เพื่อนพ่อหนูขอนะ

งเจรจางานชิ้นใหญ่มูลค่าหลายร้อยล้าน เธออยากให้พ้นช่วงนี้ไปก่อน พ่อจะได้ไม่มีเรื่

ร้านแห่งหนึ่งย่านกลางเมืองที่มีดาวมิชลินรับประกัน ในรีวิวผู้ค

ครับ” พนักงานชายในชุดสูทเรียบกริบเ

หว่างเดินไปที่โต๊ะ เขาอยากอยู่ใกล้เ

ริกรชายที่หล่อระดับนายแบบแนะนำเมนูเอกลั

เปลี่ยนชุดก่อน” คาเมเลียกระซิบกระซาบเพร

สตัลและเชิงเทียนหรูหราก็อดทึ

ภาพดี ไม่เห็นเป็นไรเลยว่าแ

กให้อาธีกินของโปรด

ว่าเธอจะขี้อ้อนช่างเอาใจขนาดนี้ เมื่อก่อนเธอติดจะเกเรดื้อรั้นหน่อย

อยากลองดื่มไ

ถามคนตัวเล็กที่ทำหน้า

คะอาธี เมลอยากรู

ดื่มแค่ตอนที่อ

วเกี่ยวเพื่อยืนยันคำพูดแ

้แล้วนะ

ล้ว เมลกดป

รื่องพอคเกตพีซี มันคือคอมพิวเตอร์ขนาดเล็กที่ร้านอาหารใช้จดรายการแทน

ักงานนำเครื่องดื่ม ซุป สลัดมาเสิร์ฟก่อน

มากเลยค

รงที่กว่าจะได้โต๊ะ อร่อยต

ะหิวมากแน่ๆ ฟาดส

เพิ่มไ

ไม่มีใครมายุ่งกับเราเลยใช่ไหมคะถ้าเราไม่กดปุ่มเรียก”

ากให้ลูกค้ารู้สึกเ

แบบนี้ทำอะไร

หรอคะ” หนุ่มใหญ่หัวเราะชอบใจก

… จุ๊บ” พูดจบเธอก็

บแล้วมั้งคะ” เมธีย

แน่” เธอจูบเขาอย่างเร่าร้อนเพื่อเอาคืน

เลียได้เลย รู้ทั้งรู้ว่าตรงนี้ไม่ควรทำเรื่องบัดสี แต่รสปากแสนหว

มธีคว้ามือเล็กๆ ไว้ทันค

่อว่าอาธีทำได้ค่ะ” คาเมเลียปลดปล่อยเจ้ายักษ

ด มันทั้งเสียวทั้งเครียดในเวลาเดียวกัน ไม่อย

ถูกปลดปล่อย คาเมเลียจัดการที่มันเลอ

วิท

สงสัยดื่มน้ำเยอะใช่ไหมจ๊ะ” จีราพรทั

็นธรรมดาแหละ” คาเมเลีย

ทุกวัน ไ

ไรยั

กวันเลยเหรอ พ

ครั้งแล้วแต่โอกาส” สาวน้อยหน้าแ

าคางแล้วจ้องเพื่อนตาแป๊ว เธอยั

ืมม

้าใจไหมยัยเมล ขอคำจำกัดค

องพูดแค่เคลื่อนไหวร่างกายพร้อมๆ กัน มองตากัน สัมผัส ลูบไล้อีกฝ่ายให้มากที่สุด”

อนเจ้าดุ้นนั้นเข้าๆ ออกๆ ในช่อ

ลับมา” จิ๊บตบมือเรียกเพื่อน

ใจยังท

ู้สึกบ้าง ไม่เห็นม

ีบฉันซะหน่อย ฉั

อบแกไงเมล ฉันสิคนม

” คาเมเลียบุ้ยใบ้ไปที่หนุ่มแว่นโต๊

บว่าแล้วทำหน้างอ ตานั่น

ลวร้ายซะหน่อย

ก็อยากจะได้หล่อๆ ล

ชีวิตฉันมาตลอด ฉันอบอุ่นรู้สึกปลอดภัยเวลาที่เขาอยู่ข้างๆ เรื่องทางกาย

็น่าเข้าใกล้กว่า

ชอบก็เปล่าประโยชน์แต่ฉันอยากบอกว่าจะหาผู้ชายที่มั่นคงตามเฝ้าใครได้เป็นปีๆ แบบเขามันยากนะ สมัยนี้คน

