ลูกอนุ (Boy Love)

ที

ดริมฝีปากของตนเอง ขณะจะดื่ม ข้อมือเล็กๆ ขอ

นใส่อะไร?” เ

ัดขอรับ” หลี

ถึงกับต้องใช้ยาปล

นนิบัติท่านอ๋องไม่ถูกใจ จึงจำเป

ลี่ชิงให้วางถ้วยลงบนโ

ปฏิบัติตาม

ทำให้มหาอำมาตย์เฉาผู้บิดา

ตะต้องถูกตัวข้าน้อย

องถามแล้วสั่งว่า “นั่งลง แล้วเล่าเห

้ตัวตรงกันข้ามกับไท่ชินอ๋อ

ข้าน้อยคิดว่าเขาเมา จึงไม่ได้สนใจ จนกระทั่งผ่านไปสองชั่วยาม(สี่ชั่วโมง) เขาก็ยังคงนอนนิ่งอยู่ที่พื้น ข้าน้อยจึงตัดสินใจเข้าไปดูเขา จึงพบว่าเขาได้สิ้นลมแล้ว และมีเลือดสีคล้ำแ

้าเล่ามา…เหมื

นไร พวกเขาก็ไม่ยอมรับฟัง และจะจับข้าน้อยฝังทั้ง

แล้วเจ้าไปเป็นชายบำเรอของมห

ข้าน้อยถูกใช้ให้ออกไปซื้อของเล็กๆน้อยๆนอกจวนเสมอ เขาเสนอว่าจะสู่ขอข้าน้อยไปเป็นอนุภรรยา พอข้าน้อยปฏิเสธ เขาก็เสนอจะซื้อคฤหาสน์นอกเมืองให้อยู่ ไม่ต้องเข้าไปอยู่ในจวนใหญ่ จะได้ไม่ต้องถูกฟูเหรินของเขาข

ุตรชาย กลับขอให้กับตนเอง…แต่เขากับอำมาตย์หลี่ได้ตกลงอะไรกันนั้น ข้าน้อยมิอาจจะรู้ได้…สิ่งท

ว่ารับรู้อีกครั้ง แล้วถามว่า “

ิงขอ

พื่

ากที่สุด!” หลี่ชิงตอ

ะไรที่เจ้

าตย์เฉาฮั่ว ทำลายตระกูลของอำมาตย์หลี่ไฉ และ

เรียบๆ ทว่าหนักแน่น แล้วเอื้อมมือหยิบ

ายลงคอ ยื่นมือจะ

ในมือทิ้งไปด้านข้าง “ไม่จำเป็นต้อ

องร่างสูงใหญ่กำยำ แต่พอยืนขึ้นก็รู้

บ้าง?” ไท่ชินอ๋องเรียกหล

วมาก…” หลี่ชิ

ร่างในอ้อมกอดนั้นร้อนร

อยสบายนิดหน่อย

พื่อแก้แค้น เพื่อช่วยมารดา…เด็กน้อยคนนี้ถู

าของตนเองบีบคั้นให้

อดเสื้อผ้าสองชั้นนอกออก เหลือเพียงเสื้อกางเกงตัวในเนื้อผ้าบางเบา แล้วห่มผ้านวมให้จนถึงคอ ก่อน

ข้างนอก เ

ิวกงกงก็เข้ามาปร

สั่งห้องครัวต้มย

หลิวกงกงรับคำสั่งแ

งุนงงสงสัยไม่ไ

จ…เมื่อฉุกคิดได้ว่าคื

ร่างบอบบางที่ส

…ชิงชิง เจ้าน่ะง

…ทำให้ข้าเกิดอารมณ