เมื่อนางเอกพอแล้ว

ที

นานๆ จะได้ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมต

อดลม” หลิวเจียลี่รับถ้วยน้ำแกงจากสาวใช้ส

างเลย หลายวันที่ผ่านมา เรือนของนางได้รับกับข้าวเพียง

คนอื่น” หลิวฮูหยิน รีบอวดลูกสาวให้ผู้เป็นสามีฟัง นานๆ จ

ยมพี่ใหญ่ที่เรือนทุก

รสังเกตเห็น ตุ๋นน้ำแกง ต้มตุ๋นล่ะสิไม่ว่า หมาซักตัวข้า

ำแกงไก่ ไม่ใช่น้ำแกงแ

ไปเป่าจนหายร้อน แล้วน้ำมาจ่อริมฝีปากชิงชิง “ทานให้หมดเลยนะเจ้าค่

ม่ปล่อยนางไปง่ายๆ แน่ เอาว่ะ ข้าจะให้พวกเจ้ารังแกข้าเป็นครั้งสุดท้ายก็แล

ิใจในตัวฮูหยินไม่ได้ คิดไม่ผิดที่แต่งนางเข้ามา หล

ละนางเอกก็ไม่สู้คนชิงชิงร่วมสนทนาเพียงไม่กี่คำเออออไปด้วยตามมารยาท ตั้งหน้าตั้งตากินอาหารตรง

ุณหนูใหญ่จะเดินทางไปรักษาตัวที่บ้านเดิมของมารดา หลิวอี้สงสั่งคนให้เตรียมของรถม้าและสัมภาระให้หลิวชิงชิงเดิน

แต่พอรู้ว่าสามีจะเป็นคนลงเมื่อเตรียมการเอง ได้แต่เก็บความเคียดแค้เอาไว้ภาย

ึ่งคนยิ้ม แต่มีอ

นถึงเพียงนี้” การเดินทางออกไปอยู่ไกลถึงฉางอัน

า มองดูขบวนสำภาระ นิ้วข

บตำลึงเงิน แถมถูกแม่ใหญ่และน้องๆ ค่อยกลั่นแกล้ง ข้าวจะกินแต่ล่ะมื้อก็น้อยนิด แต่ดูสิพอข้าได้เดินทา

็นรถม้าที่วิ่งตามหลายคันก็พยักหน้า ก็จริงอย่างที่นา

ั้งสองคน พี่สาว

30/11/65 นะคะ มาลุ้นกันว่าพรนับพันจะได้ไปมีชีวิ

้งสองคน พี่สาวค

30/11/65 นะคะ มาลุ้นกันว่าพรนับพันจะได้ไปมีชีวิ