U3 - หม่ามี๊อย่าแต่งตัวโป๊ได้ไหมครับ บอกแล้วไงว่าผมหวง...
• ACTION •
ซู่!!
เสียงฝนเทลงมาเป็นสาย ทำให้เด็กสาวที่เพิ่งกลับจากขายของที่ตลาดนัด ต้องหาที่หลบฝนก่อนจะกลับไปยังบ้านเด็กกำพร้า ที่เธออาศัยเป็นที่หลับนอนตั้งแต่จำความได้
@ป้ายรถเมย์ 19.50น.
“ตกอะไรตอนนี้เนี่ย จะถึงอยู่แล้วเชียว” เสียงเค้กเด็กสาววัยสิบแปดปี พูดบ่นกับฝนที่ตกในช่วงฤดูของมัน ซึ่งเธอก็ลืมพกร่มมาเหมือนทุกวัน จึงต้องอาศัยหลบฝนอยู่ที่ป้ายรถเมย์เป็นการชั่วคราว เพื่อรอฝนซา
โชคดีนะที่ไม่ได้รอคนเดียว...
เค้กหันไปเห็นว่ามีสองแม่ลูกยืนหลบฝนอยู่ที่ชายคาป้ายรถเมย์นี้ด้วย จึงเกิดความสบายใจขึ้น...
“หนู..”
“คะ?” เค้กหันไปเมื่อหญิงสาวคนที่นั่งอยู่ข้างๆ หันมาเรียกเธอ
“น้าฝากลูกชายแป๊ปนึงได้ไหม น้าจะวิ่งไปเอากระเป๋าที่วางไว้ฝั่งนู้นน่ะ เดี๋ยวน้ารีบกลับมา” เธอพูดด้วยสีหน้าเป็นกังวล
“อ๋อได้ค่ะ เดี๋ยวหนูดูให้” เธอตอบรับไปทันทีด้วยความมีน้ำใจ
“ขอบใจมากนะจ๊ะ” เธอขอบใจเด็กสาวก่อนหันมาพูดบอกลูกชายวัยสามขวบ “อยู่กับพี่เขานะมียู”
หนุ่มน้อยพยักหน้าตอบรับคำสั่งของแม่ ก่อนจะมองตามแม่ที่วิ่งหายเข้าสายฝนไป...
“มานั่งข้างพี่สิ เดี๋ยวแม่ก็มา” เค้กพูดบอกกับหนุ่มน้อยที่นั่งนิ่งไม่รู้ความให้ขยับเข้ามานั่งใกล้เธอ ซึ่งเด็กน้อยก็ทำตามคำสั่งนั้นอย่างไม่ดื้อดึง
เขาจับมือพี่สาวใจดีคนข้างๆ ไว้แน่น เพราะกลัวกับบรรยากาศรอบข้างที่ไม่คุ้นชิน
“กลัวฝนเหรอ? ไม่ต้องกลัวนะ แม่หนูข้ามไปเอาของฝั่งนู้นแป๊ปเดียว เดี๋ยวก็กลับมาแล้ว” เธอกุมมือหนุ่มน้อยตอบกลับ เพื่อไม่ให้เขาหวาดกลัว
แต่เมื่อเวลาผ่านไปนานเกือบครึ่งชั่วโมง เด็กสาวที่นั่งอยู่กับหนุ่มน้อย ก็เริ่มชะเง้อคอมองหา หญิงสาวที่วิ่งหายเข้าสายฝนไป
“หนาวหรือเปล่า?”
“...” หนุ่มน้อยพยักหน้าตอบกลับเสียงหงอย มือก็ไม่ปล่อยจากมือของพี่สาวคนใจดี
“ในกระเป๋าได้พกเสื้อมาหรือเปล่า?” เค้กเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าหนุ่มน้อยสะพายกระเป๋าเป้ใบหนึ่งไว้ที่ด้านหลัง ซึ่งเมื่อหนุ่มน้อยได้ยินคำถามนั้นก็ถอดกระเป๋ายื่นให้กับเค้กดู เพราะตนก็ไม่รู้ว่าผู้เป็นแม่นั้นใส่อะไรมาให้บ้างในกระเป๋าใบเล็กนั้น
“ไม่เห็นมีเลย มีแต่ซองเอกสารอะไรก็ไม่รู้” เธอเงยหน้ามองเด็กหนุ่มที่นั่งตัวสั่น ก่อนจะตัดสินใจอุ้มหนุ่มน้อยมานั่งบนตัก และใช้กระเป๋าใบเล็กนั้นคุ้มกันเขาจากความเหน็บหนาว พร้อมกับเสียสละอ้อมกอดอุ่นให้หนุ่มน้อยได้ซุกกอด
“อุ่นขึ้นไหม?”
