คลั่งไคล้ใคร่รัก

ไปแก้ว เดี๋ย

าวบอก

ย แต่ขากลับไม่ยอมก้าวไปไหน ดวงตากลมโตยังตรึง

้าวออกมาจากลำคอชายคนนั

ป็นฝ่ายควบคุมเกมโดยดึงศีรษะของเธอเข้าหาตัว ริมฝีปากเจ้าหล่อนขยับเข้าออกเป็นจังหวะ เ

ไม่สะดวก แต่ชายคนนั้นก็ไม่สงสาร เขายังกระทั้นบั้นเด้าให้เจ้าดุ้นใ

ำออก แต่มือใหญ่ยังขยุ้มเส้นผม

จร้าย เธอจะ

งเธอคิดว่าฝ่ายชายน่าจะได้ยินเพราะเขาชะงักแต่ก็ไม่ได้ห

ว ไปจากตร

หน ๆ พวกเขาก็ไม่เห็น เธอก็อยากรู้ว่าสิ่งเหล่านี้มันจะจบยังไง อีกอ

่กระชั้น เธอได้ยินเสียงเขาคำรามลั่นก่อนเกร็งตัวนิ่งอยู่ก

งก่อนหันหน้ามามองที่ตรง

ลังกรูดแล้ววิ่งอย่างเร็

าห่ม โชคดีที่ครูรุ่งรัตน์หลับลึกไม่รู้สึ

มันกระแทกแรงเสียจนเธอก

จะไม่เห็นใบหน้า ไม่เห็นดวงตา

ุณหมอดุจตะวั

ย ในจดหมายเขาไม่เคยเล่าเรื่องส่วนตัวอะไรให้ฟังแม้แต่นิด รู้ก็แต่เขา

ที่เรียงร้อยแล้วส่งกลับแม้จะไม่ถึงครึ่งหน

ท้จริงเขาอาจจะไม่ใช่คน

ีของเธอจะทำอะไรแบบนั้น เขาเป็นผู้

ี่ได้พบกันระยะประชิด ได้สบตา แม้ไม่ได้เห็นใบหน้าแต่ก็จ

จริ

มบัติส่วนตัว เป็นกล่องคุ้กกี้สี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ที่คุณ

รกด้วยอยากขอบคุณเขา โดยส่งไปที่อยู่ที่โรงพยาบาล เขาตอบกลั

ยจากเธอ เล่าเรื่องของเธอ

ยหาคุณหมอเดือนละครั้งเพื่อเล่าเรื่องทุกอย่างที่เป็นไปในชีวิต ไม