Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
พี่ชายปีศาจ Devil

พี่ชายปีศาจ Devil

KHUNLi.Li

5.0
ความคิดเห็น
39.2K
ชม
46
บท

S2(ต่อจากเรื่อง ไอมาเฟียนั่นเมียกู) เรื่องราวความรักของคู่ยูมิ และโจอิ น้องชายตัวแสบของโจดิน

บทที่ 1 Part : เธอเป็นของฉันยูมิ

• ACTION •

หลังจากที่ครอบครัวของเรามีข่าวดีเรื่องที่นิเฌอกำลังจะมีหลานให้ฉัน มันก็ทำให้ฉันสบายใจมากขึ้น หมดห่วงกับเรื่องครอบครัวของลูกชายคนโตไปหนึ่ง ส่วนโจไซก็ไม่น่าเป็นห่วงอะไร เพราะเขาเป็นผู้ชายที่น่ารักอ่อนโยนเดี๋ยวก็หาแฟนได้ไม่ยาก แต่คนที่น่าเป็นห่วงที่สุดก็คงเป็นเจ้าโจอิลูกชายคนเล็กของฉันนี่แหละ ที่นับวันยิ่งโตก็ยิ่งดื้อ และดูไม่มีทีท่าว่าจะหาเมียเลย เอาแต่ต่อยตีสร้างเรื่องไปวันๆ ทั้งที่ตอนนี้เขาก็อายุใกล้จะสามสิบแล้ว...

“จะออกไปไหนครับคุณฮารุ?” โจอิเอ่ยถามผู้เป็นแม่ ที่เดินถือกระเป๋าทำท่าจะขึ้นรถออกจากบ้านไปไหนสักที่

“แม่จะไปเยี่ยมยูมิที่บ้านน่ะ” หลังจากที่เจอหน้ายูมิครั้งล่าสุด เธอก็เก็บตัวเงียบอยู่ที่บ้านเช่นเดิมไม่ได้ออกไปไหน จนคุณฮารุอยากไปดูให้เห็นกับตาว่าตอนนี้เธอเบาความเศร้าใจเรื่องพ่อที่จากไปได้แล้วอย่างที่เธอเคยพูดบอกเมื่อครั้งที่เจอกันล่าสุด

“ผมไปด้วย” พอรู้ว่าแม่ของเขาจะไปไหน โจอิก็เกิดอยากตามไปด้วยเพื่อหาเรื่องสนุกๆ ทำแก้เบื่อ และคาดว่าที่บ้านของยูมิน่าจะมีอะไรให้เขาทำเพื่อผ่อนคลายความเบื่อหน่ายที่เป็นอยู่ลงไปได้บ้าง

“อยากไปก็ไปสิ...” แม้จะรู้สึกแปลกใจที่โจอิอยากตามไปด้วย เธอก็ไม่ได้ขัดอะไร

บ้านยูมิ...

เมื่อทั้งคู่เดินทางมาถึงที่บ้าน ก็มีเพียงแค่แม่บ้านที่ออกมาต้อนรับเท่านั้น “ยูมิล่ะ?”

“คุณหนูเธอไปมหาลัยยังไม่กลับเลยค่ะ...” แม่บ้านพูดตอบ

“งั้นเรากลับกันเลยดีไหมครับ”

“นั่นรถยูมิหรือเปล่า” คุณฮารุเอ่ยถามแม่บ้าน เมื่อเห็นว่ามีรถสปอร์ตคันหรูขับเข้ามา

ทว่ารถคันนั้นกลับคุ้นตาโจอิเป็นอย่างมาก ราวกับเคยเห็นมันมาก่อนที่ไหน และเมื่อประตูทั้งสองข้างเปิดออก ก็เห็นว่าคนที่ลงมาจากฝั่งคนขับคือโยชิ เพื่อนเก่าสุดแค้นของเขา ส่วนอีกคนที่ลงจากรถก็เป็นน้องสาวที่เขากับแม่เดินทางมาหา

“ขอบคุณนะคะพี่โยชิ” ยูมิเอ่ยขอบคุณโยชิที่ใจดีขับรถมาส่งเธอที่บ้าน

“ครับ^^” โยชิยิ้มรับคำขอบคุณของสาวสวย ก่อนจะหันมาทำความเคารพผู้ใหญ่ที่อยู่ตรงนั้น นั่นก็คือคุณฮารุแม่ของโจอิ “สวัสดีครับคุณป้า”

“...” โจอิกัดกรามคมด้วยความไม่ชอบใจกับภาพที่เห็น เพราะดูเหมือนว่าโยชิจะกำลังเข้าหายูมิน้องสาวของเขา ที่เป็นมากกว่าแค่น้องสาว

ดูเหมือนว่าผมกับไอโยชิ จะต้องมีคนใดคนหนึ่งตายกันไปข้างแล้วล่ะ...

“งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับคุณป้า...พี่กลับก่อนนะยูมิ” โยชิขอตัวลาคุณนายฮารุเสร็จ ก็หันมาบอกลาสาวสวยคนที่เขาขับรถมาส่ง

“คุณป้าจะมาทำไมไม่โทรหายูมิก่อนล่ะคะ ยูมิจะได้รีบกลับ...”

“แม่บอกให้เรียกว่าแม่ไง ตอนนี้ยูมิเป็นลูกสาวแม่แล้วนะ” คุณนายฮารุทักท้วงถึงสถานะของเธอและสาวสวยที่เวลานี้เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว

“ค่ะคุณแม่ ว่าแต่มาหายูมิมีอะไรเหรอคะ?”

“แม่อยากมาทานข้าวเย็นกับยูมิน่ะ ว่าจะทำของชอบให้ยูมิทานด้วย” เธอจำได้ว่ายูมิชอบทานอะไรจากคำบอกเล่าของพ่อเธอที่เพิ่งเสียไป

“คุณแม่จะเข้าครัวเองเหรอคะ”

“ใช่จ้ะ”

แม้จะรู้สึกไม่อยากรับแขกเท่าไหร่ แต่พอเห็นถึงความตั้งใจของคุณนายฮารุแล้ว ยูมิก็ไม่อาจปฏิเสธได้ “งั้นยูมิขอเป็นลูกมือช่วยในครัวนะคะ^^”

“งั้นคืนนี้เรานอนค้างที่นี่ดีไหมครับคุณฮารุ ทานข้าวเสร็จแล้วก็อยู่ค้างที่นี่เป็นเพื่อนน้องสักคืน เผื่อว่าน้องจะเหงา...”

“...”

“ต้องถามน้องก่อนสิอยู่ๆ จะมานอนเลยได้ยังไงล่ะ...” คุณนายฮารุพูดดุลูกชายไร้มารยาทของเธอที่คิดจะทำอะไรตามอำเภอใจ

“ก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วไม่ใช่เหรอครับ ทำไมจะนอนไม่ได้ล่ะ หรือว่ายูมิไม่อยากให้พี่กับแม่นอนที่นี่เหรอ?”

“คือ... เราเข้าครัวกันดีกว่านะคะคุณแม่” ยูมิเปลี่ยนเรื่องพูดเพื่อไม่ให้เสียบรรยากาศ ก่อนจะเกี่ยวแขนคุณนายฮารุเดินเข้าบ้านด้วยใบหน้าปั้นยิ้มให้คุณแม่คนใจดีของเธอสบายใจ

ส่วนโจอินั้นก็มองตามหลังยูมิจนเธอเดินหายเข้าบ้านไปจนลับสายตา “เธอเป็นของฉันยูมิ ของฉันคนเดียว...”

โจอิพูดคำนั้นออกมา เพราะรู้สึกว่าเวลานี้ไม่ใช่แค่เขาที่สนใจตำแหน่งหัวหน้าแก๊งมาเฟียที่ว่างอยู่ของตระกูลยูมิ แต่เพื่อนชั่วคู่แค้นของเขาอย่างโยชิ ก็ดูจะอยากได้เธอด้วยเช่นกัน ซึ่งเขายอมไม่ได้หากว่าโยชิจะได้ยูมิรวมถึงครอบครองแก๊งมาเฟียของตระกูลเธอ

เพราะนี่เป็นโอกาสเดียวที่เขาจะได้ก้าวขึ้นเป็นหัวหน้าแก๊ง และเดินตามรอยโจดินพี่ชายคนโตของเขา ซึ่งเขาก็คิดว่าตนเองมีสิทธิ์ในตัวยูมิมากกว่าใคร เพราะเคยได้เธอมาเป็นของเขาแล้ว แม้ว่าจะเป็นการขืนใจก็ตาม...

