“ทำไมต้องเป็นหนูคะ” “ก็เห็นเธอแล้วมันเสี้ยนปาก ถ้าจะให้พูดตรง ๆ ก็คือ ถูกใจตั้งแต่แรกพบ เห็นแล้วเงี่ยน เธอหน้าสวย หุ่นเอ็กซ์ ทั้ง ๆ ที่อายุเท่านี้ เห็นแล้วอยากเอาจนเอ็นแข็ง ยื่นข้อเสนอไปแล้วเธอกลับปฏิเสธ มันก็เลยยิ่งรู้สึกตื่นเต้น เหตุผลมีแค่นี้ ส่วนเธอจะยอมหรือไม่ก็แล้วแต่ ตัดสินใจเองฉันไม่บังคับอยู่แล้ว” “โอ้เอ้เล่นตัวคิดจะเรียกเงินเพิ่มหรือไง รู้หรือเปล่าว่าหนี้น้องชายเธอเท่าไหร่ เกือบล้านเชียวนะ เงินจำนวนนี้สำหรับฉันมันแค่ขี้เล็บ แต่กับเธอที่มีแม่ป่วยติดเตียงก็คงไม่ใช่เรื่องเล็ก” “ฉันยอมค่ะ เมื่อไหร่คะ ที่ฉันต้องทำ” เขายิ้มมุมปากคล้ายสมใจ “หมายถึงทำอะไรล่ะ” ผักบุ้งก้มหน้า พูดเสียงเบา “ทะ ทำเรื่องนั้น ขายตัวให้คุณ” “ตอนนี้” “ห๊า ตอนนี้เหรอคะ” “จะ ทำอะไรหนูคะ” “อย่าถามมาก เงียบ!” เขาเอาแต่จ้องมองนมใหญ่ของเธอแล้วอุ้มเธอมาที่เตียง "สวยดีนี่...นมใหญ่ชิบ" เคย์ไม่ได้สนใจความรู้สึกของหญิงสาวเลยสักนิด มือหนาบีบเคล้นทรวงอกอวบรุนแรงจนแดงช้ำไปหมด "อื้อ อา....เจ็บ!.." "จำไว้ตั้งแต่วินาทีนี้หนูคือเด็กของเฮียเคย์ ยินดีกับตำแหน่งนี้ด้วย ปกติเฮียค่อนข้างเลือกเด็ก หนูถูกใจเฮียถือว่าโชคดีมาก"
@ไนต์คลับ
"ผักบุ้ง!!"
เสียงตะโกนเรียกโหวกเหวกโวยวายดังขึ้นไม่ขาดสาย ก่อนสาวน้อยร่างเล็กเจ้าของชื่อ ผักบุ้ง จะขานรับด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ถึงแม้ภายในใจจะเหนื่อยแสนเหนื่อยแค่ไหนก็ตาม
"ขา เจ้!!"
หญิงสาวใบหน้าทรงเสน่ห์ วัย 22ปี เดินมาหา เจ้นก ผู้จัดการของไนต์คลับชื่อดังที่เธอทำงานอยู่ด้วยท่าทางขะมักเขม้น
"ผักบุ้งคนสวย นางฟ้าของเจ้! มาหาเจ้เร็วๆ"
เจ้นกกวักมือเรียกเด็กสาวให้รีบเดินเข้ามาหาด้วยท่าทางรีบร้อน ก่อนจะฉีกยิ้มกว้างอย่างเอ็นดู
"มีอะไรหรือเปล่าคะ ยิ้มหวานเชียว"
ผักบุ้งเอ่ยถามอย่างสงสัย ท่าทางของอีกฝ่ายเริ่มไม่น่าไว้วางใจจริงๆ
"วันนี้มีแขกSUPER V.I.P มาหลายคนเลย รวย ๆ กันทั้งนั้น เขามาจองชั้นบนไว้ทั้งชั้นเลยนะ"
เจ้นกพูดไปพลางทำหน้าเพ้อฝันอย่างมีความสุข แตกต่างจากผักบุ้งที่ยังงงงวยกับอีกฝ่าย คิดว่าจะมีเรื่องอะไรสำคัญเสียอีก
"ค่ะ...แล้วเจ้เรียกหนูมาทำไมคะ"
"วันนี้เด็กที่ร้านมีไม่พอ เจ้ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ" เจ้นกพูดพลางมองเด็กสาวตาหวานอย่างมีเลศนัย
"แต่เจ้คะ บุ้งไม่ทำงานเกี่ยวกับเรื่องอย่างว่านะ เราคุยกันไว้แล้ว"
ผักบุ้งเริ่มโอดครวญเมื่อเริ่มจะเข้าใจความต้องการของอีกฝ่าย
"แค่ขึ้นไปชงเหล้าให้แขกเฉยๆน่า ไม่มีการแตะตัว ไม่มีเรื่องเกินเลย แนนกับปอยก็อยู่ เจ้ไม่ได้ให้บุ้งอยู่คนเดียว นะหนูนะ ช่วยเจ้เหอะ"
"แต่เจ้....."
