เกริ่นนำ เธอคนที่ทำเพื่อน้องชายเธอทำได้ทุกอย่างแม้กระทั่งทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเองเพื่อแลกกับชีวิตของน้องชายเธอก็ยอม เขาชายหนุ่มผู้เย็นชาประดุจคนที่ไร้หัวใจผู้ไม่เคยให้อะไรใครฟรีๆนอกเสียจากจะมีข้อแลกเปลี่ยน ความสัมพันธ์ที่ยากจะอธิบายทำให้เธอต้องเป็นฝ่ายที่แอบสงสัยและคาใจกับความสัมพันธ์นี้แบบลึกๆบางครั้งเขาก็ดูเย็นชากับเธอกลับกันในบางครั้งเขาก็ดูหึงหวงทำให้เธอสับสนในความคิดและการกระทำของเขาอย่างมากเช่นกันและคิดว่าหากถามไปก็คงจะไม่ได้คำตอบเธอจะรอคำตอบจากปากของเขาเองหรือเธอจะไปจากตรงนี้ให้หลุดพ้นจากห้วงภวังค์นี้แบบไม่รอคำตอบดี *ชื่อบุคคลหรือสถานที่ล้วนเป็นสิ่งที่เกิดจากจินตนาการไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงใครหรือสิ่งใดค่ะฝากติดตามให้กำลังใจกันด้วยนะคะขอบคุณมากค่า ติดตามอัพเดตนิยายใหม่ๆได้ที่ FB : prayfa นิยายรักโรแมนติก
เป็นเวลาตี1ที่คลับหรูแห่งนี้เต็มไปด้วยนักท่องราตรีชายหญิงที่กำลังมึนเมากันอย่างได้ที่เสียงอึกกระทึกครึกโครมจากเสียงดนตรีด้านในตัวคลับเหมือนจะเร้าใจจนชอบทำให้เกิดเหตุการณ์ตีกันอยู่เรื่อยไปจนเจ้าของคลับหรูหลายแห่งอย่างอาชน์อัศวินต้องปวดหัวกับเรื่องแบบนี้อยู่บ่อยครั้งกับพวกชอบกร่างในเวลาที่ไม่ค่อยจะได้สติ
ซ่า.....
ลอบซ์คนสนิทของอาชน์สาดน้ำในถังใหญ่ในมือไปที่กลุ่มวัยรุ่นวัยเกรียนที่อายุคงจะพึ่งผ่านเกณฑ์การเข้าสถานที่อโคจรที่มากร่างทำซ่าท้าตีท้าต่อยกับคนในคลับให้ฟื้นขึ้นมาหลังจากโนสั่งสอนกันไปจนพอตัว
“ปล่อยพวกผมไปเถอะครับ”
เด็กวัยรุ่นสี่ห้าคนที่อยู่ในวงล้อมบอดี้การ์ดกล้ามโตรีบคลานเข่ายกมือขอร้องชายหนุ่มที่นั่งไขว่ห้างมองจ้องพวกเขาอย่างไร้อารมณ์
ชายหนุ่มที่อยุ่ในชุดสูทราคาแพงสีดำปลดเนคไทน์หลวมๆเล็กน้อยพอไม่อึดอัดเกินไปนั่งไขว่ห้างพาดขายาวๆอยู่บนเก้าอี้ราคาแพงสายตาคมกริบของอัศวินนั้นไม่บ่งบอกถึงอารมณ์ในตอนนี้ว่ารู้สึกอย่างไรแต่คนที่มองก็ต้องเสียวสันหลังวาบเพราะพลังความอำมหิตที่แผ่ออกมามันช่างน่ากลัวเหลือเกินคงจะทำให้เด็กพวกนี้เลิกซ่ากันไปอีกนานเลยทีเดียว
“จะมาทำซ่าที่นี่อีกมั้ย”
ลอบซ์มือขวาร่างยักษ์เสียงโหดตวาดเสียงดังจนเด็กพวกนั้นสะดุ้งเฮือกไปตามๆกัน
“ไม่แล้วครับปล่อยผมเถอะครับ”
“เอายังไงครับคุณอาชน์”
ลอบซ์หันไปถามคนเป็นนานว่าจะเอาอย่างไรกับเจ้าเด็กเหลือขอพวกนี้ต่อ อัศวินปัดมือพร้อมหันหน้ามองไปทางอื่นพร้อมหยิบแก้วไวน์ราคาแพงขึ้นมาจิบอย่างสบายอารมณ์
“ออกไปแล้วอย่ามาซ่าที่นี่อีก...แล้วถ้าเรื่องวันนี้เป็นข่าวล่ะพวกแกโดนเล่นงานรายตัวแน่”
ลอบซ์เห็นว่าเจ้านายของเขาสั่งให้ปล่อยเด็กพวกนี้ได้เขาจึงต้องพ่นคำขู่กับเด็กพวกนี้สักหน่อยเพราะพวกที่มันมีเงินมาเที่ยวที่คลับนี้ได้ต้องเป็นลูกคนมีเงินอยู่เหมือนกันหากเด็กพวกนี้หาเล่นอะไรพิเรนทำให้ที่คลับเป็นข่าวจะทำให้การทพำงานของพวกเขาวุ่นวายขึ้นเพราะต้องกู้ชื่อเสียงกันเจ้าละหวั่นยิ่งเจ้านายของเขามีแต่คนจ้องจับผิดอยู่ด้วยยิ่งต้องระวัง
“ครับๆ/ไปเร็วพวกเรา”
เด็กวัยรุ่นผู้ชายสี่ห้าคนรีบพยุงกันลุกขึ้นแล้วกึ่งวิ่งกึ่งเดินออกจากสถานที่นี้ไปทันทีด้วยความกลัว
หลายวันต่อมา
สนามมวยXXX
“เฮ..เฮ.....ฮฮฮฮฮ.”
