คุณอาขา (อัญญาณี)

ยมากๆ เลย ฝีมือห

ยิ้มระคนความเขินอายในคร

กว่าให้อย่างอื่น เพราะอย่างน้อยมันก็ช่วยให้คุณอาอบอ

ู้ขึ้นมาตงิดๆ อยากรู้ว่านอกเหนือจากตนเอง สา

ห้คนอื่นค่ะ” คนได้รับคำตอบยิ้มกว้าง เมื่อรู้ว่า เขาเ

กลัวว่ากุ๊กจะเหนื่อย จะปวดหลังที่นั่งหลังขดหลั

่น ไม่ว่าจะเป็นใครทั้งนั้น เขาต้องการให้เธอถักให้ตนเพียงคนเดียว แ

หวาน “กุ๊กไม่ถักให้ใครหร

รักที่สุดเลยห

ณอา

ไร ทำให้เขาเกิดอาการแพ้เสียงอ้อนๆห

สียงไม่ต่างกับเธอ “

ห้รางวัลกุ๊ก

อะไรคะ คุณอาจัดใ

ากขึ้น แม้ว่าเธอจะเป็นสาวเต็มตัวแล้วก็ตามแต่ความที่ณัฏฐลักษณ์ถูกเลี้ยงดูมาอย่างไข่ในหินและความหวงแหนของบุพการีทำให้เธอทำตัวอยู่ภายในกรอบมาตลอด ความที่เธอไม่เที่ยวเต

รคะก

จ เพราะเธอเอียงแก้มใสๆ

ธอ “รางวัลที่คุณอาจะให้กุ๊กไงคะ ตอนที่แม่ยังไม่

่ได้จากบุพการีคือ ท่านจะหอมแก้มทั้งซ้ายแ

าธานมอบรางวัลแบบเดี

ิงชายแพรวพราวมลายหายไปจนสิ้น เขาเหมือนหนุ่ม

ก้มจริงๆ เหรอคะ”

นเมื่อยแล้วนะคะ” สาวน้อยวัยใส

าธานตั้งใจว่า จะหอมแก้มเธอเป็นพิธี แค่แตะสัมผัส พอเอาเข้าจริงหนุ่มอเมริกันกลับกดจมูกลงบนแก้มนุ่มนิ่ม กดหนักราวก

่างกาย โดยเฉพาะความเป็นชายที่เต้นระริกอยู่ในกางเกงบ๊อกเซอร์ โจนาธานแทบไม่เชื่อตัวเองเลยว่า เพียงแค่เขาหอมแก้มณัฏฐลักษณ์เขาจะเกิดอารมณ์กำหนัดทางเพศขึ้นมาได้มากม

คิดขยับไปไหน เป็นฝ่ายณัฏฐลักษณ์เองที่ดึ

ไปหมดเลย” เธอใช้ฝ่ามือลูบแก้มเบาๆ

ขนเล็กรั้งต้นคอให้หน้าโน้มต่ำ เขย่งปลายเท้าจนสุดเพื่อให้จ

แล้ว เราลงไปทานข

ปล่อยให้ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ยืนหัวใจแรง

องมันจะหลุดออกไป และลืมเลือนไปตามกาลเวลา จนกระทั่งเมื่อวานนี้ที่เขาได้พบกับสาวน้อยในปกครอ

ี่น้ำวะเนี่ย” โจนาธาน

ตนจะคิดอะไรเกินเลยกับณัฏฐลักษณ์ อีกทั้งอายุของเขาและเธอที่ห่างกันร่วมยี่สิบปี ก็มีส่วนทำ

่ากินเสียเหลือเกิน ความน่ารัก ความสดใสและไร้เดียงสาของณัฏ

กดูสักครั้ง...โจนา