ภายในห้องครัว...

หลังจากที่โจอิเดินสำรวจรอบบ้านอยู่สักพัก เขาก็เดินเข้ามาที่ครัวเพื่อจะมาวอแวน้องสาวของเขา ซึ่งเวลานี้เธอกำลังยืนล้างผักอยู่ที่ซิงค์ล้างจานคนเดียว โดยไร้เงาแม่ของเขาอยู่บริเวณนั้น

ฟอด~ แก้มใสของยูมิถูกฟัด โดยพี่ชายชั่วที่โผล่เข้ามาสวมกอดเธอจากทางด้านหลังในตอนที่คนตัวเล็กไม่ทันตั้งตัวรับ

“อี๋~ สกปรก!” คนหน้าหวานยกไหล่ขึ้นและใช้ไหล่สวยถูไถไปกับแก้มข้างที่เธอโดนโจอิใช้จมูกโด่งหอมฟัดเมื่อครู่ ด้วยท่าทางขยะแขยงคนพี่

“จูบก็เคยจูบแล้ว *ก็เคยแล้ว ยังจะมารังเกียจอยู่อีก” โจอิพูดพร้อมกับแสดงกิริยาท่าทางหยาบโลนใส่ยูมิ ที่กำลังยืนจ้องมองเขาด้วยสายตารังเกียจขยะแขยง

“ฉันจะฟ้องแม่”

“เอาสิฟ้องเลย บอกแม่ว่าเราเป็นพี่น้องกันไม่ได้เพราะว่ายูมิโดนพี่*ไปแล้ว จะบอกเรื่องที่พี่ขืนใจยูมิด้วยก็ได้นะ เดี๋ยวพี่จะรับผิดชอบยูมิเอง...” โจอิพูดด้วยหน้าตากวนๆ แถมยกยิ้มร้ายอย่างไม่รู้สึกผิดกับสิ่งที่เขาเคยทำไว้กับคนไม่มีทางสู้อย่างยูมิ

“ไอ้ชั่ว!”

เปรี๊ยะ!

คนตัวเล็กสะบัดฝ่ามือน้อยลงที่แก้มของคนพี่เต็มแรง ด้วยความโมโหในคำพูดหยาบโลนของเขาและกิริยาชั่วๆ ที่แสดงต่อเธอราวกับเกิดมาจากขุมนรก

“นี่!” โจอิง้างมือใส่คนตัวเล็ก ทว่าเขาต้องลดมือลงและระงับอารมณ์โกรธไว้ เพราะการใหญ่ที่คิดจะทำอยู่ ซึ่งมันไม่เป็นผลดีหากว่าเขาลงไม้ลงมือกับเธอตอนนี้

“รอเป็นเมียกูเต็มตัวก่อนเถอะมึง...”

หมับ!

“อ๊ะ!” คนตัวเล็กร้องออกมาด้วยความเจ็บที่ถูกมือหนาขนาดใหญ่ของคนพี่ บีบระบายความโกรธลงที่ข้อมือเล็ก

--------------------------------------------------------------------------

[ติดตามตอนต่อไป] • [Follow the next episode]

