คลั่งไคล้ใคร่รัก
ถามซ้ำราวกับไม่อาจยอมรับได้ว่านั่นเป็นเขาจริง ๆ พลางจ้อ
” เขาโคลงศีร
ทำไม... ทำ...
ั้น แบ
.. ประเจิดประเจ้อ
้งหมด แต่ก็ตวัดมอ
งั้น
ล้วเ
ี้ยวขุ่นเคืองในทันที คิ้
อเด็กน้อย ถึงได
วว่าเขาคือคุณหม
เขียนจดหมายตอบเธอทุกฉบับทุกเดื
้หญิงที่พึ่งพบหน้าครั้งแรก ทั้งเนื้อทั้งตัวยังมีเหงื
นสปอร์ตอะไรสักอย่างที่เธอไม่รู้จักและผสานเคล้ากับกลิ่นเหงื่อ
่าเธอกล้าด
ออกจากแผงอกนั่น เขาไม่ยอมปล่อย เธอก็รัวกำปั้นน้อย ๆ
” เธอส่งเสียงดัง จู่ ๆ เขาก็ปล่อยเธอซะอย่างนั้น
ืนมองและย
ด้วยแววตาเคืองขุ
คิ้ว ไม่พูดไม่จา เอาแต่จ้องอยู่อย่างนั้นเหม
ทุกอย่างเลย ทุกอย่าง ! ” ปากเล็ก ๆ เริ่มส่งเสียงดังขึ้น ดวง
น้อยใจ แ
วาดภาพหรือคาดหวังชีวิต
นความผิดของเธอเองที่จินตนาก
ว่าห้ามออกไปเพ่นพ่านตอนกลาง
่ะ แต่
” เขาพูดตัดบท ไม่ยอ
นอยู่ก็ต้องทำตามกฎ อย่าดื้อ ” ใบหน้าเล็
เพราะหนูจะไม่อยู่ที่นี่ ! ” พูดก่อนจ
มโตไร้เดียงสาที่มันแปรเปลี่ยนเป็นดื้อรั้นเอาเรื่
มันคือนิสัยท
วยกอุ้มจนตัวเธอลอยเหนือพื้น แต่เด็กสาวไม่ยอม เธอดิ้นรนพย
วยค่า ช่ว
งลงกับพื้นห้อง ปากที่อ้
ปากขอ
เหล็กก็บีบเอาไว้ไม่ให้ส่ายหนี ไม่ให้
ที่เมื่อครู่โกรธแสนโกรธ แต่ตอนนี้กลั
าตรีเจนจัดรุกราน แถมเป็นชายท
กลาย ๆ ว่าความเป็นหญิงถูกมือใหญ่ไล้ถูผ่านกางเกงยีนเนื้อห
น ตื่นกลัว
สียงดังวื้อยาว ๆ ก่อ