เธอ...ที่ไม่คิดจะรัก
าว’ ของผู้มีอิทธิพลในพื้นที่เข้า หลายๆ คนซุบซิบนินทาว่าเธอเป็นหนูตกถังข้าวสาร ถึงกระนั้น มันก็เป็นการพูดลับห
หญิงของเขานั่
นมือมาช่วยปลดหนี้ให้ แถมยังได้ผัวรวยอีก’ ก็ถ้ามันดี มาเป็นไอ้ตี
รภาพของตัวเอง หนี้ที่พี่สาวต่างพ่อก่อร่วมกันกับสามีจนลามปามใหญ่โต ไม่มีธุรกิจใดๆ งอกงามมาให้เห็น จะมีก
่นใจเส
่สบตายังกลัวจะโดนยืมเงิน สุดท้ายจึงเลือกแก้ปัญหาด้วยการกู้เงินนอกระบบ และคนที่เงินหนากว่าใครเพื่อนในโพธารามคงไม
งเกินที่ควรจะเป็น การติดสินใจชมว่าพศุตม์เป็นคนใจดีนั้
าน ในที่สุดอ้อยก็เข้าปากช้างอย่างงายดาย เธอจึงต้
คนดังกล่าว เพียงแค่ผ่านพ้นรั้วก็ถูกความประหม่าเล่นงาน ชายฉกรรจ์มากหน้าหลายตาต่างก็จับกลุ่มกัน
ห้พาเธอไปจากราชบุรี ไปไหนก็ได้ให้
ู่ที่อื่น แต่อีกฝ่ายก็บอกว่าหากทำเช่นนั้นจะไม่เ
วที่จะต้องหนีจากคนคนนี้ เพราะไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหนก็คงหนีไม่พ้นเ
ตาเดียว วันนี้เธอใส่เสื้อกล้ามล่อเสือล่อตะเข้อย่างดี ทว่าพอจะออกจากร้านสัก ก็จำต้องขอย
ดีครับ
าวเท้าเข้าไปในบ้านหลังงามของพศุตม์ แต่ยังไม่ทันถึงหน้าประตูก็มีคนเดินสวนทางออกมาเสี
คงเป็นมือซ้าย เขาอายุมากกว่าเธอเกือบยี่สิบปี แต่ท
ังรออยู่ข้
องเพิ่งเลิกงานเล
ว่าอะไรครับ แ
นโทษคดีทำร้ายร่างกาย เสือยศนั้นครั้งหนึ่งเคยต้องโทษคดีฆ่าคนตาย คนอื่นๆ ที่อยู่ในนี้ก็มีเรือนจำเป็นบ้านหลังที่
ต่ตำรวจยังเป็นพรรคพวกของคนคนนี้เลย และลูกสมุนต่างก็จงรักภักดีและซื่อสัตย์อย่างกับหมา ไม่เคยเลยที่จะให้การซัดทอดมาถึงผู้บงการ ถึงได้ลอยหน้าลอยตาอยู่
ป็นคนดี พวกเข
นคนดี โลกนี้ไม่ม
ั่นคงของพศุตม์อาจไม่ใช่เพียงเงินตรา แต่หมายถึงพรรคพวกที่เอื้อผลประโยชน์ต่อกัน
อ่อนนุ่มดังขึ้นทันทีที่เห็นสาวน้อยเดินเข้ามา สีหน้าและแววตาที่ใช้มองก็แปรเปลี่ยนจากต
้สึกมวนท้อง คล้ายว่าอาหารที่อ
นักการเมืองวัยสี่สิบต้น ยังมีคนรู้จักของเขานั่งอยู่ใกล้ๆ กัน ไหนยังพวกลูกน้องที่ยืนอยู่ไม่ใ
บมือกับคนเหล่านี้ ก่อนจะค่อยๆ เดินไปนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับเจ้าของบ้าน ถือว่าเป็นการแบ่งรับแบ่
ดคำสั่ง แต่บัดนี้กลับมี ‘ใครบางคน’ ไม่ยอมทำตามใจปรารถนา ทว่าแทนที่จะกรุ่น
ยจะโอนอ่อนไปกับเขา แต่ก็มีความดื้อรั้นแฝง
ไม่ชอบพูดซ้ำสอง แต่กับรติรส จะสามหรือสี่ก็ไ
แสร้งพูดด้วยเสียงแผ่วเบาให้
ั้นก็เปิดปากหัวเราะร่าอย่างพึงพอใจ ก่อ
ก่อนไปยังไม่วายหยอกเย้าว่าที่บ่าวสาวที่ใกล้จะเข้าประตูวิวาห์ในอีกไม่
เมื่อไล่ ‘ก้างขวางคอ’ ออกไปจนหมด ก็คว้าไปที่เอวบางอย่างเต็มรัก ดึงรั้ง
ึงหนูม
่ต้องปล่อยให้ใครคนอื่นมาซุกไซ้ซอกคอ ความสะอิดสะเอียนที่อั
เขา กลัว
ีทีไล่ ให้หญิงสาวไม่สามารถหลุดออกจากพันธะหากเขาไม่คิดปล่อย จมูกโด่งไล้ไปยังเนื้อหนังที่
ไม้แข็ง “เล่นตัวก็ต้องมีลิมิตนะ
ับเขาเช่นนี้ เขาถึงชอบเธอ เธอ
กล้ามที่สะกดสายตาคนมองจนมิอาจละไปไหนได้ ทว่าใบหน้าที่คล้ายจะ
ลอบประโลมหัวใจดวงน้อยๆ “ร้
เม้มปากเป
บไล้ไปที่กลุ่มผมสลวยอย่างแผ่วเบา “ขอโทษ อย่า
ขบริมฝีปาก
กียจ รังเกียจจนโกรธที่ตัวเองไม่สามารถทำอะไรได้ โกรธจนทำ
็กลงเรื่อยๆ เล็กจนไม่สามารถต่อกร
୨୧˚ ˚