ค่ำคืนของนางคณิกา

ีศาจร่

เว้ใ

ร้ายผ

าตระหนก

ตั๋นงาม

านหาญเ

ื่มด่ำเ

่ำไรแทบส

ท

แล้วไฉนเลยการถูกขับไล่ออกจากสวนสวรรค์ ถูกรังเกียจ

นั้น ภายในกลับเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาจนพากันกลั่นแกล้งเขากระทั่งตกต่ำถึงเพียงนี้ เขาเป็นเพียงมังกรต่ำต้อยที่มี

กความซื่อสัตย์ของเขาคื

หลงผูกใจเจ็บแค้นลึกถึงทรวงใน ในเมื่อไม่ได้กลับคืนสวนสวรรค์อีกแล้วชั่วชีวิตนี้ เขาก็จะไม่ขอเหยี

่เว้นวัน จำนวนก็มากมายเกินกว่าที่เทพเซียนจะปราบได้หมดด้วย และอย่างที่ตงหลงรู้ พวกเทพเซียนเห็นแก่ตัวก็มีมาก

ัวหรอก มีแต่อยากหาความดีใส

ษจนไปถึงผู้เฒ่าถูกฆ่าตายราวใบไม้ร่วง ล้วนแล้วเป็นฝีมือของปีศาจทั้งสิ้น แม้ว่าเหล่ามนุษย์จะช่วยกันร

ไม่จำเป็นต้องมีศีลธรรมใดๆ อีก เขาเองก็เป็นอีกหนึ่งมารร้ายที่กลืนกินดวงวิญญาณของมนุษย์เพื่อการประทังชีวิตและเพื่อความสะใจ กระนั้นด้วยความที่เป็นพรรคพว

ุษย์ที่อยากตายเท่านั้น เขา

ว่า...น่าเสียดายสักหน่อยที่เขาไม่เคยเจอคนที่ไม่ประสงค์อยากตายเลย ไม่ว่าผู้ใดที่ได้ประสบพบพักตร์เขา ก

ั่นใจเสียเหลือเกินว่าไม่มีผู้ใดจะปราบเขาลงได้ เอาแค่สบตาเขาให้เก

ัน หรือแม้แต่เทพเซียน เพราะไม่เพียงแต่มนุษย์เท่านั้น ต่อให้มีตบะแก่กล้าก็ไม่

ามีศีลธรรมอยู่ในตัวโข การกระทำของเขาล้วนแล้วเป็นการประชดโชคชะตา เขาจึงไม่รั้งอยู่ที่พื้นที่ไหนนานๆ ด้วยเกรงว่า

มก้อนหรอกนะ เขารักสันโดษเกินกว่าจะไปอยู่กั

้วได้รับการตอบแทนที่เลวทราม ไม่ว่าจะจากตัวคนรอบข้างคนที่รักหรือตัวคนที่รักเอง มันท

อนเร่พเนจรไปเรื่อยๆเ เพื่อไม่ให้ใครติดตามด้วยส่วนหนึ่

ลกมนุษย์ จะมีอะไรให้น

ประกายดวงดาราวาววับ ก่อนพรูลมหายใจยาวออกมาเมื่อเห็นก้อน

็นเพราะเหล่าปีศาจมากมายพา

แล้วส

กหินผาที่ใช้เป็นที่พักพิ

าคงจะต้องระเห็

้อเฉกเช่นมนุษย์แปรเปลี่ยนเป็นมังกรสีดำมะเมื่อมตัวเ

นเร็วๆ นี้...เห