เพื่อนพ่อหนูขอนะ

เพื่อนพ่อหนูขอนะ

อัณณากานต์

5.0
ความคิดเห็น
7.4K
ชม
15
บท

รุ่นใหญ่ใจถึง…ขี้หึงด้วย

บทที่ 1 ตอนที่ 1 หลานสาว

“เจ้าหญิงของอา น่ารักที่สุดเลยค่ะ” เมธีนั่งคุกเข่าเพื่อชื่นชมหลานสาวตัวน้อยที่อยู่ในชุดนักเรียน ผมยาวสีน้ำตาลอ่อนถักเป็นเปียสองข้างผูกด้วยโบขาว เธอตื่นเต้นจนแก้มนุ่มนิ่มขึ้นสีระเรื่อ

“คิดว่าอาธีจะไม่มาซะแล้วค่ะ”

“มาแน่นอนค่ะ เจ้าหญิงของอาจะไปโรงเรียนวันแรก อาก็ต้องมาส่งสิคะ”

“หนูกลัวจังเลยค่ะอาธี”

“ทำอะไรครั้งแรก เมลก็ตื่นเต้นแบบนี้ทุกครั้งแต่ก็ผ่านมาได้ตลอด ความกลัวความตื่นเต้นเป็นเรื่องปกติ พอได้เจอเพื่อนเจอคุณครู เรียนเรื่องสนุกๆ เมลก็จะลืมความกลัวไปเอง เมลจำตอนที่เล่นน้ำทะเลครั้งแรกได้ไหมคะ”

เมธีถามเด็กสาวตัวน้อย ไม่รู้ว่าเธอจำได้ไหมแต่เขาจำได้ขึ้นใจ

วันนั้นที่ชายหาด เธอจ้องคลื่นลูกโตที่ซัดเข้าหาฝั่ง เมื่อเทียบกับตัวเล็กจ้อยของตัวเองเธอจึงกลัวจับใจ ทะเลกว้างใหญ่เหลือเกินแถมคลื่นยังส่งเสียงดังโครมคราม

“เมลอยากลงไปเล่นไหมคะ” เมธีถามหลานสาวที่ยังยืนนิ่งไม่ไหวติง

“อาธีจะลงไปกับหนูไหมคะ พ่อล่ะคะ”

“แน่นอนค่ะ” เมธีกับภูวนัยตอบพร้อมกัน เมื่อข้างกายขนาบด้วยคนที่รักและไว้ใจ คาเมเลียจึงออกเดิน ผ่านไปไม่กี่นาทีความกลัวก็หายหมดสิ้น เหลือไว้แค่ความสนุก

“ได้ค่ะอาธี” คาเมเลียตอบแล้วหวนนึกถึงวันอันแสนสุขที่ได้วิ่งเล่นท่ามกลางหาดทราย สายลม แสงอาทิตย์สดใส

“คุยอะไรกันอยู่ อาหลาน” ภูวนัยมาสมทบ อีกไม่กี่นาทีรถคงมาถึง

“คุยเรื่องที่ไปทะเลวันแรกน่ะ” เมธีตอบ

“วันนี้ก็วันแรกเหมือนกัน นางฟ้าของพ่อ เก่งอยู่แล้ว”

“ค่ะพ่อ” คาเมเลียรับปากแต่ไม่ค่อยแน่ใจนัก ถ้าเธอร้องไห้ขอกลับบ้านตั้งแต่ไปถึงโรงเรียน พ่อจะมารับไหม อาธีจะคิดว่าเธอเป็นเด็กไม่น่ารักรึเปล่า

“วันหยุดนี้เราไปทะเลกันดีไหมคะ” เมธีชวน อย่างน้อยหลานสาวจะได้มีเรื่องให้ตั้งตาคอย

“ดีค่ะ สัญญานะคะ”

“สัญญาค่ะแต่ต้องขอพ่อก่อนนะ”

“ถ้าเมลอยากไป พ่อก็อยากไปค่ะ … รถมาแล้ว”