เด็กสาวเริ่มกลัวเธอไว้ใจเจ้นกแต่ไม่ไว้ใจแขกผู้ชายที่นี่เลยสักคน พวกปากว่าตาขยิบเธอไม่อยากจะเข้าไปยุ่งด้วยแม้แต่น้อย
"โถ่...ผักบุ้ง หนูรู้ไหมว่าหนูเป็นเด็กที่สวยที่สุดที่เจ้เคยเจอมาเลย แต่หนูดันเอาความสวยมาหลบนั่งคิดเงินอยู่หลังคอมนี่นะ เจ้เสียดายแทนเลย เอางี้ พรุ่งนี้มีเรียนใช่ไหม งั้นเจ้ให้ทิปพิเศษสามเท่าเลย ถ้าหนูขึ้นไปดูแลแขก"
"แล้วถ้าเขาลวนลามหนูล่ะคะ"
หญิงสาวเริ่มจิตใจเอนเอียงเมื่อได้ยินค่าตอบแทนที่จะได้รับ แต่ก็ยังไม่วายกล้า ๆ กลัว ๆ เหมือนเดิม
"อืม...งั้น..เอานี่ไป ถ้าพวกมันลวนลามบุ้งเมื่อไหร่ก็เอานี่ไปจี้มันเลย เด็กชงเหล้าของเจ้ ทุกคนรู้ว่าไม่ใช่เด็กเอ็น แค่ชงเหล้าเฉย ๆ ข้างบนก็มีเด็กเอ็นอยู่แล้ว ไม่มีใครแตะเด็กอย่างหนูหรอกมันเป็นมารยาทน่ะ”
เจ้นกทำสีหน้าครุ่นคิด ก่อนจะวิ่งไปหยิบเครื่องช็อตไฟฟ้าขนาดเล็กในกระเป๋ามาใส่มือหญิงสาว
“นี่อะไรคะ”
“เครื่องช๊อตไฟฟ้า”
“ให้หนูเหรอคะ”
“ใช่ ป้องกันตัว พอใจยัง เจ๊ทำขนาดนี้แล้วนะ”
ผักบุ้งมองของในมืออย่างชั่งใจ ก่อนจะเงยหน้าถามว่า
“ใช้ยังไงคะ”
เจ้นกยิ้ม แปลว่าผักบุ้งตกลงแล้ว เธอจึงสอนวิธีใช้ให้ผักบุ้ง ผักบุ้งตั้งใจฟังและทดสอบเมื่อสามารถใช้เป็นแล้วจึงพูดต่อว่า
"โอเค บุ้งขึ้นไปทำให้ก็ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา"
ผักบุ้งทำสีหน้าขึงขังก่อนจะเตรียมหันหลังเดินขึ้นไปยังชั้นบนของไนต์คลับ
"เดี๋ยว!!...หนูจะไปชุดนี้ไม่ได้ มานี่เลยแม่สาวน้อย"
ผักบุ้งถูกดึงไปยังห้องแต่งตัวก่อนจะถูกจับเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ทั้งหมด จากเสื้อยืดกางเกงขายาวธรรมดาๆกลายเป็นชุดพนักงานกระโปรงสั้นมากจนแทบจะเห็นแก้มก้น ดีที่เสื้อยังเป็นเสื้อแขนยาวสีขาว ผูกหูกระต่ายที่คอ ยังต้องสวมที่คาดผมหูกระต่ายเพื่อให้ดูน่ารักเข้ากันกับชุด
