คุณท่านเจ้าคะ

ี เด็กสาวนั่งงงไปตลอดทาง พอมาถึงแม่ก็ถาม

้ะ คุณท่านเลย

แล้ว ! ตัวเย็

นสักแก้วได

งห้องแล้วจะ

่มจนแทบทรงตัวไม่อยู่ ปลายลิ้นที่สอดเข้ามาในปากเป็นความรู้สึกที่ย

ำขิงอุ่นๆ สายตาจับจ้องท

อว่าปวดท้อ

้ะแ

กเถอะ เดี๋ยวเ

ม่เลยสักครั้งแต่คราวนี้จะบอกยังไง มันเป็นเรื่องใหญ่มาก รับประก

ม่ผิด เธอเองที่

วขอกลับไปนอนต่อ คนเป็นแม่ย่อมรู้ว่าลูกมีเรื่องไม่สบายใจแต่จะเซ

็บความลับได้ มีอะไรก

ไม่มีงานเลี้ยงหรือดินเนอร์กับภรรยาคุณท่านแทบ

ูคนใจร้าย ทำแบบนั้นกับเธอแล้

้องทำตัวยังไง ควรไปให้เห็นหน้าหรือหลบหน้าไม่ต้องเจอกั

้องนอนของคุณท่านยังเปิดอยู่ เขาย

วันบอกตัวเองด้วยความช้ำใจ อย่างน้อยก

ก็ต้องคุยให้รู้เรื่องจะมาหนีหน้าหรือไล่กันแบบวันน

ป่านนี้แล้ว ท

รู้ดำรู้แดง โกรธเป็นโกรธขาดเป็นขาดแต่พอเจอห

มคิดแ

าวน้อยร้องไห้

ียดตะวัน ไม่ม

ียดแล้วไล่หนูทำไม” เธ

่ยด้วยความเหนื่อยใจ เธ

มันคืออะไร พูดความจริงได้ไหม” ตะวันสะอ

ก็สู้แรงผู้ชายไม่ไหว บวรจักรดึงตะ

นสะอื้นอยู่ก

่ที่ให้กลับมาก่อนเพราะเ

ไหมว่าคุณต้องการอะไร คุณยังอยากเห็นหน้าฉันรึเปล่าถ้าฉันคือความส

มาก ไม่มีตรงไหนบ่ง

ความเศร้าเมื่อได้ยินเสียงคุณได้เห็นรอยยิ้มของคุณ

ไหนคุณบอกว

สุขมากแต่ก

มคะคุ

ควรแตะต้องตะวัน

็นแค่ลูกแม่ค

ันควรได้คบหามีความสัมพันธ์กับคนรุ่นเดียวกัน ไม่ควรโ

ูก็มีความสุขมาก อย่าไล่หนูได้ไหม หนูเ

วังว่าสายตาคู่นี้จะพูดแทนทุกอย่าง อยากให้เธอรู้ว

ลียดหนู จูบหนูได้ไหม

แค่อีกสักครั้

คุณท่านมีความสุขหนูก็พอใจแล้ว” เธอหล