“...” พยักหน้าพร้อมยิ้มเล็กๆ ให้กับพี่สาวใจดี
“ชื่ออะไรเหรอ?”
“...”
“กลัวพี่เหรอ?”
“...มียูครับ ผมชื่อมียู”
“ชื่อเท่ห์จัง^^”
เวลาผ่านไปจนแล้วจนเล่าแม่ของหนุ่มน้อยก็ยังไม่กลับมา สายฝนที่ตกหนักก็เริ่มซาลงจนเริ่มเห็นความสว่างบนท้องถนน และเห็นรถที่วิ่งผ่านไปผ่านมาอย่างชัดเจนขึ้น
“ทำไมยังไม่มาอีกเนี่ย?” เด็กสาวเริ่มเป็นกังวลและไม่รู้ว่าต้องจัดการอย่างไรกับปัญหาที่เกิดขึ้น จึงได้แต่นั่งรออยู่เช่นนั้น จากเวลาสองทุ่มยาวไปจนเกือบถึงเที่ยงคืน
@สถานีตำรวจ...
เธอพามียูมาส่งไว้ที่นี่ เพราะคิดว่าตำรวจน่าจะช่วยตามหาแม่ให้กับหนุ่มน้อยได้ แต่พอเธอกำลังจะเดินจากที่ตรงนั้นมา กลับมีมือน้อยที่รั้งมือของเธอไว้
“พี่ต้องกลับบ้านแล้ว มียูอยู่กับคุณตำรวจนะ เดี๋ยวแม่ก็มารับ” เค้กนั่งลง และพูดบอกกับหนุ่มน้อยที่น้ำตาเอ่อคลอเพราะความหวาดกลัว แต่ถึงไม่อยากจะทิ้งเขาไว้ที่นี่ เธอก็ต้องทำแบบนั้นอยู่ดี
@บ้านเด็กกำพร้า 3วันต่อมา
ในช่วงสามวันที่ผ่านมา ฉันนอนไม่หลับเลย เอาแต่คิดถึงหน้าเด็กคนนั้น น้องคงหวาดกลัวมาก “จะได้เจอกับแม่หรือยังนะ ขออย่าให้โดนทิ้งเหมือนฉันเลย”
เธอพูดถึงความหลังหน้าเศร้าของตัวเอง ก่อนจะเตรียมตัวออกไปขายของที่ตลาดเหมือนกับทุกวัน
เค้กเป็นเด็กขยัน และเธอก็เลือกที่จะมุ่งมั่นกับความรวย เพื่อชีวิตที่ดีขึ้น เธอมีความคิดนั้นตั้งแต่อายุสิบห้าปี และออกไปขายของที่ตลาดนัดอย่างสม่ำเสมอ และหวังว่าวันนึงเธอจะได้ออกจากที่บ้านเด็กกำพร้านี้ และไปมีชีวิตที่ดีกว่า …ชีวิตที่เธอวาดฝันไว้
“มาได้ไง?!” เธอหันไปเห็นว่าหนุ่มน้อยที่เจอกันที่ป้ายรถเมย์เมื่อสามวันก่อนยืนมองเธออยู่ใกล้ๆ
“น้องเพิ่งมาใหม่นะ เห็นว่าพ่อแท้ๆ เสีย แล้วแม่เลี้ยงก็พาไปทิ้งไว้ที่ป้ายรถเมย์ ช่วยๆ กันดูด้วยนะเค้ก” เสียงผู้ดูแลเด็กในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ที่เด็กๆ ที่นี่ต่างเรียกว่า ‘แม่’ พูดบอกกับเค้กที่ยืนทำหน้าสงสัย
“คะ ค่ะแม่”
ปุก!
หนุ่มน้อยวิ่งเข้ามากอดเค้กด้วยความดีใจ พร้อมกับยิ้มให้เธอทั้งน้ำตา เพราะรู้สึกดีใจที่ได้เจอพี่สาวใจดีคนนั้น...
