รักร้ายจอมทระนง

4 ดิ่งล

ริษฐ์เสร็จแล้ว รุ้งขอถูห้องสักสิบนาทีนะคะ ออกไปข้างนอกก่อนก็ได้นะค

ส่วนไหนของห้องก็ได้” คริษฐ์ยักไหล่พร้อมกับกระโจนขึ้นเตียง

ย่างถึงเนื้อถึงตัว แต่เวลานี้ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิม คริษฐ์ดูเป็นผู้ใหญ่และวางตัวเป็นทา

จอดคิดไม่ได้ว่ารุ้งพรายจะหลุดตัวตนที่แท้จริงออกมาเมื่อไหร่ ถ้าเป็นเมื่อก่อนหญิงสาวจะไม

หงื่อท่วมตัวบอกเขาสายตาก็มอ

ึ้นจากเตียงนอนแล้วเดินออกจากห้องไป

ษฐ์แกล้ง

ทำเธอไม่กล้าเข้าใกล้เขาอีก แต่การเจอกันอีกครั้งในวันนี้มันเหมือนความรู้สึกของเธอจมดิ่งกลับไปที่เดิมอีกครั้ง อยากเข้าไปกอดแขนถือสิทธิ์ความเป็นเจ้

อจะเริ่มจากตรงไหนดี ดูดฝุ่นก่อนแล้วกัน คิดแล้วก็ลากเครื่องดูดฝุ่นไปตามพื้น

ิงสาวถามอย่างเกรงใจ คิดว่าเขาน่าจะขับรถอ

ปสิ วันนี้พี่ปวดหัวนิดห

าคะ” รุ้งพรายเผลอตัวแ

ถอะไม่ต้องมาสนเร

ครื่องดูดฝุ่นในมือของตัวเองแล้วอดขำไม่ได้ ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว เธอจะมาทำตัวห่วงใยเขาแบบเมื่อก่อนไม่ได้อีกแล้ว ต้องเ

้าน หญิงสาวลากอุปกรณ์ทุกอย่างเข้าไปเก็บที่เดิม ผมเผ้าคงยุ่งเหยิงไม่เป็นทรงแน่ มองหาเจ้าของบ้านก็พบ

ะ รุ้งทำงานเ

้ค่าแรงเท่าไหร่” คนพูดปรายตามองเจ้าของใบหน้าอิดโรยเหงื่อไคลเต็มตั

ารับกับคุณป้าพิมพ์เอง รุ้งแค่จะมาบอก

นคนแปลกหน้า เหมือนเมื่อก่อนคริษฐ์ทำแบบนี้บ่อยครั้ง ชอบเอาเงินมาล่อให้เธอไปซื้อขนมกิน แล้วเขาก็จะหนีหาย

มทำท่าจะควักธนบัตรใบสีเทา

ด้ก็ไปเองได้ค่ะ ไม่ต้องไล่” หญิงสาวยิ้มให้เขาก่อนจะหมุนตัวแล้วเดินจากไป ทั้งที่ใจจริงนั้นอยากนั่งเล่นกับเขาคุยก

่ใช่อย่างที่เขาคิด ยัยเด็กช่างเจรจาคนนั้นหายไปไหน คนที่เขาด่าเท่าไหร่ก็ไม

ต่ตอนนี้ต้องเดินอ้อมมาหน้าบ้านของคริษฐ์เพื่อกลับบ้านตัวเอง ไม่ใช่แค่เวลาที่ทำให้ห่างไกลกัน

้รุ้งช่

้วเหรอรุ้

โก้ใส่กล่องใช่ไหมคะรุ้งทำได้ค่

้มารับขนมได้เลย” นางอำไพจัดการสอนลูกสาวนำขน

คู่ รุ้งพรายนอนไม่หลับเพราะหน้าของเขาลอยมาให้เธอได้คิดถึงเรื่องราวต่าง ๆ ในอดีต วันนี้ คริษฐ์จะดูภูมิฐา

์คนเดียวคน

กหาแต่พี่ชายข้างบ้านให้มาป้อนยาให้ ตอนนั้นมารดาของ

้องเชื่อฟังน้าอำไพนะไม

้พี่คริษฐ์ทำให้รุ้งไม่ได้เลยเหรอ ไหนว่าโตขึ้นจะใ

ธิบาย เพราะกลัวว่าเธอจะปักใจไปจนโต ท่านคิดถูกแล

ิษฐ์พูดแล้วก็ต้อง

ปถือสาน้องเลยนะลูก เด็กก็

งั้นผมกลับบ้

ะไปเ

มตามใจ กระทั่งเธอหลับไปเอง และบ่อยครั้งที่รุ้งพรายมักจะได้ยินผู้ใหญ่ทั้ง

นี้น่าจะมีเพื่อนสนิทไปไหนมาไหนด้วยกันได้แล้ว นี่อะไรวัน

ไหนเหมือนกันค่ะคุณพิมพ์แต่รุ้งไม่เอา

ลังจากนั้น ที่ทำพวกท่

เธอจะต้องอยู่กับความรู้สึกแบบนี้ไปอีกนานไหม กว่าจะ

ล้งทำเป็นลื