• เพิ่มเข้าชั้น • กดใจ • คอมเมนท์ และฝากกดติดตามไรท์ด้วยนะครับ~

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ KHUNLi.Li

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

สลับรักยัยเลขาฝาแฝด

สลับรักยัยเลขาฝาแฝด

มะนาวสีชมพู
5.0

เรื่อง สลับรักยัยเลขาฝาแฝด โปรย...หญิงสาวฝาแฝด ที่พบกันโดยบังเอิญ พวกเธอเกิดความสงสัยแล้วอยากจะหาความจริงกับเรื่องนี้ คนหนึ่งเก่งฉลาด อีกคนน่ารักเรียบร้อย แนะนำตัวละคร กัญญารัตน์ วัชรจิรกุล (กรีน) อายุ 26 ปี ลูกสาวคนเดียวของคุณภูมิพัฒน์ กับ คุณศิริวรรณ เรียนจบมาจาก เยอรมัน แต่ด้วยที่ว่าเธอเป็นลูกสาวคนเดียว จึงต้องมาเรียนรู้งานในไร่กาแฟ ตอนแรก เธอก็อยากจะไปหาประสบการณ์ ในสิ่งที่ตัวเองเรียนมา แต่ก็ถูกผู้เป็นมารดาขอร้องให้มาช่วยงานคุณพ่อซะก่อน เพราะพ่อของเธอก็อายุมากแล้ว เธอจึงยอมมาเรียนรู้งานในไร่กาแฟ ไร่ที่ทำให้เธอ ได้ไปเรียนเมืองนอก ไร่ที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของครอบครัวเธอ และตอนนี้เวลาก็ผ่านมาเกือบปีแล้ว เธอได้มาทำงานแทนผู้เป็นบิดา ได้เต็มตัวแล้ว เธอมีเพื่อนที่สนิทคนหนึ่งชื่อ อคิณ เป็นเจ้าของไร่ชา ที่อยู่ติดกับไร่กาแฟของเธอ เควิน เตชะวงศ์วรากุล (คุณเค) อายุ 35 ปี นักธุรกิจหนุ่มหล่อ เป็นผู้ชายที่สาวๆ ต่างหมายปอง เขาทั้งหล่อ ทั้งรวย ก็ไม่แปลกที่จะมีสาวๆ เข้ามาหา "ผมเป็นผู้ชายนะครับ มีผู้หญิงมาทอดสะพานให้ถึงที่ ผมก็ต้องเป็นสุภาพบุรุษหน่อยสิครับ จะปล่อยผ่านได้ยังไง ผมขึ้นเตียงกับพวกเธออยู่บ่อยครั้ง แต่ทุกคนผมก็จะตกลงกับพวกเธอว่าไม่มีการผูกมัดใดๆ ทั้งสิ้น แฟนเหรอ...ผมไม่คิดจะมีหรอก แค่งานก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว ขออยู่แบบโสดๆ แบบนี้ดีกว่า อีกอย่างผู้หญิงพวกนั้นเข้ามา ก็เพราะเงินของผมทั้งนั้น เวลาที่ผมนอนกับพวกเธอแต่ละคน ผมไม่ได้เอาฟรีๆ หรอกนะครับ ผมจ่ายหนักทุกครั้ง ส่วนยัยเลขาของผมก็งั้นๆ ผมไม่เคยคิดอะไรกับเธอ ถึงเธอจะสวย เธอเป็นคนวางตัวดี คนดีอย่างผมไม่กินไก่วัดหรอกครับ เธอทำงานกับผมมาสามปี ทำงานก็พอใช้ได้ก็ทั่วๆไป ไม่ได้มีอะไรโดดเด่น ไม่ใช่ว่าเธอทำงานไม่ดีนะครับ แต่มาตรฐานของผมคงจะสูงไป" กัญญาณี วรกฤตติกา (แกรนด์) อายุ 26 ปี หญิงสาวตัวเล็กผิวขาวตาโต ขนตายาว เธอเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่ง เธอทำงานเป็นเลขาให้เควินมาสามปี เธอเป็นผู้หญิงเรียบร้อย อ่อนหวาน ไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใคร พูดน้อย ตั้งใจทำงานและเธอก็ทำงานของเธอได้เป็นอย่างดี ไหนจะงานราษงานหลวง แล้วแต่บอสของเธอจะสั่ง และเธอก็เบื่อชีวิตในเมืองหลวงมาก เมืองที่มีแต่ความแออัด รีบเร่ง วุ่นวาย รถก็ติดอากาศก็มีแต่มลพิษ แล้วก็งานเลขาที่มีเจ้านายเจ้าชู้ เข้มงวด เนียบ ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า เธออยากใช้ชีวิตที่สงบสุข ท่ามกลางธรรมชาติ เป็นชีวิตที่เธอใฝ่ฝัน อคิณ ทวีทรัพย์ธาดา (คิณ) อายุ 26 ปี "ผมอคิณ เจ้าของไร่ชา อายุอานามก็พอๆ กับกรีนนั่นแหละครับ เพราะผมกับกรีนเป็นเพื่อนกัน เราเรียนมาด้วยกัน พอโตมา เราก็สนิทกันเหมือนตอนเด็กๆ นั่นแหละครับ พูดถึงเพื่อนผม ความอ่อนหวานสักนิดก็ไม่มี ทำงานก็อย่างกับผู้ชาย แถมมันยังดุมากอีกด้วย เวลามันดุลูกน้องที่ทำงานผิดพลาดนะ ผมนี่ขนลุกเลย ถ้าผมเอามันมาเป็นเมียนะ ผมได้แม่เพิ่มมาอีกคนนึงแน่ ฮึ้ยยยย!! แค่คิดก็ขนลุก แต่ผู้ใหญ่นี่สิครับ รวมถึงไอ้น้องเวรของผมด้วย อยากได้เธอมาเป็นสะใภ้ แต่ผมไม่เล่นด้วยหรอกครับ ขอเป็นเพื่อนกับมันแบบนี้ไปนานๆ ดีกว่า" บทนำ ณ ไร่กาแฟที่เป็นบ้านเกิดของหญิงสาวที่มีนามว่ากรีน เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กผิวขาว หน้าตาน่ารัก ผมยาวรูปร่างทะมัดทะแมง เธอทำงานในไร่ ได้เหมือนคนงานคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ เธอทั้งสวยและเก่งแถมยังฉลาด พูดจาฉะฉาน กำลังเดินตรวจงานในไร่ ไร่ที่ผู้เป็นบิดาสร้างไว้ให้กับลูกสาวเพียงคนเดียวของท่าน ที่ท่านเลี้ยงมาตั้งแต่ตัวเล็กๆ กรีนเธอเป็นผู้หญิงเก่ง ถึงตัวเธอจะเล็กแต่เธอก็สู้งาน ทำงานในไร่ได้เสมือนกับลูกน้องของเธอทุกคน แต่ถึงอย่างนั้นด้วยความที่เธอเรียนจบจากต่างประเทศมา เธอก็อยากจะมีประสบการณ์ในการทำงานที่เธอได้ศึกษาเรียนรู้มา ที่ไม่ใช่ไร่ของเธอ เธอเรียนด้านบริหารธุรกิจ และยังพูดได้ตั้งหลายภาษาด้วยความเก่งและหัวดีของเธอ ทำให้เธออยากจะลองไปใช้วิชาที่ได้ร่ำเรียนมา และในขณะเดียวกันก็มีผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนกับเธออย่างกับแกะมีนามว่า แกรนด์ เธออยู่เมืองหลวงของประเทศไทยตั้งแต่เกิด

