ท่วงทำนองที่ถูกขโมย, รักทรยศ

วของฉัน ขโมยเพลงที่ฉันทุ่มเททั้งชีวิต

น เพลงที่จะเป็นตัวกำหนด

ดของพวกเขาผ่านประตูห้

Vanguard Award ได้นะบริท” เจคยื

แต่พี่เขารับแรงกดดันไม่ไหวหรอก” บริทนีย์พูด พลางอ้างคำ

ื่องมือ ไม่ใช่ลูกสาว หรือผู้หญิงที่เจค

พวกเขากำลังกัดกินพรสวรรค์ของฉันตั้งแต่วันที่ฉันลืมตาดูโลก และลูกที่ฉันกำลังอุ้มท้องอยู่ล่ะ? มันไม่

าแสร้งทำเป็นห่วงใย ดึงฉันเข้าไปกอด พลางกระซิบข้างหูว่า

ขณะที่เจคแอบฟังอยู่อีกสาย เสียงของเขาสั่นเครือด้วยความตื่นตระหน

อยากจะยืนยันนัดสำห

.. การทำหัต

ที

e Edwar

ลงประกอบฉากการทรยศครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉัน และฉันได้ยินเรื่องราวท

ีย์กระซิบแผ่วเบาและสั่นเครือ แตกต่างจากน้ำเสียงทรงพล

ีเข้มที่จัดทรงมาอย่างดีของเขา หน้าผากขมวดเข้าหากันด้วยสีหน้าครุ่นคิดอย่า

มั่นใจที่เคยทำให้หัวใจฉันรู้สึกปลอดภ

ี่เขานะเจค ใครๆ ก็รู้ ถ้าเก

พอเราได้มันมา ที่เหลือฉันจัดการเอง ฉันจะทำให้คนที่ควรจะรู้ได้รู้ว่าเพลงนี้มาจากแก

นเมื่อชั่วโมงก่อน “เจคกับบริทนีย์มาที่นี่ ทำตัวแปลกๆ เขาถามหาไฟล์มิก

ไม่ได้

่น อยากจะเห็นกับตาตัวเองว่

น่ารังเกียจอย่างประหลาด “พี่เขามีพรสวรรค์ ฉันรู้ แต่พี่เขารับแรงกดดันไ

ต่แกคือดาวเด่นนะบริทนีย์ แกมีความสวย มีเสน่ห์ พี่เขาไม่เหมาะกับแสงสีอยู่แล้ว เพลงนี้จะเปิดตัวโด

ป็นแค่เครื่องมือ ไม่ใช่น้องสาว ไม่ใช่คู่ชีวิต ไม่ใช

ยักษ์ แต่มันค่อยๆ ซึมเข้ามา เหมือนยาพิษร้ายที่แช่แข็งทุกอย่าง เริ

ฉียบ ข้อนิ้วของฉันขาวซีด ขอบประตูที่คมกริบกำลังบาดลึกเข้าไปในฝ่ามือ เ

นแค่... ว่างเปล่า เป็นโพรงโบ

เล็กๆ ใกล้อพาร์ตเมนต์ของเรามา เป็นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ เพื่อฉลองที่เพลงซึ่งฉันคิดว

่ตอนนี้ความหนาวเย็นที่ฉันรู้สึกไม

แบบนี้ ฉันควรจะคิดถึงท่อนบริดจ์สุดท้ายของเพลง ท่

หดร้ายเพียงหนึ่งเดียวผุ

รท

รสชาติของเถ้าถ่านในปาก มันคือใบหน้าของแม่ พ่อ น้องสาว และผู้ชายที่ฉันรัก ทั้งหมดพร่ามัวรวมก

งไฟถนนที่สาดส่องผ่านม่านฝนที่เริ่มโปรยปราย เท้าของฉันก้าวไปข้างห

หรือน้ำหนักของเสื้อโค้ตที่เปียกโชกตอนที่ฉันถอดมัน

ฉันไถลตัวลงกับกำแพง แผ่นหลังครูดไปกับปู

ตัวสั่นเทา ความเย็นจากพื้นซึมผ่านกางเกงยีนส์

้ กาแฟที่ฉันถือมาคงถูกทิ้งไปไหนสักแห่งร

็นเฉียบ ฉันไม่มีแรงแม้แต่จะเช็ดมันออก มันแค่ไหลลงมา หยด

ูหมุนทำให้ร่างก

งของเขากระทบพื้นดังสะท

ไหวอย่างช้าๆ และอ่อนโยน “จูลี

อผลงานชิ้นเอกของ

งเขาบนไหล่ อบอุ่นและหนักอึ้ง อลินาคงโทรหาเขา

้งลูบแขนฉันเบาๆ ในแบบที่เขาร

ใกล้ กลิ่นไม้จันทน์หอมและผ้าลินินสะอาดอันคุ้นเคยของเขาอบอ

หลงใหล เต็มไปด้วยความกังวลที่สร้างขึ้นอย่

ล็กๆ ในม่านตาของเขา เขาประคองใบห

ขากระซิบ เสียงนุ่มราวกำ

และเป็นครั้งแรกที่ฉันเห็น

องใหม่ มันคือรากฐานข

่มต้นด้วยซ้ำ นักดนตรีคู่แข่งคนหนึ่งที่อยากได้สัญญาอัดเสียงจนตัวสั่น กล่าวหาฉันอย่างผิดๆ ว่าลอกเลียนผลง

อยออกมา อยู่เบื้องหลัง “เพื่อชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล” พวกเขาบอกว่า

ั้นเป็นผลงานร่วมกัน ฉันเป็นนักแต่งเพลงขี้อาย และเขาคือโฉมหน้าของความร่วมมือของเรา เขา

ะกาศรางวัลของวงการ ซึ่งตอกย้ำภาพลักษณ์คู่รักทรงอิทธิพลของเรา มันให้ความรู้สึกเหมือนการ

ึ้นมาใหม่ แต่ในความเป็นจริง เขาแ

ียบเรียงดนตรี เพลงของฉันที่ถูกกรองผ่านชื่อและแบรนด์ของเขา ทำให้เขากลายเป็นดาวรุ่งในวงการ บริษัทข

าซื้ออพาร์ตเมนต์สวยๆ ที่มองเห็นวิวเมือง

รามีชีวิตท

รู้แล้ว ฉันเป็นแค่สินทรัพย์

เขารอบไหล่ที่สั่นเทาของฉั

ข้างหู “เรามีเรื่องดีๆ รออยู่ข้างหน้าอีกเยอะ อีกไม่นา

ยทำให้ฉันเข่าอ่อน มันคือคำ