เมธีกับภูวนัยเดินไปส่งสาวน้อยขึ้นรถโรงเรียน ทั้งสองมองจนรถหายไปจากสายตา

“คุณเมธีคะ ได้ยินไหมคะ” ชมนาดถามหัวหน้างานที่ไม่รู้ใจลอยไปถึงไหน

“ขอโทษทีครับ คิดเรื่องงานเพลินไปหน่อย คุณชมมีอะไรให้ผมช่วยครับ”

“เที่ยงแล้วค่ะ วันนี้คุณเมธีกินข้าวกับชมได้ไหมคะ”

“ได้ครับ คุณชมอยากไปกินที่ไหนครับ ร้านข้างนอกใช่ไหมครับ”

“โรงอาหารในบริษัทนี่แหละค่ะ ชมยังไม่เคยกินข้าวพร้อมคุณเมธีเลย”

“ไปกันเลยไหมครับ” เมธีผายมือให้สุภาพสตรีเดินนำไปก่อน เขาแอบถอนหายใจเพราะอึดอัดนิดหน่อย

เมธีคือพนักงานระดับสูงด้านวิเคราะห์ความเสี่ยงเกี่ยวกับการลงทุนแต่แน่นอนว่ายังมีตำแหน่งสูงกว่า นั่นก็คือเจ้าของบริษัทซึ่งก็คือชานนท์ มันคงเป็นข้อมูลธรรมดาเหมือนบริษัททั่วๆ ไป ถ้าชานนท์ไม่ใช่พ่อแท้ๆ ของชมนาด นักศึกษาที่มาฝึกงานและเมธีรับหน้าที่เป็นคนดูแล

เมธีก็งานล้นมืออยู่แล้วแต่เมื่อเจ้าของบริษัทออกปากให้ช่วยฝึกงานลูกสาวใครจะกล้าปฏิเสธ เขาไม่เคยสอนงานใคร ทำงานมาเป็นสิบปีก็ไม่เคยต้องยุ่งเกี่ยวกับเด็กใหม่หรือเด็กฝึกเพราะไม่ใช่หน้าที่

“ผมอยากให้ลูกชมได้เรียนรู้งานจากคนที่เก่งที่สุด” ชานนท์บอกในวงร่ำสุราเมื่อหลายเดือนก่อน

“คุณชาพูดเกินไปแล้วครับ มีคนเก่งกว่าผมตั้งหลายคน ไอ้ภูนี่ไง ไอ้แวนอีก” เมธีบอก

“ผมไม่เถียงหรอกว่าภูกับแวนก็เก่งไม่แพ้กันแต่สองคนนั้นเขามีครอบครัวแล้ว มีลูกมีเมียต้องดูแล ไม่เหมือนคุณที่ยังโสดไร้พันธะ”

“ถึงไอ้ภูจะมีลูกแต่มันก็สอนงานได้นะครับคุณชา”

“สอนน่ะสอนได้อยู่แล้วแต่ผมไม่อยากรบกวน หนูเมลก็มีแค่พ่อ ส่วนแวนลูกก็ยังแบเบาะ คนใกล้ตัวที่ผมไว้ใจก็อยู่ในวงนี้แหละซึ่งคุณเหมาะสมที่สุดเมธี”

“ผมจะทำให้ดีที่สุดครับคุณชา” เมธีรู้ว่าไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้เพราะได้รับความไว้วางใจ เขาจึงต้องทำหน้าที่พี่เลี้ยง คอยสอนงานให้ลูกสาวเจ้าของบริษัทเป็นเวลาสามเดือน

ลำพังแค่เรื่องงานไม่ใช่ปัญหาเลยแต่เมธีกำลังกลุ้มใจกับเรื่องส่วนตัวที่รุงรังขึ้นเรื่อยๆ

เมธีคบกับผู้หญิงคนหนึ่งทั้งสองเจอกันไม่บ่อย หากจะพูดให้ชัดเจนก็คือเจอกันแค่ตอนทำกิจกรรมก็ไม่ผิดนัก เมธีรู้ว่าเธอคบคนอื่นด้วยแต่ก็ไม่เดือดร้อนเพราะระหว่างเขากับเธอมีแค่เรื่องทางกายและเงินตรา ทุกครั้งที่เจอกันเธอจะได้เงินหรือสิ่งของเสมอ