“ทิ้งลงได้ยังไงนะ?” เค้กพูดขึ้นในขณะที่ลูบหัวหนุ่มน้อยเบาๆ อย่างสงสารและเห็นใจ ที่เขาต้องมาเจอชะตากรรมที่คล้ายกันกับเธอ
@15ปีต่อมา
ภาพสาวสวยวัยสามสิบสามปีในบ้านหลังใหญ่ เธอกำลังแต่งตัวสวยเพื่อที่จะออกไปเที่ยวสังสรรค์กับเพื่อนสาว
ในเวลานี้เค้กไม่ได้เป็นเด็กกำพร้าที่วิ่งขายน้ำหอมตามตลาดนัดอีกต่อไปแล้ว เพราะปัจจุบันเธอเป็นCEOน้ำหอมแบรนด์ดัง และขายดีติดต่อกันมาถึงหกปี สร้างรายได้ให้เธอมหาสาร จนเธอกลายเป็นเศรษฐี มีเงินใช้และกินอยู่สบายอย่างที่เธอวาดฝันไว้
“หม่ามี๊จะออกไปไหนครับ?” เสียงห้าวแตกหนุ่มของมียู เด็กหนุ่มวัยสิบแปดที่เค้กรับเข้ามาอยู่ที่บ้านด้วย ในฐานะลูกบุญธรรม เมื่อแปดปีก่อน
เพราะเหตุผลที่ว่ามียูนั้นคอยตามติดเธออยู่ตลอด จนวันที่เธอย้ายออกจากบ้านเด็กกำพร้า เขาก็เริ่มแสดงความก้าวร้าวเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเธอ จนในที่สุด เธอต้องไปรับมาอยู่ในความดูแล
“จะออกไปเที่ยว เดี๋ยวมา”
“เปลี่ยนชุดก่อนครับ บอกกี่ทีแล้วว่าอย่าแต่งตัวโป๊” เขาพูดพร้อมกับมองชุดเดรสสีชมพูสุดเซ็กซี่ที่เธอใส่อย่างไม่ชอบใจ
“ฉันโตแล้วนะ!”
“หม่ามี๊อย่าแต่งตัวโป๊ได้ไหมครับ บอกแล้วไงว่าผมหวง...”
(คอมเมนท์ขึ้นเร็วไรท์มาอัปให้อีก ขอคนละหนึ่งคอมเมนท์เพื่อเป็นกำลังใจนะครับ)
--------------------------------------------------------------------------
[ติดตามตอนต่อไป] - [Follow the next episode]
[-กดใจ -เพิ่มเข้าชั้น -คอมเมนท์ให้กำลังใจ และฝากกดติดตามไรท์ด้วยนะครับ🙏]
บทที่ 1 Part : ทอดทิ้ง
31/08/2023
บทที่ 2 Part : ใจแตก
31/08/2023
บทที่ 3 Part : ยั่วผิดคน
31/08/2023
บทที่ 4 Part : ผมจะไม่ทนแล้วนะ NC
31/08/2023
บทที่ 5 Part : เตือนแล้วนะ NC
31/08/2023
บทที่ 6 Part : เด็กแก่แดด
31/08/2023
บทที่ 7 Part : เด็กกว่าแล้วไง
31/08/2023
บทที่ 8 Part : ความซวยบุกบ้าน
31/08/2023
บทที่ 9 Part : เด็กดื้อ
31/08/2023
บทที่ 10 Part : อ้อนเอาอะไร
31/08/2023
บทที่ 11 Part : นัดสำคัญ
31/08/2023
บทที่ 12 Part : มารยาหญิง
31/08/2023
บทที่ 13 Part : ผมเป็นของม่ามี๊ครับ ของม่ามี๊คนเดียว NC
31/08/2023
บทที่ 14 Part : เด็กหนุ่มร้อนวิชา NC
31/08/2023
บทที่ 15 Part : กลับตัวไม่ทันแล้ว
31/08/2023
บทที่ 16 Part : แม่แท้ๆ
31/08/2023
บทที่ 17 Part : งานสำคัญ
31/08/2023
บทที่ 18 Part : หนีไม่พ้น
31/08/2023
บทที่ 19 Part : ขอร้องล่ะ!
31/08/2023
บทที่ 20 Part : ผมสัญญาครับ
31/08/2023
บทที่ 21 Part : ความลับในห้องท่านประธาน NC
31/08/2023
บทที่ 22 Part : หลอกตัวเอง
31/08/2023
บทที่ 23 Part : ไหนบอกว่าจะไม่ทิ้งกันไง
31/08/2023
บทที่ 24 Part : ระบาย
31/08/2023
บทที่ 25 Part : ปรึกษาหาทางออก
31/08/2023
บทที่ 26 Part : ระยะทำใจ
31/08/2023
บทที่ 27 Part : ตัดขาด
31/08/2023
บทที่ 28 Part : เพื่อแอร์เมส!
31/08/2023
บทที่ 29 Part : แอ๊บแมน
31/08/2023
บทที่ 30 Part : แผนการสำหรับอนาคต
31/08/2023
บทที่ 31 Part : เด็กวอแว
31/08/2023
บทที่ 32 Part : เรื่องเม้าเจ้าของร้าน
31/08/2023
บทที่ 33 Part : B52
31/08/2023
บทที่ 34 Part : อ๊าย!! NC
31/08/2023
บทที่ 35 Part : ความแตก
31/08/2023
บทที่ 36 Part : ทางออกของปัญหา
31/08/2023
บทที่ 37 Part : เริ่มต้นอีกครั้งกับคนเดิม NC
31/08/2023
บทที่ 38 Part : END.
31/08/2023
หนังสืออื่นๆ ของ KHUNLi.Li
ข้อมูลเพิ่มเติม