ขย่มรักอาจารย์ฮอตเนิร์ด

ขย่มรักอาจารย์ฮอตเนิร์ด

ซีไซต์
5.0

หนานอันพริตตี้สาวสู้ชีวิตอายุยี่สิบปีแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งอย่างหนักและอยากได้เขามาเป็นแฟนใจจะขาด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอ หญิงสาวได้ไปดูดวงแม่หมอคนนั้นจึงบอกให้เธอมาขอพรที่ศาลเจ้าเล็ก ๆ ในอำเภอแห่งหนึ่งที่ห่างไกลเพื่อให้เธอสมหวังและต้องไปในวันที่ฟ้ามืดที่สุดของเดือนในอีกสองวันข้างหน้าถึงจะเห็นผล หนานอันเชื่อแม่หมอเพราะอยากได้ผัว เธอจึงไม่รอช้ารีบคว้ากระเป๋าเป้เดินทางมายังศาลเจ้าทันที เมื่อหนานอันเข้าไปภายในศาลเจ้าก็พบว่า มีสตรีสูงวัยคนหนึ่งอายุราวหกสิบกว่าปีกำลังกวาดศาลเจ้าอยู่ ...... "ได้ของสิ่งนี้ไปต้องสมหวังอย่างแน่นอน" คุณยายพูดพร้อมกับรอยยิ้ม น้ำเสียงนี้ฟังดูเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง หนานอันยิ้มให้คุณยายจู่ ๆ ขนแขนของเธอก็ตั้งชันขึ้นมา เธอกำลังจะลุกขึ้นในตอนนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมา หนานอันหวีดร้องด้วยความตกใจทว่าเมื่อหันไปมองคุณยายเธอไม่เห็นแม้แต่เงาแล้ว หนานอันประหลาดใจมากร้องเรียกคุณยายอยู่หลายคำ แต่ว่าในตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้คิดสิ่งใดแล้วเพราะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นเมื่อฟ้าผ่าลงมาที่ศาลเจ้าเข้าอย่างจังหนานอันที่อยู่ด้านในจึงถูกฟ้าผ่าไปด้วยและสติดับวูบลงไปทันใด ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่หนานอันตกอยู่ในความมืดมิด และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาทุกอย่างรอบกายของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...

