ท่วงทำนองที่ถูกขโมย, รักทรยศ

e Edwar

่ด้วยประกายความสับสนและบางอย่าง... ความหวาดระแวง เขาก้าวเข้ามาหา

แต่มันฟังดูฝืดเฝื่อน “ที

โปร่งสบาย ราวกับกำลังคุยเรื่องดินฟ้

ิดขึ้นอย่างกะทันหัน เขาทำไม่ได้ เขาไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของฉัน

“คุณเหนื่อย คุณคิดอะไรไม่ค่อยออก ผมมีประชุมใหญ่กับค่

ลื่อนเวลา พยายา

นเพิ่งนึกออก “งานของคุณสำคัญมากน

เปี่ยมสุขแต่ไม่ถึงดวงตา “ไม่ต

ขาชัดเจนจนเกือบจะน่าขบขัน เขาค

สดงความรักใคร่แบบผู้ใหญ่เอ็นดูเด็ก “น

ี่ฉันจะตัดโซ่ตรวนเส้นสุดท้

ของเขา เขาหยุดที่ประตู เขายัดกล่องข

มณ์ดีขึ้น” เขาพูด น้ำเสีย

้ทันที มันเป็นของสต็อกสำเร็จรูปจากร้านขายของที่ระลึกในโรงพยาบาล แบบที่คุณซื้อเป็นข

เกือบทำให้ฉันเวียนหัว เขากำลังให้น้องสาวฉันใส่เพชรที่ซื้อด้วยจิตว

ขอบคุณ “สวยจังเ

อง “ผมรู้ว่าคุณต้องชอบ

พ่อแม่ของฉัน คฤหาสน์ชานเมืองที่กว้างขวางซึ่งเพลงของฉันเป็นคนจ่ายค่า

่หน้าประตู ฉันได้ยินเสียงของพวกเขาผ่

ร่ำครวญ “พี่เขาเป็นแบบนี้ทุกทีเวลาหนูมีงานใ

ไง เขายอมทำเพื่อครอบครัวเสมอ จำตอนที่เขายอมให้ลูกได้ที่เรียนที่สถาบันดนตรีแทนได้ไหม? ครั

งบๆ ไปจนกว่าจะผ่านงานกาลาไปก่อน เราจะให้จูลี่สร้างเรื่องไม่ได้เด็ดขาด ถ้าคณะกรรมการ V

ที่โรงพยาบาลเมื่อเช้านี้ คุณหมอยืนยันแล้วว่าเด็กแข็งแรงดี เราแค่ต้องรอจนกว่าจะคลอด หลังจากนั้น จูลี

ต่มันคือทั้งครอบครัวของฉัน การสมคบคิดของใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

นของพวกเขา ห่านทองคำที่พวกเขาขังไว้ในก

หลุดจากนิ้วที่ชาด้านของฉันและกระทบกับขั้นบันไดหินดังแกร๊ง ตัวล็อกราคาถูกแตกหักทันที กล

ลังแล้ว

จากเจค ฉันปล่อยให้มันดัง เขาโทรมาอีกคร

็นของของคุณตกเกลื่อนอยู่หน้าบ้านพ

นอีกครั้ง คราวนี้ฉันรับสาย แต่ไม่พ

ไหน?” เสียงของเขาเจือด้วยความร้อนรนที่ฉัน

นเสียงที่สงบและเป็น

นเอกสารยินยอมตรงนี้ด้วยค่ะ

อยุติการตั้

ากปลายสายของเจค เสียงของความ

ัด “จูลี่ หัตถการอะไร? คุณ

ดก็เป็นของจริงและน่าสมเพช เขาไม่เคยกลัวที่จะเสีย

ัพท์ของฉัน ที่ชื่อของ

้งสุดท้ายที่ปลดปล่อยฉันเป็นอ