เรื่องราวของสาวออฟฟิศที่ตายด้วยอุบัติเหตุ ทว่าเธอกลับมาเกิดยังโลกใหม่ที่ไม่เคยรู้จัก แถมยังเกิดในร่างของราชินีองค์รองที่กำลังนอนป่วยใกล้ตายและยังมีมีลูกเลี้ยงเป็นเจ้าชายสุดหล่อถึงหกคน เรียกได้ว่างานนี้ไม่รู้ว่าโชคร้ายหรือโชคดีกันแน่ เพราะที่โลกนี้แม่ต้องอาบน้ำให้ลูกชายจนกว่าพวกเค้าจะแต่งงาน...
ทะลุมิติมาเกิดใหม่เป็นพระมารดา
ตอน อาบน้ำกับเจ้าชายทั้งหก
ซ่า! ๆ ๆ ฝนตกพรำๆในเวลาเย็นย่ำหลังเลิกงาน
บรืน! ๆ ๆ รถเก๋งอีโคคาร์สีชมพูคันเล็กกำลังแล่นบนถนนด้วยความเร็วสูงเพื่อหนีรถติดที่กำลังจะเกิดขึ้น
"ฮ้า ค่อยยังชั่ววันนี้ออกมาไวตั้งห้านาทีแน่ะ"
สาวแว่นผมสั่นเอ่ยขณะควงพวงมาลัยรถเก๋งเลี้ยวขึ้นคอสะพานข้ามแม่น้ำใหญ่
เปรี๊ยง! ๆ จู่ๆสายฟ้าก็ฟาดลงมายังพื้นถนนข้างๆกับรถสีชมพู
อร๊ายยยย! สวยหน้าสวยกรี๊ดสุดเสียงขณะที่สองมือสั่นกระตุกแสงจากสายฟ้าก็สว่างจ้าเข้าตรงหน้าจนมองอะไรไม่เห็น
โครม! รถเล็กเสียหลักพุ่งชนราวสะพานก่อนจะร่วงกระทบผิวน้ำที่ดำมืดดัง ตูมมม!
ฟื่ด! ๆ ๆ สาวสวยรีบสูดผมใจเข้าปอดและกลั้นหายใจขณะดิ้นหาทางรอดออกจากรถตัวเอง
ทว่าเข็มขัดนิรภัยไม่อาจถอดได้ ถุงลมนิรภัยที่กระแทกหน้าก็ดันร่างของเธอติดแนบกับเบาะนั่งจนลุกไม่ขึ้น
ลมหายใจค่อยๆหมดลงทุกวินาที ภาพตรงหน้ากระจกดำมืดและดูเย็นยะเยือกเมื่อค่อยๆดำดิ่งลงสู่พื้น น้ำรั่วเข้ามาทางจากขอบประตูทุกทาง น้ำตาหยาดหยดอาบสองแก้มขาวขณะที่ใบหน้าเล็กเรียวสั่นเทา
พยายามดิ้นสุดกำลังเพื่อจะลุกออกจากเบาะ ทว่าเป็นไปไม่ได้เลย
สาวแว่นทำได้เพียงภาวนาในใจเมื่อแรงเฮือกสุดท้ายแทบไม่มีเหลือ
ฮือ! ๆ ๆ "ขออย่าให้หนูเป็นอะไรไปเลย แฟนหนูก็ยังไม่เคยมี"
"หนี้กยศ.หนูก็ยังไม่เคยได้จ่าย"
"ฮือ! ๆ ๆ ขอให้หนูได้ผัวซักคนค่อยตายก็ยังดี"
"ทำไมไม่ให้คนอื่นตายวะ"
"ทำไม่ต้องเป็นฉัน"
นึกจบภาพทุกอย่างก็ดับวูบไปพร้อมกับสติที่ดับสูญ
ณ.ดินแดนแห่งหนึ่ง
เหล่าประชาชนกำลังเดินขวักไขว่อยู่ภายในกำแพงเมืองที่มีปราสาทแหลมๆหลายหลังตั้งตระหง่านสูงเสียดฟ้า
ทหารในชุดเกราะเหล็กสีเงินวาวถือดาบเดินตรวจตราไปบนถนนที่ปูด้วยหินอ่อนและแยกย้ายกันเป็นแถวๆไปสำรวจยังทุกซอกซอย
"ผลไม้ไหมจ๊ะ ๆ" เด็กสาวหน้าตาน่ารักยืนขายผลไม้อยู่ข้างถนน มีร้านค้าตั้งเรียงรายเป็นแนวแถวไปตามถนนหลักที่นำไปสู่ปราสาทสีทอง
นกน้อยบินวนเหนือหัวทหารเกราะเหล็ก มันส่งเสียงจิ๊บๆขณะที่โบกปีกฉวัดเฉวียนพาร่างเล็กๆลู่ลมขึ้นสูง
มองลงมาเบื้องล่างเห็นประชากรนับหมึ่นเรือนแสนกำลังเร่งทำการงานในยามเช้าอย่างสดชื่นแจ่มใส
จิ๊บ! ๆ ๆ นกน้อยโบยบินขึ้นมาเกาะขอบหน้าต่างของปราสาทสีทองณ.ชั้นบนสุด มันส่งเสียงเจื้อยแจ้วราวกับว่ากำลังเพรียกหาใครอยู่
"มาแล้วหรือเจ้าจิ๋ว" เสียงหนุ่มวัยฉกรรจ์ดังขึ้นก่อนปรากฏร่างสูงยาวกำยำที่สง่าผ่าเผยกำลังเดินมายังหน้าต่าง
"ดูสิ วันนี้ท่านแม่ของข้าสวยไหม" องค์ชายกลอเรียสชี้นิ้วมายังสตรีผมทองที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง
จิ๊บ! ๆ ๆ นกกระจอกตัวน้อยร้องตอบและก้มจิกกินข้าวสารในมือใหญ่
แค่ก! ๆ จู่ๆสาวสวยวัยสามสิบที่นอนแน่นิ่งกลับลืมตาตื่น เย้ย! เจ้าชายองค์โตถึงกับตกใจแทบล้ม
"ท่านแม่ ๆ ท่านฟื้นแล้วรึ"
"แม่ ใครรึ ข้าเป็นแม่เจ้าเนี่ยนะ" ราชินีรูปงามเอ่ยขณะลุกนั่ง ภาพรถตกน้ำยังตราตรึงอยู่ในหัวเหมือนว่ามันเพิ่งจะเกิดเมื่อตะกี๊นี้เอง
นี่ฉันรึ?
