ดวงใจแค้นแสนรัก

ิ่มแล้วค่ะ” คนพูดรวบช้อนส้อมเอื้

่อยดีไหมครับน้องเอย ร้านสวย ๆ

ยรูปพรธีราคิดว่าไม

รา เขาย่อตัวลงต่ำแล้วแนบใบหน้าชิดกับหน้าข

ล้วพี่จะส่งรูปให้น้องเอยยังไงครับน

กเอะใจสักนิดเงยหน้าขึ้นมองสักหน่อย จะเห็นว่ามุมปากของนวินยกยิ

้องเอย” เขาบอกหลังได้ไลน์

รอยยิ้มนุ่ม ๆ ของเขากับใบหน้าหล่อเหลา แทบจะชิดกับแก้มของเธออยู่แล้ว เธอรู้ว่าหน้าเขาอย

ปลว่าพี่หล่อใช

นอกจากความหล่อแล้วอารมณ์ขันของเขานี่แหละ

วามหล่อของพี่กันต์ หล่อมากค่

ี่เก็บเ

ค่

้ยินเสียงหัวเราะจากพรธีราหลายครั้งแล้ว นับว่าหญิงสาวเริ่มเปิดใจให้เขาบ้างแล้ว ต้องไม่บุ่มบ่ามจนเกินไป เจอกันแค่ครั้งสองครั้งพรธีราคงไม่คิดต

บ แต่อย่างว่าพี่รับปากว่าวันนี้จะไปค้างที่บ้า

ม่ได้นอนที่

ที่ทำงาน แต่พี่ยังไม่ได้

ำไม

่ขี้

อ้

องตัวเองมาตั้งหลายปี กลับมาจะให้ทำงานเลยพี่ก็รู้สึกว่ามันเร็วไป ขอพักผ่

นดีกว่าค่ะ” พรธีราอยากรู้จักเขามากกว่านี้ แต่หญิ

อยจะด่าพี่ไหมครับ” นวินแสร้งถาม

ช่คนไม่มีเหตุผลสักหน่อย ว่าแ

่นี่พี่จ

ำไม พี่ไปก่อนนะครับ” นวินทิ้งคำพูดให้หญิงสา

งไม่แย่หากคนที่เข้ามาหาเธอเป็นคนแบบเขา ยังมีเวลาให้ศึกษ

้มีอะไรเหรอเปล่าบอกพี่ได้น้า” คนเป็

ค่ะไม่ไ

เดินถือแก้วน้ำผลไม้ออกมาจากห้องครัวทักลูกสาวอ

กษรผู้เป็นบิดาที่กำลังนั่งดูที

ผิดปกติสักหน่อย ไม่คุยด้วยแล้ว” คนกลัว

ูก” นายอักษรห

พ่ออาจไปเจอหนุ่ม

นะคะสองพ่อลูก ปล่อย ๆ น้องเอยบ้างเถอะ แค่นี้ก็จะขึ้

งเอยแค่ยี่สิ

อยฉันกับคุณก็เป

คนเป็นสามีทำหน้าไม่ถูก

่ถามไม่ตามน้องเอยแล้ว ปล่อยน้องเอยให้ใ

ล้น้องเอยไม่ได้นะลูก” นางฤทัยรัตน์เห็นการหวงน้องสาวเกินเหตุของลูกชายแล้วอดปรามไม่ได้ ตั้งแต่เล็กจนโตพัสวีแทบตามต

ิ้งตัวลงนอนบนเตียงนอน หลับตาลงพริ้มพร้อมกับรอยยิ้

งข้อความใน

านหรือยังเอ่ยพ

ีรากลับรู้สึกว่าปริ่มใจยามได้อ่านข้

้วค่ะพี

่ก็ถึงบ้านแล

ูรูปถ่ายที่เขาส่งให้ขึ้นมาดู ใบหน้าห

ดว่าพี่จะโทรหาน้องเอย

จตัวเองด้วยซ้ำว่าชอบเขาหรือเปล่า แต่กลับหุบยิ้มไม่ลงหัวใจเต้นแรงทุกคนที่ได้เห็นหน้าเขา หญิงสาว