icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

หมอปีศาจพันหน้า

บทที่ 4 แสดงฝีมือ

จำนวนคำ:2334    |    อัปเดตเมื่อ:26/12/2024

้านเห

่นางพอจะทำได้ก็ช่วยเหลือทั้งสองอย่างเต็มที่ ท่อนขาที่หักเริ่มดีขึ้น กระดูกต่อสมานกันจนสามารถเดินในระยะใกล้ ๆ ได้โดยไม่ต้องใช้ไม้ค้ำพย

รที่ดีขึ้นอย่างรวดเร็วนี้จะทำให้ชาวบ้านแปลกใจ แต่หากจะให้อธิบายค

าเดินข้างนอกเช่นนี้” เพื่อนบ้านที่อยู่

ข้าพอจะเดินได้บ้างเจ้าค่ะ” หลินจื่อเยว่จำต้

เร็วกว่าพ่อค้าเนื้อแซ่ผานที่ขาหักค

้นดีจริง ๆ ใช้ดื่ม ใช้พอกทุกวันอาการก็ค่อย ๆ ดีขึ้น อีกอย่างอา

ะ” แล้วเพื่อนบ้านช่างถามก็เดินห

ความแปลกใจให้กับชาวบ้านทั่วทั้งหมู่บ้านเหลิ่งซาน เพราะจากอาการบาดเจ็บของนาง ดูแล้วคงใช้เวลารัก

นจริง ทว่าเป็นเพียงส่วนหนึ่ง อีกส่วนเป็นกำลังภายในที่ติดตัวมากับร่างนี้ ในแต่ละวันนางใช้พลังปราณมิถึงหนึ่งส่วนไปรักษาบริเวณขา

นานก็ดีขึ้นแล้วด้วยซ้ำ อีกทั้งนางอยากหายดีในเร็ววั

ยู่สองสามกระปุก ถุงเงินอีกหนึ่งถุง และสมุดบันทึก หลินจื่อเยว่หยิบสมุดบันทึกนั้นขึ้นมาแล้วเปิ

อ” อวิ๋นหลานที่เพิ่งกลับจากหาข

ิ๋น มาเจ้า

ไว้บนโต๊ะไม้กลางบ้าน แล้วเดินไปตักน้ำให้หญิงวั

น่ะเจ้าค่ะ ข้าหุงข้าวเอาไว้แล้ว ท่

จ็บยังมิหายดีแท้ ๆ

นป้าอย่าได้กังวลไป เอ่อ ท่านป้าเจ้าคะ ช

กลับไปหยิบตำรับยามาให้อวิ๋นหลานดู เพราะรู้ดีว่าหญิงวัยกลางคนคงมิเข้าใจม

าของข้า เลยอย

ก เจ้าจะไหวหรือเสี่ยวเยว่” ในน้ำเ

ส่งยิ้มบางไปให้ ขณะเดียวกันอวิ๋นโม่ก

ันลี้ กระนั้นก็เป็นหมู่บ้านที่ใหญ่ มีด้วยกันเกือบครึ่งร้อยหลังคาเรือน ชาวบ้านในหมู่บ้านมักจะทำการเกษตร หรือไม่ก็

งไปจากหมู่บ้านนี้ได้แล้ว หากแต่หลินจื่อเยว่มิใช่สตรีมิรู้บุญคุณคน ชาวบ้านที่นี่ช่วยเหลือนางเอาไว้ หากนางจากไปทั

แพทย์ ชาวบ้านอาศัยต้มยาสมุนไพรบรรเทาปวดและลดไข้กินประทังอาการป่วยไปเท่า

ึ่งกำลังนั่งขายของด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก มือของนางจับกดอยู่ตรงหน้าท้องเป็

ูมิสู้ดี ข้าว่าไปนั่ง

ล้วจะกลับไปพัก” หญิงครรภ์แก่ตอบ

ที่มาจับจ่ายซื้อของพากันเข้ามามุงดูกันยกใหญ่ หลินจื่อเยว่เห็นท่าไม่ดีจึงรีบประคองหญิงครรภ์แก่ผ

