Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ดัดนิสัย ยัยคุณหนู

ดัดนิสัย ยัยคุณหนู

KHUNLi.Li

5.0
ความคิดเห็น
9.6K
ชม
31
บท

S1..ผมได้รับคำสั่งจากนายให้ดัดสันดานคุณหนู ซึ่งเธอกับผมต่างก็ไม่ชอบหน้ากัน ยิ่งเกลียดก็ยิ่งต้องเจอ ผมอยากจะบินตามไปดูแลนายที่มาเก๊า แล้วปล่อยให้ไอวอมอยู่กับคุณหนูของมันจริงๆ3P

บทที่ 1 Part : ปล่อยกูไอขี้ข้า!

• ACTION •

ตั้งแต่แม่เสียไป พ่อก็ใช้เวลาอยู่นอกบ้านมากกว่าอยู่บ้านกับฉัน ซึ่งแต่ก่อนฉันเคยเป็นเด็กที่ได้รับความรักจากพ่อและแม่เป็นอย่างดี เราเป็นครอบครัวที่อบอุ่นกันมาก จนกระทั่งวันที่แม่จากเราไป พ่อก็ไม่ค่อยมีเวลาให้ฉัน พ่อจะปล่อยฉันไว้กับพวกบอดี้การ์ดและก็แม่บ้านที่บ้านหลังนี้ จนฉันเริ่มกลายเป็นเด็กก้าวร้าวขึ้น เพื่อเรียกร้องความสนใจจากคนเป็นพ่อ

และช่วงวันสองวันมานี้พ่อของฉันดูจะยุ่งเอามากๆ ไม่รู้ว่ายุ่งอะไรขนาดนั้นบ้านช่องไม่กลับ แถมพรุ่งนี้พ่อยังบอกฉันอีกด้วยว่าห้ามออกไปไหนเด็ดขาด เพราะเดี๋ยวช่วงเย็นเขาจะกลับมากินข้าวด้วยที่บ้าน ซึ่งการอยู่บ้านมันก็เป็นอะไรที่น่าเบื่อสุดๆ ฉันไม่มีอะไรทำเลยนอกจากการเลื่อนดูโทรศัพท์ไปพรางๆ เพื่อแก้เหงา...

@โรงแรม

“พรุ่งนี้ฉันฝากแกดูโบอาด้วยนะ อย่าให้ออกจากบ้านเด็ดขาด...”

พรุ่งนี้เป็นวันสำคัญของผม ซึ่งเรื่องนี้โบอา ลูกสาวของผมเธอจะรู้ไม่ได้เด็ดขาด ไม่งั้นเธอได้มาอาละวาดพังงานแต่งของผมกับเมียใหม่แน่ๆ ใจจริงผมก็รู้สึกผิดที่ต้องปิดบังเรื่องนี้กับโบอา แต่ว่าการทำแบบนี้มันก็ดีที่สุดแล้วกับเมียใหม่ของผมแล้วก็ลูกในท้องของเธอ...

“ครับนาย” ผมก้มหน้าและตอบรับคำสั่งนายทันที ถึงแม้การดูแลคุณหนูโบอา จะเป็นเรื่องยากผมก็ไม่สามารถปฏิเสธหรือแสดงอาการท่าทางไม่พอใจออกมาได้ เพราะนายมีบุญคุณกับผมมาก และไม่ว่านายจะสั่งอะไรผมก็พร้อมรับคำสั่งนั้นทันที

“ช่วงที่ฉันไปอยู่มาเก๊าฝากแกจัดการดัดนิสัยลูกสาวฉันให้ที ช่วงนี้ยัยหนูเริ่มดื้อไม่ฟังฉันแล้ว”

ปกติผมจะตามใจเธอตลอด จนทำให้เธอเคยตัว และพอผมพูดห้ามหรือเตือนอะไรเธอก็ไม่ค่อยจะฟัง แล้วทั้งบ้านก็พากันไม่กล้าขัดใจลูกสาวของผมไปด้วย แต่ดูเหมือนไอเจเคมันจะเป็นคนเดียวที่กล้าขัดใจและแข็งกับเธอที่สุดในบ้าน ซึ่งผมก็ไว้ใจมันที่สุด ที่จะฝากลูกสาวไว้กับมัน

“ครับ แล้วนายจะไปอยู่มาเก๊านานไหมครับ” เจเคลูกน้องคนสนิทเอ่ยถาม

“ก็จนกว่าลูกฉันจะคลอดนั่นแหละ” ผมกะว่าจะรอให้ ‘มิลา’ คลอดลูกก่อนแล้วค่อยกลับมาอยู่ที่นี่ ถ้าเกิดผมพาเธอเข้าบ้านตอนนี้ยัยหนูได้เป็นคนทำคลอดให้เมียใหม่ผมแน่ๆ

“ครับนาย…”

