รักดุจสายน้ำ [ Way to love ]

้งหมดเป็นของที่เขาเคยชอบกินทั้งนั้น ที่ต้องบอกว่าเคยชอบเพราะเมนูเหล่านี้เป็นเมนูที่เขากินยามอยู่ที่บ้าน แต่มันก็ผ่านมาสองปีแล้วเขา

นั่นจะ

ล้วที่เขาไม่ได้กลับไปหาคุณแม่ทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจว่าเมื่อเขาก้าวออกจากบ้านหลังนั้น แม่จะต้องอยู่ที่นั่นเพียงลำพัง หลายครั้งที่เขาจะกลับไปเยี่ยม

คุณแม่ทับทิมที่แสนจะธรรมดาแต่เขาอยากได้แม่ที่เชื่อในตัวเขาเหมือนแม่ทับทิมที่เชื่อใ

่นอนแผ่กลางสนาม โดยไม่รู้ตัวว่าได

็นธาราที่ยื่นส่งขวดน้ำให้ “สองปีมานี้นายไม่เคยถามอะไรฉันเลย

วกับเรื่องส่วนตัวอะไรพวกนั้นไม่ใช่เหรอ...แต่ถ้านายต้องการให้เพ

าชีพรักในประเทศชาติ ฉันก็แค่อยากหนี ฉันมันเป็นเพียงคน ขี้ขลาดคนหนึ่งเท่านั้น...ตั้งแต่ตอนนั้นซึ่งฉันจำไม่ได้แต่ตอนนั้นฉันเด็กมาก การที่ได้เห็นพ่อแม่ทะเลาะกันซึ่งทั้งๆที่ฉันไม่ใช่เด็กคนเดียวในโลกที่เจอสถานการณ์แบบนี

พูดจะได้สูดลมหายใจระงับอารมณ์ให้เย็นลงและ

มดประโยชน์กับคุณแล้วคุณจึงคิดจะถีบหัวส่งฉัน...ไม่มีทาง คุณคิดว่าฉันโง่ไม่รู้เรื่องความเลวต่ำช้าของคุณหรือไง ตอนนี้สันดานคุณมันเก็บไว้ต่อไปไม่ได้อีกแ