เสียงเชียร์มวยอึกกระทึกครึกโครมเสียงดังสนั่นไปจนก้องกังวานทั่วสนามมวยสีหน้าแต่ละคนก็เชียร์กันอย่างเมามันจนนั่งไม่ติด
“..หึ้ยยย...ทำไมเซอย่างนั้นล่ะวะไอ้โอบ”
ต้นตาลเด็กหนุ่มอายุ18เองก็เช่นกันตอนนี้เขานั่งไม่ติดเลยเพราะเพื่อนอขงเขากำลังขึ้นชกอยู่ตอนนี้น่ะสิแถมยังดูท่าว่าเพื่อนของเขาจะหมดแรงเสียแล้วล่ะสิ
“เห้ยย..ไอ้โอบบบ”
ต้นตาลใจกระตุกวาบเมื่อจู่ๆเพื่อนของเขาก็ล้มลงนอนหมดสติบนสังเวียนเสียอย่างนั้นเขาจึงรีบวิ่งขึ้นไปบนสังเวียนอย่างรวดเร็ว
20.00 น.
“ขยันจังเลยนะแกเนี่ย”
อัญญาสาวน้อยลูกคุณหนูหน้ากลมรูปไข่ผมหยิกดัดลอนใบหน้าและหุ่นราวกับตุ๊กตาเดินเข้ามาที่แผงขนมหวานของเพื่อนเธอที่กำลังยืนขายอย่างมาหยุดมือเธออดที่จะชมเพื่อนเธอไม่ได้ว่าอะไรที่ทำแล้วได้เงินเพื่อนเธอทำทุกอย่างจริงๆ
“อ้าว...จะมาก็ไม่บอกมานั่งนี่ก่อนสิ”
น้ำอิงหญิงสาวหน้าหวานตากลมโตผมยาวตรงดำขลับใส่แว่นหนาเตอะอยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์พร้อมผ้ากันเปื้อนในลุคแม่ค้าขายขนมหวานเห็นอัญญาเพื่อนเธอเข้ามาทักทายก็รีบชวนมานั่งในร้านก่อนเพราะตั้งแต่เรียนจบมาพวกเธอก็ไม่ค่อยได้เจอกันเลยเนื่องจากเธอเองก็เอาแต่ทำงานตั้งแต่เช้าจนดึกแทบทุกวันไม่มีหยุดเพราะต้องการหาเงินส่งน้องชายเข้าเรียนมหาลัย
น้ำอิงอยู่กับน้องชายของเธอสองคนมานานแล้วตั้งแต่แม่ของเธอเสียตอนนี้ก็สี่ห้าปีแล้วที่เธออยู่กับน้องชายตามลำพังเลิกเรียนก็หางานหาการกันทำตลอดเพื่อเก็บเงินส่งตัวเองเรียนถึงจนตอนนี้น้ำอิงเรียนจบปีสี่แล้วและน้องชายของเธอก็จบม.6แล้วเช่นกัน
น้ำอิงเป็นเด็กที่เรียนเก่งจึงได้ทุนเข้ามหาลัยดังแต่ถึงแม้จะได้ทุนเรียนค่าใช้จ่ายจิปาถะต่างๆก็ยังเยอะอยู่ดีทำให้เธอเป็นเด็กที่ทำงานตลอดไม่เคยได้หยุดเที่ยวอย่างคนอื่นเค้าและการที่ได้มาเรียนมหาลัยดังก็ทำให้เธอได้เจอกับอัญญาเพื่อนของเธอที่เป็นคุณหนูไฮโซแต่เลือกที่จะทำตัวโลโซโดยการมาคบกับน้ำอิงและยังไม่ยอมไปเรียนเมืองนอกอย่างที่พี่ชายเธอต้องการอีกต่างหากเพราะเธอไม่ชอบสังคมชั้นสูงที่มีแต่คนใส่หน้ากากเข้าหากันเธอชอบชีวิตที่เรียบง่ายมากกว่าและการมีเพื่อนอย่างน้ำอิงก็ตอบโจทย์เธอมากๆด้วย