เพล้ง! โจเซฟเขวี้ยงแก้วเหล้าที่อยู่ในมือทิ้งลงบนพื้นจนแตกละเอียดกระ จัดกระจายเมื่อนั่งดูคลิปของกล้องวงจรปิดที่พึ่งกู้คืนกลับมา เขาเริ่มประติดประต่อเรื่องราวได้ทั้งหมดว่ามันเป็นแผนของดารินที่เป็นคนจัดฉากนี้ขึ้นมา ที่ผ่านมาเธอคงหลอกใช้เขาและเห็นเขาเป็นแค่ทางผ่านเพื่อไปหาเหมันต์ ไม่ว่าจะพยายามติดต่อหรือใช้เบอร์แปลกโทรไปหา เธอก็รู้และไหวตัวทันไม่ยอมรับสายมันยิ่งทำให้แน่ใจขึ้นไปอีกว่าเรื่องที่ผ่านมาเขากลายเป็นหมากที่ดารินวางไว้ “คิดจะทำแบบนี้กับฉันงั้นเหรอ แล้วเธอจะได้รู้ว่านรกบนดินมันเป็นยังไง” ริมฝีปากหนาแสยะยิ้มพลางมองไปยังรูปถ่ายของดารินที่มีทุกอริยาบถนับร้อยนับพันรูปที่ติดอยู่บนผนังในห้องลับส่วนตัว เขาแอบถ่ายไว้สมัยเรียนมัธยมปลาย ซึ่งเธอไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน “เบบี้ของฉัน อดใจรออีกนิดนะ เดี๋ยวฉันจะไปรับเธอมาอยู่ด้วยกัน ใบหน้าคมคายโน้มลงไปจูบที่รูปถ่ายของดารินด้วยความหลงไหลและโกรธแค้นไปพร้อมๆ กัน “ฉันแทบจะอดทนรอให้ถึงวันนั้นไม่ไหวแล้วสิ”
คลับ G
“ผลการเรียนแค่3.70 แกจะโง่ไปถึงไหน!”
“ไปทำแบบทดสอบมาใหม่ ถ้าผิดแม้แต่ข้อเดียว วันนี้ไม่ต้องกินข้าว!”
“วันหยุดนี้แกต้องไปเรียนภาษาอังกฤษเพิ่ม ส่วนตอนเย็นต้องไปเรียนดนตรีเข้าใจไหม!”
“อยู่ไปก็เป็นภาระฉัน ทำไมไม่ตายตามแม่แกไปซะ ยัยลูกไม่รักดี!”
“ฉันสั่งให้แกเรียนหมอ ไม่ใช่ให้ไปเรียนศิลปะปัญญาอ่อนนี่ ไปลาออกซะ!”
“ตอนนี้บริษัทเรากำลังแย่ แกต้องทำยังไงก็ได้ให้ไอ้เหมันต์มันรักแก มันเป็นวิธีเดียวที่จะช่วยบริษัทฉันได้ ถ้าแกทำให้มันรักแกไม่ได้ก็ไสหัวออกไปจากบ้านของฉัน!”
