ลู่เมิ่งหลิง เทพธิดาแห่งฝัน
ตาต้องเล่นตลกกับหญิงสาวตัวเล็กๆ อย่างเธอด้วย ลู่เมิ่งหลิงสาวน้อยวัย19ปีที่เพิ่งถูกคนรักบอกเลิกเมื่อเช้า ตอนนี้กำ
่าง โชคชะตาเล่นบ้าอะไรกับชีวิตฉันเนี่ย ทำให้ต้องทำให้คนอย่างฉันไม่เหลือใครด้วยเนี่ย” ปากพลางพร่ำเพ
่อยก็แล้วกัน” ว่าอย่างนั้นลู่เมิ่งหลิงก็ลุกขึ้นเพื่อ
หลิง ก่อนที่เธอจะยื่นให้เหมือนเคยและได้ยินคำพูดบางอย่า
้นจากเรื่องที่ไ
คะ” ลู่เมิ่งหลิงเอ่ยขอบคุณก่อน
ที่ในร้อยปีจะมีสักครั้งด้วยนะคร
ห่งนี้เพื่อจับจองพื้นที่สำหรับดูดาวในคืนนี้ แต่ที่น่าแปลกใจก็คือทั้งที่คืนนี้เป็นวันที่จะมีดาวตกที่จะม
้นจริงก็ขอให้คำขอของฉันเป็นจริงทีเถอะ” ลู่เมิ่งหลิงพลางยกสองมือประสานกันเ
กับเรื่องแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ” ลู่เมิ่งหลิงปลอบใจตัวเองแล้วเดินล
ิงเรียกชื่อของรูมเมทของตน ก่อนจะนึกได้ว่าวันนี้รู
ยังต้องมานั่งดื่มเหล้าในหอคนเดียวอีก วันนี้มันวันอะไรของฉันเนี่ย” ว่าจบลู่เมิ่ง
กระทั่งได้ยินเสียงของผู้หญ
ขึ้นมาเถอะ แม่
ที่ไม่ยอมลืมตาขึ้นมา
่ใช่ที่ที่ลูกควรอยู่ ไปเถอะกลับไปกับแ
ันไปไห
ู้ได้เองเมิ่งเมิ่ง'เสียงของผู้หญิงคนนั
ดสินใจลืมตัวขึ้นมามองดูธรรมชาติเบื้องหน้า พลางใช่สายตาสำรวจรอบๆ อย่างนึกสงสัยว่าตนมาอยู่ที่นี่ได้อย่
เหลือบน้ำเงินปักด้วยลายที่วิจิตรประณีต เช่นนั้นสาวน้อยจึงวิ่งไปที่สระน้ำด้านหน้าที่ใสราวกับกระจกเพื่อจะสำรวจใบหน้าของตน ก่อนจะพบว่าฝาห
หรอ” ลู่เมิ่งหลิงใช้มือ
ีรอยแบบนี้อยู่กลางห
ียงทุ้มดังขึ้นด้านหลังอย่างไม่ทันตั้งตัว จึ
ป็นใค
งที่นี่ มิใช่ภาษาของที่ที่เจ
ี่นี่ได้ยังไง ตอบคำถามฉันได้หรือเปล่า” ลู่เมิ่งหลิงถามบุคคลตรงหน้า
อนหรือไม่ ข้าจะได้ตอบ
ทั้งที่เป็นเพราะคุณแท้ๆ ที่
งเมิ่งหลิงก็ค่อยๆ ลอยขึ้นมาจากน้ำอย่างช
าก ว่าแต
ี่มารดาเจ้าไหว้วานให้มาช่
ว่า ที่ๆ ฉันจากมามัน
า ถูกต้องโลกที่เจ้าอาศัยอยู่ก่อนหน้านี้เป
นเทพเซียนหรือไงที่จะได้ต้อง
น เพียงแต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่เจ้าจะรู้เรื่องต่างๆ มากขนาดนั้น
ไมถึงตายแล้วมาอยู่ที่นี่ก็เถอะ แต่ฉันก็จะพยายามทำความเข้าและปรับต
ย่างแรกเลยก็คือเจ้าลู่เมิ่งหลิง เจ้าต้
้กันแน่ แล้วทำไมตอนนี้ข้าเหมือนเป็นเด็กเช่นนี้ล่ะ” ลู่เมิ่งหลิง
อายุเจ็ดหนาวเท่านั้น ในโลก
่ข้าล่
นั้น เจ้าเป็นสตรีจึงมีพลังหยินมาก เจ้าจำไว้แค่เพียงว่า
ียกท่านว่าอย่างไรดีเจ
้าว่าอาจารย์เชียวเด็กน้อย มิเช่น
ียกท่านว่าอย่
เจ้าก็เหมือนน้องสาวของข้าคนนึงเช่นกัน ส่วนข้าก็จะเรียก
เมิ่งจะทำถามที่ท่านบอก” เ
รือ” เทพหนุ่มถามเด็กน้อย เพราะชื่อนี้หากมิใช่บิดา
มาที่ที่ข้าควรอยู่เจ้าค่ะ นางบอกว่าเ
้า อาเมิ่งน้อยเจ้ารู้หรือไม่ว่าชื่อของเจ้ามาจากอะไร
งข้าหรื
ื่อขอ
ได้มาจากกวางแห
เป็นเช่นนั้
นเจ้าค่ะ ท่านลุงรู้หรือไม่เจ้าคะ ว่าเมื่อก่อนเมิ่งเมิ่งถูกล้อว่าเป็นเด็กไม่มีพ่อแม่ เป็นเด็กกำพร้าเ
ก็ช่าง มันก็คือเรื่องที่ผ่านไปแล้ว ตอนนี้เจ้าม
งเมิ่งเมิ่งมาจากอะไรกันแน่เจ้าคะ” เด็กน้อยที่ยังไ
้าอยากรู้เช
ล้วจะไม่ให้เมิ่งเมิ่งอยากรู้ได้อย่างไรกั
ี่สวยงาม เมิ่งมาจากฝันส่วนหลิงมาจากกระดิ่งลม เพราะฉะนั้นชื่อของเจ้าค
อเจ้าคะ เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้นล่ะเจ้า
ารดาเจ้าตั้งไม่ เป็นบิดาของเจ้าต่างหากที่เป็นผู้
้งชื่อข้าเช่
มิ่งนะ อย่าแทนตัวเองว่าเมิ่งเมิ่งต่อ
ต่อไปนี้อาเมิ่งจะต้อ
ียก็เฉพาะเรื่องที่เจ้าต้องรู้ในโลกนี้เท่านั้นแหละนะ ที่ลุง
เราจะพักที่ไ
จะใช่พลังสร้างกระท่อมขึ้นมาเพื
อที่ที่เราสองคนลุงหลานจะอยู่จนกว่าเจ
่งหลิงถามเทพหนุ่มเพราะสิ่งปลูกสร้างตรงหน้าไม
ึ้นแนบอกและพาสำรวจรอบๆ โดยไม่รู้เลยว่าจะม
แล้วยังมีหน้ามาอุ้มลูกสาวก่อนผู้เป็นบิดาเช่นข้าอีก” เ