นับเป็นความสัมพันธ์ที่ต่างพึงพอใจกันทั้งสองฝ่าย

แต่ตอนนี้เมธีร้อนรุ่มแทบบ้าแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจมันน่าละอายเหลือเกิน

เขาคิดว่าหัวใจกำลังคิดไม่ซื่อกับหลานสาวที่เลี้ยงมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย จะเป็นใครไปได้ถ้าไม่ใช่คาเมเลีย เจ้าหญิงน้อยของเขา

เธอเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว เป็นสาวสะพรั่งอวบอิ่มที่ใครหลายคนหมายปองซึ่งมันก็เป็นแบบนี้มาเสมอเพราะเธอน่ารักสดใสใครเจอก็ต้องเหลียวมองแต่เมื่อก่อนมันไม่เป็นปัญหาเพราะเธอไม่เคยสนใจเรื่องรักๆ ใคร่ๆ จนมาเป็นนักศึกษานี่แหละ

“ทำไมวันนี้คุณพ่อภูกลับดึกได้ครับเนี่ย” เมธีแซวเพื่อนสนิทที่นั่งดื่มอยู่ข้างกัน ปกติภูวนัยจะกลับบ้านไม่เกินสี่ทุ่มเพื่อไปเจอหน้าลูกสาวแล้วคุยกันก่อนนอนแต่วันนี้จะเที่ยงคืนแล้ว ภูวนัยยังอ้อยส้อยดื่มน้ำรสขมอย่างสบายใจ

“เมลไปทำรายงานกับเพื่อนน่ะ จะกลับดึกหน่อย สักตีสอง”

“รายงานบ้าอะไร !” เมธีโพล่งขึ้นมา

“ก็รายงานไง เป็นนักศึกษาก็ต้องทำงานส่งอาจารย์”

“เมลเป็นผู้หญิงนะไอ้ภู มึงปล่อยลูกให้กลับบ้านดึกๆ แบบนั้นได้ไง”

“มึงคิดว่ากุลืมรึไงว่าลูกสาวคนเดียวของกูเป็นผู้หญิง” ภูวนัยถามแล้วหัวเราะร่วน

“มึงไว้ใจลูกเหรอ”

“ไว้ใจสิ ต่อให้เมลจะโกหกกูก็ไม่โกรธหรอก เมลเป็นสาวแล้วนะไอ้ธี บรรลุนิติภาวะแล้ว จะทำอะไรก็ได้ จะหอบผ้าออกไปอยู่คนเดียวยังได้เลย ทำยังกับมึงไม่เคยเป็นวัยรุ่น”

“มันไม่เหมือนกัน มึงกับกูเป็นผู้ชาย เมลเป็นผู้หญิงมีแต่เสียกับเสีย”

“นี่มันยุคไหนแล้วไอ้ธี ไม่มีใครได้ใครเสียทั้งนั้นแหละ มีแต่เรื่องให้เรียนรู้ ศึกษากันไป สักวันเมลก็ต้องมีแฟน”

“เฮ้ย ! เร็วไป” เมธีตะโกนจนคอปูด

“มึงล่อหญิงตั้งแต่เท่าไหร่ สิบสามไหม เมลสิบแปดแล้ว ยังไม่เคยเลย”

“มึงเป็นพ่อ มึงต้องหวงลูกสิวะ” เมธีว้าวุ่นจนหน้าแดงก่ำ

“หวงมันก็หวงแหละแต่จะให้ทำไง ขังลูกไว้ในกรงตลอดชีวิตเหรอ”

“กูไม่ยอม !” เมธีบอกแบบหัวเสียสุดๆ

“ไม่ยอมอะไร มึงแทบไม่คุยกับเมลแล้วด้วยซ้ำตั้งแต่มีโรซี่ ไหนจะคลิปหลุดสุดสยิวอีก มึงห้ามไม่ให้หลานมีแฟนแต่ตัวมึงเองล่อไปทั่วร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำเนี่ยนะ”

“มึงก็เว่อร์ไปไอ้ภู มันแค่คลิปนัวเนียในรถเฉยๆ ไม่ได้แก้ผ้าด้วยซ้ำแล้วกูก็ไม่ได้ล่อไปทั่วร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำด้วย ไม่ได้ว่างขนาดนั้น”

