ค่อย ๆ รักกันเบา ๆ

พ่อจะเอารถไปจอดที่จอดรถผู้บริหาร ทาง

องเริ่มวันแรกในโรงเรียนใหม่ต้นเทอมสองด้วยการไปเข้าแถวหน้าเสาธงโดยที่ไม่รู้จ

้าใจและเห็นอกเห็

ยู่เสมอ ยิ่งแม่ของเธอยิ่งกลัวพ่อจนตัวสั่นเพราะเจียมตนอยู่เสมอว่าตัวเองเป็นเพียงลูกสาวชาวบ้านป่าที่พ่อผู้มีตำแหน่งรองผู้อำนวยการ

ห่างกันสามปีที่เป็นลูกติดของพ่อที่คอยดูแล เ

ูง แม่โทรศัพท์ตามให้พ่อมาช่วยขับรถพาไปโรงพยาบาลแต่พ่อก็ตัดสายทิ้ง ทำให้พี่

องพวกเขาที่ทำให้มีรถพ่วงสิบแปดล้อคันหนึ่งขับเร็วแล้วพุ่งมาชนเข้าที่รถของที่บ้านด้านหน้

เธอเป็นต้นเหตุทำให้แม่กับพี่ชายต้องมาจากไป โดยไม่โทษตัวเองเลยแม้แต่นิด ว่

นใจใยดีอะไรกับเธอนัก ดุดันเข้มงวด เธอจะสนิทกับแม่และพี่ชาย

นเป็นพ่อกดข่มเสมอ และพ่อก็ไม่ได้ละเอียดอ่อนใส่ใจในความรู้ส

ละได้ย้ายมารับตำแหน่งที่โรงเรียนใหม่แห่

มันควรหรือที่จะให้ไปเข้าแถวหน้าเสาธงทั้งที่ยังไม่รู้จักใครเลยแบบ

บชั้นกำลังกรูกันลงไปที่สนามโรงเรียนเพราะใกล้เวลาเข้าแถวแล้ว เสียงออดดังขึ้นเล่นเอาเธอส

ะ เด็กใ

ดิ ไม่เคย

หม่เหรอ อย

มน่ารักต่างก็ส่งเสียงทักทาย นั่นยิ่งทำให้เธอประหม่าหนัก ไอ้นิสัยขี้อายและ

วเดินตรงไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งสุดทางตึก พบใครคนหนึ่งยืนพิงผนังอยู่ตรงนั้น ปา