สัมพันธ์รักซ่อนร้าย

สัมพันธ์รักซ่อนร้าย

รอรีวัน

5.0
ความคิดเห็น
3.8K
ชม
24
บท

เพราะความแค้นและจมไม่ลงของณิชา ทำให้เธอต้องลงสนามเข้าสู่วังวนของความสัมพันธ์ต้องห้ามของเธอกับพ่อของอดีตแฟน ครั้งแรกของเธอถูกมอบให้กับชยนต์เพื่อแลกกับการได้ไปเรียนต่อต่างประเทศ "มาเถอะฉันจะสอนเธอเอง" เธอต้องการทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ ทำให้ณิชาตัดสินใจยอมเดินเข้าไปหาพ่อของผู้ชายที่ทิ้งเธอไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น เขาถามซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าจะยอมทำข้อตกลงกับเขาใช่ไหม และเธอก็ตอบตกลงรับข้อเสนอของเขาอย่างไม่ลังเล

บทที่ 1 1 ถูกทิ้ง

ทันทีที่แฟนหนุ่มที่คบหากันมายาวนานกว่าสี่ปี บอกกับว่าเธอว่าเขากำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงที่ครอบครัวเขาเลือกให้ ณิชาก็รู้สึกกับโลกทั้งใบกำลังแตกสลาย หญิงสาวพยายามอ้อนวอนขอร้องให้แฟนหนุ่มเห็นใจในความรักของเธอที่มีต่อเขา

พยายามอย่างเต็มที่ในการเรียกร้องให้ผู้ชายคนนั้นหันหลังกลับมาหาเธอ

“หนีไปด้วยกัน เราหนีไปด้วยกันได้ไหมคะพี่วี” หญิงสาวพยายามร้องขอและยื่นข้อเสนอให้กับปรวีร์

“พี่ทำแบบนั้นไม่ได้” ชายหนุ่มปฏิเสธ

แฟนหนุ่มตัดสายเธอทิ้งทุกครั้งที่ณิชาพยายามโทรหา เพราะมัวแต่วุ่นวายวนเวียนกับเรื่องของแฟนหนุ่มทำให้เจ้าหล่อนไม่มีเวลาในการทำวิจัยเพื่อสอบขอชิงทุนในการไปเรียนต่อต่างประเทศ

“ณิชา ทำอะไรอยู่” ปณิตาเดินเข้าไปตบบ่าเพื่อนสาวที่กำลังนั่งหัวฟูอยู่ในอาคารห้องสมุด

“...” คนตัวเล็กไม่ได้ตอบเพื่อนที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่ ได้แต่ยิ้มแบบเศร้า ๆ ให้กับเพื่อนสนิท

“โธ่ ชาพอเถอะเลิกคิดเรื่องพี่วีได้แล้ว ในเมื่อเขาไม่สนใจเธอก็ช่างหัวเขาเหอะ สนใจเรื่องทำวิจัยดีกว่าไหม อีกแป๊บเดียวก็จะถึงกำหนดส่งแล้วนะ” ปณิตาพยายามเตือนสติเพื่อนสาว เพราะทั้งเธอและณิชากว่าจะมาถึงจุดนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย

“ฉันยังไม่มีอารมณ์ทำเลยอ่ะแพรว” ณิชาพูดพลางถอนหายใจ

“แกเปิดคอมพิวเตอร์เดี๋ยวนี้เลย” ปณิตาพยายามกระตุ้นเตือนให้เพื่อนมีสติสักที กะอีกแค่ความรักมันจะสักเท่าไหร่กัน

“.....”

