icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

เจ้าคือของหวานของข้า

บทที่ 3 เรื่องวุ่น ๆ ของนามิ

จำนวนคำ:2338    |    อัปเดตเมื่อ:22/10/2022

นา

ดการนายให้ได

ชื่อว่าเขาจะเป็นลูกของน้าธีรยา คิดเท่าไรก็ไม่ตกสิ่งเดียวซึ่งคิดออก นั

ชียล

สมอ ไม่ว่าจะงานราษฎร์งานหลวงมันก็ไม่เคยเกี่ยง ฉันเข้าไปหาอยู่นานมาก จนมารู้ว่าน้ายาเสียไปไม่นานม

ทนอยู่ที่นี่ได้น

มาทั้งวันจึงทำให้ความง่วงเข้าครอ

ถูกคือตอนสี่ทุ่ม แต่ความหิวมันไม่เคยปรานีใครทำให้ฉันต้องลุกจ

รจ๋า

ดน่ารักต้องเก็บส่วนของเธออย่างแน่นอน แต่เมื่อเป

!! ทำกับฉัน

้เย็นซึ่งมันเป็นความหวังของฉันเสมอมา ทันทีที่เปิดม

วหร

นแทน จู่ ๆ ฉันก็คิดว่าเวลานี้ของกินสำคัญที่สุดฉันหันหลังกลับวิ่งขึ้นห้องหยิบกระเ

่ถูก ทุกย่างก้าวของฉันจะมีเสียงย่างเท้าตามมา ฉันอยากจะวิ่ง

วสิ ท่องไว้ ผีก็อยู่ส่วนผ

สะดวกซื้อมันไม่ได้อยู่ไกลจากบ้านฉันเลยสักนิด ตอนกลางวันไม่เห็นมันจะน่ากลัวเ

ี๊ด

นสิ่งลี้ลับเป็นพอ วันนี้ฉันเจอเรื่องมากพอแล้ว พวกผีจ๋าวันนี้ฉันขอนะ อย่ามาให้เห็นเลย

อนนี้เสียงท้องก็ร้องแข่งกับเสียงหายใจหอบของฉันจนมันจะรวมเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่แล้ว ในท

นนี้มาดึกเอา

ง เอาจริงนะฉันจำชื่อพี่แกไม่ได้หรอก แต่ไม่รู้ว่

อตัวไปเลือก

ริ

เทียบกับห้องนอนในคฤหาสน์ แต่มันก็ไม่ได้เลวร้ายเสียทีเดียว ก่อนจะมาอยู่ที่นี่อลันได้รายงานเรื่

็นนามิกำลังเปิดตู้โน้นทีตู้นี้ท

วหร

นยาวแล้วเดินผ่านข้าไปโดยไม่สนใจเลยสักนิด ทั้งที่เวลามันดึกมากสำหรับมนุษย์แ

ำอะไรข

กมือขึ้นเหมือนกับไหว้อะไรบางอย่างแล้วออกวิ่งทั

จะวิ่

สาวเข้าไปอีก ข้ายังตามนามิมาเรื่อย ๆ จนมาถึงร้านสะดวกซื้อ นั่นทำให้ข้าได้คำตอบจากคำถ

ิกินราวกับไปตายอดตายอยากที่ไหนมาอย่างนั้นล่ะ ข้าที่ไม่เคยเ

ี่

ไม่คิดอะไร แต่เมื่อร่างบางหันมาแล้วเห็น

ไม่ได้วางย

ลงข้าง ๆ ตัวเธอ กลิ่นหอมจากร่างกายของเด็กส

อบ

กลับมาอีกครั้งจึงได้ลุกขึ้นออกห่างจากตัว

ไหม? บอกไว้ก่อนว

นก็เรื่

่สุด ถ้าอยากจะได้ใจใคร ต้องสร้างความเชื่อใจก่อนถึงจะเปิดใจของผู้นั้นได้

ตามฉ

ข้าใจมนุษย์เท่าไร ถึงข้าจะมีท่านแม่เป็นมนุษย์ แต่ข้าก็ได้อยู

ำไ

็กสาวอย่างเธอไม่

นา

นใจในตัวฉัน มาตอนนี้กลับบอกว่าฉันเป็นเด็ก ฉันมองหน้าเขาอย่างพินิจพิเครา

ังตัวหน

นเลย อายุเราก็ไม่น

อายุ

ไปโดยไม่คิดจะรอฉันเลย ฉันลุกขึ้นรีบเอาขยะไปทิ้งแล้ววิ่งตามไป แต่เพราะความซุ่มซ่ามขอ

๊ย!

นี่คงหนีจากอาการข้อเท้าพลิกไม่ได้เป็นแน่ มันเล่นเอาฉันไ

ะไรหรื

ยเลยแม้นแต่น้อย จนริวต้องเดินเข้ามาใกล้ ๆ ไม่รู้

็บห

ต่น้ำตามันก็ซึมออกมา เอาจริงนะนั่นเป็นครั้งแรกของฉันเลยที่มีใครมาถามฉันแบบน

องห

รร้

ธอ

จในการกระทำของชายหนุ่มตรงหน้าไม่คิดเลยว่าเขาจะใ

จะให้

ก่อนมาอุ้มอย่างที่ว่าไว้ ริวเริ่มออกเดินไปอย่างช้าๆ ฉั

องก็ร้อ

ม่รู้หรอกว่าเขาจะคิดอย่างไงกับฉันในสภาพนี้ ไหล่กว้างของริวมันได้กายเป็นที่เช็ดน้ำตา

่องที่ฉันร้องไ

ายหนุ่มยกนิ้วขึ้นมาเกี่ยวก้อยสัญญา เหตุการณ์น

ัญ

เปิดรับโบนัส

เปิด