“กูเปรียบเทียบให้เห็นภาพว่ามึงน่ะ ห้ามอะไรไม่รู้บ้าๆ บอๆ แต่ตัวเองก็ทำเรื่องที่ห้าม กูไม่มีปัญหาเลยถ้าเมลจะคบกับเจ้าบีม ไอ้หนุ่มนั่นมันโอเคนะ สุภาพ ไม่รุ่มร่าม เมลก็บอกว่านิสัยดีจริงๆ งานกลุ่มก็ช่วยทำ ไม่หายหัวเหมือนผู้ชายคนอื่น”

“ไอ้หน้าจืดนั่นอะน่ะ”

“หน้าจืดแล้วก็หนุ่มกว่ามึงเป็นสิบๆ ปีด้วย” ภูวนัยบอกแล้วกระดกเหล้าเข้าปาก

สรุปว่าตอนนี้เมธีกำลังว้าวุ่นกับหลานสาวตัวเอง ทั้งหึงทั้งหวงที่หลานสาวเริ่มเปิดใจกับเรื่องรักๆ ใคร่ๆ กับคนต่างเพศ

แค่นี้ก็ปวดประสาทจะแย่แล้วแต่ก็ยังมีเรื่องมาเพิ่มอีก … ก็ชมนาดนี่ไง

อยู่ด้วยกันแค่วันเดียวเมธีก็รู้แล้วว่าความต้องการจริงๆ ของชมนาดคืออะไร เธอไม่ได้อยากมาฝึกงานเธออยากเป็นเจ้าของคนฝึกงาน เมธีไม่ใช่เด็กอมมือที่จะไม่เข้าใจสายตาและท่าทางของชมนาดที่แสดงออกอย่างไม่ปิดบัง ไหนจะคำพูดของเธอที่ล่อแหลมสองแง่สองง่ามอีก เขาได้แต่บอกตัวเองว่าแค่สามเดือนเท่านั้นแล้วทุกอย่างจะกลับมาสงบสุขเหมือนเดิม

แต่นี่เพิ่งเดือนเดียวแล้วเขาก็คงอดทนเป็นพระอิฐพระปูนจนถึงวันสุดท้ายไม่ได้แน่ๆ

ชมนาดไม่ใช่คนขี้เหร่ เธอสวยคม ผิวสีน้ำผึ้ง ริมฝีปากรูปกระจับ มองเพลินๆ ก็เคลิ้มได้ง่ายๆ แต่มันจะเกินเลยไม่ได้

ตอนนี้ก็วุ่นวายกับลูกสาวเพื่อนที่อยู่บริษัทเดียวกันอยู่แล้วจะมาเพิ่มลูกสาวเจ้าของบริษัทอีกคนไม่ได้หรอก ตกงานตอนเฉียดสี่สิบไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน

เมธีรู้ว่าไม่ว่าจะเลือกทางไหนหรือพลั้งพลาดทางใดก็เสียหายทั้งหมดแต่มันเลือกได้ว่าต้องการความเสียหายแบบไหน ระดับธรรมดาที่ยังพอมีทางแก้ไขหรือระดับวอดวายแก้ไขอะไรไม่ได้เลย