เมื่อเห็นว่าเพื่อนสนิทยังไม่กะจิตกะใจที่จะทำอะไร ปณิตาเลยอาสาเปิดคอมพิวเตอร์ของยัยคนที่นั่งซึมให้ด้วยตัวเอง หญิงสาวเปิดคอมพิวเตอร์ของเพื่อนและของตัวเองไปพร้อม ๆ กัน และเริ่มตรวจเช็กงานวิจัยของเพื่อนว่าทำไปถึงไหนแล้ว

เพราะปณิตารู้ดีว่าทุนเรียนต่อครั้งนี้สำคัญมาก จะให้พลาดไปสักนิดก็ไม่ได้ ในความเป็นจริงแล้วเธอกับณิชานับว่าเป็นคู่แข่งกัน เพราะทุนเรียนต่างประเทศทุนนี้จะมีเพียงแค่คนเดียวเท่านั้นที่ได้การรับเลือก การที่ ณิชาเอื่อยเฉื่อยแบบนี้นับว่าเป็นประโยชน์กับเธอ

แต่เพราะเห็นว่ามันไม่แฟร์ เธออยากได้คู่ต่อสู้ที่สมศักดิ์ศรีกว่านี้ ไม่ใช่ชนะตั้งแต่อยู่ในมุ้ง

เพราะเห็นความตั้งใจของเพื่อนสาวณิชาจึงตบหน้าตัวเองเบา ๆ เพื่อให้ตัวเองมีสติกับงานตรงหน้า หญิงสาวที่อยู่ในชุดนักศึกษา กระชับเสื้อคาดิแกนของตัวเองให้แน่นกว่าเดิมนิดหน่อย และขยับเข้าไปซบอิงกับเพื่อนสาวตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้าง ๆ กัน

“ขอบคุณมากนะแก” ณิชาบอกกับเพื่อน

“อย่ามาทำซึ้งจ่ะ ฉันขนลุก” ปณิตาบอกในขณะที่สายตาก็นั่งจดจ่อกับงานของเพื่อนและเปรียบเทียบวิธีวิจัยของตัวเอง “เฮ้ย ชา ของแกก็เหลืออีกนิดเดียวแล้วนี่หว่า ขยับนิ้วมาเคาะแป้นพิมพ์เดี๋ยวนี้ย่ะ” หลังจากเลื่อนผ่านหน้างานวิจัยของเพื่อนมาพักใหญ่ ก็พบว่ามันเสร็จไปมากกว่าครึ่งหนึ่งแล้ว ซึ่งอีกแค่เพียงนิดเดียวก็จะถึงเส้นชัย ปณิตาไม่อยากให้เพื่อนยอมแพ้

“โอเคค่ะ คุณแม่” ณิชาหยอกเย้า ก่อนจะยกโน้ตบุ๊กของตัวเองขยับมาอยู่ตรงหน้า

เพราะเป็นช่วงที่ใกล้ไฟนอล อาคารห้องสมุดของมหาวิทยาลัยจึงเปิดจนถึงดึก หญิงสาวทั้งสองคนพร้อม ๆ กับนักศึกษาคนอื่น ๆ กำลังนั่งทำงานในส่วนของตัวเองอย่างบ้าคลั่ง

จนกระทั่งปณิตาดันโน้ตบุ๊กของตัวเองออกไปและฟุบหน้าลงกับพื้นโต๊ะ

“แกเป็นอะไร” ณิชาถามไถ่

“นี่กี่โมงแล้ว” คนที่ตัวเล็กที่ก้มหน้าอยู่เอ่ยถาม

“สี่ทุ่ม” ณิชาผินหน้าไปดูนาฬิกาในคอมพิวเตอร์อยู่แวบหนึ่งก่อนจะส่งเสียงบอกกับเพื่อน

“สี่ทุ่มเหรอ ถ้าเป็นแบบนี้ฉันไม่มีสมาธิแน่ ๆ” ปณิตาบ่นอิดออด ก่อนจะใช้สองแขนยันตัวเองให้ลุกขึ้นจากเก้าอี้

“จะไปไหน?”

