มายาปฏิพัทธ์

นเป็นผู้หญิง ไม่ต้องกลั

าแบบนี้ทุกครั้ง จนตอนนี้เรียนจบมาสองปีกว่าทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ แล้ว ก็ยังเหม

ก็กลับไ

บผู้ชาย ไม่ใช่มาคบกับ

เสียของแม่คือการให้แต่งงานกับผู้ชายดีๆ มีครอบครัว ซึ่งมันแทบไม่มีวันเป็นไปได้เลย เธอไม่ได้รังเกียจผู้ชายแต่ทว่าก

ยากสั่งอะไร

ม้สายตาจะไม่ได้แสดงออกมาว่าเกลียดผู้ชาย แต่ท่าทางที่ดูเหินห่างก็พอบอกให้อีกฝ่ายรู้ว่าไม่สนใ

าวว่าต๋อม

ที่ต้องง้อผู้ชายหรือทำตัวออดอ้อน อีกอย่างด้วยความที่ใจไม่ชอบเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้วคงไม่สามารถตอ

ูดจาไม่สุภาพจึงรีบต

ก็ได้

แบบนี้ ความจริงแล้วคนที่ชวนคือเพื่อนร่วมงานผู้หญิงที่บอกว่าสุดสัปดาห์มื้อกลางวันนัดกัน

่สั่งให

่างที่รออาหารมาเสิร์ฟได้แต่นั่งหันมองไปทางอื่น เมื่อบรรยาก

ห้องน้ำก่

หายใจออกมา จรีภรณ์เดินเข้ามาล้างมือและส่องมองตัวเองที่หน้ากระจก

อนผู้ชายแต่ใบหน้าหน้าหวานก็ยังคงอิ่มไม่เปลี่ยน...ทว่าการแต่งตัวนั้นดูตรงข้ามกับหน้าตาอย

มานั่งที่โต๊ะเหมือนเดิม อาหารถูกเสิร์ฟจนเต็มแต

หม ?” จรีภรณ์เอ่ยถามขึ้นด้

บายยิ้มก่

ทรบอกเลย ต๋อมคงจะไม

เมื่อเรียกทีก็จะกลั้นขำกับชื่อเล่นนั้นไม่ได้ ปกติแล้วทุกคนใ

งั้นเร

้อนตักอาหารเข้าไปพลางเหลือบ

ุข ต่างจากเราที่อมท

บอะไรเป็นพิ

ว้ เงยหน้าขึ้นมองพี

่น ชอบสีอะไร ชอบดอกไม้อะไ

ดนี่กะจะรุก

้หมด เอื้อมมือหยิบน้ำดื่ม

ับ” ฮิปโปยังคงถ

่มี

” ชายหนุ่มเริ่ม

้ไม่มี หนังที่ชอบดู

่ใจมากนักและหวังว่าอ

นตร์แนวสืบสวนฆาตกรรมออกมาพี

ณ์เบิกตากว้า

ะแค่วันนี้ไม่ถึงชั่วโมงทำเอาอึดอัดจะแย่อยู่แล้ว ห

ดด้วยน้ำเสียงจริงจังทำให้

บน้องน

อาหารที่อยู่ในปา

ต๋อมค

งหน้าและฉีกย

ณ์ตอบปฏิเสธไปทันที ครั้นมองสีหน้าอีกฝ่ายที่แสดงความผิดหวังออก

จแล้วม

จีบน้องเชื่อว่าสักวั

ีบต่อ...เอาไงดี รับรองวันน

มื่อพูดจบก็ลุกขึ้นวิ่งหายไปในทันทีทิ้งให้อีกฝ่ายต

องเป็นแบบนี้ ไม่คิดว่าคนในแผนกจะช่วยกันเพื่อให้พี่ฮิปโปได้มี

่อยากจะค

นั่งรถไม่ถึงสี่สิบหน้าทีก็ถึงที่หมาย สายตามองไปรอบๆ พลาง ถอนหายใจ

นั้นได้เบรกหักเลี้ยวลงข้างทางเพื่อหลบเจ้าสุนัข รถสิบล้อพุ่งเข้าชนป้ายโฆษณาขนาดใหญ่ที่อยู่

ก...

ค่อยๆ ล้มลงมา จรีภรณ์รีบที

ย...