แบบนี้ผมก็ต้องทนเลี้ยงยัยคุณหนูปากดีนั่นเกือบเก้าเดือนเลยเหรอ ไม่รู้ว่าเวรกรรมอะไรของผม ที่ต้องมาเจอเด็กงี่เง่าเอาแต่ใจแบบนั้น

@ตึกใหญ่

วันนี้บ้านดูเงียบไปแปลกๆ พวกบอดี้การ์ดก็อยู่บ้านกันแค่ไม่กี่คน และไม่รู้ว่าพวกมันหายหัวไปไหนกันหมด ไอคนที่เรียกใช้ง่ายๆ ก็ไม่อยู่ อยู่แต่ไอ ‘เจเค’ คนที่เรียกใช้อะไรไม่ได้เลยสักอย่าง “ไปเอานมในตู้เย็นให้หน่อย”

คุณหนูเอ่ยปากกระแทกเสียงสั่งให้ผมไปเอานมให้ และผมก็เกลียดท่าทางจองหองพองขนของเธอสุดๆ ถึงแม้ว่าผมจะแก่กว่าเธอตั้งหกปีแต่เธอก็ยังเรียกผมว่าไอ และไม่เคยแสดงท่าทางเคารพผมเลยสักครั้ง “…”

“กูสั่งให้มึงไปเอานมให้กู มึงไม่ได้ยินรึไง ฮะ!” เธอลุกขึ้นจากโซฟาและแสดงท่าทางเกรี้ยวกราดใส่เขา

“แม่บ้าน ไปเอานมมา” ผมหันไปบอกแม่บ้านที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงหน้าเธอ แต่เธอกลับมาใช้ผม “อยากได้อะไรก็สั่งแม่บ้านสิครับ ผมเป็นบอดี้การ์ดไม่ใช่คนรับใช้”

“มึงก็ขี้ข้าเหมือนกันนั่นแหละ กูเป็นนายมึง เวลาที่กูสั่งให้มึงทำอะไร มึงก็ต้องทำ อย่าเสือกมาสอนกู” ฉันเกลียดที่ไอเจเคมันเอาแต่ขัดคำสั่งของฉันทุกอย่าง แล้วมันก็ยังเป็นลูกน้องคนโปรดของพ่ออีกด้วย เหมือนว่ามันเองก็จะรู้ตัวว่าพ่อฉันให้ท้ายมัน มันเลยปีกกล้าขาแข็งกับฉันขนาดนี้

ทุกครั้งที่ผมอยู่ใกล้คุณหนูผมต้องคอยนับหนึ่งถึงล้านตลอด เพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเอง ..ใจเย็นไอเจเคอีนี่มันก็แค่เด็กปากดีเท่านั้น

“ครับคุณหนู”

ยิ่งเห็นหน้ามันฉันก็ยิ่งหงุดหงิด ไม่รู้ว่ามันจะมายืนเฝ้าประกบฉันอยู่ทำไม วันนี้ทุกคนดูทำตัวแปลกๆ กันไปหมดทั้งแม่บ้าน ทั้งไอเจเคก็คอยประกบเฝ้าฉันอยู่ไม่ห่าง

“ไปไกลๆ ได้ไหมกูไม่อยากเห็นหน้ามึง” ฉันตะหวาดใส่มันเสร็จฉันก็เดินหนีหน้ามันไปนั่งอยู่ที่ริมสระว่ายน้ำเพื่อให้ใจเย็นลง แต่ไอเจเคมันก็ยังเดินตามตูดฉันไม่เลิก น่าลำคานจริงๆ

ติ๊ง! [เบอร์ปริศนา - รูปงานแต่งของคุณอิทธิพ่อของเธอและมิลาเมียใหม่]

ไม่รู้ว่ามือดีที่ไหนส่งรูปนี้มาให้ฉัน แถมยังใจดีส่งสถานที่จัดงานมาให้ฉันอีก ซึ่งภาพทั้งหมดที่ฉันได้รับจากเบอร์แปลก มันทำให้ฉันตาสว่างและเข้าใจที่วันนี้ฉันโดนไอเจเคมันคอยตามประกบอยู่แบบนี้

จู่ๆ คุณหนูขี้โมโหก็เดินเข้าไปหาคนที่เธอเกลียดขี้หน้า พรางมองหน้าเขาด้วยความแค้นใจ แววตาเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา จนทำชายหนุ่มร่างสูงเริ่มใจคอไม่ดีที่เห็นท่าทางของเธอแบบนั้น

ตุบ! ตูม!!

