icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

สะดุดรัก...สามีบังเอิญ

บทที่ 3 แล้วเจอกัน

จำนวนคำ:2310    |    อัปเดตเมื่อ:02/09/2022

พอละสายตาขึ้นจากกล้องในมือก็ตอนที่ผู้โดยสารที่นั่งอยู่ด้านในสะกิดเรียกขอทางเดินเพ

จริงๆ นะแม่สาวขี้

ป๋ากล้องเดินออกจากงวงไป ชายหนุ่มกดชัตเตอร์ระ

หน้าจอลดกล้องลงคล้องคอไว้เหมือนเดิม ส่งมือล้ว

าทฤษฎีโลกกลมใช้ได้ผล สงสัย

ลินวาน เธอกำลังยืนยืดคอมองสายพ

ราบ ฉันก็ชักเชื่อว่าเวรกรรมมันมีจริ

ไม่กล้าสู้หน้าเขาต่างหากที่เผลอกอดและนอนหนุนตักของเขา นี่ถ้าเรื่องนี้รู้ไปถ

่รู้ตัวว่าทำไมเขาถึงอย

ยังไม่ขอบคุณผมสักครั้ง มิหนำซ้ำ

ุญคุณว่า

ิงอย่างคุณจะไร้มารยาท แค่คำขอบคุณสักคำก็ให้ไม่ได้ล่ะ” ชายหนุ่

่างไม่ค่อยพอใจนัก พร้อมกับรีบก้าวขาถอยห่างอ

ากนะ” ชายหนุ่มบอกพร้อมกับขยับเข้าหาเธออีกก

ยวอะไรกับ

ได้ว่าใครสักหน่อย” ช

ถอยออกไปจากตัวฉันด้วย ชาติที่แล้วเป็นเห็บหรือไง ถึงได้ยืนเบียดแบบนี้ ขยับออกก็ขยับตาม” หญ

งค์เดียวกับคุณหรอก ผมจะไปต่อดวงชะตา เผื่อว่าเกิดชาติหน้

....” พูดได้แค่นั้นหญิงสาวก็เต้นเร่าเป็นเจ้าออกโรง เมื่อสายตาของเธอเหลือบไปเห็นกระเป๋าบนสายพานลำ

็มองที่กระเป๋ากำลังเคลื่อนออกไปต่อหน้า ชายหนุ่มมองตามไปอย่า

หรอก” ชายหนุ่มบอกเสียงเรียบ เขาไม่ได้ใส่ใจมองที่มือเธอชี้ไปด้วยซ

ดียว คงกินระฆังวัดอรุณเข้าไปด้วย” ชายหนุ่มดุไม่เต็มเสียงหนักแต่เขาก็ไม่วายแหย่ต่อ พยักพเ

ของคุณที่จะมาสั

งรอบๆ ดูสิ! ผู้โดยสารคนอื่นมอง

ก็เป็นเหมือนอย่างที่เขาว่า สาย

ยู่ในครัวเป็นส่วนใหญ่ เธอต้องใช้เสียงแข่งกับเครื่องดูดควัน เสียงกะทะ ตะหลิว รวมไปถึงเสียงขอ

จุดสนใจได้อย่างง่ายดาย กว่าคนพูดจะรู้ตัวเ

ัน ทำไมต้องเผลอหลุดอาการแบบนี้ทุกครั้งที่ต

่ยน “ก็ฉันเห็นกระเป๋าฉันผ่านมาเมื่อกี้นี่นา ฉันต

เสียงนัก เป็นอีกครั้งที่เธอ

องมาที่พวกเขา “ต้องขอโทษนะครับ ภรรยาผ

นอาจจะเป็นคำแก้ตัวที่ทำให้เธอดูดีขึ้น แต่สำหรับเธอ… คำบอกเล่าของเขากลับยิ่งเพิ่มความ