“ซื้อกาแฟน่ะ เดี๋ยวมานะต้องรีบไปซื้อก่อนร้านใต้อาคารจะปิด” พูดจบเจ้าหล่อนก็หอบกระเป๋าเป้เปล่า ๆ ลงไปพร้อมกับตัวเอง เพราะจะได้แอบเอาขนมใส่ติดกระเป๋ากลับมาเป็นเสบียงด้วย

จนตอนนี้ณิชาเพิ่งค้นพบว่าที่นั่งรอบ ๆ ตัวไม่มีใครอยู่เลย อาจจะเป็นเพราะตอนนี้ค่อนข้างดึกมากแล้ว จะมีก็นั่งถัดไปอีกสี่ห้าโต๊ะ

หญิงสาวเปิดหนังสือและอ้างอิงข้อมูลต่าง ๆ ของตัวเอง กับงานวิจัยที่กำลังลงมือทำ พลางแอบชะโงกหน้าไปอ่านงานวิจัยของปณิตาที่หน้าจอ

เธอพบว่างานวิจัยของเจ้าหล่อนสำเร็จไปแล้วเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์เหลือแค่เพียงการจัดรูปเล่มและใส่ข้อมูลอีกนิดหน่อยเท่านั้น เมื่อหันกลับมามองของตัวเองและเทียบกับระยะเวลาอีกสองสัปดาห์ก็เห็น อยู่ว่างานของเธอมันจะออกมาเสร็จไม่ทันตามกำหนดแน่ ๆ

คนตัวเล็กกลืนน้ำลายอึกใหญ่ความคิดชั่วร้ายบางอย่างก็เข้ามาในหัวสมอง ณิชาอาศัยเวลาที่เพื่อนลงไปซื้อกาแฟและขนมรีบฟอร์เวิร์ดไฟล์งานทั้งหมดของเพื่อนส่งให้กับตัวเองและลบร่องรอยประวัติการส่งทั้งหมด

มือเล็กของณิชาสั่นเทาเพราะความตื่นเต้น ทันทีที่เธอลบร่องรอยสุดท้ายเสร็จ ปณิตาก็กลับมาถึงที่โต๊ะพอดี

“นี่มอคค่าเพิ่มช็อกโกแลตของแก” ปณิตายิ้มและส่งกาแฟเย็นแก้วหนึ่งให้กับเพื่อนสนิท ส่วนตัวเองก็นั่งดูดลาเต้หวาน 200% อย่างสบายใจ

ก่อนที่ทั้งคู่จะนั่งทำงานต่อไปจนกระทั่งถึงเวลาที่อาคารห้องสมุดจะปิด จึงได้เก็บของและพากันกลับที่พักของตัวเอง

หลังจากที่แยกย้ายกับเพื่อนแล้ว ณิชาก็จัดการเปิดคอมพิวเตอร์เพื่อดูอีเมลที่ฟอร์เวิร์ดหาตัวเองอีกครั้ง

ทันทีที่ไฟล์งานทั้งหมดถูกเปิดขึ้นมือเรียวก็ค่อย ๆ จัดการปรับแต่งเพิ่มเติมข้อมูลต่าง ๆ ให้วิจัยเล่มนั้นกลายเป็นของตัวเอง อย่างแนบเนียนที่สุด

“แพรว ฉันขอโทษนะ แต่ว่า...ฉันต้องได้ทุนครั้งนี้จริง ๆ”

หญิงสาวพึมพำขอโทษเพื่อนกับตัวเองเบา ๆ

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ รอรีวัน

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ล่อลวงภรรยาเข้าสู่อ้อมกอด : สามีลึกลับคือมหาเศรษฐีอันดับหนึ่ง

