รอยเสน่หาทรมานหัวใจ

จะทำให้เนวิตากังวล ที่สำคัญไม่เคยเอาเปรียบเธออีกเลย สาวน้อยคิดว่านั่นคือความสุภาพ การให้เกียรติ ไม่ได้รู้เลยว่าทุกครั้งที่ชิดใกล้เธอพยัคฆ์หนุ่มต้องอดทนแทบแ

ีนัดสังสรรค์กับเพื่อนๆ สาวน้อยเ

ค่ะ บ้านอรวิภา อ

้เนยอยู่กับพี่มากกว่า รู้หรือเปล่าพี่รอเวลาให้

บกับคำว่า สามปี เพ

าสาวสร้อย “หรืออยู่กับคนแก่คงเบื่อแย

ปลี่ยนจากเศร้าหมองเป็นแดงก่ำ พยัคฆ์เห็นเช่นน

้นนะค่ะเอ่อพี่เมฆไม่ได้แก่สักหน่อย และ

กล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าพี่เชียวหรือ อีก

ยหนุ่มตรงหน้ากำลังทำแบบนั้นกั

แก่หรอกคะ เชื่อเน

่เพราะเหตุการณ์พาไปใช่ไหม บอกพี่สิครั

ยัคฆ์พอจะเข้าใจคำตอบจึงโอบกอดร่างเล็กเข้าสู่อ้อมแ

ชื่อเลย ว่าเรา

วงรักด้วยหัวใจที่ไร้เดียงสา อยากบอกเขาเหลือเกินว่าหัวใจเธอได้มอบให้เ

กต่อกันในช่วงเวลากลางคืนพยัคฆ์รู้สึกว่าคงไม่เพียงพอ เมื่อรสรักของส

มไปหรือเปล่า” เนวิตาคิดถึงบิดาน้ำ

ทำเสียงอ้อน ทั้งที่จริงงานที่ไปดูเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั

บอกคุณพ่อว

นนี้ หัวอ่อนน่าเบื่อหน่ายเป็นที่สุด แต่ต้องฝืนพูดว่า

ากรูปกระจับ โต๊ะทำงานกลายเป็นสนามรักที่เร่าร้อนหลังจากนั้น เนวิตาครางเสียงแผ่ว พยัคฆ์เองไม

ยเข้าไปคุยห้องทำงาน พยัคฆ์แม้ไม่อ

” พยัคฆ์ถามเมื่อท

กลับไปเมืองนอกอีกใช่ไหม” นายพลเริ่มพูด เรื่องที่ห

่อยากให้อยู่

กชายด้วยความกังขา “มีอะไรจะพูดรึเปล่า หรือเรื่อง

ฟื้น” พยัคฆ์น้ำเสียงสั่น นี่เป็นอีกสาเหตุที่ไม่อยากเข้ามาหาบิดา

สียใจ

ผมไม่อยากทะเ

้าใจฉันมากกว่านี้ ส่วนเรื่องงานเอาเป็นว่า เข้า

์คำนับบิดาเด

ม่มีวันนั้น วันที่ตนจะเข้าใ

ุดท้ายด้วยใจแสนชื่นบาน สาวน

ะทำให้เขาทำอ