เพื่อนพ่อหนูขอนะ

เล่นที่บอกว่าจอดรถอยู่หน้าบ้านแต่พอชะโงกหน้าออ

อยู่” เมธีตอบแล้วย

้ำมาแล้ว อาบกับใครมาครับค

ข้าวต้มปลาร้านนี้อร่อยมาก ขายแค่ตอนเ

คยมาหาที่บ้าน มาเช้าๆ แบบนี้ก็บ่อยแต่นานแล้วตั้งแต่สมั

ับความหล่อของกูรึยัง” เมธีถามเจ้าขอ

มึงมาทำอะไร

มมาฝากมึงไง กู

ม่ใช่เรื่องปกติแน่นอนที่เพื่อนจะโผล่มาหาแต่

่อยากแวะมาห

ใช่ไหม มึงบอกกูได้นะ

ปได้ขนาดนั้น กูสบายดีและจะบอกเป็นครั้งที่สามหรือสี่

ดึก คงตื่นสายๆ แหล

งานเป็นไง

ี้อยู่ทำกันอีกค

ับดึกอีกเหรอ”

าแต่มึงไม่

ร็จเถอะ จะได้มากินข

มึงไปนั

หาถ้วยหาชา

็ยังหันกลับมามองเพื่อนที่กำล

ครั้งไม่ถ้วน มันมีแค่หนึ่งชั้นทั้งบ้านมีกันสอ

ายเหตุการณ์ เช่น เรียนจบ แต่งงาน วันเกิดลูกสาวและวันตายของภรรยา วันแห่งควา

ู่รอบตัวแต่ในวันที่สูญเสีย เราจะได้เห็

ดยไม่ทันตั้งตัว ภูวนัยก็หัวหมุ

ักจิ้มลิ้มเหมือนตุ๊กตาเขายิ่งรักและเอ็นดู ไหนจะเรื่องที่สูญเสียแ

ม ชายหนุ่มเริ่มเข้ามาชิดใกล้หวังได้เชยชม เมธีเลี้ยงคาเมเลียมาตั้งแต่เล็ก เขาย่อมรักและ

บเธอ หึงจนควันออกหูเมื่อรู้ว่าเธอไปเท

กหลานตัวเองได้อย่างไรมันไม่

องนอนของคาเมเลีย แน่นอนว่าเธอยังหลับอยู่แต่หลับแบบไหน หลับเพราะเหน็ดเหนื่อยจากการ

่อนเหมือนที่เคยนั่งตักเข

ไปหยิบถุงข้าวต้มแ

งียออกมาทั้งชุดนอน เธอมองไปรอบๆ

ก ขอโทษที่

วกอดอกตัวเองโดยฉับพลันเพ

นอนต่อ

เก็บค่ะ อาธีโด

ที่รบกวนเมลนะ ไอ

” คาเมเลียเดินห่อไหล่แล้วดึงเสื้อไม่ให้ลู่ไปกับตัว เธอหยิบแก้วชิ้นใหญ่วางไว้บนทิชชู เมื่อดู

ำไมเห

พวกมันมารื้อขยะ” คาเมเลียนำเศษแก้วทั้งหมดห่อกับผ้าเช

ะจำไว้ใช้ค่ะ แ

ื่นเช้าจัง ห

อาธีทำ

ทำลายทรัพย์ส

ซื้อคืนให

ชามแก้วนำเข้า

แถมมาจากผง

นี่มีเรื่องให้เถี

นอนต่อ

นข้าวต้มก่อนไหมเมล

ปล้างหน้า เปลี่ยนเ

กลับไปแต่งตัวแต่ก็ยังคิดวนเวียนแต่เรื่องนี้ หร

ยวนี้กูแวะมาบ้าน

สาวคิดถึงคุณเมธีจะตายไป ตั้งแ

วันอยู่แล้วไหม เบื

่คิดถึง

แตกแล้ว ไอ้เพื่อนตัวดีมันรู้แล้วใ

มากนะ ตั้งแต่มี

รื่องคลิปมันก็ผ่านมาหลาย

รูป นี่หลุดมาเป็นภาพเคลื่

หละ ไอ้พวกหมาลอบกัด” ถึงจะผ่านมาหลายเด

มูลค่าหลายร้อยล้าน พวกมันคงเล่นสกปรกหวังให้ลูกค้าเกิดความไม่มั่นใจจะได้

มธีอดรู้สึกผิดไม่ได้เพราะคาเมเลียเด

ิวอยู่พอดี เมื่อคื

ไม่กิ

จค่ะ พอหัวถึงหม

ดอาได้สักพักแล้ว เห็น

่ะ น้ำซุปกลมกล่อมหอมกรุ

ก” ภูวนัยตอบแต่มอ

ๆ อยู่นะนี่” คาเมเลียเริ่มได้กลิ่นความไม่ชอบมาพ

ม่มีอะไร”

ได้กินข้าวเช้าด้วยก

ขอบคุณอาธีมากนะคะ

นอาเยอะแล้วก

มคนพร้อมหน้าแต่วันเวลาแห่งความสุขเหล่านั้นไม่มีวันยืนยงเธอก็โตขึ้น

นพี่เลี้ยงเด