กรี๊ดดดดดด ดารินร้องกรี๊ดออกมาด้วยความอัดอั้นตันใจเมื่อคิดย้อนกลับไปในเหตุการณ์ในอดีต ตั้งแต่แม่ตายไปชีวิตของเธอก็ไม่เคยมีความสุขอีกเลย
เธออาศัยอยู่กับพ่อแค่สองคน ไม่ว่าจะพยายามหรือทำตัวดีแค่ไหน สุดท้ายพ่อก็มองว่าเธอเป็นแค่ลูกสาวห่วยๆ ใช้ไม่ได้เรื่องคนนึง ไม่เหมือนกับน้องสาวต่างแม่ที่ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดูเหมือนว่าจะถูกอกถูกใจพ่อไปซะหมด
เธอถูกเลี้ยงให้โตมาด้วยความกดดัน ไม่ได้รับความรักและการเลี้ยงดูเอาใจใส่ ถ้าเกิดว่าทำอะไรไม่ถูกใจก็จะถูกตบตีอยู่บ่อยครั้ง มันเลยกลายเป็นเรื่องฝังใจเธอมาตลอด จนทำให้มีนิสัยก้าวร้าว หัวรุนแรงและไม่ยอมคน
“ดาริน แกเป็นอะไร?” น้ำผึ้งเพื่อนสาวคนสนิทรีบเดินเข้ามาถามด้วยความเป็นห่วง
“…..” ดารินยังคงนั่งเงียบก่อนจะยกขวดเหล้าขึ้นดื่มจนหมดในคราเดียว เธอเป็นสาวสังคมตัวแม่ ดื่มเหล้าเก่งยิ่งกว่าผู้ชายบางคนเสียอีก
“ดาริน ดาริน”
“ไปเอาเหล้ามาให้หน่อย”
“แต่แกเมามากแล้วนะ กลับบ้านกันเถอะ” น้ำผึ้งพยายามพูดหว่านล้อมเพื่อนสาว
“ฉันสั่งให้ไปเอามาก็เอามาสิ พูดไม่รู้เรื่องหรือไง ไปเอาเหล้ามา!”
“เดี๋ยวฉันไปเอามาให้”
“ฮึกกก ฮือออ” พอน้ำผึ้งเดินหันหลังออกไป เธอถึงกลับร้องไห้โฮ ปล่อยน้ำตาให้ไหลลงมา ถึงแม้จะมีเงินทองมากมายแต่เธอกลับไม่รู้สึกว่ามีความสุขเลยสักนิด เธออยากเป็นแค่ผู้หญิงคนนึงที่มีครอบครัวอบอุ่น ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตา ไม่ต้องถูกกดดันต่อว่าเหมือนทุกวันนี้
“ว่าไงคนสวย ขอนั่งด้วยคนนะครับ” ชายหนุ่มแปลกหน้าหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้หน้าเคาน์เตอร์ข้างๆ หญิงสาว ด้วยความสวยสะดุดตาบวกกับการแต่งกายหวาบหวิว ดารินจึงตกเป็นเป้าสายตาของคนอื่นได้ไม่ยาก
“อย่ามายุ่งกับฉัน ไสหัวไป!” ดารินหันไปตวาดอย่างไม่แคร์ จิตใจตอนนี้เธอไม่ต้องการคุยกับใครทั้งนั้น
“…..”
“จะนั่งเสนอหน้าอยู่ทำไม ออกไปสิวะ ฉันบอกให้ออกไป”
เมื่อเห็นว่าหญิงสาวมีท่าทางโมโห เขาจึงรีบเดินหนีออกไปด้วยความงุนงง
“เพราะแกคนเดียวริสา แกมาแย่งเหมันต์ไปจากฉัน ฉันเกลียดแก!” ดารินกำขวดเหล้าในมือด้วยความอัดอั้น ถ้าไม่มีริสาชีวิตเธอคงง่ายกว่านี้ พ่อคงรักเธอและใจดีกับเธอขึ้นมาบ้าง
“เหล้าที่สั่งได้แล้ว” น้ำผึ้งเดินกลับเข้ามาพร้อมกับส่ายหัวอย่างเอือมระอาเมื่อเห็นท่าทางเมามายของเพื่อนสาว
“ขอบใจ”
“ทะเลาะกับพ่อมาอีกแล้วใช่ไหม?”
“หุบปากของแกไปเลยน้ำผึ้ง อย่าพูดถึงเขาให้ได้ยินอีก” ดารินหยัดตัวลุกขึ้นยืน ก่อนจะเดินออกมาด้วยความทุลักทุเล
“แกจะไปไหน?”
“จะไปเข้าห้องน้ำ”
“รีบไปรีบมาแล้วกัน”
พลั่ก! ยังไม่ทันไปถึงไหน ก็เดินชนกับผู้ชายคนนึงอย่างแรงจนเซถลาออกไปจนเกือบล้มลงไปกองที่พื้น
“เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ!”
“เธอนั่นแหละที่เดินมาชนฉัน ยัยบ้า!”