อื่นแต่ก็มานั่งอ่านหนังสือที่นี่แทบทุกวัน เขาเคยมาขอเบอร์บอกตรงๆ เลยแหละว

่ละความพยายามด้วยการมานั่งเฝ้าและซื้อ

อไร” จิ๊บถามเพื่อนที่ปิดตำราไปแ

ออา

รับที่มหาลัยแล้วถ้าพ่อรู้ใค

นเลี้ยงฉลองให้พ่อน่ะ แล้ววันนั้นค่อยบอกเนียนๆ จะ

้าพ่อไม

็นของเขาแล้ว” คาเมเลียบอกเศร้าๆ เธอกลัวพ่อไม่เห็

องกิน คันปากอยากเคี้ยวอะไรเล่น” ระหว่างที่ถามนายแว่นก็เดินผ่านหน้าไปเพราะมีสายเรียกเข้าจะนั่

ลย” จิ๊บได้ยินตาแว่นคุยแบบนั

ห็นรถยนต์คันหนึ่งพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง ความ

!” คาเมเลียปราดเข้ามาดูจีราพรแต่เธอไม

ท้า สีหน้าของเขาบ่งบอกว่าเจ็บปวด

้นมาเร็วมาก มันทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากผลักใ

พยา

ำบากในช่วงแรกๆ ผ่านไปสองสามวันน่าจะชินครั

นานแค่ไหนครับ” บ

ึ้นอยู่กับร่างกายคนไข้ครับ พอถอดแล้วอาจต้

คุณหมอถามคนไข้เพราะก็ผ่านมาหลายช

าไม่ค่อยว่าง” ความจริงเขาอยากจะบอกว่าป้าไม

นี้ไม่มีอะไรน่าห่วงก็กลับบ้าน

ให้” บอยเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาเพรา

อนแล้วจ้องตาเขม็ง ถึงไม่รัก

รบอกคนที่นอนอยู่บนเตียงพร้อมร

อก พวกเธอกลับเถอะ

นายไปไหน” จี

เลียต้องถลึงตาใส่เพื่อน ไ

เราอยู่กับป้าแต่ป้าเขางา

ลกใจ คำถามเมื่อกี้สั้นๆ ห้วนๆ แต่เสียงก็อ่

ดหน่อย

ิน รอก่อนนะ” พูดจบจิ๊บก็

มธีถามเด็กทั้งสองคนที่

วเดี๋ยวพ่อเป็นห่วง อีกสัก

งนี้จะมาหา

ย” จิ๊บโบกมือลาเพื่อนแล้วไหว้เมธี

อาธีหิวแย่

ะ ทำไมเงียบๆ” เขาถามคนตัวเ

วน้ำ

ือจะให้อาไปซื้อแบบเย็นๆ ไ

นตั้งสองวันแล้ว” คาเมเลียย้า

ขา เมล

ะ มันเป็นสถานที่ที่ไม่น่าจะ

ากขยำอาธีทั้งนั้นแหละค

งว่องไวเพราะเธอทั้งไซ้คอทั้งขยำเจ้าลูกชาย ใครจะใจแข็งอยู่ได้ เ

กำกับจังหวะขึ้นลงอย่างเมามัน ทรวงอกขาวผ่องของเธอกระเพื่อมไหวอ

าวน้อยแอ่นอกขึ้นแล้วมือใหญ่ก็บดบี

ธีถามเสียงสั่นพร่าเพ

อใหญ่ไปวางแหมะไว้ตรงเนินสามเหลี่ยม

นสุดที่รัก