าวชอบบ้านโล่งๆ มากกว่าที่จะตกแต่งอะไรเยอะแยะเหมือนกับบ้านใหญ่ เมื่อเข้ามาภายในบ้านขวัญข้าวก็เปิดประตูกระจกให้ลมเย็นๆ พัดเข้ามา แล้วจึงหย่อนตัวลงไปนั่งบนเก้าอี้หวายตัวโตที่เธอแบกกลับมาจาก อัมพวาด้วยตัวเอง เสียงกระดิ่งลมกระทบกันไป

าวบ่นกับตัวเองก่อนจะหลับตาลงอย่างช้าๆ อากาศเย็นๆ พัด