ล่อลวงภรรยาเข้าสู่อ้อมกอด : สามีลึกลับคือมหาเศรษฐีอันดับหนึ่ง

Nevsa Ybarra
5.0

คุณลู่ผู้เย่อหยิ่งแสร้งทำตัวเป็นช่างซ่อมรถเพื่อแต่งงานกับเจียงวานก็เพียงเพื่อแก้แค้น ในสายตาของเขา เธอเป็นผู้หญิงใจแคบที่รังเกียจความพิการของเขา เขาแสร้งทำท่าทางเอาอกเอาใจ ดูเหมือนรักใคร่ แต่ในใจกลับเฉยชาไร้ความรู้สึก ทว่าไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไร เขากลับตกหลุมรักเธอโดยไม่รู้ตัว หลังหย่าขาด เขากลับรู้สึกเสียดาย พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อขอคืนดี ทว่ากลับได้รับเพียงเสียงหัวเราะเย้ยหยันจากเธอ “คุณลู่คงจำคนผิดแล้วมั้ง อดีตสามีของฉันเขา... เป็นแค่ช่างซ่อมรถคนหนึ่ง ไม่ใช่เจ้าของบริษัทลู่ซื่อกรุ๊ปผู้ร่ำรวยอันดับหนึ่งของประเทศแบบคุณ ฉันเอื้อมไม่ถึงหรอก” คุณลู่หัวเราะหึ ๆ สองเสียง “ไม่ต้องเอื้อมหรอก งั้นฉันจะลาออกจากตำแหน่งประธานบริษัทแล้วไปเป็นช่างซ่อมรถก็ได้” “??”

จวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง

จวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง

pailinnaka591
5.0

ซ่งจื่อเหยียนถูกน้องสาววางแผนร้าย ในงานวันเกิดองค์หญิงหกกลับพบว่านอนกอดก่ายอยู่กับเว่ยเซียวหยาง แต่เขารังเกียจสตรี แต่งกับนางหรือฝันเฟื่องหรือไง นางจึงถูกไล่ไปอยู่จวนร้างไกลเมืองหลวงถึงห้าสิบลี้ หลี่จื่อเหยียนมาถึงทั้งทีก็สวมบทคุณแม่เลย  ซ่งจื่อเหยียนเจ้าของร่างเดิมจากไปขณะคลอดลูก  แล้วฉันทำไมต้องมาเบ่งแทนวะ ให้ไปแม่น้ำเหลืองเลยไม่ได้หรือไง มันเจ็บนะโว้ย ฮือๆๆๆ สาวใช้ของนางพยายามช่วย ป้าหูอายุห้าสิบแล้ว เป็นชาวบ้านครอบครัวเดียวที่อยู่แถวนั้น "คุณหนูเบ่งอีกนิดเจ้าค่ะ  ฮือๆที่นี่อยู่ไกลนักไม่มีหมอตำแยสักคน" "เอาน่าแม่นางเย่วเล่อ ข้าไม่เคยทำคลอดแต่ข้าก็เคยคลอดลูกแหละน่า นี่ๆอาซ้อซ่งเจ้าเบ่งอีกหน่อย แล้วอย่าสลบไปแบบเมื่อกี้เล่า อดทนหน่อย "อ๊ายย  โอ๊ยเจ็บโอ๊ยเวรกรรมฉิบหายยังไม่ทันมีผัว  ไม่ทันได้รู้รสชาติการป๊าบๆกับผู้ชายเลย  ก็ต้องมาเบ่งลูก  อื้อเจ็บ  อ๊ะ อ๊ายยย" "คุณหนู  ท่านเบ่งอีกนิด  น้ำร้อนเตรียมแล้ว  เย่วหลีกำลังไปเอาเจ้าค่ะ  เหตุใดท่านอ๋องพระทัยร้ายนักฮือๆๆ" "พอแล้ว ไอ้อ๋องสุนัขนั่นสมควรไปตายซะ อ๊าย ข้าเจ็บจะตายเจ้าจะมารำพึงรำพันอะไรเย่วเล่อ  ออกแล้วข้าคลอดแล้ว  อ๊ะ อ๊ายยย" หลี่จื่อเหยียนคลอดบุตรชายของร่างเดิมออกมาหนึ่งคน  จากนั้นนางก็เพลียจนหลับไป

