คุณอาขา (อัญญาณี)

ันนี้อย่างใจจดใจจ่อ นั่งนับวัน นับเดือน นับปี รู้สึกตื่นเต้นดีใจล้นปรี่เมื่อได้เห็นหน้าเขา แต่แล้วความรู้สึกนั้นก็มลายหายท

โจนาธานที่ยืนตัวแข็ง ราวกับคนไม่เคยถูกสาว

อาหรอกค่ะ ขอแค่คุณอา

ียกว่าหาตัวจับยาก ซึ่งเขาเชื่อว่าพวกผู้ชายต้องพากันมองเธอจนเหลียวหลังแน่นอน แล้วยิ่งทรวงอกนุ

มปริ “คุณอาอยากให้กุ๊กรู้ว่า กุ๊กเป็นคนสำคัญของคุณอาเสมอ คุณอาทำทุกอย่างนี้หมดเลยนะคะ

ตาไปมองลูกโป่งรอยยิ้มที่มีคำขอโทษอยู่ทุกใบด้วยความทึ่ง ตอนแรกเธอคิดว่าเขาคงจะให้ล

พูดจบก็เขย่งเท้าหอมแก้มขาวแต่สากด

ิดว่าเธอจะหอมแก้มเขาราวกับว่าตัวเองเป็นเด็กๆ ที่จะกอดจะหอมเ

าก็น่ารักค่ะ

ต่ก็ต้องยั้งปาก ยั้งอารมณ์ไว้ ท่องไว้ในใจว่า

เขาเสียงยานคางชวนข

องหน้ากันไปมา เพราะไม่เคยได้ยินน้ำเสียงนุ่มนวลอ่อนหวานของโ

ของขวัญอยู่บนห้องของกุ๊ก คุณอาขึ

นเรื่องเสียหาย เพราะคิดว่าคนที่ตนชวน เป็นผู้มีพระคุณที่ตนรักและบูชามากที่สุด

่งใหม่ทั้งห้อง ทาสีใหม่ตามสีที่เธอโปรดปราน เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นเขาสั่งซื้อใหม่หมด ข้าวของเครื่อง

ดหลายครั้ง ก่อนจะวางมันลงบนที่นอน จากนั้นก็หมุนกายเดินไปยังตู้เสื้อผ้า หย

ยืนกล่องของขวัญสีชมพู

ล่องของขวัญใบนั้น มองกล่องในมือสลับกับมองหน้

สือให้เก่ง ให้คุณอาภูมิใจ แล้วก็มีของในกล่องนี้ที่กุ๊กตั้งใจให้คุณอาค่ะ” เธอตอบเส

ของขวัญที่หลานสาวสุดสวยมอบให้ในวันนี้คืออะไร และทันทีที่เขา

ยิบของขวัญที่ตนเองตั้งใจทำให้เขาลุ้นระทึก หัวใจเ

าที่ตัดกันอย่างลงตัว ฝีมือในการถักทอก็ดูละเอียดเหมือนกั

มจากใจจริง ผู้รอคอยคำตอ

จะได้ผ้าพันคอผืนนี้ ลอง

้ราว ถักเบี้ยวบ้าง ผิดจากตำราที่เธอไปซื้อมา แต่สุดท้ายความพยายามบวกกับความตั้งใจสูง ทำให้ผ้าพันคอผืนนี้เสร็จสมบูรณ์ก่