เจเคถูกเท้าเล็กที่โมโหและโกรธแค้นสุดขีดถีบลงสระเต็มแรง ก่อนที่เธอจะรีบวิ่งออกไปหน้าบ้าน เพื่อไปจัดการพ่อของเธอ

ตอนนี้ผมรู้ได้ทันที ว่าเธอคงรู้เรื่องงานแต่งของนายแล้วแน่ๆ “เหี้ยเอ๊ย ใครอยู่ข้างนอกบ้าง จับคุณหนูไว้ที!!” ผมตะโกนเรียกหาลูกน้องก่อนจะรีบขึ้นจากสระไปตามจับเธอ

แต่พอผมวิ่งออกมาหน้าบ้านก็ไม่ทัน คุณหนูขับรถสวนออกไปพอดี “บรรลัยแล้วกู” ผมรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาไอ ‘วอม’ มือซ้ายของนาย และเพื่อนรักเพียงคนเดียวของผม ที่ตอนนี้อยู่คุ้มกันนายที่งานแต่ง “ไอวอมมึงรีบสแตนบายรอที่งานแต่งเลย คุณหนูหนีออกไปแล้ว”

@สถานที่จัดงานแต่ง

พอได้ยินสิ่งที่ไอเจเคบอกผมก็รีบส่งซิกบอกลูกน้องในงานให้ไปดักรอที่หน้าประตูทางเข้างานทันที “พวกมึงสองคนไปดักทางนู้น”

ตอนนี้เป็นช่วงเวลาสำคัญซึ่งผมกำลังจะสวมแหวนให้เธอแต่จู่ๆ ก็เห็นว่าบรรยากาศตอนนี้มันแปลกไป บอดี้การ์ดที่ยืนคุมอยู่ในงานก็พากันวิ่งวุ่นออกไปที่หน้าประตูทางเข้า ซึ่งผมก็ได้แต่ภวานาขอว่าอย่าให้เป็นอย่างที่ผมคิดเลย…

@หน้าโรงแรมที่จัดงาน

พอจอดรถหน้าโรงแรมได้ ฉันก็ไม่ลืมที่จะเอาไม้เบสบอลคู่ใจท้ายรถลงมาด้วย พ่อฉันรู้ดีที่สุดว่าฉันเล่นเบสบอลเก่งมาก แล้วก็ตีไม่เคยพลาดเลยด้วย

ตอนนี้ผมเห็นเป้าหมายที่ผมต้องจัดการแล้ว เธอเดินตรงเข้ามาหาผมกับพวกลูกน้องที่ยืนขวางอยู่หน้าประตูอย่างไม่เกรงกลัว ในมือเธอก็ยังถือไม้เบสบอลไว้แน่น แล้วดูเหมือนว่าเธอจะยอมใส่รองเท้าผ้าใบมาเพื่องานนี้โดยเฉพาะเลย

“คือ...คุณหนูครับ” วอมยังไม่ทันได้เอ่ยปากพูดจนจบประโยคก็โดนคุณหนูของเขา ขว้างไม้เบสบอลใส่แต่โชคดีที่เขาหลบทัน

ควับ!

“ถ้าพี่วอมเข้าข้างพ่อ ก็เข้ามาจับตัวหนูได้เลย” บอดี้การ์ดคนเดียวที่ฉันพูดดีด้วยและเขาก็ทำดีกับฉันมาตลอดคือพี่วอม ฉันไว้ใจเขาที่สุด แต่ว่าวันนี้เขาหักหลังฉัน

“ขอโทษนะครับคุณหนู” ผมเอ่ยปากขอโทษ ด้วยความรู้สึกผิดต่อเธอ แต่ผมก็ไม่สามารถขัดคำสั่งนายได้อยู่ดี สุดท้ายผมก็ต้องเอ่ยปากสั่งลูกน้อง “จับคุณหนูไว้”

“อ๊ายๆๆ!!” เธอกรีดร้องออกมาทั้งน้ำตาด้วยความโมโหสุดขีดก่อนจะฟาดไม้เบสบอลใส่ทุกคนที่วิ่งเข้าไปหยุดเธอไว้ เท้าเล็กสองข้างก็สลับถีบคนพวกนั้นออกห่าง

เสียงกรีดร้องนั้นทำให้คนในงานตกใจและพากันมองไปที่ประตูทางเข้ากันหมด แล้วผมก็รู้ได้ทันทีว่านั่นคือโบอา ลูกสาวของผมแน่นอน “เธอมาแล้วสินะ” เขารีบจบพิธีและเชิญแขกออกจากงานแต่ก็ไม่ทันลูกสาวของตนอยู่ดี เธอวิ่งเข้ามาใช้ไม้เบสบอลตีทำลายข้าวของตกแต่งในงานจนเละเทะไปหมด

“พาเธอไปหลบก่อน” ผมสั่งลูกน้องให้พาเมียใหม่ผมไปหลบให้ห่างเธอ ส่วนตัวเองก็ยืนรอลูกสาวเดินเข้ามาหา