่าด้วยความโมโหและอาย แต่ไม่ทันจะอ้าปากพูดได้จบประโยค เขาก็

ต่อ เขาเดินมาโอบไหล่บางของเธอ แสดงบทบาทเหมือ

ไปถึงที่บ้านก่อนแล้วค่อยมาเล่นปูไต่กั

มับเข้าที่ข้างเอวเขาอีกครั้ง คราวนี้เธอเ

มุมปากที่ตัวเองสามารถตอบแทนเขาได้อย่างเจ็บแสบ ชา

ตั้งแต่ผมเจอคุณไม่กี่ชั่วโมงผมก็โดนกระทำต

อกล้อกันกระหนุง กระหนิง ผู้โดยสารคนอื่นที่ม

่ามั้ย! ที่ต้องพูดคำนี้ แล้วก็ยกกระเป๋าออกมาให้หน่อย สุภาพบุรุษน่ะ…

หญิงว่า ก็เพราะผู้หญิงรักนั่นแหละ

าอย่างไรดี ผู้ชายอะไรหลงตัวเองเป็นบ้า แต่

ต็อกผมเยอะ” ชายหนุ่มยังคงเย้าแหย่อย่างอารมณ์

ถึงได้มีอาการช่างจินตนากา

ื่อไหร่ ผมจะบอกคุณนะ ลูก

ไปเถอ

เป็นต้นไป ผมจะฝันถึงหน้าคุณทุกวัน รอวันที่เราจะไ

ขา แต่เธอก็เลือกที่จะหยุดต่อล้อต่อเถียง เธอชี้มือไปที่กระเป๋าตัว

ุ่มบ่นอุบออกมาอีกครั้งหลังจากที่ยกกระเป๋าไซซ

่าเราจะไม่ได้เจอกันอีกนะ ทั้งชาตินี้และชาติหน้าเลย” เพลินวานกระแทกเสียงตอ

หนุ่มตะโกนตามหลัง ครั้นจะตามไปเขาก็ยังไม่ได

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 คู่กัด2 บทที่ 2 ปากจัด3 บทที่ 3 แล้วเจอกัน4 บทที่ 4 ทวงของฝาก5 บทที่ 5 กลัวจนหงอ6 บทที่ 6 ความฝันของผม7 บทที่ 7 รู้จักคุณให้มากขึ้น8 บทที่ 8 ลงทุนมอมเหล้า9 บทที่ 9 เมาค้าง10 บทที่ 10 อะไรกันแม่คู๊ณ 11 บทที่ 11 โชว์หลักฐาน12 บทที่ 12 ยั่วโมโห13 บทที่ 13 เชฟคีตะ14 บทที่ 14 จะเป็นเชฟ15 บทที่ 15 ผู้ชายคนนั้นคือพ่อของเพลิน16 บทที่ 16 ความภาคภูมิใจ17 บทที่ 17 ครัวสกายมูน18 บทที่ 18 ผู้บริหารคนใหม่19 บทที่ 19 เชฟบริหาร20 บทที่ 20 เชฟเพลินวาน21 บทที่ 21 ทำตามหน้าที่22 บทที่ 22 รายการสั่งซื้อของแปลก23 บทที่ 23 กรุณาสุภาพกับแขก24 บทที่ 24 ทุกอย่างมีผลบังคับ25 บทที่ 25 ไม่ต้องรีบยอมรับ26 บทที่ 26 ทำเจ็บแล้วยังไร้น้ำใจ27 บทที่ 27 ชอบหาเรื่อง28 บทที่ 28 ขายเอกลักษณ์ของความเป็นไทย29 บทที่ 29 ชวนเธอมาทานข้าวเป็นเพื่อน 30 บทที่ 30 คุณเชฟคนสวย31 บทที่ 31 จะดื้อไปถึงไหน32 บทที่ 32 ไม่แยแสความรู้สึก33 บทที่ 33 รุนแรงเกินไปแล้ว34 บทที่ 34 เพิ่งจะรู้สึก… 35 บทที่ 35 ใจนักเลง36 บทที่ 36 ห้องหอรอรัก37 บทที่ 37 ลิ้มลองเมนูแปลกใหม่38 บทที่ 38 จัดท่าอีกนาน39 บทที่ 39 ยัยตัวแสบ40 บทที่ 40 จะยั่วผมไปถึงไหน41 บทที่ 41 หล่อก็เลยกลัวหลง42 บทที่ 42 ปลายทางแห่งรัก43 บทที่ 43 อาการเกลียดความเรื่องมากของผู้หญิง44 บทที่ 44 รู้ทันจริง45 บทที่ 45 สายตาคาดโทษ46 บทที่ 46 ปวดร้าวมามาก47 บทที่ 47 สัญญาณอันตราย48 บทที่ 48 มอบความสุขทางกาย49 บทที่ 49 ต้องการเวลา50 บทที่ 50 หาหลักฐาน51 บทที่ 51 ความรู้สึกที่ก่อเกิด52 บทที่ 52 ต้องการเวลาทบทวนหัวใจ53 บทที่ 53 ต้องคุยกันยาว54 บทที่ 54 โง่ไม่มีที่สิ้นสุด55 บทที่ 55 ไม่มีอะไรต้องห่วง56 บทที่ 56 มีค่าแค่ดอกหญ้า57 บทที่ 57 คืนตำแหน่งเชฟ58 บทที่ 58 มนุษยธรรม!59 บทที่ 59 ให้คะแนนความตั้งใจ60 บทที่ 60 หวั่นไหว61 บทที่ 61 ชีวิตที่แสนเงียบเหงา62 บทที่ 62 อยู่ในห้วงความทรงจำ63 บทที่ 63 คุณต้องการบอกอะไร64 บทที่ 64 อาการอย่างนี้นะหรือ… 65 บทที่ 65 ถอยออกมาเพื่อความสุข66 บทที่ 66 หาทางออก67 บทที่ 67 ยืนยันคำพูด68 บทที่ 68 เข้าใจความรู้สึก69 บทที่ 69 ขอสารภาพ70 บทที่ 70 รักเขาสุดหัวใจ71 บทที่ 71 เอกสารขอจดทะเบียนหย่า72 บทที่ 72 คุณรักผมบ้างไหม73 บทที่ 73 ให้ความร่วมมือสิ74 บทที่ 74 คำสัญญา75 บทที่ 75 ครอบครัวที่อบอุ่น (จบ)