ลิขิตรักพญามาร

ลิขิตรักพญามาร

อัญญาณี
5.0

“ว้าย!!..” เธอร้องได้เพียงเท่านั้น ก่อนที่ปากของหยาดน้ำค้างจะถูกมือใหญ่ของใครบางคนปิดเอาไว้ ลำแขนอีกข้างรัดร่างน้อยไว้แน่น ก่อนจะลากไปที่พุ่มไม้รกข้างทาง “อย่าดิ้น อย่าร้อง ไม่งั้นจะจับปล้ำมันตรงนี้แหละ” เสียงที่พูดชิดเรียวหูสะอาด ทำให้เธอรู้ว่าเจ้าของเสียงนั้นคือใคร..เหมันต์ วิเศษเดโช เขาดันร่างเล็กให้แผ่นหลังแนบชิดกับต้นไม้ใหญ่ขนาดสี่คนโอบ ใช้ลำแขนกักร่างบางเอาไว้ “ปล่อยนะ” หญิงสาวพูดเสียงเบาทว่าหนักแน่น เธอไม่กล้าพูดเสียงดังมาก เพราะกลัวว่าคนที่เดินผ่านไปผ่านมาจะได้ยิน “ไปกล่อมพ่อหรือกล่อมลูกมาล่ะ ถึงได้อ้อยอิ่งเป็นชั่วโมงแบบนี้” น้ำเสียงของเหมันต์เขียวเหมือนกับใบหน้าที่เขียวคล้ำด้วยความโกรธ “มันเรื่องของฉัน..คุณไม่เกี่ยว..เราไม่มีอะไรต่อกันแล้ว คุณก็ได้ในสิ่งที่คุณต้องการแล้วนี่ จะมาเอาอะไรกับฉันอีก ปล่อยนะ ฉันจะกลับที่พัก” หยาดน้ำค้างพยายามดิ้นรนหนีพันธนาการที่รัดร่างอยู่ แต่ทว่าลำแขนของเขานั้นหาได้คลายออกไม่ ยิ่งรัดแน่นมากกว่าเก่า เมื่อได้ยินวลีของเธอ “ทำไมผมจะไม่เกี่ยว ในเมื่อน้ำค้างเป็นเมียของผม..เป็นเมีย หรือว่าจำไม่ได้ว่าเราสองคนมีความสุขกันมากแค่ไหน” เขาเท้าความหนหลังให้เธอได้ฟัง ฝ่ายหญิงนิ่งเงียบกับคำพูดของเขา เธอไม่เถียงว่ามีความสุขมากแค่ไหนเวลาได้อยู่ใกล้ชิดกับเรือนกายที่แสนแข็งแรงและอบอุ่น หากแต่ความทุกข์และความเสียใจที่เธอได้รับนั้นมันก็มากมายเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นความสุขหรือว่าความทุกข์ เธอก็ไม่มีวันลืมเช่นกัน และไม่มีทางจะกลับไปจมกับความทุกข์อีกแล้ว “ฉันไม่ใช่เมียคุณ..ถ้าคุณคิดว่าการที่เรามีอะไรกันแล้วฉันจะเป็นเมียคุณ พี่ว่านก็ต้องเป็นสามีของฉันเหมือนกัน” หยาดน้ำค้างคิดว่าวิธีนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุด วิธีที่เขาไม่มีทางมายุ่งเกี่ยวกับเธออีก อ้อมแขนที่รัดร่างนิ่มคลายออกโดยอัตโนมัติ หัวใจของคนที่ฟังเต้นเร็ว ดวงตาคมเข้มสีดำเรืองแสงในความมืดที่โรยตัวไปทั่วบริเวณ บ่งบอกอะไรหลายอย่างในแววตา เสียใจ ไม่คาดฝัน ไม่แน่ใจ