ผักบุ้งยืนมองตัวเองในกระจกอย่างอึ้งๆ ตั้งแต่เกิดมาจนอายุเข้าเลขสองไม่เคยเลยที่จะแต่งตัวแบบนี้ มันดูแปลก ๆ แต่โชคดีที่ขาของเธอสวยจึงดูน่ารักไม่น้อย
"คงไม่มีใครมาจับขาฉันหรอกนะ ทำไมกังวลแบบนี้ฟะ ไม่เอาน่าบุ้งเธอต้องสู้สิวะ"
หญิงสาวตบแก้มตัวเองสองสามครั้งพลางพูดให้กำลังใจตัวเองไปด้วย สำหรับชีวิตเด็กสู้ชีวิตอย่างเธอก็มีแค่นี้แหละ พึ่งพาแต่ตัวเอง เหนื่อยแค่ไหนก็ต้องทน ในเมื่อต้นทุนในชีวิตของคนเรามันไม่เท่ากัน
@ห้อง SUPER V.I.P
กลางห้องขนาดใหญ่ปรากฏมีชายหนุ่มหล่อสี่สองคนที่รูปร่างสูงใบหน้าคมต่างนั่งจ้องหน้ากัน
ในขณะที่รอบๆห้องถูกรายล้อมไปด้วยเหล่าชายชุดดำเกือบยี่สิบคน ที่ได้แต่ยืนมองเจ้านายของพวกตนอย่างเงียบๆเช่นกัน หญิงสาวสี่ห้าคนที่นั่งขนาบข้างก็ได้แต่อึกอักมือไม้สั่นอย่างหวาดกลัว เพราะเหล่าหนุ่มหล่อแต่ละคนก็ต่างแผ่รังสีอำมหิตออกมาไม่ต่างกัน
"กูคิดว่ามึงจะจัดการมันเงียบๆ"
ชายหนุ่มคนแรกเอ่ยขึ้น
"มันแหกปากเองช่วยไม่ได้"
ชายหนุ่มคนที่สองเอ่ยขึ้น
"มึงก็เลยอัดมันซะเละขนาดนั้น ไอ้ห่าเมฆ"
ตามมาด้วยคนที่สามที่เอ่ยออกมานิ่งๆ
"มันท้าทายยังหาเรื่อง กูไม่คิดจะออมมืออยู่แล้ว"
ชายหนุ่มที่ชื่อ เมฆ ตอบกลับเพื่อนของตนไปอย่างไม่แยแส
"แล้วมึงจะมานั่งกลุ้มทำไมวะ!"
เสียงชายหนุ่มคนแรกหรือ วาทิม เอ่ยขึ้นอย่างไม่เข้าใจ
"กูพึ่งรู้ว่าไอ้ห่านั่นเป็นพี่ชายของตัวเล็ก"
"เชี้ยแล้วไงไอ้เมฆ ถ้าตัวเล็กรู้เข้ามึงจบแน่"
ชายหนุ่มคนที่สอง หรือ ฌอน พูดขึ้นอย่างหนักใจแทนเพื่อน
"เออ... แม่ง กูควรทำไงดีวะ"
"กูก็คงช่วยไม่ได้ เรื่องความรักกูขอบาย"วาทิมเอ่ยขึ้นอย่างตัวใครตัวมัน
เมฆได้แต่นั่งหน้าเครียดอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรดี มืดแปดด้านไปหมด
"อ่อน...!"
เสียงชายหนุ่มคนสุดท้ายเอ่ยขึ้นหลังจากนั่งเงียบมานาน สายตาเย็นชากวาดมองเพื่อนตัวเองอย่างสมเพช
"แค่ผู้หญิงคนเดียว มึงจำเป็นต้องเรียกพวกกูมาไหม เสียเวลา!"
