พิศวาสเถื่อน

ออกไปสู่เขตแดนของทะเลนอร์วีเจียนจนถึงหมู่เกาะโลโฟเตนซึ่งอยู่ไกลขึ้นไปทางเหนือของนอร์เวย์ มันดูคล้ายโ

ละเกาะแก่งซึ่งรุ่มรวยด้วยความงามตามธรรมชาติ ที่ซึ่งท้องน้ำเป็นสีน้ำเง

ูดี และมีสีสันเล็กน้อยด้วยสนามหญ้าหน้าบ้าน ชายสองคนที่ติดตามเขาและเธอมาจากเมืองไทยช่วยกันหอบหิ้วสัมภาระซึ่งมีเ

ะ...เ

ูงผอม ผมสีบลอนด์เงินและหน้าตากร้านแดดทำให้คาดเดาอายุว่าน่าจะอยู่ที่ราว ๆ สา

นนี้เธอไม่ต้องอยู่เฝ้าที่นี

งหญิงสาวร่างเล็กผิวขาวในชุดกระโปรงสวมทับด

้วจะให้ฉันมาอ

ะบอกเ

ตัวกลับไป ชายหนุ่มก้มลงหยิบกระเป๋

่อยู่ เธออยู่ไกลจากที่นี่ไปอีกฝั่งของเกาะ

จ เธอไม่เคยเห็นทัศนียภาพที่ไหนสวยเท่ากับที่นี่ ดูลี

บ้านซึ่งการตกแต่งภายในก็ดูเรียบ ๆ เฟอร์นิเจอร์

าเรียส...

ร่างเล็กบอบบางก้าวขึ้นบัน

..ห้อง

เข้าไปด้านใน แต่แล้วรอยยิ้มบนใบหน้าหวานกลับจางหาย เรื่องที่เธอเตรียมไว้เพื่อบอกกับ

บน

ลอนพอดี ใบหน้าคร้ามคมจับจ้องมายังเธอ

มว่ายังไง ไหนคุณบอกว

ลับเห็นแค่รอยยิ้ม

่ที่ห้องนี้ ผมไม่ได้โก

ุณก็เห็นว่าห้องนี้ไม่มีใคร บอกฉันม

ที่นี่ก็เพื่อให้คุณได้รับรู้ค

็นหน่วงหนัก ร่างสูงใหญ่ก้าวเข้า

กี่ยวกับมาเรียส

ศีรษะไปจนถึงปลายเท้า เธอได้ยินเขาขบกรามดั

ณแกล้งไม่รู้หรือไม่รู้จริง ๆ ว่ามาเรียสน้