บอสขาได้โปรด! อย่าหื่นกับหนู

หรือเปล่าครับ” ถามเหมือนหยั่ง

ันก่อนเขารู้ที่อยู่ของเธอแล้ว

ินข้าวกั

งัก ปากกาถึ

ไปกับบอ

ุ่มเท” เขาพูดเสียงเรียบ แต่แววตาแพรวพราว แถมยั

สึกเหมือนตัวเองหลุดเข้ามาอยู่ในโลกของคนมีเงิน ซูชิน่ากินทุกหน้าเลย ไข่ปล

ยเลยครับ ผม

เอาเมนูเบสิคตามประสาคนงบน้อยดีกว่า เธอเกรงใจ

าดนี้ แต่สั่งอาหารยังก

เขาก็จัดการสั

นเผ็ดไ

้าเผ็ดมาก หนูจะท้องเ

อแล้วครับ ไม่ต้อง

ลักน้ำชาแทบ

ขาทำเอาเธอทำตัว

เธอเคยอยู่ ที่นั่นอากาศดี รถไม่ติด อย่าเรียกว่ารถติดเลย เรียกว่า

ขามาส่งเธอ แต่เธอให้เขาจอดหน้าปากซอย เขารู้

ะ รถเข้าไปไม่ได้ ต้อ

เบา ๆ ก่อนจะหันรถเ

้คุณไปนอนค

ุทาน มองเข

ต่เพิ่งสำนึกว่าเธอมายืนอ

างเป็นระเบียบ… ตรงข้ามกับสภาพเปียกมอ

นครับ… เสื้อผ้าผู้หญิงไม่มี แต่เสื้อผ

หนูยังไม่เคยนอนค้า

นไหนนอนค้างห้องผมเหมือ

ธอยืนหน้าแดงร้อนผ่าว เธอยกมือขึ้นจับแก้มตัวเอง

ื้อยืดตัวใหญ่ของบอสหนุ่ม ผมเปีย

หนังสืออยู่โซฟาเงยหน้

อะไรค

รส แต่พอเป็นสภาพปกติที่ไม่แต่งหน้าแต่งตา เธอดูเหมือนสาวน้อยน่ารักจนเขาเผลอมองไม่วางตา

นานได้ไหมคะ

น้าร้อนขนาดนั้น ลองเปิดแ

อนทันที ทิ้งไว้เพียงเสียงหัวเราะเ

้วยที่ไม่ได้นอนกับเจ้าข้าวฟ่าง เธอจึงแอบเดินออกมาหา

าสบก

หลับเหร

่อ คิดถึ

หม เผื่อจะหลับได้เห

ีอ้าปากค

ีหน้ามาอ่อยใ

ุดโน้ตว่าอยากเ

รอ ชิ! เธอไม่ได้ใจง่

บถามออกไปแบบนั้นจนอยากจะตบปากตั

เขากางแขนออก น้ำเสียงนิ่ง ๆ แต่สาย

บเบา ๆ …แล้วจู

บแล้วเห

ดของเขาอบอุ่น อ่อนโยน โอ๊ย! เธอ

กลัวว่าหัวใจของหนูจะเต้น

เบา ๆ ด้วยสัมผัสอ่อนโยน ทำคนที่กำลังเคลิ