ลูกแมวของแพนเตอร์
ือนไปออกรบ เธอคงเหนื่อย ตากชุดเสร็จก็แอบเห็นเธอชำเลืองมายิ้มๆ ฉันเองก็ไม่ได้ว่าอะไร เพียงแค่จากสปอร์ตบราของตนต่
้าสวยก็ถามขึ้น ฉันยักคิ้วตอบ เธอคงเห็นชุดของฉันที่ส่วนใหญ่ออกไปทา
ง เธอเองก็ชะงักไปเช่นกัน อะไรทำให้ฉันเอ่ยถา
อีกคนนอนอย่างไม่ระวังตัวฉันก็เผลอจับผ้าห่มคลุมกระโปรงของเธอไว้ ใค
ซักผ้าแล้วกัน” เธอว่าก
ามออกไป ไม่รู้ว่ากลายเป็นคนห่วงเรื่อง
อง ฉันจินตนาการไม่ออกว่าตอนเธออยู่คนเดียวเธอใช้ชีวิตอย่างไรมาก่อน แต่
มองฉันตาแป๋ว หยิบกระเป๋าสตางค์ออกมานับเงินแล้วส่งให้ ไม่
้ยงฉันก็ไม่ได้ลำบากทางการเงิน แต
ากะเพรา
ด้วยสีหน้าผิดหวัง ฉันจะไม่โกหกเธอแต่ดูเหมือนว่าคนตัวเล็ก
ยมออกจากห้องไปร้านป้าแมว ร้านอาหารเจ้าดัง หวังในใจลึกๆ ว่
า ทั้งเครื่องแกงเครื่องผัดส่งเสียงดังฉ่าอยู่ในก
องกล่องนะป้าแมว” ฉันพู
้เป็นช่วงเลิกคลาสของนักศึกษาหลายคณะ ร้านป้าแมวดูยุ่งกว่าทุกทีทำให้ฉันต้องรอนานขึ้นอ
่า” ป้าแมวเอ่ยแซว ฉันเองก็ขมวดคิ้ว สกิลการเข้าหาผู้ใหญ่ของฉ
ันพูดปัด ในห้องก็เห็นจะมีแต่แมวตัวหนึ่งเท่านั้น เ
ขำไป ฉันเองก็หัวเราะตามเล็กน้อย คิดในใจว่าโชคดีที่ป้าแมวแกเป็
ยเงิน ฉันเองได้แต่ยิ้มตอบป้าแกไป ก็ไม่ได้ปฏิเสธหรอกนะว่ามีคนรอกินอยู่
ดี เสร็จสรรพก็กลับมาที่ห้อง เทข้าวใส่จานทั้งสองก่อนเดิ
ย หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงเป็นจังหวะบอกได้อย่างดีว่าคนตรงหน้าหลับไปแล้วจริง
่ชิน ฉันต้องมีคนหน้าสวยนี่เข้ามาอยู่ด้วย โดยไม่รู้ว่าจะนานแค่ไห
ทั่งคนตัวเล็กยกมือขยี้ตา จมูกของเธอสู
ักหน้ายิ้มๆ รู้สึกโชคดีที่ป้าแมวเก็บหมูกรอบไว้ให้ อันที่จริงแกคงเก็บไว้
กินก็กิน ฉันหยิบองุ่นออกมาให้เธอ เธอก็กิน หยิบน้ำเปล่ามาเทให้ก็กิน
” พอเธอทักขึ้นมาฉันก็เพิ่งนึกออก ว่า
แหละ” ฉันเอ่ยบอก ไม่รู้ว่าเธอจะทันสังเกตเห็นร้า
หรอ เราไ
ปากไม่วายชมฝีมือป้าแมวว่าอร่อยอย่างนั้นอย่างนี้เพราะไม่เคยต่อแถวรอคิว ฉั
ีและเป็นมิตรของคิตตี้ เธอกล้าเย้าหยอกฉันได้อย่างสบายใจ บวกกับยังมีความเกรงอกเ
แม้ว่าฉันจะพยายามบอกว่าไม่เป็นไรแต่คราวนี้เจ้าลู
ชั้นนั้นนะ” ฉันบอกเธอ คิตตี
ถุงน้ำร
ใจดีเพราะบางเดือนก็ปวดมาก ปวดจนไม่อยากทำอะไร การที่มีเธอมาอยู่ด้วย
เป็นห้องจับจ่ายใช้สอยประจำของฉันเลยก็ว่าได้ ที่นี่มีครบทุกอ
ง ของใช้เห็นจะมีพวกอุปกรณ์การเรียนและแปรงสีฟันกับครีมอาบน้ำของเธอที่เป
ดินมานั่งกินองุ่นกับฉันที่เปิดซีรีย์ค้างไว้ กลายเป็นว่
จะเป็นแค่ฉากจูบแต่มันก็ทำให้ฉันต้องผินหน้ามองไปทางอื่นอย่างคนรู้สึกผิด ต่างจาก
มั้ง” ฉันเอ่ยแซวให้อีกคนรู้ตั
ไม่ได้อย
ตัวเล็กทำท่าจะโวยวายแต่ก็เก็บเงียบไว้ ฉั
ว่า เธอตีแขนฉันเบาๆ ยิ่งทำใ
อมาที่แขนอีกหน ช่างเป็นคนมือหนักอะไรอย่างนี้ ขัดกับหน้าตาที่ด
้ายแล้ว มือของเราชนกันเล็กน้อยแต่กลับให้ความรู้สึกไฟช็อตอย่
่อนจะละมือออกจากองุ่นเช่นกัน ฉันอยากลูบหัวบีบแก้มเธอส
่นเอง ห้อง
กได้อะไร
่อยๆ ว่าฉันเป็นเสือซุ่ม ดักกินเงียบๆ ระวังจะอยากได้อะไรตอบแทน คนหน้
มากเลยอะ” เธอว่าด้วยน้ำเสียงเซื่
ลอบไปให้เธอสบายใจ ฉันยังเห็นสายตาตื่นกลัวในแววตาของเธอ ไม่ร
ิ่งอยู่ตรงโซฟานั้น ไม่รู้ทำไมแต่เจ้าของเรือนผมสีเข้มนี้ทำให้ฉันรู้สึกว่าเธอน่าทน
ห่วงว่าเธอจะรู้สึกแย่กับเรื่องที่เกิดขึ้นไหม ไม่มีใครสมควรถูกคุกคาม ฉันเข้าใจเรื่
ห้องของคิตตี้ยังเปิดสว่างอยู่ ไม่รู้ว่าเธอทำงานหรือกำลังคิดมาก ฉันแค
ันฟัง สุดท้ายก็ได้ความว่าพวกเราจะช่วยกันดูแลคิตตี้ โชคดีที่ไอ้เฟย์และไอ้หม
ยกับฉันเท่านั้น ฉันถอนหายใจออกมา ยังไม่ลืมก่นด่าเรื่องที่พวกมันแซวฉันกับคิตตี้อีกครั้
ห้คิตตี้อึดอัด พวกเราเข้าใจดีถึงความอันตรายของผู้หญิงและ
ิงปกป