icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ลูกเสือของสายหมอก

บทที่ 3 เสือขอร้อง

จำนวนคำ:2824    |    อัปเดตเมื่อ:11/10/2024

มาฉวยจับแขนของฉันไว้ทันที ฉันพยายามแกะมือเธอ

อนว่าอย่างเอาแต่ใจ ฉั

ลับบ้างคนตัวเล็กก็ปล่อยมือ ท่าทางแบบนี

วว่าอย่างเอาแต่ใจ ดูหงุดหงิดเต็มประด

ื่อนที่ร่วมกันโหวตฉันแน่นอน เพราะถ้ามีก็คงไม่ดั้นด้นมาจนถึงที่ห้องของฉันแบบนี้ เธอเกลียด

ล้วพี่

ำไมไม่ให้ผ

ดของเธอ การนำเสนออะไรใหม่ๆ เป็นสิ่งที่ดีในการแสดง แต่แล้วมันทำไมต้องเป็นฉันวะคะ อย่างที

ปฝึกซ้อมอีก ยิ่งใกล้ก็จะยิ่งกดดั

มก็มีหน้าตาที่หงุดหงิดมากกว่าเดิม คนหน้าสวยเดินไ

ว่าทำยังไงฉันก็ไม่อยากยื่นจมูกเข้าไปในงานการแสดงละครเวทีครั้

ฉันเอ่ย พยายามคุยกับเธอด้วยเหตุแล

ไรไป” นั่นปะไร ฉันไม่น่าคาด

จบ้างได้ไหม เดี๋ยวก็

้าหล่อนยังเป็นเด็กเหลือขอเหมือนเดิม ขนาด

ก็นิสัยเสีย” ฉันถอนหายใจด้วยความระอา ไอ

วเหอะ ว่าใ

งคน” ฉันว่าก่อนยกน้ำไปให้เธอ รู้ดีว่าเธอชอ

ว่าตัวเ

ดท้ายก็วางไว้ที่เดิม เหนื่อยใจกับทั้งคนพี่ทั้งคนน้อง ป่านนี้ไอ้เฟย์ก

ไม่ยอมเธอจะไม่ออกไปจากห้อง ทำให้ฉันตอนนี้ทำเป็น

นสี ฉันถอนหายใจแล้วจึงหยิบผลไม้ไปวางให้เธอกิน ฉันจะไม่เลี้ยงข้าวคนที

ฉันว่าอย่างจนใจ แต่ความดื

ยัยนี่จะยังดื้อตามตื้อฉันไปถึงไหน ก็บ

“ไม่

คิ้วของฉันกระตุกด้วยความหงุดหงิด ยัยนี่กล้าบอกว่าฉันกลัวที่จะแสดงละครเวทีกับ

ันดีๆ ไม่ได้

จริงเอาจัง ฉันคิดว่านี่มันเป็นแผนยั่วยุของเธอหรือเปล่า

้องดีใจไห

ยัยนี่หลงตัวเองไม่เบาถึงได้กล้ามั่นหน้าบอกว่างานแสดงกับตัวเ

้วทำไมไ

ายๆ ได้ใจความทั้งหมด ฉันขี้เก

่วนเสียกับเรื่องนี้แม้มันจะเป็นโอกาสให้ได้เฉิดฉายอีกครั้ง แต่ถึงอย่างนั้นฉั

อนแหมะอยู่กับโซฟา ทำเหมือนว่าในห้องอยู่คน

่าก่อนยกมือปิดตา ไอ้หน้าสีแดง

หมือนกัน” ฉันว่าไปอย่างนั้น แต่แล้วก็ต้องร้

“เขิ

ม่ต้อง

่สนใจคนหน้าสวยอีกแล้ว เธออยากจะทำอะไรก็เชิญ ในเมื่อฉันไม่

รู้ว่าตัวเองหุ่นดีเพราะเป็นคนออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ฉันชอบกีฬา

้โกรธเคืองอะไร ได้แต่ออกกำลังกายจนกระทั่งเดินคลุมผ้าเช็ดตัวเดินไปอาบน้ำอย่าง

วยเสื้อคลุมอาบน้ำ ฉันเดินไปนั่งที่โซฟาแล้วดูทีวีกับเธออย่างไม่สนใจ

แต่ก็เก็บอาการเก็บความรู้สึกไว้ได้อย่างส

ี่ไปแสดง แล้วเธอจะ

องคนตัวเล็กกว่า นี่จะบอกว่าต้องจำใจแสดงร่วมกับฉัน

็คงร่วมงาน

นั่นแหละงอแงเป็นเด็ก” เธอว่าก่อนหยิบผลไม้ขึ้นม

ถึงไม่เข้าใจนะว่างานของชั้นปีที่สูงขึ้นมันก็ยากและน่าปวดหัวมากกว่าเด็ก

อเสนอ ก็ทำให้ฉันแอบรู้สึกผิดอยู่เล็กน้อย รู้สึกดีที่รุ่นน้อง

างหยิบองุ่นเข้าปาก ยัยคนนี้คิดว่าตัวเองเป็นใคร พอ

ธอมากิน ให้เธอได้ฟาดมือมาที่ฉันหนึ่งที ฉันเป็นเจ้าของ

้ว ถ้าไม่ใช่กลัวจะให้เรียกอะไร” ได้ยินเธอว

รากฎว่าบทนี้ดีมากแล้ว ดีจนฉันอยากชื่นชมคนเขียนบทที่เขียนออกมา

อกมาก็พบเธอนั่งมองอยู่แต่ปิดทีวีไปแล้ว ฉันเองก็เลือกที่จะเ

ยัน เข้าใจแล้ว ที่เธอไม่มีปากเสียงกับเพื่อนมันเป็นเพราะเธอเคยจูบกับฉันแล้ว

าจะไม่มีคร

งอ่านบทไปสักพัก ในใจบางครั้งก็ตกใจที่งานแสดงในครั้งนี้น้องๆ ต้องลงทุนหลายอย่าง

งไงดี บทนี้ไม่ได้แย่เลยและฉันสา

รั้ง เห็นเธอทำหน้าลำบากใจฉันเองนั้นเข้าใจดี จะให้จูบกับฉัน

ตัวเล็กหันมาแยกเขี้ยวใส่ ฉันเองก็หัวเราะ

รู้แล

ปตามความจริง คณะนิเทศศาสตร์บทเด่นมันควรเป็นของเด็กปีหนึ่ง เพื่อให้เด็กๆ ได้โชว์ฝีม

นื่อยอ่อน นี่แปลว่าไอ้ที่จูบจริงไม่จริงนั่นเธอก็คัดค้านไม่ได้

ไม่ยอมกลับบ้านกลับช่อง ฉันจึงตอบรับไปอย่างไม่เต็มใจ ให้เล่นบท

กฉันที่นั่งตัวแข็ง เอาอีกแล้วความรู้สึกแบบนี้ หวิวในท้องจนขึ้นมาถึงอก ยา

ำไมต้องเป

ยอมรับข้อเสนอของเธอไปอย่างง่ายดาย เพียงแค่เพราะอยากให้เธอกลับไป ฉันทำมาแล้วทุกอย่างแต่ก็ต้องแพ้เธออย่า

งไม่ปีนเวทีขึ้น

เปิดรับโบนัส

เปิด