สงครามรักต่างแดน (WAR OR LOVE)

มม

หละ...หลบไปคร

งสองข้างไม่อยู่สุขก็คอยไขว่คว้าเอาอะไรบางอย่างที่อยู่ใกล้ตัวเข้ามากอดไว้แนบชิด ซึ่งสิ่งที่คนนอนละเมอฝันร้

บึมมม!!!

โยนลงสู่พื้นดินตรงหมู่บ้านเล็กๆ ในแผ่นดินประเทศลาวติดชายแดนไทยลุ่มแม่น้ำโขง ผู้คนมากมา

รัวของผู้ใหญ่บ้าน ‘นาย บุญมี วิบูรณ์’ เขาจูงเมียและอุ้มลูกสาวเดินฝ

ผมฝากลูกสาวข

ปีพูดภาษาฝรั่งเศสผสมภาษาไทยแบบคำต่อคำพอทำให

่อเสียงปืนดังอยู่ข้างหลัง ไหนจะเสียงระเบิดที่เครื่อ

ารลูกแต่จะทำอย่างไรได้ สิ่งเดียวที่จะทำให้ลูกสาวมีชีวิตรอดก็คือ ฝากฝังลูกสาวสุดดวง

าว ซึ่งภรรยาของนายบุญมีก็พยักหน้าให้สามีทั้งที่มีน้ำตาไหลเป็นทางยาวอาบแก้มขาวผ่อง

ครับพี่บุญมี

มาจากที่ซ่อน แล้วค่อยๆ ก้าวขึ้นเรือที่มีเพียงสองที่นั่ง ซึ่

ขาเขาไว้ แล้วเขาก็ยื่นมือให้ภรรยาของนายบุญมีเกาะเพื่อจะได

อไม้ส่ายหน้าปฏิเสธ เธอสะอื้นไห้เสียงดัง

่งเศสซึ่งถูกพวกทหารจีนแดงตามล่าและเขาถูกยิงได้รับบาดเจ็บ โชคดีที่

น...ฉันขอฝากกล้วยไม้ให้คุณดูแลแทนฉันด้วยนะ

และได้ไปอยู่ที่ประเทศไทย บ้านเกิดของพี่แน

ไม่ เขาสงสารเมียรักที่เอาแต่ร้องไห้ จึงเข้าไปยืนเคียงข้างเมียกอดเม

อกระซิบบอกสามี เธอทำตามสามีบอก ให้หยุดร้องไห้โด

ถ้าการจากกันครั้งนี้เป็นการจากที่ไม่มีวันได้พบเจอหน้าลูกอีก นางช่อไม้ไม่อยากจะนึกถึงเลย

ม่ไป หนูจะอยู่

มื่อเห็นแม่ไม่ยอมลงเรือ หนูน้อยกล้วยไม้ก็ส่งเสียงร้องให้ ร่าง

ไห้ ไปกับนายทหารนะ ไปรอ

ญลูกรัก เรี่ยวแรงที่จะยืนต่อแทบไม่มีเมื่อเห็

ไป...พ่อจ๋า...

หันไปมองหน้าพ่อ แววตากลมโตลูกนั

ณเด ไม่ร้องไห

เสียงนุ่มหูคุ้นเคยกระซิบชิดกระหม่อมบาง ปลอบขวั

กก!

งหนูน้อยเดินเล่นตามหมู่บ้านลูบศีรษะน้อยอ่อนโยน และ

น้อยนิด เขารับรู้โชคชะตาของตัวเองและภรรยา เขาทำผิดต่อประเท

้อยู่ในอ้อมกอดของเดวิด นายบุญมีมั่นใจได้ว่าเดว

.หนูไม่ไป

คุณเด แล้วหันมองหน้าพ่อกับแม่ เมื่อเห็นพ่อแม่ช่วยกันดันหัวเรือ เด็

ับแม่จะรีบตามหนูไป จำได้ไหมที่พ่อเคยเล่าให้หนูฟัง ว

แววตาหม่นมองความมืดด้านหน้าที่เห็นแสงไฟระยิบระ