เขายกมือขึ้นสั่งลูกน้องไม่ให้จับตัวเธอ และปล่อยให้เธอเดินเข้ามาระบายความโกรธลงที่ตน พ่อที่ทำผิด ปิดบังและมีความลับต่อลูกสาวอย่างเธอ

“ฮึกๆ งานแต่งทั้งทีทำไมพ่อถึงไม่ชวนหนูละคะ”

เธอยิ้มถามผมทั้งที่น้ำตาไหลอาบแก้มใสอยู่ แล้วนั่นมันก็ยิ่งทำให้ผมนั้นรู้สึกผิดต่อลูกมากยิ่งขึ้น “ยัยหนูพ่อขอโทษนะ”

เธอเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าพ่อก่อนจะกรีดร้องโวยวายอีกครั้ง พร้อมกับใช้ไม้เบสบอลฟาดตีสิ่งของที่อยู่ใกล้คนเป็นพ่อเพื่อระบายอารมณ์โกรธ

หลังจากที่ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็รีบขับรถตามมาที่งานเพื่อมาพาคุณหนูกลับบ้านทันที แล้วพอมาถึงงานก็เห็นว่าที่นี่เละไปหมดแล้ว แถมคุณหนูยังกำลังอาละวาดอยู่ต่อหน้านายอีกด้วย...

เจเคเดินพุ่งเข้าไปดึงไม้เบสบอลที่มือของเธอออกอย่างไม่เกรงกลัวก่อนจะแบกเธอขึ้นบ่าและหันไปโค้งหัวขอโทษนายที่ตนพลาดทำคุณหนูหลุดมาที่นี่

“ปล่อยกูไอขี้ข้า!!”

“มึงไปขับรถ” ผมออกคำสั่งกับลูกน้องให้มันไปขับรถเพราะว่าผมต้องนั่งจับคุณหนูอยู่เบาะหลัง ถ้าไม่ทำแบบนี้คุณหนูใจเด็ดของผม เธอได้โดดลงจากรถแน่ “หุบปากสักทีได้ไหมครับ!” เจเคพูดด้วยน้ำเสียงดุดันเพราะรู้สึกหมดความอดทนกับเด็กดื้ออย่างเธอ

“กูไม่หุบปากมึงจะทำไมกู!!” ฉันตะโกนใส่หน้าไอขี้ข้าทันทีเมื่อมันกล้ามาออกคำสั่งกับฉัน

ตอนนี้เธอทำคนใจร้อนฟิวขาดแล้ว... “ถ้าไม่ติดว่าเป็นลูกนาย คุณหนูคงโดนผมจับทำเมียไปแล้ว”

“ถ้ามึงกล้า ก็ทำสิ...” คนปากดีพูดตอบกลับอย่างไม่เกรงกลัว

--------------------------------------------------------------------------

[ติดตามตอนต่อไป] - [Follow the next episode]

[-กดใจ -เพิ่มเข้าชั้น -คอมเมนท์ให้กำลังใจ และฝากกดติดตามไรท์ด้วยนะครับ🙏]

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ KHUNLi.Li

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คู่ทาสของกษัตริย์ผู้โหดร้าย

คู่ทาสของกษัตริย์ผู้โหดร้าย

Devy Tseko
5.0

พวกเขาไม่รู้ว่าฉันเป็นผู้หญิง พวกเขามองฉันและเห็นฉันเป็นเด็กผู้ชาย เป็นเจ้าชาย คนนหึ่ง พวกเขาซื้อมนุษย์อย่างฉันเพื่อตอบสนองความต้องการทางเพศ และเมื่อพวกเขาบุกเข้ามาในอาณาจักรของเราเพื่อซื้อพี่สาวของฉัน เพื่อปกป้องเธอ ฉันหมดหนทาง จึงต้องเข้าไปขอร้องให้พวกเขาพาฉันไปด้วย แผนของฉันคือหาโอกาส จะพาพี่สาวหนีไป แต่ฉันไม่คาดคิดว่าคุกของเราจะเป็นสถานที่ที่มีการป้องกันมากที่สุดในอาณาจักรของพวกเขา แต่เดิมฉันเป็นคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ เป็นคนที่พวกเขาไม่ต้องการ พวกเขาไม่เคยคิดจะซื้อ เลย แต่แล้ว ราชาผู้ยิ่งใหญ่ที่ไร้ความปรานี บุคคลที่มีอำนาจที่สุดในดินแดนป่าเถื่อนของพวกเขากลับสนใจใน "เจ้าชายน้อยผู้น่ารัก" เราจะเอาชีวิตรอดในอาณาจักรที่อันตรายนี้ได้อย่างไร และเผชิญหน้ากับผู้คนที่ไม่เป็นมิตรกับเรายังไง และคนที่มีความลับอย่างฉันจะกลายเป็นทาสแห่งความต้องการทางเพศได้อย่างไร . หมายเหตุของผู้เขียน นี่คือนิยายรักแนวดาร์ก เนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่ เรตติ้งสูง 18+ เตรียมพบกับเนื้อหาที่กระตุ้นอารมณ์และเข้มข้นได้เลย หากคุณเป็นนักอ่านตัวยงของแนวนี้ที่กำลังมองหาอะไรที่แตกต่าง พร้อมที่จะอ่านแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวโดยไม่รู้ว่าจะเจออะไรใหม่ๆ บ้าง แต่ก็อยากรู้เพิ่มเติมอยู่ดีล่ะก็ รีบอ่านเลย! . จากผู้เขียนหนังสือขายดีระดับนานาชาติเรื่อง "ทาสผู้เกลียดชังของราชาอัลฟ่า"

