คืนนั้น..ฉันลืมไม่ลง

ิตเด็กหอ ที่บ้านฉันขายของชำ รายได้ก็พอกินพอใช้ ไม่ได้เหลือเก็บเท่าใดนัก ฉันจึงหารายได้พิเศษโดยการทำงานหลังเวลาเรียนตามร้านอาหารฟาสท์ฟ

่าฉันชวนไปทำบาร์อะโกโก้แล้วต้องขึ้นไปเต้นโชว์ด้วยหรือไง นี่มันผับธรรมดา ก็มีดีเจเปิดเพลง มีคนเต้น แค่หรูหราขึ้นมาหน่อย พวกคนมีตังค์เขาไปกัน ฝรั่งก็เยอะ ทิปเลยหนักหน่อย ” ฉันนั่งคำนวณเวลาเรียนว่าจะตื่นไหวไหม เฟิร์นมีรถจักรยานยนต์ซึ่งฉันคงจะได้อาศัยซ้อนท้ายไปกับเธอแล้วหารค่าน้ำมันเอา ผับเลิกตีสอง ใช้เวลาขับรถประมาณสี่สิบนาที อาบน้ำอาบท่าเสร็จก็น่าจะได้นอนตีสาม ฉันมีเรียนเช้าทุกวันที่เวลาเก้าโมง นอนวันละห้าชั่วโมงน่าจะพอวะ เพื่อตัวเอง เพื่อครอบครัว เพื่อเงิน ต้องไหวสิ แต่แล้วฉันก็นึกอะไรบางอย่างได้ ก่อนเงยหน้ามองเฟิร์นแล้วยิ้มแหย ๆ “ แก ทำงานในผับต้องหน้าตาดีรูปร่างดีหรือเปล่า อย่างฉันเขาจะรับเหรอ ” เฟิร์นหัวเราะดังลั่น “ เขาก็คัดหน้าคัดหุ่นแหละ แกไม่รู้ตัวเหรอว่าแกสวย ” ฉันเป็นฝ่ายหัวเราะออกมาบ้าง ฉันเนี่ยนะสวย ฉันสูงร้อยหกสิบห้าเซนติเมตร หนักห้าสิบหกกิโลกรัม หุ่นไม่ได้อ้อนแอ้นบอบบางเหมือนอย่างสมัยนิยม เรียกได้ว่าอวบระยะสุดท้าย ก็ว่าได้ แถมผิวค่อนข้างคล้