ิกลับห

ข้าปว

เล็กน้อย หลินจื่อเยว่มองหาทิศทางเพื่อที่จะช่วยคน เพราะหากให้ทำคลอดตรงนี้คงมิเป็

่ประคองหญิงครรภ์แก่ใกล้คลอดขึ้น

ีหญิงชราแซ่ชุยที่คอยทำคลอดให้กับหญิงสาวตั้งครรภ์ ทว่านางก็แก่ชรามากแล้ว เดินเหินมิไหว บ

ร้อมกับโลหะสีเงินที่คล้ายมีด ทว่าขนาดเล็กกว่ามาก เมื่อนางหยิบมีดขึ้นมาพร้อมกับเป

าท้องแม่นางคนนี้หรือ” สตรีนางห

ในเมื่อเด็กขวางท้องมารดา หัวอยู่ทิศเท้

ปกรณ์ทุกอย่างพร้อมสรรพ ก่อนจะใช้ยาระงับปวดคู่กันกับหวนโถวซ่าย ซึ่งเป็นสมุนไพรที่มีฤทธิ์ชาเฉพาะจุด ซึ่งหลังจากป้อนยาทั้งสองชนิดให้ หลินจื่อเยว่ร

จื่อเยว่เอ่ยบอกหญิงสาวที่ยังมีใบหน้าซีดเผือดแต่มีรอยยิ้มอย่างยินดี แม

เหล่าโผ๋ เจ้าอยู่ที่ใด” เสียงบ

ผู้นี้หรือเจ้าคะ” ห

งหลังจากนี้ เพราะอาจจะทำให้แผลหน้าท้องปริแยกจากกันได้ จากนั้นหลินจื่อเยว่หายไปเมื่อใดก็มิมีผู้ใดทันได้เห็

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 0 บทนำ สวรรค์ลิขิต ทุกชีวิตมิอาจฝืนชะตา2 บทที่ 1 ได้รับความช่วยเหลือ3 บทที่ 2 เป็นหมอที่ต้องรักษาตัวเอง4 บทที่ 3 โหราจารย์แห่งแคว้นเว่ย5 บทที่ 4 แสดงฝีมือ6 บทที่ 5 รักษาคนป่วยในหมู่บ้าน7 บทที่ 6 จากไป...8 บทที่ 7 ดวงชะตา9 บทที่ 8 รักษาคนป่วย10 บทที่ 9 พรหมลิขิตวาสนานำพา11 บทที่ 10 วาสนาด้ายแดง12 บทที่ 11 ผสานเป็นหนึ่งเดียว13 บทที่ 12 มีสามีเพราะความเมา14 บทที่ 13 จำต้องจากไป...15 บทที่ 14 คลื่นใต้น้ำ16 บทที่ 15 เดินทางต่อ...17 บทที่ 16 เมล็ดพันธ์ในคืนนั้น...18 บทที่ 17 สหายคนแรก19 บทที่ 18 ปีศาจเคลื่อนไหวแล้ว20 บทที่ 19 หมอปีศาจ21 บทที่ 20 กำเนิดเจ้าก้อนแป้งน้อย22 บทที่ 21 แผนร้าย23 บทที่ 22 หุ่นเชิดของเผ่ามาร24 บทที่ 23 แผนซ้อนแผน25 บทที่ 24 ช่วยเหลือคนที่สมควรจะช่วยเท่านั้น26 บทที่ 25 เวลาผันผ่าน...27 บทที่ 26 เดินทางท่องยุทธภพ28 บทที่ 27 ทำความสะอาดวังหลวงแคว้นเว่ย29 บทที่ 28 ตามหาดวงใจ30 บทที่ 29 พ่อลูกพบกัน31 บทที่ 30 ท่านพ่อ32 บทที่ 31 ตามเกี้ยวภรรยา33 บทที่ 32 มาเยือนเมืองหลวง34 บทที่ 33 ฮูหยินของเซี่ยงซื่อ35 บทที่ 34 หวั่นไหว36 บทที่ 35 ยอมรับสามีคนนี้37 บทที่ 36 สามีภรรยารักใคร่กลมเกลียว38 บทที่ 37 สานสัมพันธ์ลึกซึ้ง39 บทที่ 38 กลับหุบเขาเทวะ40 บทที่ 39 บทส่งท้าย ครอบครัวสุขสันต์