ข้าคือฮองเฮาที่ฮ่องเต้ไม่รัก

ข้าคือฮองเฮาที่ฮ่องเต้ไม่รัก

เด็กน้อยคว้าฝัน
4.8

เมื่อเพื่อนรักที่ไว้ใจแอบทรยศคบกับชายที่ตนรัก และชายที่ตนรักกลับรังเกียจตนจนไม่แม้แต่จะแตะต้องเนื้อตัวเธอ สิ่งที่เธอทำได้คือต่างคนต่างอยู่ แต่ในวังหลังแห่งนี้เธอจะทำอย่างนั้นได้จริงหรือ? ตัวอย่างเนื้อเรื่อง “เจ้ามีอันใดจะกล่าวหรือไม่... สนมหลี่กุ้ยเฟย” น้ำเสียงราบเรียบก่อนจะเน้นที่ละคำในประโยคท้ายอย่างหนักแน่น “ฮองเฮาแน่ใจแล้วหรือเพคะ ว่าจะให้หม่อมฉันทูลทุกอย่างต่อหน้าข้าราชบริพารเหล่านี้ หากมีข่าวแพร่ออกไปอีก ฮองเฮาทรงทนฟังคำนินทาเหล่านั้นได้หรือไม่” หลี่ฟางซินกล่าวพร้อมยิ้มอ่อนๆ หลี่ฟางซินย่อมรู้ดีว่าเย่วลี่อิงคงได้ยินคำนินทาเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนแล้วจึงได้พูดเน้นย้ำ หวังจะกระตุ้นให้นางลงมือทำร้ายตน “คำนินทาเรื่องใดกัน เรื่องที่เจ้าเป็นนางอสรพิษนะหรือ เหตุใดเราจะทนฟังไม่ได้เล่า” เย่วลี่อิงตรัสพร้อมยักไหล่อย่าไม่แยแส มีหรือเย่วลี่อิงจะดูไม่ออกว่า ข่าวลือที่แพร่ออกไปนั้นมาจากผู้ใด หากเป็นแต่ก่อนนางย่อมไม่คิดว่าเป็นสหายคนสนิทของนางเป็นแน่ แต่บัดนี้นางรู้แล้วว่าหญิงที่ยืนตรงหน้านางหาใช่สตรีอ่อนหวานแสนดีอย่างที่นางรู้จักไม่ “หม่อมฉันเป็นนางอสรพิษตั้งแต่เมื่อใดกันเพคะ หม่อมฉันและฝ่าบาทมีใจรักใคร่กันมาเนิ่นนาน หากไม่ใช่เพราะฮองเฮาใช้ความดีของท่านแม่ทัพทูลขอให้ฮ่องเต้องค์ก่อนพระราชทานงานแต่ง วันนี้ตำแหน่งฮองเฮาก็ไม่แน่ว่าจะเป็นของใคร” “เจ้านางแพศยา หากเจ้ามีใจให้ฝ่าบาท แล้วทำไมไม่บอกข้า ยังแสดงแกล้งเป็นแม่สื่อนำของที่ข้ามอบให้ฝ่าบาท ฝากผ่านพี่ชายเจ้าช่วยมอบของให้ฝ่าบาทแทนข้า” เย่วลี่อิงเริ่มพูดด้วยอารมณ์ขุ่นเคือง “ของอันใดกันเพคะ หม่อมฉันไม่เคยนำของ ของพระองค์มอบให้ฝ่าบาทเลยนะเพคะ ยิ่งให้พี่ชายช่วยส่งแทนให้ยิ่งมิเคย” น้ำเสียงเยาะเย้ยบวกกับรอยยิ้มยียวนของหลี่ฟางซินทำให้เย่วลี่อิงหัวเสียมากขึ้น “นี้เจ้าเอาของของเราไปทิ้งอย่างนั้นหรือ” “ฮองเฮาพูดถึงเรื่องอะไรเพคะ หม่อมฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย พระองค์อย่าได้ใส่ความหม่อมฉันสิเพคะ” “นี้เจ้า”