ไหนจะโรซี่อีก แม้จะเป็นแค่ความสัมพันธ์ทางกายแต่ถ้าต้องจากกันจริงๆ คงใจหายพอดู

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ อัณณากานต์

ข้อมูลเพิ่มเติม
กรรมกรอ้อนรัก

กรรมกรอ้อนรัก

สมัยใหม่

5.0

“เชิญจ้ะ ตามสบายนะ” กอบสุขบอกด้วยเสียงสั่นๆ เพราะดำรงไม่ได้มาคนเดียวแต่พาเพื่อนมาอีกสองคน “คุณกอบจำเรื่องที่เคยบอกผมได้ไหมครับ” ดำรงถาม “จำได้จ้ะ เรื่องนั้นใช่ไหม” “คุณกอบต้องพูดให้ชัดเจนนะครับ กระซิบบอกผมคนเดียวก็ได้เพราะทุกอย่างจะเกิดขึ้นเพียงทางเดียวเท่านั้นคือคุณกอบยินยอม” “ฉันอยาก xxx” กอบสุขสูดลมหายใจเข้าปอดแล้วเชิดหน้าบอกอย่างมั่นใจ เธอต้องการมันและไม่ใช่เรื่องผิดบาปใดๆ ที่ผู้หญิงอยากทำแบบนี้ หากมันไม่เดือดร้อนใคร ทำไมจะทำไม่ได้ เพื่อนๆ ของดำรงไม่รีรอเมื่อคนชวนมาพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต

แม่บ้านวัยกระเตาะ

แม่บ้านวัยกระเตาะ

มหาเศรษฐี

5.0

♡ แรกๆ ก็เอ็นดู หลังๆ ก็อยากให้ดูเอ็น ♡ บางส่วนจากนิยาย: กิตตินอนมองเอมิลี่แต่งตัวอย่างเพลิดเพลินแล้วความคิดซุกซนก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่อยากให้เธอใส่เสื้อผ้าเลยให้ตายสิ อยากถอดเสื้อจัง อยากถอดกางเกงด้วย ชุดชั้นในก็ไม่ต้องใส่หรอกบดบังของสวยๆ ทำไม “แล้วพี่โก้ไม่แต่งตัวเหรอคะ” “แต่ง … แต่งครับ รอเดี๋ยวเดียวนะ” กิตติต้องหยุดความคิดฟุ้งซ่านลงก่อน “พี่โก้ไม่อยากไปใช่ไหมคะ” เอมิลี่เดินกลับไปหาคนที่ยังไม่ลงจากเตียง “อยากครับ ไปสิไปกันเลย พี่แต่งตัวอึดใจเดียวก็เสร็จแล้ว” “ไม่จริงหรอกค่ะ ทำอยู่ตั้งนานกว่าพี่โก้จะเสร็จ” คำเตือน: มีการสูญเสีย มีเหตุการณ์สะเทือนใจ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

แฟนเก่าอย่าหวง(ก้าง)18+

แฟนเก่าอย่าหวง(ก้าง)18+

ซีไซต์
5.0

ก็เลิกกันไปแล้ว ไม่รักกันแล้ว ไม่มีสิทธิ์ทำตัวเป็นหมาหวงก้าง ขุนพลแฟนเก่าของนาเดียพยายามเข้าใกล้เธอเหมือนมีเจตนาแอบแฝง นาเดียไม่ไว้ใจเขาทั้งยังรู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งที่ได้พบหน้า เธอพยายามถอยห่าง เขาพยายามรุกคืบ และการกระทำนั้นทำให้เธอเริ่มสั่นคลอนลงทุกวัน เขายังทำตัวเป็นหมาหวงก้าง และระรานคนไปทั่ว ผู้ชายเฮ็งซวยที่เลิกกันไปหลายปีแล้วกำลังทำให้เธอเจอกับเรื่องยุ่งเหยิงที่ยิ่งแก้ก็เหมือนยิ่งพันตัวเธอจนติดหนึบกับเขา คำแนะนำ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นนะคะ หากชื่นชอบรบกวนผู้อ่านทุกท่านกดหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยนะคะ และซื่อในเว็บหรือแอนดรอยจะราคาถูกกว่า แอปเปิ้ลนะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ

