ท่านอ๋องพระชายาท่านปลูกผักอยู่หลังจวน

กริ๊ง

นชั้นสิบของอพาร์ตเมนต์ในเมืองฉงชิ่ง ซึ่งเป็นเมืองที่ตั้งอยู่ทางภาคตะวันต

ก ถือเป็นเมืองที่มีความสำคัญทั้งในด้านเศรษฐกิจ วั

านอนแขนไปทาง ขาไปทางนั้น เป็นหญิงสาวเจ้าของนัยน์ตาสีน้ำต

ื้

นอย่างไม่เต็มใจนัก ก่อนที่เธอจะเอื้อมมือไปกดปิดนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์มือถือ

! ง่ว

ว่า เหยาเหยา เพราะเธอนั้นเป็นหญิงสาวที่สูงเพียงแค่ร้อยห้าสิ

ลุกแล้ว เธอก็กลับมานอนซุกผ้าห่มต่อด้วยความอ่อนเ

นบนเตียง ทำให้หนิงเหยาลืมตาพรึ่บขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่เธอจะอุทานออกมาเสียงดังลั่นห้อง เ

ันเผลอหลับไปอี

ุ่งออกจากกรงเมื่อถูกปล่อยให้เป็นอิสระ เพื่อมุ่งตรงไป

หญ่ในการทดลองปลูกพืชพันธุ์ใหม่ ๆ ในห้องทดลองของสำนักงานวิจัยพฤกษศาสตร์แห่งเมืองฉงชิ่

เถาวัลย์ป่าที่พบในป่าดงดิบกับสมุนไพรที่เติบโต

ถาหลิงซูสามารถนำไปสกัดเป็นยารักษาโรคติดเชื้อได้หลายชนิด

่ ก่อนที่เธอจะคว้าชุดทำงานเรียบง่ายสีขาวสะอาดสะอ้านมาสวมใส่ และต่

็พบว่ารถเมล์สายที่เธอต้องขึ้นนั้นเพิ่งออกไปได้ไ

ดีล่ะ

้วยความกังวล สายลมที่พัดผ่านใบหน้ามานั้นรู้สึกเย็นเฉียบ

กำลังแล่นเข้ามาใกล้ และไม่รอช้าที่จะ

ไปเปิดประตูแล้วกระโจนขึ้นรถด้วยความว่องไว ก่อนจะเอ่ยบอกจุดหมายปลาย

ตร์ค่ะ รีบหน่อยนะคะพี่

ต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมองรอบ ๆ ภายในรถอย่างดีแล้ว เธอกลับรู

ีต เบาะนั่งหุ้มด้วยผ้าปักลายมังกรและหงส์ พวงมาลัยร

ไม้แกะสลักลายดอกเหมยตั้งอยู่ตรงกลางคอนโซล บรรยากาศภาย

ัยราชวงศ์เก่า เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยด้วยความส

ื่อนที่กันแน่ ทำไมฉันต้องมาเจอ

ที่เป็นชายวัยกลางคนคนนี้ก็สวมชุดคลุมยาวแบบจีนโบราณสีดำ คอเสื้อปักลายคลื่นน้ำ

้สึกแปลก ๆ ในใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป เพราะจุดประสงค์หลักข

าต่าง เห็นแสงแดดยามเช้าส่องกระทบยอดไม้ตามทาง เธอรู้สึกถึงแรงบันดาลใจ

น้าที่เต็มไปด้วยข้อความและภาพวาดพืชพันธุ์ที่เธอออกแบบขึ้นในจินตนาการ บางชน

ันธุ์เหล่านี้ช่วยแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อม และฟื้นฟูสมดุลให้โลกใบนี้ด้วย ซึ่

ของแท็กซี่ดังสะท้อนในอุโมงค์ทางด่วนยาวเหยียด หนิงเหยาพยายามบอกตัวเองให้ผ่อนคลายโดยการนั่งหล

ีความสุข

ม่ถนัดก็ตามเพราะตอนที่คนขับรถแท็กซี่พูดนั้นหนิงเหยากำ

ชอย่างหนักนั้น เงยหน้าขึ้นมองคนขับรถแท็กซี่ด้วยสี

ด้นอนต่ออีกส

ๆ พลางเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงที่

ต่อเองเ

ี้จะเป็นงานที่เธอรักก็ตาม แต่การที่ไม่ต้องตื่นเช้าเพื่อเร่งรีบไปทำงานแล้

งินใช้ สุขสบายไปตลอดชีวิต เพราะมีสา

ุมปาก ดวงตาเปล่งประกายลึกลับสะท้อนกับกระจกเงาสำห

ก็ขอให้คุณหนู

เสียอย่างใด เพราะหนิงเหยานั้นยังคงอยู่ในห้วงเพ้อฝ

เพราะตั้งแต่ที่รถลงลอดอุโมงค์มาหลายนาทีแล้วก็ยังไม่แล่นออกจากอุโมงค์นี้เสีย

ิด ทำเอาอาการง่วงนอนของหนิงเหยาหายไปได้ทันที และเริ

้ำเสียงตื่นตระหนกและเป็นกังวล แต่คนขับรถแท็กซี

อุโมงค์ถึ

ู บางครั้งความมืดก็เป็นเ

้นเลย แต่เธอก็เลือกที่จะเงียบและมองไปรอบ ๆ อย่างระแวดระวัง พร

่บดไปกับพื้นถนนและเสียงหัวใจของหนิงเหยาที่เต้นระรัว ก่อนที่เธอจะ

งจะพาฉันไปท

ละครับ แต่ระหว่างทางเราอาจพ

ครั้ง และเธอก็เริ่มตงิดใจกับคำว่าคุณหนูขึ้นมา หัวใจที่เต้นระรั

างโค้งยาวทอดลึกจนดูเหมือนไม่มีจุดสิ้นสุด กำแพงอุโมงค์ทำจา

ะเบียบ แสงไฟสีเหลืองซีดที่เคยดับเริ่มกระพริบเป็

ื้นกลับดังสะท้อนไปทั่วทั้งอุโมงค์ เสียงนั้นไม่ได้ฟังดูปกติ แต่มันแฝงด้

ืดที่ค่อย ๆ คืบคลานเข้ามาอีกครั้งนั้น

ป่าที่ไม่เคยสัมผัส ลอยฟุ้งในอากาศ บางสัมผัสคล้ายก

ม่เหมือนกับอากาศทั่วไป แต่มันมีบางอย่างที่ทำให้รู้

ตัวรถ มันดูเหมือนฝุ่นละอองแต่เป็นสีทองไม่ใช่สีขาวหรือสีเทา อีกทั้

างสิ่งที่เปลี่ยนไป รอบ ๆ ตัวรถมีแสงสีทองเล็ก ๆ ลอยวนอยู่ไม่หาย

ดอกไม้หรือผีเสื้อ บางดวงลอยวนรอบหน้

ินเสียงแปลก ๆ ดังแว่วมา เสียงนั้นเป็นเสียงกระ

เข้าใจ เสียงเหล่านั้นขาด ๆ หาย ๆ แต่

ันอะไ

วาดตามองไปรอบ ๆ แต่ความมืดที่ครอบ

องอุโมงค์สู่แสงสว่างจ้าที่ทำให้หนิงเหยาต้องยกม