ดวงตาคู่สวยหรี่สายตามองชายหนุ่มตรงหน้า ก่อนจะเห็นว่าเป็นโจเซฟ อดีตเพื่อนเก่าที่เคยเรียนมัธยมปลายด้วยกัน
“ไอ้โจเซฟ!”
“สวยซะเปล่าแต่ดันเมาเหมือนหมา”
“แกว่าใคร?” ดารินจ้องหน้าอย่างเอาเรื่อง เพราะเธอและโจเซฟไม่ถูกกันตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว
“แล้วตรงนี้มีใครอยู่นอกจากเธอ!?” โจเซฟถามกลับอย่างยียวน
“ฉันเมาแล้วทำไม ไปหนักหัวใครไม่ทราบ ถอยไป!”
โจเซฟยังคงยืนนิ่งขวางทางไม่ยอมให้ดารินเดินออกไปไหน เขาแค่อยากจะแกล้งอดีตเพื่อนสาวก็เท่านั้น
“ไอ้กระจอก บอกให้ถอยไป!” ดารินพูดด้วยความโมโห เพราะไม่ว่าจะเดินไปทางซ้ายหรือทางขวา โจเซฟก็เดินตามไม่ยอมหลบทางให้
“เธอว่าใครกระจอก!?”
“ก็ว่าแกนั่นแหละ”
“อย่าปากดีให้มาก ฉันไม่อยากรังแกผู้หญิง”
“ถ้ากล้าก็เอาสิ คนอื่นจะได้รู้ว่าแกมันหน้าตัวเมีย!”
พลั่ก! ร่างบางเบ้หน้าออกมาด้วยความเจ็บเมื่อถูกชายหนุ่มเหวี่ยงเข้ากับผนังอย่างแรง ตรงนี้เป็นมุมอับที่ไม่ค่อยมีผู้คนเดินผ่านไปมา เลยทำให้ไม่ค่อยมีใครสนใจ
“เจ็บนะ!” ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างเมื่อแขนทั้งสองข้างถูกรวบตึงชูขึ้นเหนือหัว พร้อมกับโจเซฟที่บดขยี้ริมฝีปากของเธออย่างแรงจนรู้สึกเจ็บแสบ
“อื้ออ”
ร่างบางพยายามดิ้นหนี ก่อนจะใช้เล็บสวยจิกลงบนลำคอหนาอย่างแรงจนเกิดเป็นรอยเลือดซิบเมื่อชายหนุ่มใช้ฟันคมขบกัดที่ริมฝีปากล่างจนบวมเจ่อ
เพียะ! ใบหน้าคมคายหันไปตามแรงกระแทกหนักๆ ที่ดารินส่งมา ความชาวาบเริ่มแผ่ซ่านไปบริเวณทั่วใบหน้าพร้อมกับเลือดสีแดงสดที่ค่อยๆ ไหลซึมออกมาจากทางมุมปาก
“ไอ้คนทุเรศ! แกมาจูบฉันทำไม!” ดารินรีบยกมือเช็ดรอยจูบด้วยความรังเกียจ
“โดนแค่จูบยังน้อยไป สำหรับผู้หญิงอย่างเธอ!”
หมับ!
“แกน่ะสิไอ้เลว” ไม่พูดเปล่าแต่เธอยังกระโดดจิกเส้นผมสีควันบุหรี่ของชายหนุ่มอย่างแรงเพื่อเอาคืน
“โอ้ยยย ยัยบ้า นี่เธอมาจิกหัวฉันทำไม เจ็บนะเว้ย!” โจเซฟพยายามปัดป่ายมือเล็กออกแต่ไม่สำเร็จ
“ขอโทษฉัน!”
“ฝันไปเถอะ”
“ฉันบอกให้ขอโทษฉัน!”
“…..”