คลื่นรักอสูร

คลื่นรักอสูร

มาชาวีร์
4.8

(คลื่นรักอสูร) ...เพราะเธอขึ้นเรือผิดลำ คลื่นร้ายจึงซัดแทบกระเจิง... “เธอมันก็แค่ผู้หญิงขายตัว จะมาทำเล่นตัวเรื่องมากไม่ได้รู้ไหม ต่อให้เป็นสินค้าด้อยคุณภาพยังไงก็เถอะ ก็ต้องหัดรู้จักตามใจแขกบ้าง แต่นี่อะไรหาเรื่องใส่ตัวแท้ ๆ คนสอนไม่บอกหรือยังไงว่าไอ้ละครเล่นตัวนี่มันน่ารำคาญไม่ได้ดึงดูดลูกค้าเลย” บารเมษฐ์ต่อว่าพร้อมกวาดสายตามองเหยียดหยามตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ก่อนคลายมือออกจากปลายคางอย่างช้า ๆ “ฉันไม่ได้มาขายตัวสักหน่อย” คนได้รับอิสรภาพรีบบอกเขา “หืม” เขาทำหน้าไม่เชื่อ “ฉันแค่ขึ้นเรือผิดลำ ฉันไม่ได้มาขายตัวจริง ๆ คุณอย่าทำอะไรฉันเลยนะคะคุณบารเมษฐ์” วินาทีนี้เธอกลัวเขามากกว่าใครบนเรือลำนี้เสียอีก เลยเลือกที่จะบอกความจริงกับเขาไป “ขึ้นเรือผิดลำ?” คนพูดหรี่ตาลงอย่างสงสัย “ใช่ค่ะ ฉันขึ้นเรือผิดลำจริง ๆ” “แบบนี้นี่เอง มิน่าล่ะสองคนในห้องเครื่องนั่นถึงได้ลุกลี้ลุกลนนัก” บารเมษฐ์นึกไปถึงท่าทางของอนุชิตกับธาวิน ซึ่งดูเหมือนมีเรื่องเป็นกังวลอยู่ตลอดเวลา “คุณรู้แบบนี้แล้วก็ปล่อยฉันไปเถอะคุณบารเมษฐ์ อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ” นีนนาราขอความเห็นใจจากเขา แต่สายตาที่เขามองกลับมานั้นมันว่างเปล่าชอบกล “รู้อะไรไหมนีนเรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของฉันเลย เธอเป็นคนอยู่ผิดที่ผิดทางเอง เพราะงั้นเธอก็ต้องรับสภาพที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้เองเหมือนกัน” “ห้ะ คุณ นี่คุณ คุณทำไมเป็นคนไม่มีเหตุผลแบบนี้” หญิงสาวต่อว่าเขา ก่อนจะหน้าซีดหน้าเซียวลง เพราะเสียงหัวเราะเบา ๆ ในลำคอของเขาบ่งชัดว่าคืนนี้เธอไม่รอดแน่ “ปล่อยฉันนะ! ปล่อย!” นีนนาราดิ้นหนีเขาก็จับกดลงที่เดิม “งานก็คืองานนะคนสวย มาขายตัวก็คือมาขายตัว อย่าทำเสียเรื่องสินีน” บารเมษฐ์ย่อมเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งอยู่แล้ว เขาอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนี้จะมาไม้ไหนอีกแน่ “ก็บอกว่าไม่ใช่ยังไงล่ะ ว้าย!”