แม่ทูนหัวโคตรเลิศ

แม่ทูนหัวโคตรเลิศ

Isolde Marsh
5.0

ในฐานะที่เธอมีทรัพย์สินนับพันล้านและเป็นลูกสาวที่ได้รับการฝึกฝนอย่างลับๆ โดยรัฐบาล เฉียววานก็ถูกจัดสรรพ่อแม่ให้ในที่สุด แต่ไม่คาดคิด เธอถูกขับออกจากครอบครัวถึงสามครอบครัว การฝึกฝนความสัมพันธ์เป็นญาติพี่น้องก็ล้มเหลวซ้ำๆ จนกระทั่งเธอถูกตระกูลฮั่วรับอุปการะ เฉียววานที่น่าสงสารถูกพ่อแม่บุญธรรมทุ่มเงินให้ตามใจ แสดงความรักอย่างสุดโต่งจนดูเหนือจริง ทำให้บางคนอิจฉาจนบ้าคลั่ง ปล่อยข่าวลือว่า "เฉียววานไม่มีความสามารถใดๆ เลย ต้องอาศัยการทำตัวน่าสนสารเพื่อเรียกร้องความสนใจจากตระกูลฮั่ว!" แต่วันถัดมา อธิการบดีมหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศยืนต้อนรับด้วยตัวเอง “ศาสตราจารย์เฉียว ห้องแล็บของคุณเตรียมพร้อมแล้ว” มหาเศรษฐียื่นสัญญาให้ “บอส รายงานการเงินปีนี้กำไรเพิ่มขึ้น 300%!” องค์กรแฮกเกอร์นานาชาติก็เกิดความวุ่นวาย “พี่ใหญ่ ถ้าคุณไม่ออนไลน์ ระบบการเงินจะล่มแล้ว” เมื่อความลับของเฉียววานถูกเปิดเผยทีละอย่าง ทั้งโลกออนไลน์ก็เดือดดาล กู้ซือหาน ผู้ทรงอำนาจและเย็นชาแห่งเมืองจิง จู่ๆ ก็จับเธอไว้ที่มุมกำแพง นิ้วของเขาลูบไล้ริมฝีปากของเธอเบาๆ “คุณนายกู้ เล่นสนุกมากพอหรือยัง? ถึงเวลากลับบ้านไปมีลูกได้แล้ว” เฉียววานหน้าแดงก่ำ “ใคร ใครจะไปมีลูกกับคุณล่ะ” ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ และหยิบบัตรดำวงเงินไม่จำกัดใส่มือเธอ “มีลูกคนหนึ่ง จะมอบเกาะส่วนตัวให้ให้หนึ่งเกาะ”

อาเขยจอมเถื่อน

อาเขยจอมเถื่อน

มณีน้ำเพชร
5.0

เขา...พ่อเลี้ยงดรัณ พัชรอมรินทร์ ผู้ชายที่เกิดมาบนกองเงินกองทองแต่มีอดีตสุดแสนจะเจ็บปวด บาดแผลที่ทิ่มแทงหัวใจมาตลอดระยะเวลาหลายปีมันกำลังจะกลัดหนอง ถ้าไม่ทำการรักษาให้หาย เธอ...พลับพลึง โรจนศุภเกียรติ สาวน้อยวัยใสผู้มีโลกส่วนตัวที่แสนจะงดงาม และหลงรักผู้ใหญ่ใจดีคนหนึ่งมาตลอด ‘ความรักคือการให้’ นี่คือนิยามความรักของเธอ เรื่องราวคงไม่วุ่นวายถ้าเธอไม่กลับมารับรู้ว่าเขาเป็น ‘หม้าย’ และเรื่องราวก็คงไม่วุ่นวายกว่า ถ้าเธอกับเขาไม่ต้องเปลี่ยนสถานะจาก ‘น้าเขยกับหลานเมีย’ มาเป็น ‘สามีกับภรรยา’ มันอาจจะเป็นความสมหวังถ้าเธอจะได้แต่งงานกับผู้ใหญ่ใจดีที่หลงรักมาตลอด แทนการแต่งงานกับผู้ใหญ่ใจร้ายที่ไม่รู้สาเหตุว่าอะไรถึงเปลี่ยนให้เขาเป็นคนละคน เถื่อนและไร้เหตุผลสิ้นดี “เมียของฉันต้องเก่งเรื่องบนเตียง ต้องทำกับข้าวอร่อย ต้องทำงานในไร่ได้ไม่ต่างจากคนงาน ที่จริงจะต้องทำงานบ้านเป็นทุกอย่าง ขยัน ไม่นิ่งดูดายปล่อยให้แม่บ้านทำเอง เธอก็ต้องเป็นแบบนั้น” “ก็ได้ พลับทำให้ได้” “เริ่มเลย” “ปล่อยสิคะ ไม่ปล่อยแล้วจะทำได้ไง” ถ้าเขายังกอดเธอแน่นแบบนี้ ยังหายใจรดใบหน้าเธอแบบนี้ แล้วจะออกไปทำทุกอย่างที่ต้องการได้ยังไง “หน้าที่แรกที่บอก จำได้ไหม”

