รอยเสน่หาทรมานหัวใจ

่ดูเหมือนอ่างน้ำเริ่มมีอุปสรรคคนแกล้งป่วยจึงยกร่างบอบบางให้นั่งบนขอบอ่าง แผ่นหลังพิงผนังห้องน้ำ รูดกางเกงนอนเปียกน้ำออกไปเร็วไว นิ้วมือยังทำหน้าที่ไม่ขาดตอน เร

ปื้อนหยดน้ำของเนวิตาส่าย

ียงแหบพร่าเมื่อถอนจูบได้ยินเส

ใจ เหมือนพยัคฆ์จะไม่ได้ยินกลับบดบี้ตุ่มสวาทให้เธอได้ครางไม่หยุดหย่อน เมื่อเขาเร่งเร้าแรงขึ้น แรงขึ้น พร้อมกับมืออีกข้

จะไม่ไหวแล้ว ช่วยเนย

สาคับแน่น พยัคฆ์ไม่รอเวลาอีกต่อไป บุกทะลวงพ

อา

ู่สรวงสวรรค์พยัคฆ์ไม่สนใจว่าสาวน้อยจะคิดอย่างไรเรื่องที่ตนเองป่วย วาดวงแขนพาร่างเปียกชื้นก

ื้

์เร่งเร้าตามครรลองบทรักดึกดำบรรพ์ส่งสาว

ไปว่าการร่วมรักครั้งนี้เกิดข

ูแลเธออย่างที่ฝันมาเนิ่นนาน เนวิตาผู้อ่อนประสบการณ์รักจึงพร่ำบอกตนเองว่าอย่าได้เสียใจที่ยินยอมเขาอีกครั้ง สาวน้อยกอดร่างแข็งแรงแน่น ค

ายกว่าที่คาดคิดไว้ และตนสุขสมยากจะหาครั้งใดเปรียบในการได้นอนกับสาวน้อยเนวิตา ถ้าไม่รวมในคืนนั้นตอนอายุยี่สิบหกที่ความทรงจำยังตรึง

วกว่าทุกวัน แต่มองหาคนที่นอนกกกอดจนรุ่งสางก็ไม่เห็นเช่นทุกวัน

กับเพื่อนก่อนสอบ” เด็กรับใช้ต

พราะเมื่อคืนเขาจำได้ยางอายเธอก็ไม่ได้มีสักเท่าไหร

มหาวิทยาลัย สาวน้อยคิดจะหลบแต่ไม่ทันเสียแล

าเนวิตาจึงเ

ือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างกันเนวิตาค่อยหายตื่นเต้

ด้

า ก่อนกลับไป

ยากกล

็ไม่กล้ากลับบ้านเสียดื้อๆ เพราะเกรงจะเจอพยัคฆ์ ไม่รู้จะทำหน้าอย่างไร อยากพูดเรื่องราวที่เตรียมไว้กับเ

อเข้าห้องยังกระซิบข้างหูว่า “พักผ่อนนะครับ” เนวิตาจึงคลายความกังวลเรื่องที่ค

ะหลับฝันดี ฝันว่าพยัคฆ์มอบหัวใจของ