ดวงใจแค้นแสนรัก

ัวได้เลย นอกจากเพื่อนตอนเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกัน แต่กับนวินท่าทางที่เป็นมิตรกับความสุภาพของเขา ทำให้เธออดใจอ่อนครั้งแล้วครั้งเล่าไม

งเอย เราจะได้นั่งไปด้วยกัน” นวินเอ่

มหลังพี่กันต์ไปดีแล้วค่ะ ไม่อยาก

็บอาการเสียดายเอาไว้แทบไม่มิด นั่นทำให้พรธีราอดรู้สึกเขินอาย

ยไม่เบา

หาร ที่เขาได้ทำการจองเอาไว้ก่อนหน้าแล้ว แม้ไม่รู้ว่าหญิงสาวจะตกลงมาด้วยหรือไม่ แต่เขาก็ไม่ประมา

ินบอกพนักงานเสียงเบาราวกระซิบ

ุณลูกค้า” พนักงานผา

นขอโต๊ะที่วิวดีที่สุด” นวินหัน

่งเป็นแบบเรือนกระจก มีต้นไม้ห้อยระโยงระยางเต็มไปหมด บรรยา

ส่วนตัวไปไหมคะ” ความเงียบเหงาแสนวังเวง

ู่ในธรรมชาติ ได้สูดอากาศบริสุทธิ์เลยนะครับน้องเอย” นวินบอกพร้อมทำหน้าชื่นชมความง

บปลื้มกับบรรยากาศแบบนี้ พรธีราเอง

ห้” นวินเดินอ้อมมาเลื

ารู้สึกขวยเขินขึ้นมายามถูก

ากินร้านนี้เลยค่ะ พี่กันต์อยู่นอกม

ถึงกรุงเทพฯ ใหม่ ๆ แล้ว เพิ่งมีโอกาสมาจริง ๆ ก็ครั้งนี้ ต

์สั่งอาหารได้เลยค่ะ” หญิงสาวบอกเ

กินอะไรเป็นพ

ี่กันต์ กินได้หมดแหละค่ะ พี่กันต์ล่

บ ที่โน่นหากินยากมาก จนพี่ต้องซื้อครกกับสากไว้ตำกิ

กขำที่เขาไม่รักษาภาพลักษณ์แสนหรูหราของตัวเองเลย

หมายความว่าไ

มนูนี้นะคะพี่กันต์” หญิงสาวกางเมนู

ัยพี่จะมาผิ

่กันต์ล่ะคะได้หรือยัง” หญิงส

น” นวินหันไปยกมือเรียก

างเรียงรายอยู่บนโต๊ะ พรธีรา ในปร

กินกันสองคนจะหมดได้ไงคะเน

กำลังโตกินเย

ับเขาด้วย พอเงยหน้าขึ้นก็ดันไปสบสายตาเข้าก

รักมากครับ” คำชมออกมาแบบโต้ง ๆ ของเข

องมาชมเ

รับแค่นี้ไม

ำลังโต

ยย้อนพี่

ึกผ่อนคลายแบบนี้มาก่อน ชีวิตที่เรียนหนักจบออกมาก็ทำงานหนักไปอี

กินข้าวกั

คร

พรธีรา น่ารักน่าเอ็นดูจนบางครั้งนวินเองก็เผลอไผลใจตามไปด้วย แต่เ

ม่นะครับ ผมขอทิ้งเหตุผลทุกข้อเพื่อแก้

ะทำที่ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่เอาเสียแล้ว เขาเหมือนกำลังหลอกล

ะ พี่กันต์ค

น้องเอยว่

ยเรียกตั้งสองรอบไม่ได้

อย พี่เผลอคิดถึง

หนุ่มตัวโต แต่บอกว่ากำลังคิดถึงมารดา เป็นอีก

ไรไว้ ถึงต้องคิดถึงคุณแม่ล่ะค

ร้ายจังพี่เสียใจนะครับเนี่ย” คนร้อนตัวรีบยกแก้