วิวาห์สายฟ้าแลบ

วิวาห์สายฟ้าแลบ

กวินท์
5.0

เสิ่นหยวูแต่งงานกับเหอซวี่ที่เป็นสูติแพทย์ตอนอายุยี่สิบสี่ปี สองปีต่อมา เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนแล้ว เหอซวี่ก็วางแผนแท้งลูกเธอด้วยมือตัวเอง และหย่าร้างกับเธอ ระหว่างช่วงเวลาที่มืดมนเหล่านี้ ตู้หยวุนปรากฏตัวเข้าในชีวิตของเสิ่นหยวู เขาทำดีต่อเธออย่างอ่อนโยน และให้ความอบอุ่นแก่เธออย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ทำให้เธอต้องเจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนเช่นกัน สุดท้าย เสิ่นหยวูจึงเข้มแข็งขึ้นหลังผ่านพ้นไปกับทุกอย่างแล้ว แต่เมื่อความจริงก็ถูกเปิดเผยในที่สุด เธอจะยอมรับและอดทนได้ไหม? อยู่เบื้องหลังตู้หยวุนผู้ที่หล่อเหลาดูมีเสน่ห์นั้นเป็นใคร?และเมื่อพบคำตอบแล้ว เสิ่นหยวูจะรับมือยังไง ?

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
พี่ชายปีศาจ Devil
1

บทที่ 1 Part : เธอเป็นของฉันยูมิ

05/12/2023

2

บทที่ 2 Part : ออกคำสั่ง

05/12/2023

3

บทที่ 3 Part : คนเถื่อน NC

05/12/2023

4

บทที่ 4 Part : คู่แข่ง คู่แค้น

05/12/2023

5

บทที่ 5 Part : พี่ชายปีศาจ NC

05/12/2023

6

บทที่ 6 Part : วางอำนาจเป็นใหญ่

05/12/2023

7

บทที่ 7 Part : ตาแป๋วสู่เสือ

05/12/2023

8

บทที่ 8 Part : ไอ้น้องเวร!

05/12/2023

9

บทที่ 9 Part : พี่ชายขี้หวง

05/12/2023

10

บทที่ 10 Part : เหตุผล

05/12/2023

11

บทที่ 11 Part : ขึ้นรับตำแหน่ง

05/12/2023

12

บทที่ 12 Part : ทำสัญญา NC

05/12/2023

13

บทที่ 13 Part : คนของโจอิ NC

05/12/2023

14

บทที่ 14 Part : ฝึกเสือให้เป็นแมว

05/12/2023

15

บทที่ 15 Part : สนามยิงปืน

05/12/2023

16

บทที่ 16 Part : น้องชายตัวดี

05/12/2023

17

บทที่ 17 Part : คำตอบ NC

05/12/2023

18

บทที่ 18 Part : แฟนเด็กของโจอิ

05/12/2023

19

บทที่ 19 Part : พาสาวเข้าบ้าน

05/12/2023

20

บทที่ 20 Part : วันซวย

05/12/2023

21

บทที่ 21 Part : ทนไม่ไหว

05/12/2023

22

บทที่ 22 Part : ถึงเวลา

05/12/2023

23

บทที่ 23 Part : รอบทำร้าย

05/12/2023

24

บทที่ 24 Part : เปิดเผยสถานะ

05/12/2023

25

บทที่ 25 Part : สารภาพบาป

05/12/2023

26

บทที่ 26 Part : สืบหาความจริง

05/12/2023

27

บทที่ 27 Part : ผู้ต้องสงสัยเบอร์หนึ่ง

05/12/2023

28

บทที่ 28 Part : แฟนเด็กขี้ยั่ว S-nc

05/12/2023

29

บทที่ 29 Part : นัดทานข้าวมื้อพิเศษ

05/12/2023

30

บทที่ 30 Part : ล้างแค้นแทนผัว

05/12/2023

31

บทที่ 31 Part : ปรึกษาเรื่องสำคัญ

05/12/2023

32

บทที่ 32 Part : โศกนาฏกรรมในงานแต่ง

05/12/2023

33

บทที่ 33 Part : เริ่มต้นเกมส์ล้างแค้น

05/12/2023

34

บทที่ 34 Part : เลขาคนใหม่

05/12/2023

35

บทที่ 35 Part : ดวลเหล้า

05/12/2023

36

บทที่ 36 Part : ใครส่งเธอมา

05/12/2023

37

บทที่ 37 Part : จับทำเมีย NC

05/12/2023

38

บทที่ 38 Part : หรือเข้าใจผิดไป

05/12/2023

39

บทที่ 39 Part : จ้องจับผิด

05/12/2023

40

บทที่ 40 Part : สำนึกผิด

05/12/2023