“ไม่ขอโทษใช่ไหม ได้!” ดารินออกแรงมากขึ้นกว่าเดิม เมื่อเห็นว่าโจเซฟเอาแต่ยืนนิ่งไม่ยอมขอโทษเธอ
เล็บสวยทั้งข่วนทั้งจิกไปตามใบหน้าและลำคอชายหนุ่ม โดยที่เขาไม่กล้าตอบโต้กลับแต่อย่างใด
“เออ! ขอโทษ”
“ก็แค่นั้น” ดารินยอมปล่อยมือเมื่อได้รับคำขอโทษจากชายหนุ่ม สายตาเหลือบไปเห็นรอยเล็บที่อยู่บนตัวเขา เธอถึงกลับอดรู้สึกผิดไม่ได้ ที่ทำรุนแรงเกินไป
“…..” ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มมุมปากมองหญิงสาวตรงหน้า
“ยิ้มอะไร ชอบซาดิสม์หรือไง?” คนตัวเล็กเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าโจเซฟเอาแต่ยืนนิ่งมองจ้องเธอแบบไม่วางตา
“อย่าให้ถึงตาฉันบ้างก็แล้วกัน ฉันจะเอาคืนเป็นสิบเท่า!”ร่างบางหยุดชะงักเมื่อเห็นสายตาอะไรบางอย่างที่โจเซฟมองมา มันดูลึกลับและยากจะคาดเดา แต่เธอก็ไม่ได้สนใจรีบเดินออกมา
“ปากแกเลือดออกไปโดนอะไรมา?” น้ำผึ้งเอ่ยถามเพื่อนสาวด้วยความสงสัยหลังจากที่ดารินนั้นหายไปนานสองนาน
“หมากัด!”
“พูดเป็นเล่น หมาที่ไหนจะมากัด”
ดารินเหลือบไปเห็นโจเซฟและพวกเพื่อนๆ ของเขาที่นั่งถัดไปไม่ไกล ก่อนจะถอนหายใจออกมาด้วยความหงุดหงิด เมื่อชายหนุ่มบังเอิญหันมาสบตากับเธอพอดี
“…..”
บทที่ 1 ปะทะคารม
25/08/2023
บทที่ 2 ลูกเมียน้อย
25/08/2023
บทที่ 3 ตีสนิท
25/08/2023
บทที่ 4 ลิ้มลอง
25/08/2023
บทที่ 5 หึง
26/08/2023
บทที่ 6 ลองดี
26/08/2023
บทที่ 7 ซ้ำรอย
29/08/2023
บทที่ 8 ไม่จริงจัง
29/08/2023
บทที่ 9 ตามเมีย
29/08/2023
บทที่ 10 เบบี้ของเซฟ
29/08/2023
บทที่ 11 ความจำเป็น
30/08/2023
บทที่ 12 มอมเมา
30/08/2023
บทที่ 13 รอวันเอาคืน
31/08/2023
บทที่ 14 ภาพหลอน
31/08/2023
บทที่ 15 บทลงโทษจากโจเซฟ
31/08/2023
บทที่ 16 โจเซฟคนเลว
01/09/2023
บทที่ 17 ผัวคนเดียวกัน
01/09/2023
บทที่ 18 ไม่ขอซ้ำรอย
01/09/2023
บทที่ 19 ช่วยเหลือ
03/09/2023
บทที่ 20 คำขู่
04/09/2023
บทที่ 21 หนีห่าง
04/09/2023
บทที่ 22 ปิดบัง
05/09/2023
บทที่ 23 คลิปฉาว
05/09/2023
บทที่ 24 เรื่องสำคัญ
08/09/2023
บทที่ 25 ลักพาตัว
10/09/2023
บทที่ 26 เริ่มต้นใหม่
10/09/2023
บทที่ 27 ระราน
10/09/2023
บทที่ 28 เรื่องสำคัญ
10/09/2023
บทที่ 29 สิ่งที่ไม่คาดคิด
10/09/2023
บทที่ 30 อุบัติเหตุ
10/09/2023
บทที่ 31 ตัวต้นเหตุ
10/09/2023
บทที่ 32 ใครอีกคน
10/09/2023
บทที่ 33 เสพติด
10/09/2023
บทที่ 34 พินัยกรรม
10/09/2023
บทที่ 35 สูญเสีย
11/09/2023
บทที่ 36 คนขี้หวง
11/09/2023
บทที่ 37 THE END
11/09/2023
หนังสืออื่นๆ ของ ฮิวโก้
ข้อมูลเพิ่มเติม