กลลวงร้ายซ่อนรัก

ปีก่

อินทิราโยนรูปถ่ายจำนวนหลายสิบใบลงบนเตียงซึ่งมันเป็น

นไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งที่เห็นแล้วว่าในรูปถ่ายค

ไร คุณอย่าลืมว่าคุณแต่ง

รักคุณที่ผมแต่งงานกับค

ล้วตอนนี้เราก็มีลูกด้วยกันแล้วถ้ายัยอัยรู้

กถ้าผมไม่โดนบังคับให้แต่งงานกับคุณตอนนี้ผมก

ไม่คิดถึงจิตใจของฉันบ้างเลยห

เวลาหลายปีที่แต่งงานกันมาคุณรู้ไหมว่าผมทรมานม

ตาของเธอเริ่มไหลอ

ราหย่าก

ลยว่าจะได้ไปอยู่กับมันฉั

็ญกับลูกของเพ็ญมาอยู่ที่นี่ในฐานะภรรย

งานมีลูกกับผู้ชายคนอื่นมาแล้

ต้องไปแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นก็เพราะเ

มาให้ฉันอย่างง

บรู้มาหลังจากที่เธอแต่งงานกับสามีเพ็ญก็ไปแต่งงานกับผู้ชายอื่นแล้วก็มีลูกสาวด้วยกันหนึ่งคนแต่สามีของเพ็ญติดการพนันจนหมดเนื้อหมดตัวเพ็ญก็เลยหอบลูกสาวของตัวเองหนีออกมาแล้วก็กลับมา

คยรักฉัน

นมาเธอจะรับรู้มาตลอดว่าสามีแต่งงานกับเธอเพราะถูกผู้ใหญ่บังคับแต่พอสามีเธอรู้ว่าคนรักเก่าได้เลอกกับสามีเขาก็รีบไปสานความสัมพันต่อทันทีโดยไม่สนใจว่าเธอจะรู้สึกยังไง ความเจ็บปวด

................

ูกลับมาแล้

ูวิ่งช

ึ่ง^^" เด็กเด็กหญิงอัยวาในวัยหกขวบพูดกับพี่เลี้ยงด้วยความดีใจเพร

้าไปแล้วสิ่งที่เด็กหญิงเห็นก็คือแม่ของเธอนอนหมดสติอยู่บนเตียงข้างตัวของแม่มียาหล่นเต็มไปหมดแตไม่เพียงเท่านั้นแม่ขอ

ำไมือแม่เย็นจัง ฮืออแม่จ๋าแม่" เสียงร้องไ

ต่อม

ออ" เด็กหญิงนั่งร้องไห้อยู่หน้

ยแล้วนะคะคุณหนูอ

ม่ ฮือออ อัยคิดถึงแม

ล้วนะไม่เหนื่อยบ้างหรือไงร้องตั้งแต่

พ่อไม่ร้องไห้บ้าง ฮึก ฮึก" เด็กน้อยถามพ่อของตนเองด้วยความ

กที่งานศพของแม่ผ่านไป พ่อของเด็กหญิงก็พาผู้หญิงคนหนึ่งเข้า

ามองผู้หญิงคนนั้นที่ถึงแม้ว่าจะมีรอยยิ้มสดใสส่งมาให้แต่เด็กหญิ

้าว่าแม่ก็ได้นะจ๊ะส่วนนี้น้อ

เด็กหญิงไม่ได

ู้สึกอบอุ่นเลยสักนิด เด็กหญิงร้องด้วยความเจ็บปวดเพราะถูกผู้หญิงที่ได้

็กเวร" เด็กหญิงตกใจไม่คิดว่าจะได้ยินคำ

...................

ีต่อม

วา.