คืนแต่งงานของฉัน สามีที่เย็นชาของฉันจู่ๆ ก็จูบฉันอย่างแรง

คืนแต่งงานของฉัน สามีที่เย็นชาของฉันจู่ๆ ก็จูบฉันอย่างแรง

Harper
5.0

เมื่อคุณหนูตัวจริงกลับมา, ฟางถี, คุณหนูปลอมตัวนี้ ถูกตระกูลฟางไล่ออกมาอย่างไม่เหลือเยื่อใย. ทุกคนต่างจับตามองการแสดงของเธอ, ทว่าฟางถีกลับหันไปแต่งงานกับตระกูลอันดับหนึ่ง — ตระกูลหยั่น, กลายเป็นคนที่พวกเขาเพียงแค่ได้แต่เงยหน้ามอง. “ได้ยินมาว่าฟางถีแต่งงานกับตระกูลหยั่นตอนกำลังตั้งครรภ์, คงจะเป็นเพราะเธอไม่อายวางแผนล่อลวงหยั่นสามน้อย, ใช้เด็กเป็นเครื่องมือบีบให้ขึ้นสู่ตำแหน่ง!” “ใครๆ ก็รู้ว่าหยั่นสามน้อยในใจมีแค่ผู้หญิงในฝัน, ถึงแม้จะใช้ลูกหลานเข้าไปในตระกูลหยั่น, เธอก็ต้องอยู่แบบถูกทอดทิ้งไปตลอดชีวิต!” ต่อมา— ในงานเลี้ยง, ทุกคนได้เห็นด้วยตาของตัวเอง, หยั่นสามน้อย, ที่เป็นคนดังในเมืองจิงตู้, ซึ่งมีชื่อเสียงในวงการธุรกิจในด้านความแข็งแกร่ง, ต้องเดินวนรอบตัวภรรยาของเขาทั้งคืน, สวมเสื้อคลุม, ยื่นเครื่องดื่ม, ป้อนผลไม้, นวดเท้าและบ่า... ไม่หยุดหย่อน, เอาใจดูแลอย่างสุดๆ! ทุกคนตกตะลึง, หยั่นสามน้อยที่เย็นชาราวกับคนสูงศักดิ์กลับกลายเป็นคนที่หลงรักภรรยาของเขาจนไม่เหลืออะไร! คนที่เคยซ้ำเติมเธอต่างก็เริ่มหวั่นใจ, ต่างพากันหลบไปในมุมที่มองไม่เห็น, กลัวว่าคุณนายหยั่นจะเห็นและจดจำ.

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
สัมพันธ์รักซ่อนร้าย
1

บทที่ 1 1 ถูกทิ้ง

01/03/2023

2

บทที่ 2 2 สารเลว

01/03/2023

3

บทที่ 3 3 ความผิดหวัง

01/03/2023

4

บทที่ 4 4 เพื่อนขี้โกง

01/03/2023

5

บทที่ 5 5 โกหก

01/03/2023

6

บทที่ 6 6 ลูกแกะ

01/03/2023

7

บทที่ 7 7 ตามมา

01/03/2023

8

บทที่ 8 8 ข้อแลกเปลี่ยน

01/03/2023

9

บทที่ 9 9 ให้โอกาสเปลี่ยนใจ

01/03/2023

10

บทที่ 10 10 ไม่ชอบผู้หญิงขี้เมา NC

01/03/2023

11

บทที่ 11 11 ตื่นเต้น NC

01/03/2023

12

บทที่ 12 12 สอน NC

01/03/2023

13

บทที่ 13 13 ไม่เรียกว่าเอากัน NC

01/03/2023

14

บทที่ 14 14 ให้เวลาตัดสินใจ

01/03/2023

15

บทที่ 15 15 เตรียมตัว NC

01/03/2023

16

บทที่ 16 16 ครั้งแรกกับเมียเด็ก NC

01/03/2023

17

บทที่ 17 17 อะไรที่ไม่ควรพูดก็อย่าพูด NC

01/03/2023

18

บทที่ 18 18 ตัดขาดความเป็นเพื่อน

01/03/2023

19

บทที่ 19 19 คิดถึงเลยมาหา NC

01/03/2023

20

บทที่ 20 20 น้องสาวที่เปลี่ยนไป

01/03/2023

21

บทที่ 21 21 เหมือนกันกับหล่อน

01/03/2023

22

บทที่ 22 22 บึ้งตึง

01/03/2023

23

บทที่ 23 23 ห่างกัน NC นิดหน่อย

01/03/2023

24

บทที่ 24 24 ไร้เยื่อใย NC นิดหน่อย

01/03/2023