เคย์พูดขึ้นโดยไม่รักษาน้ำใจใครเลยสักคน
"ถ้าวันไหนมึงมีความรัก มึงจะรู้"
เมฆมองหน้าเพื่อนแล้วทำหน้าหยัน
"เหอะ!..คนอย่างกูไม่เคยง้อผู้หญิงโว้ย"
เคย์แค่นยิ้มร้ายกาจออกมา พลางยกบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบตรงนั้น มืออีกข้างก็ยกแก้วไวน์หมุนไปมา พลางจ้องมองเข้าไปในนั้น
คนอย่างเคย์ไม่มีทางหลงงมงายไปกับความรักงี่เง่าจอมปลอมเด็ดขาด
ก๊อก!..ก๊อก!...
"ขออนุญาตเข้าไปนะคะ" เสียงใสเอ่ยขึ้นก่อนจะผลักประตูเข้าไปช้าๆ
ผักบุ้งถึงกลับผงะ ไม่รู้ว่าตนเองเข้าไปขัดจังหวะอะไรหรือเปล่า สายตาทุกคู่ถึงได้จ้องมองมาที่เธอเป็นตาเดียว
"ยัยบุ้ง มานี่ๆ"
เสียงหญิงสาวรุ่นพี่กวักมือเรียกให้เดินเข้าไปหา
"ค่ะ พี่แนน"
ร่างบางเดินเข้าไปอย่างเงอะงะ ก้าวขาแทบไม่ออกประหม่าไปหมด
"มานั่งข้างๆคุณเคย์เร็ว"
แนนโยนงานหินให้รุ่นน้องเพราะดูเหมือนว่าชายหนุ่มที่ชื่อเคย์จะโหดที่สุดในบรรดาชายหนุ่มทั้งสี่คนนี้แล้ว
"ค่ะ"
ร่างบางถูกจับให้มานั่งข้างๆชายหนุ่มหน้าโหด อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ สายตาหวานกวาดมองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มก่อนจะถูกสายตาเย็นชาสบกลับมาผักบุ้งถึงกับสะดุ้ง
"อย่านั่งนิ่งสิบุ้ง รินไวน์ให้คุณเขาด้วย"
เสียงรุ่นพี่ที่นั่งข้างๆเอ่ยเรียกสติของเด็กสาวอีกรอบ
"ค่ะๆ"
มือไม้สั่นเทาค่อยๆรินไวน์ใส่แก้วให้ชายหนุ่มอย่างช้าๆ รู้สึกอยากหดร่างกายของตัวเองให้เหลือเล็กที่สุดเท่าที่จะทำได้
"พอแล้ว"
เสียงเย็นชาเอ่ยขึ้น แทบจะชิดใบหูเล็ก ผักบุ้งถึงกับขนลุกซู่ ย่นคอหนีอย่างหวาดๆ
บทที่ 1 บทนำ
18/09/2023
บทที่ 2 เกิดเรื่องแล้ว
18/09/2023
บทที่ 3 ไม่ใช่กระเทย
18/09/2023
บทที่ 4 กูจะเอามึง
18/09/2023
บทที่ 5 ยิ่งหนีก็ยิ่งเจอ
18/09/2023
บทที่ 6 อยากได้ก็ต้องได้
18/09/2023
บทที่ 7 ขายตัวให้ฉันสิ
18/09/2023
บทที่ 8 ในที่สุดก็ต้องยอม
18/09/2023
บทที่ 9 ตกเป็นทาสเซ็กส์ของเขา
18/09/2023
บทที่ 10 ติดใจจนขาดไม่ได้
18/09/2023
บทที่ 11 ยอมตามใจทุกอย่าง
18/09/2023
บทที่ 12 โดนลูกหลง
18/09/2023
บทที่ 13 เอาในโรงพยาบาล
18/09/2023
บทที่ 14 เด็กของเฮียอีกคน
18/09/2023
บทที่ 15 เขาไม่เคยแคร์
18/09/2023
บทที่ 16 จากไปเงียบ ๆ
18/09/2023
บทที่ 17 ซ่อนตัว
18/09/2023
บทที่ 18 พบตัว
18/09/2023
บทที่ 19 คนสารเลว
18/09/2023
บทที่ 20 ตัวประกันขนฟู
18/09/2023
บทที่ 21 คนเลวกลับมา
18/09/2023
บทที่ 22 แต่งงานกันนะ
18/09/2023
บทที่ 23 ตอนจบ
18/09/2023
หนังสืออื่นๆ ของ ซีไซต์
ข้อมูลเพิ่มเติม