พระชายาของข้าคนเดียว

พระชายาของข้าคนเดียว

Daryl Tudge
5.0

เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"

MY TEACHER อาจารย์หล่อบอกต่อด้วย

MY TEACHER อาจารย์หล่อบอกต่อด้วย

JAMBENZ
5.0

เพียงแค่ฉันสอบตก พี่ชายตัวดีก็ถึงกับดั้นด้นไปหาครูสอนพิเศษมาให้ ตอนแรกฉันก็เบื่อ แต่พอได้เจอหน้าครูสอนพิเศษคนนั้นความคิดของฉันมันก็เปลี่ยนไป "คนอะไรน่าจับทำผัว" อุปส์! >///< ........................................................................ ความฉิบหายมันจะเริ่มมาเยือนถ้าหากเพื่อนของคุณเอ่ยขอความช่วยเหลือ ชีวิตของผมตอนแรกมันก็สงบสุขอยู่หรอก แต่พอมาเจอกับยัยเด็กที่ชื่อ 'สโนว์ไวท์' เข้า ชีวิตผมก็ไม่เคยสัมผัสกับคำว่าสงบสุขอีกเลย "ทำยังไงก็ได้ให้น้องกูเรียนเก่งขึ้นก็พอ" "เปลี่ยนสมองง่ายกว่านะกูว่า" ปกติผมเป็นคนที่นิ่งและใจเย็น แต่พอมาอยู่กับเธออารมณ์ของผมมันก็ขึ้นๆ ลงๆ เหมือนคนที่ใกล้จะบ้าเต็มที "เรื่องรักอ่ะเซียน แต่เรื่องเรียนไม่รู้เรื่อง"

เล่ห์วิวาห์เจ้าชายมาเฟีย(ซีรีย์ชุดมาเฟียที่รัก)

เล่ห์วิวาห์เจ้าชายมาเฟีย(ซีรีย์ชุดมาเฟียที่รัก)

เพลงมีนา
5.0

ฟรานเชสโก้ ซิวีลิอาโน่ ชายหนุ่มเจ้าของมันสมองระดับอัจริยะ, จอมวางแผนและหล่อเหลาทุกกระเบียดนิ้วทำให้เขาได้ของฉายา “เจ้าชายมาเฟีย” เขาต้องมาเผชิญกับพินัยกรรมที่เปลี่ยนแปลงชีวิตเขาไปทั้งชีวิตนั้นคือการให้เขาแต่งงานกับไปรยา พรภวิษย์ ลูกสาวนอกสมรสของโทนี่ ลินตัน ผู้ที่เขานับถือเสมือนเป็นลุงแท้ๆ แม้ไม่ได้มีความผูกพันทางสายเลือด เขาจำเป็นต้องแต่งงานกับเธอเพื่อรักษาบริษัทซึ่งเป็นสิ่งที่ลุงโทนี่สร้างมาด้วยน้ำพักน้ำแรงทั้งหมดของชีวิต และผู้หญิงคนนั้นก็คือคนๆ เดียวกับพริตตี้สาวสวยที่เขาเข้าใจผิดว่าเป็นสาวไซด์ไลน์! ในวันเกิดครบ 22 ปีของไปรยา เธอได้รู้ความจริงถึงชาติกำหนดของตัวเอง เพียงแค่ข้ามคืนจากหญิงสาวธรรมดาที่ไม่มีแม้กระทั่งบ้านของตัวเองกลายเป็นลูกสาวคนเดียวของเศรษฐีชาวอเมริกัน แต่เธอจะครอบครองทรัพย์สินนั้นได้ต้องแต่งงานกับผู้ชายที่ชื่อฟรานเชสโก้ ซิวีลิอาโน่ เมื่อการวิวาห์เป็นเพียงเงื่อนไขทางธุรกิจ พวกเขาทั้งคู่จะทำอย่างไรกับหัวใจที่ผูกพันกันอย่างไม่รู้ตัว.

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