ท่านอ๋องพระชายาท่านจะหย่าแล้วนะ

าวภาพยนต์ที่ฉายอยู่บนจอที่มีเธอเห็นเพียงคนเดียว หญิงสาวรู้สึกป

นของเธอในโลกท

นาบดีซ่งจู่หลิน นักปราชญ์คู่บัลลังก์ของฮ่องเต้ บิดาของนางครองตำแหน่งนี้มายาวนานตั้งแต่ครั้ง

ำพร้ามาตั้งแต่แบเบาะ ใคร ๆ จึงไม่กล้าขัดใจ หากนางชี้ไม้แล้วบอกว่านกทุกคนก็ต้องเชื่อตามนั้น ยิ่งนับ

ำกำลังพลกลับมาจากการรบที่หัวเมืองเหน

็นคนในตลาดเล่าลือกัน

ข้าจะอ

คาวเลือด คุณหนูเป็นสตรีในห้องหอ ออกไปดูจะไม่งามนะเจ้าคะ” บ่

ข้าสั่งอะไรก็ต้องทำสิ ถือ

องแป้งให้ดังเดิม นางชินเสียแล้วกับการโดนใช้เป็นเครื่องระบายอารมณ์ข

ะนำทัพมังกรกลับเข้ามาในเมืองหลวงด้วยตนเอง ใคร ๆ ก็ว่าพระองค์รูปงามนัก ข้าอยากเห็นด้วยต

าว่ารูปโฉมของอ๋องจิ้นเจานั

าวุธคู่มือ ใบหน้าของเขาช่างแข็งแกร่งสมชายชาตรี กรอบหน้าสันกรามชัดเจนรับกันได้พอดีกับคางทรงเหลี่ยมที่มีรอยบุ๋มตรงกลางเข้าไปน้อย ๆ จมูกโด่งเป็นสันตรง โหนกแ

้องหอสั่นไหวทันทีท

มาทีเดียว” ซ่งเจียหงอุทานออกมาคล้ายคนละเ

มคู่ควรจะเป็นสามีของลูกสาวเสนาบดีเช่นนาง ในแผ

งก็นั่งรอบิดากลับมาจากราช

ึ้นหนอถึงมาอยู่รอเจอพ่อได้” ซ่งจู่

อยากขอร้องท่

่องใ

รับปากข้าก่อ

มาจิบพอเป็นพิธี ก่อนถาม “เจ้าต้องบอกพ่อมาก่อนว่าจ

้ที่ท่านมหาเสนาบดีทำ

ัวเราะลงลูกคอ “ไหนเจ้

ยหงบอกความต้องการของตนเองออกมาตรง ๆ อย่างไม่เหนี

พ่อจะไปบังคับเขาได้อย่างไร ท่านอ๋องเป็นถึงเชื้อพระวงศ์ ซ้ำยังพึ่งทำความดีค

นมาทันตา “ได้ ต้องไ

้วหัดมีเหตุ

องชาตินี้ข้าจะไม่แต่งงาน ข้าจะอยู่เป็นโส

ผู้ใด แล้วข้าเป็นใครแค่เอ่ยปากคงโดนท่

รงใจถึงเจ็ดส่วน ไม่ใช่เพียงตนบังคับเชื้อพระวงศ์ไม่ได้ แต่ซ่งจู่หลินยังไม่อยากให้ลูกสาวแต่งไปเป็นพระชายาของบุรุษผู้ดุร้

ยหงจะไม่เข้าใจความหว

นกระทืบเท้าอย่า

่ช่วยข้า ข้าจ

นต้องไปควานหานางในบ่อลึก เมื่อช่วยขึ้นมาแล้วนางก็ยังจับไข้หนักอยู่ถึงสองวัน ซ

ก่อนงานพระ

ามสุข ลายหงส์สยายปีกทองส่องประกายล้อแสงอาทิตย์ ย

คะ รุ่ยอ๋อง

้ามาในเรือนล่ะ” ซ่งเจียหงผุดลุกขึ้นด้วยความย

ับรออยู่ที่ห้

าแล้วซ่งเจียหงก็รีบวิ่งออกไปหาชายในดวงใจที

่านอ๋องนักรบอย่างอ่อนช้อย ใบหน้าของนางซับสีเลือดด้วยความ

ึงต้องให้บิดาใช้อำนาจมากดดันฮ่องเต้ผู้เป็นพระบิดาเพื่

มน้ำชา ยกขนมสำหรับฤดูร้อนที่พึ่งทำใหม่ออ

านแต่งครั้งนี้กับฮ่องเต้ซะ ไม่เช่นนั้นข้าจะบดขยี้จวนเสนาบดีแห่งนี้ให้เป็นผุยผง!” เขาข

คะ หม่อมฉันเป็นบุตรสาวคนโตของเสนาบดี แต่งเข้าจวน

ลิวจางฮุ่ยมาตั้งแต่เด็กเจ้าไม่รู้หรือ นางมีนามว่าหลิวซูหยวน ทั้งชีวิตนี้ข้าสาบานว่าจะรับนางเป็นพระชาย

วอ๋องจิ้นเจาก็สะบัดหน้

มใจ คราวนี้นางไม่โวยวาย อาละวาด แสดงฤทธิ์เดชใด ๆ ทั้งสิ้น วัน ๆ ซ่งเจียหงเอาแต่นอนน้ำตาไหลเหม่อมองไป

ีวิตของบุตรสาวสำคัญเหนือสิ่งอื่นใดเ

บลูกสาวท่าน แล้วจะให้เจิ้นบังคับฝืนใจเขาได้เยี่ยงไร” ฮ่องเต้ของแผ่นดินบอกเสนาบดีคู่บัลลังก์อย่างหนั

หัวโขกพื้นสามครั้งจน

ำลังจะตายด้วยเถิด กระหม่อมจะพาบุตรสาวย้ายไปอยู่เรือนชนบท อย่างน้อยในวาระสุดท้ายของน

ทัพสักแค่ไหนกันเชียว ถึงไม่โปรดปราณแต่งแล้วก็ให้นางอยู่แต่ในตำหนักไปเสียก็สิ้นเรื่อง ภรรยาเป็นสมบัติของสามีจะโยกย้ายกำหราบอย่างใดก็ย่อมได้ เหตุใดจ

ีสายสัมพันธ์กันมาเนิ่นนาน หากไม่ได้ท่านช่วยบุกเบิก แคว้นคงไม่อุดมสมบูรณ์มั่นคงเช่นทุกวันนี้ดังนั้นข้าจะหักหาญน

แต่งของซ่งเ

ีนางก็ไม่ปริปาก คิดในใจว่าพอได้เข้าจวนอ๋องแล้วค่อยหาวิธีพิชิตใจสามีก็ยังไม่สาย เมื่อได้ร่ว

โจรลอบทำร้าย ผู้คุ้มกันทุกคนล้วนถูกสังหารตา

แน่นเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ความทรงจำเก่าใหม่สอดป

อบฆ่านางกัน แม้จะไม่เคยมีความแค้นแต่เมื่อเข้ามาอยู่ในร่างนี้แล้

ังใกล้เข้ามา นางพยุงตัวลุกขึ้นห

ไปแล้ว ดวงแข็งเสี

ญ่คนหนึ่งสวมชุดดำสนิททั้งตัว กลิ่นอา

๋องจิ้