กลุ่มของพวกเธอที่คบกันตั้งแต่ปีหนึ่งก็จะมีน้ำอิง ผักหวาน และอัญญา น้ำอิงที่เป็นคนซื่อๆเรียกว่าลุคสาวแว่นจอมเฉิ่มก็ว่าได้แต่การเรียนนี่สมองเธอปราดเปรียวว่องไวกว่าคนอื่นเยอะแต่เรื่องทันคนนี่ไม่ต้องพูดถึงโดนเพื่อนๆแกล้งเป็นประจำ ผักหวานก็จะลุคห้าวๆนิดหน่อยพูดน้อยแต่พูดแต่ละคำมีแต่เจ็บๆแสบๆเป็นลูกคุณหนูเช่นกันมีพี่ชายเช่นเดียวกับอัญญาแต่พี่ชายของเธอใจดีกว่าพี่ชายของอัญญาเยอะมากต่างกันราวกับฟ้ากับเหวเลยทีเดียว ส่วนอัญญาเองก็จะเป็นแกมลูกคุณหนูเอาแต่ใจเล็กน้อยแต่มีเหตุผลพอตัวคนที่เธอจะทำนิสัยเอาแต่ใจได้น้อยที่สุดก็คือพี่ชายของเธอที่ชอบดุเธอลำตัวเหมือนเป็นพ่อเธออยู่ตลอดเวลาแต่บางเรื่องที่เธออ้อนพี่ชายเธอหนักๆพี่ชายของเธอเองก็ตามใจเช่นกันแต่ต้องเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลเท่านั้น
“ได้เจอหวานบ้างหรือป่าวแก”
น้ำอิงถามหาผักหวานเพื่อนเธออีกคนที่ช่วงนี้ไม่ได้ติดต่อกันเลยเช่นกัน
“ช่วงนี้ไม่ค่อยนะเห็นว่าอยู่ในช่วงเรียนรู้งานจากพี่ชายของนางก็เลยไม่ค่อยได้ติดต่อมา”
อัญญาเองก็ไม่ได้เจอใครเหมือนกันวันๆอยู่แต่บ้านรอพี่ชายของเธอให้ไปช่วยงานเท่านั้น
“เออแกฉันขอพี่ฉันให้รับแกเข้าทำงานได้แล้วนะ”
อัญญาไม่ลืมที่จะบอกข่าดีกับเพื่อนของเธอเพราะที่เธอมาที่นี่ก็เพราะเรื่องนี้นี่แหละ
บทที่ 1 สาวแว่น
02/07/2023
บทที่ 2 ปัญหาใหญ่
02/07/2023
บทที่ 3 งานอะไรทำไมได้เงินดี
02/07/2023
บทที่ 4 ไปเอาแม่ชีที่ไหนมา
02/07/2023
บทที่ 5 เริ่มงาน
02/07/2023
บทที่ 6 เรียนรู้แล้วทำตาม
02/07/2023
บทที่ 7 เร่าร้อน
02/07/2023
บทที่ 8 มีเรื่องต้องใช้เงิน
02/07/2023
บทที่ 9 เอาเงินมาจากไหน
02/07/2023
บทที่ 10 มาตามนัด
02/07/2023
บทที่ 11 บริการ
02/07/2023
บทที่ 12 เสียงหวาน
02/07/2023
บทที่ 13 สัมภาษณ์
02/07/2023
บทที่ 14 เลขาคนใหม่
02/07/2023
บทที่ 15 ดูงาน
02/07/2023
บทที่ 16 สอนงาน
02/07/2023
บทที่ 17 อนุญาตให้พัก
02/07/2023
บทที่ 18 ต้องใส่ชุดที่ซื้อให้เท่านั้น
02/07/2023
บทที่ 19 ใครเป็นคนเอาไปทิ้ง
02/07/2023
บทที่ 20 อย่าดื้อกับฉัน
02/07/2023
หนังสืออื่นๆ ของ ปลายฟ้า
ข้อมูลเพิ่มเติม