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

l3oonm@
5.0

จือหลินเธอเป็นเด็กกำพร้า ที่ถูกมารดาทอดทิ้งไว้ที่โรงพยาบาลตั้งแต่วันแรกที่ลืมตามาดูโลก ต่อมาทางโรงพยาบาลจึงส่งตัวเธอให้กับสถานสงเคราะห์ พออายุได้สามปี ก็มีองค์กรหนึ่งมารับเลี้ยงตัวเธอ แต่พวกเขาเลี้ยงเธอและเด็กคนอื่นๆ ไว้เพื่อเป็นหนูทดลองเท่านั้น ครั้งแรกที่ถูกนำตัวมา ต่างก็โดนจับฉีดยาเข้าสู่ร่างกาย เพื่อหาเด็กที่เลือดต้านเชื้อที่ฉีดเข้าไปได้เท่านั้น หากร่างกายทนรับไม่ไว้สิ่งที่ทางองค์กรมอบให้คือความตาย จือหลินอาจเป็นเพราะเลือดของเธอพิเศษกว่าเด็กคนอื่น ไม่ว่าฉีดยาตัวไหนเข้าสู่ร่างกายเธอก็ทนรับได้ทั้งนั้น นับจากนั้นมาเธอจึงถูกเลี้ยงดูจากองค์กรมาอย่างดี เรื่องการศึกษาเธอก็สามารถเรียนรู้ทุกสิ่งได้อย่างเต็มที่ แต่เพราะความฉลาดของเธอจึงถูกส่งให้เรียนวิทยาศาสตร์การแพทย์และเรียนแพทย์ควบคู่ไปด้วย เมื่อเรียนจบมาแล้ว จือหลินยังคงทำการให้องค์กรเช่นเดิม แม้จะไม่ได้เป็นนักฆ่าเช่นเพื่อนคนอื่นที่มาพร้อมกัน แต่เธอก็ต้องฝึกไม่ต่างจากพวกเขา ยิ่งเมื่อต้องนำเด็กเข้ามาเป็นหนูทดลองเช่นเดียวกับเธอในตอนเล็ก ต่อให้ไม่อยากทำก็ต้องทำ หากฝ่าฝืนไม่ทำการชิปที่ถูกฝังอยู่ในตัวจะถูกกระตุ้นให้ได้รับความทรมานทันที นานวันเข้า ความดำมืดก็ก่อเกิดในใจ ไม่ว่าจะฉีดยาให้เด็กร้ายแรงเพียงใดจือหลินก็เลิกรู้สึกผิดไปเสียแล้ว เพราะการทำงานของเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมาทำให้ทางองค์กรยกย่องและมักจะให้สิ่งดีๆ กับเธอเสมอ เมื่อมีชิปตัวหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อฝังมิติอีกห้วงหนึ่งไว้ภายในร่างกาย จือหลินนางก็ได้รับเลือกให้ทดลองใช้สิ่งนี้ด้วยเช่นกัน จือหลินถูกฝังชิปมิติเข้าที่แกนสมองของเธอ ความเจ็บปวดที่ได้รับทำให้เธอแทบสิ้นสติ เมื่อชิปถูกฝังลงไปแล้ว เพียงไม่นานก็มีเสียงจากระบบให้เธอยืนยันตัวตน ก่อนที่จะปรากฏภาพต่างๆ ภายในหัวของเธอ ของจากภายนอกล้วนแต่ถูกส่งเข้าไปเก็บไว้ด้านในได้ทั้งสิ้น หากเป็นเนื้อสด ผักผลไม้ ยังคงความสดอยู่เช่นเดิมแม้จะเก็บไว้นานมากเพียงใด ห้วงมิติของจือหลินเหมือนเป็นห้องสูทในคอนโดของเธอเองที่มีทุกอย่างพร้อมใช้อยู่ภายใน แม้แต่ห้องทดลอง ห้องทำงานของเธอก็ปรากฏอยู่ในนั้นเช่นกัน นับจากนั้นจือหลินจึงซื้อของเขาเก็บภายในมิติของเธอเป็นจำนวนมาก ตัวเธอเพียงผู้เดียวที่สามารถเข้าออกในห้วงมิติได้ วันเวลาผ่านไปจนจือหลินล่วงเข้าวัยสามสิบปี เธอสามารถผลิตยาที่ทำให้ทั่วโลกจับตามองออกมาได้ ยายื้อชีวิตจากความตาย แต่การทดลองของเธอที่ผ่านมาต้องใช้คนจำนวนมากในการเข้าทดลอง จือหลินสามารถยื้อชีวิตของชายชราที่กำลังจะหมดลมหายใจให้กลับมามีชีวิตปกติได้ เมื่อเธอกักตัวเขาไว้ได้หกเดือนเห็นว่าไม่มีสิ่งใดที่ผิดปกติจึงคิดจะปล่อยเขาออกไปใช้ชีวิตเช่นเดิม แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อชายชราที่กำลังจะเดินออกจากห้องทดลองล้มลงต่อหน้าทุกคนที่เข้าร่วมชื่นชมผลงานของเธอ จือหลินรีบเข้าไปตรวจดูความผิดปกติทันที ก็พบว่าเขาหยุดหายใจเสียแล้ว เจ้าหน้าที่ทั้งหมดจึงต้องพาชายชราคนนั้นกลับเข้าไปในห้องทดลองเพื่อหาสาเหตุ ผ่านไปเพียงสองครึ่งชั่วโมงเขากลับลืมตาขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ แต่แววตาที่มองมาทางทุกคนได้เปลี่ยนไป ในดวงตาของชายชราผู้นั้นมีเพียงตาขาวไม่มีตาดำเช่นคนมีชีวิต “เกิดเรื่องอะไรขึ้น” ผู้อำนวยการองค์กรเดินเข้ามาหาจือหลินแล้วเอ่ยถามอย่างตื่นตระหนก เพราะนักข่าวที่ข่าวเชิญมายังอยู่ที่ด้านนอกเพื่อรอฟังคำตอบ “ขอดิฉันตรวจสอบก่อนค่ะ” จือหลินกุมหน้าผากอย่างมึนงง เธอก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่าเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร คนทั้งหมดยืนมองชายชราที่เดินท่าทางประหลาดอยู่ในห้องทดลอง ในตอนนี้เขาเริ่มหยิบสิ่งของทำร้ายตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เจ้าหน้าที่คนหนึ่งรีบวิ่งเข้าไปในห้องทดลองเพื่อห้ามไม่ให้เขาทำร้ายตัวเอง ชายชราเมื่อได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาก็พุ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว และเริ่มกัดกินเนื้อตัวของเขาอย่างโหดร้าย คนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดต่างยกมือขึ้นปิดปากอย่างตกใจ เพราะกลัวข่าวเรื่องนี้จะรั่วไหล ผู้อำนวยการสั่งให้คนไปแจ้งนักข่าวให้กลับไปก่อน ทางองค์กรจะแถลงการณ์เรื่องนี้ในภายหลัง เจ้าหน้าที่ที่ถูกทำร้ายล้มลงเสียชีวิตไม่นานก็มีสภาพไม่ต่างจากชายชราคนนั้น เสียงวุ่นวายไม่ได้จบลงที่ห้องทดลองของจือหลินเพียงแห่งเดียว เพราะห้องทดลองอื่นก็ล้วนพบเหตุการณ์เช่นนี้ไม่ต่างกัน ผู้อำนวยการจำต้องส่งสัญญาณเคลื่อนย้ายเจ้าหน้าที่ออกจากตึกทดลองให้เร็วที่สุด จือหลินไม่รู้ว่ายาของนางจะสร้างผลเสียมากถึงเพียงนี้ เพราะเจ้าหน้าที่หลายคนล้วนจบชีวิตจนกลายเป็นซอมบี้ไปเสียแล้ว ตึกทดลองถูกปิดตาย เพื่อไม่ให้ซอมบี้ที่อยู่ด้านในออกมาสร้างความเสียหายภายนอกได้ “เรื่องนี้ดิฉันขอจัดการด้วยตนเองค่ะ” จือหลินเดินเข้าไปหาผู้อำนวยการที่ห้องทำงานของเขา เพื่อบอกสิ่งที่เธอคิดว่าอย่างดีแล้วในหลายวันที่ผ่านมา เมื่อเห็นว่าผู้อำนวยการไม่ห้ามในสิ่งที่เธอจะทำจือหลินจึงเดินไปที่หน้าตึกทดลองพร้อมระเบิดเวลาในมือ เธอคิดจะทำลายสิ่งของทุกอย่างที่เธอสร้างขึ้นมาลงด้วยมือของเธอเอง จือหลินเปิดประตูตึกทดลองแล้วรีบปิดลงทันที เธอเดินเข้าไปที่กลางตึกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะระหว่างทางเธอต้องคอยต่อสู้กับซอมบี้ที่จะเข้ามาทำร้ายเธอไปด้วย เสียงสัญญาณระเบิดดังขึ้น จือหลินหลับตาลง พร้อมทั้งถอนหายใจให้กับเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมา เสียงระเบิดดังไปทั่วบริเวณพร้อมทั้งตึกทดลองที่ถล่มลงมาจนแทบไม่เหลือซาก “เจ็บชะมัด” จือหลินร้องครางออกมาเบาๆ แต่เมื่อรู้สึกตัวได้เธอก็รีบพยุงตัวขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วพร้อมมองไปรอบๆ อย่างไม่อยากเชื่อ เธอคิดว่าตายไปแล้วเสียอีก แต่ทำไมถึงได้มีความรู้สึกเจ็บได้ “นี้มันเรื่องบ้าอะไรอีกว่ะเนี่ย” จือหลินเบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ รอบๆ ตัวเธอในตอนนี้เป็นป่าทึบ มือของเธอก็ไม่ใช่ของเธออย่างแน่นอนเพราะมีขนาดเล็กราวกับเป็นเด็กน้อยคนหนึ่งเท่านั้น ตอนที่เธอมึนงงสับสน เรื่องราวความทรงจำของเจ้าของร่างก็ไหลเข้าสู่หัวของเธอจนต้องลงไปนอนดิ้นกับพื้น