นของฉันที่ตอนนี้เขาเรียนจบกลับมาแล้วแต่ก็ต้องมาอารมณ์เสียกับแม่เลี้ยงใจร้ายที่ยืนกอดอกจ้อง

ไม่ตอบแล้วก็เดินผ่านหน้าไปเ

หัวเน่า" ฉันกัดฟันด้วยความโกรธแต่ฉันไม่แสดง

ากตอบทำไ

องฉันก็ไม่ได้ใครเห็นก็พากันเอ็นดูเพราะลูกเอิ

อกว่าจริงๆแล้วยัยนั่นนิสัยเป็นยังไงแล้วที่ว่าฉันไร้มารยาทฉันก็ไร้มารยาทแค่กับผู้ใหญ

งอัยว

คนสวนคนขับรถยังน่านับถือว่าเธอส่วนเธอในสายตาของฉันก็เป็นแค่ผ

ฉันรู้ว่ายัยแม่เลี้ยงกำลังยั่วให้ฉันโกรธพอฉันโกรธฉันก็จะอาละวาดแล้วพ่อก็จะทำโทษฉันเหมือนที่ผ่านมาโดยการส่งฉันไปเรียนโรงเรียนประจำตั้งแต่ชั้นประถมจนถึงมอต้น ตอนแรกยัยแม่เลี้ยงไม่ยอมให้ฉันกลับมาอยู่ที่บ้านพยายามโน้มน้าวบอกให้พ่อว่าให้ฉั

นไม่มีทางให้เธอสมหวังหรอก" ฉันรู้ว่าแม่เลี้ยงของฉันหวังสมบัติของพ่อ ย่าบอกว่าเคยเตือนพ่อแล้วแต่พ่อไม่ยอมฟังย่าก็เลย

พ่อตกหลุมรักและอยากจะแต่งงานด้วยแม้ว่าย่าจะพูดอะไรพ่อก็ไม่เชื่อ ย่าก็เลยบังคับให้พ่อแต่งงานกับแม่ถ้าไม่ยอมแต่งก็จะไม่ให้อะไรพ่อเลยให้พ่อไปแต

่ฉันไม่ยอมไปเองเพราะฉันรู้ว่าถ้าฉันไปทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นของแม่ที่ผู้หญิงคนนี้ก

้องรับแขก" พ่อเดินหน้าตึงลงมายัยแม

งพี่สิมาด่าเพ็ญว่าเป็นเมียน้อยอีกแล้ว เพ

เคยบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่า

กับผู้หญิงคนนี้แล้วก็พาเข้ามาในบ้านทันทีทั้งที่แม่ตายยังไม่ครบร้อยวันเลยด้วยซ้ำ อัยบอกเลยว่าอัยเกลียดผู้หญิงคนนี้แล้วอัยก็เกลีย

องนี้แต่มันคือความจริงความจริงที่พ่อต้องยอมรับว่าพ่อเป็นส

จให้เข้มแข็งไม่อ่อนแอร้องไห

ที่สนิทกันมาตั้งแต่สมัยเรียน และที่ฉันจะได้หมั้นกับพี่ภูก็เพราะแม่ของฉันกับคุณป้าพิมพ์แม่พี่ภูเคยสัญญากันไว้ว่าถ้ามีลูกจะให้หมั้นกันซึ่งฉ

่อหรือส่งข้อความมาหาเลยสักครั้งป้าพิมพ์ก็เลยส่งรูปพี่ภูมาให้ฉันทางไลน์มันก็พอทำให้ฉันหายคิดถึงเขาได้บ้าง ตลอดหลายปีที่พี่ภ

พี่ภูเขาค่อนข้างที่จะไม่พอใจเขาบอกว่าเขาไม

ยดดังแว่วเข้ามายัยเอินลูกแม่เลี้ยงฉันเองแต่ว่ามันมาทำไมที่บ้านพี่ภูแต่เช้าแล้วมันรู้ได้ยังไงว่าพี่ภู

่เจอกันตั้งหลายปีสวยขึ้นนะ

ชมต่อหน้าแบบนี้" น้ำเสียงดัดจริตทำ