คุณท่านเจ้าคะ

้เอง” แม่ครัวใหญ่เข้ามาในห้องอาหารก็

ว่าคุณจักร

ุ้ย ผมรั้งไว้แม่ปุ้ยอาจลำบากใจแต่ต

ความสุขเร็วๆ ค่ะ ถ้าตะวันไม่

แม่ปุ้ย ผมช

่อนเจ้านาย ตกเที่ยงนำอาหารขึ้นไปให้ที่ห้องทำงาน บ่า

ีกล่ะ” แม่ป

รปจ้ะแม่ มีแต่ที่

ทำเปื้อนหรื

อนเจ้

บแกจริงๆ เกิ

นา คุณท่านก็

นดูคนประหลาดพิเรนทร์แล้

นจะโทรม

อย่าให้ไหม้นะ แม่จ

สาวน้อยตอบรับด้

ะมีบุญได้ไปเห็นกับตาตัวเองไหมแค่ค่าตั๋วเครื่องบินก็เป็นหมื

” เด็กสาวมองหิมะข

่วงหนึ่งตะกร้า เธอจัดแจงล้างยางล

ปแช่ในตู้ให

้ะ

รอก่อน คุ

จะรับอะไ

ทานมื้อเย็นข้างนอก คุ

สิ้นงานการก็ไม่ไปทำ เงินไม่ใช่ปัญหาแต่สุขภาพทางใจต่างหาก

สองหยิบนั่นทำนี่ไม่ให้มือว่างแม้เจ้านายไม่เคยมาตรว

ือโทรแล้วแต่ฉันไม่ได้ยิน ตายละ!” แม

ด้จะรับอะไรหมายถึงไม่ได้จ

ใครคะ ร

นุญาตให้เธอไปกินมื้

อ … มันจ

บ ผมเข้าใจว่า

ี่คุณจักรเมตตาแต่ตะวันไม่มีชุดสวยๆ

นแหละ ตะวันอยา

ือบมองมารดาเมื่อได้ร

อว่าง แค่นั่งเสมอเจ้านายในห้องอาหารก็สุดจะเหลือเชื่อ

” บวรจักรถามถึงหนัง

ต่รูปสวยๆ ห

บไว้เถอะ

ค่ะ ราคา

ห้องผมก็ฝุ่

ุณเจ้

หลุดเจ้าค่

ตะวันทำหน้ายู่

่าสักหน่อย

ุณเจ้

กินอะไรเป็

ณท่านเลือกดี

่ยนไหม ตะวันน

คยเจ้

็ได้เรียนมารยาทพื้นฐานครบถ้วน เธอใช้ส้อ

าม มองเข้าไปด้านในมีแต่คนสวยๆ หล่อๆ และที่สำคัญร่ำรวย

ห้เพราะตะวันไม่ค

ขาถามเมื่อเธอเริ่

่ะ แล้วก็สว

หมือนโตแค่อายุ

เจ้าค่ะแต่ต

บเผาผลาญดี แก่ๆ แบบผมอ้

ณท่านไม่อ้วนสักนิด

ดนั้นหรอกตะวัน สังขาร

หกนะเจ้าคะ คุณท

ะวัน เหมือนพ

านดูดีเหมือนตอนอยู่อ

ันเห็นตอนผมหน

คุณท่านไม่เปลี่ยน

ูแลผมมาตลอด” เมื่อพูดถึงภรรยา

ตรงนั้นไหมคะ” ตะวันชวนเปลี่ยนเรื่อ

นกัน เดินใ

ามันคืองานอะไร เธอแค่อยากให้เจ้านายได้ออกไปสูดอากา

ที่ร้านผ้าฝ้ายเพราะสะดุดต

สาวน้อยตอบด้ว

ด้วยครับ” บวรจั

งมีเงินไม่พอค่ะ” เด

จะให้ตะวันจ

ดใหม่เอี่ยมด้วยความดีใจ วันน

ึ้นทุกที บวรจักรซื้อแทบทุกร้านที่เดินผ่านนอกจาก

ดนดุนะ ผมจะบอ

อขึ้นมาบนรถจึงนั่งนิ่งและพยายามข่มตาไม่ให้หลับแต่ในท

ยมองเธอเป็นอื่นนอกจากเด็กในเรือนแต่เมื่อได้สั

่ไม่ช่วยอะไรเลย ผมยาวสลวยของเธอหอมเหลือเกิน ปากเล็ก

้าลงเล็กน้อยแต่ความต