ที่แท้เป็นผู้มีอิทธิพลระดับโลก

ที่แท้เป็นผู้มีอิทธิพลระดับโลก

Odey Jagoe
5.0

เสิ่นซือหนิงซ่อนตัวตนไว้ยอมทำทุกอย่างให้ แต่ความจริงใจของเธอกลับถูกสามีทำลายไปหมด และสิ่งที่เธอได้รับนั้นคือข้อตกลงการหย่า ด้วยความผิดหวังเธอจึงหันหลังจากไปและกลายเป็นตัวเองที่แท้จริงอีกครั้ง หลังจากได้เห็นความใกล้ชิดของสามีกับคนรักของเขา เธอก็จากไปด้วยความผิดหวัง จากนั้นเปิดเผยตัวตนที่เป็นนักปรุงน้ำหอมอัจฉริยะระดับนานาชาติ ผู้ก่อตั้งองค์กรข่าวกรองที่มีชื่อเสียง และผู้สืบทอดในโลกแฮ็กเกอร์ อดีตสามีของเธอเลยเสียใจมาก เมื่อเมิ่งซือเฉินรู้ว่าตัวเองทำผิด เขาก็เสียใจมาก หนิง ผมผิดไปแล้ว ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ ทว่าฮั่วจิ่งชวนขาพิการนั้นกลับลุกขึ้นยืนและจับมือกับเธอว่า "อยากคบกับเธอ นายยังไม่มีค่าพอ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ดัดนิสัย ยัยคุณหนู
1

บทที่ 1 Part : ปล่อยกูไอขี้ข้า!

31/08/2023

2

บทที่ 2 Part : ถ้าไม่ติดว่าเป็นลูกนาย..

31/08/2023

3

บทที่ 3 Part : คุณหนูของผม

31/08/2023

4

บทที่ 4 Part : ยิ่งเกลียด ยิ่งต้องเจอ

31/08/2023

5

บทที่ 5 Part : คุณหนูเอาแต่ใจ

31/08/2023

6

บทที่ 6 Part : ลงโทษคุณหนูปากดี NC

31/08/2023

7

บทที่ 7 Part : กลับมาทำไม

31/08/2023

8

บทที่ 8 Part : คุณหนูขี้งอน

31/08/2023

9

บทที่ 9 Part : ทำต่อสิคะ

31/08/2023

10

บทที่ 10 Part : ด้วยความเต็มใจ NC

31/08/2023

11

บทที่ 11 Part : ติดใจ NC

31/08/2023

12

บทที่ 12 Part : รีบกลับมานะ

31/08/2023

13

บทที่ 13 Part : เมียใหม่พ่อ

31/08/2023

14

บทที่ 14 Part : กูจะไปมาเก๊า!

31/08/2023

15

บทที่ 15 Part : ครางซะดัง NC

31/08/2023

16

บทที่ 16 Part : มิลา

31/08/2023

17

บทที่ 17 Part : ขอเอาก่อน แล้วจะบอก NC

31/08/2023

18

บทที่ 18 Part : in มาเก๊า

31/08/2023

19

บทที่ 19 Part : หมาหัวเน่า..

31/08/2023

20

บทที่ 20 Part : ใส่ปากหนูเลย NC

31/08/2023

21

บทที่ 21 Part : เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด

31/08/2023

22

บทที่ 22 Part : หวั่นไหว

31/08/2023

23

บทที่ 23 Part : ที่ปรึกษา

31/08/2023

24

บทที่ 24 Part : รักเขาแล้วจริงๆ

31/08/2023

25

บทที่ 25 Part : ถึงเวลาต้องเลือก

31/08/2023

26

บทที่ 26 Part : ใคร!

31/08/2023

27

บทที่ 27 Part : ไม่เลือกใคร

31/08/2023

28

บทที่ 28 Part : งั้นเอาแบบนี้แล้วกัน NC-3P

31/08/2023

29

บทที่ 29 Part : คุณหนูสองผัว NC-3P

31/08/2023

30

บทที่ 30 Part : ผมรักคุณหนูครับนาย

31/08/2023

31

บทที่ 31 Part : END.S1 เคลียร์คนออกจากสวนให้หมด NC-3P

31/08/2023