คือตายแล้วรึนี่คือสวรรค์?
เดี๋ยวนะ นางฟ้าเกิดมาก็โตเป็นผู้ใหญ่เลยดิ?
"ท่านฟื้นแล้วจริงๆด้วย ฮือ! ๆ ๆ" จู่ๆเจ้าชายในชุดเกราะอ่อนที่ทำจากผ้าสีทองก็ร้องไห้โฮ แถมยังเอาหน้ามาซุกซบกับเต้าราชินีองค์รองที่มีศักดิ์เป็นเเม่เลี้ยงของตัวเอง
ถ้าเป็นสวรรค์แล้วข้ามีลูกได้ยังไง?
เออช่างมันเหอะ คงต้องตามๆน้ำไปก่อนเผื่อว่าจะเป็นนรก
สาวสวยผมยาวสีทองอร่ามเอ่ยนึกในใจ
"อือ! ข้าหายแล้วหละ ว่าแต่ที่นี่ที่ไหนล่ะ"
"ก็ปราสาทของท่านไง" องค์ชายกลอเรียส
"ปราสาท แล้วข้า ข้าชื่ออะไรนะ"
"ที่ท่านจำไม่ได้หรือ ไม่สบายรึเปล่า" หนุ่มหล่อเอาแก้มแนบหน้าผากท่านแม่และเอ่ยถาม
"อื้อ ก็ข้าไม่สบายไง เพิ่งฟื้นนี่"
"ท่านชื่อเฟรเซีย นี่ท่านจำตัวเองไม่ได้เลยรึ ฮือ! ๆ ๆ " พูดจบเจ้าชายก็ร้องโฮเสียงดังลั่น
ตุบ! ๆ ๆ ๆ เสียงฝีเท้าชายฉกรรจ์วิ่งกรูมาหน้าห้องก่อนจะมีคนนึงถีบประตูดังโครม
เผยให้เห็นเจ้าชายรูปงามอีกห้าพระองค์กำลังกรูเข้ามายืนล้อมเตียงที่ปูด้วยผ้ากำมะหยี่สีแดง
"ท่านแม่ ท่านแม่เราฟื้นแล้ว ท่านแม่" หนุ่มๆทั้งห้าร้องเรียกดีใจขณะที่ทรุดลงคุกเข่าและเอามือจับแขนขาและเรือนร่างที่เพรียวขาวงามสง่ายากหาใครเปรียบ
"พวกเจ้าเป็นใครน่ะ" เฟรเซียเอ่ย
"เอ๋า ก็ลูกท่านไง" หนุ่มๆตอบ บ้างก็นั่งงง
"ไหนๆท่านก็ตื่นแล้ว เราไปอาบน้ำด้วยกันเถอะนะ" องค์ชายคนโตกล่าว
อีกสองคนช่วยกันอุ้มแขนยกขาพาร่างเพรียวสวยซ่อนรูปเดินลงบันใดวนของปราสาทมายังชั้นถัดไป
หนุ่มๆทั้งหกยัดกันเข้ามายืนอัดในห้องน้ำที่มีอ่างไม้ขนาดใหญ่เพียงอ่างเดียว
ฟุ่บ! ร่างสวยถูกวางยืนกลางดงชายหนุ่มวัยรุ่นและพวกเค้าถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนเปลือยล่อนจ้อนทั้งหกคน
"เดี๋ยว ๆ ข้าว่าข้าอาบเองได้นะน้ำน่ะ" คนสวยเอ่ยขณะเหลียวซ้ายแลขวามองเห็นแท่งเอ็นต่างขนาดหลากรูปแบบทั้งหกอันกำลังจิ้มขาของเธออยู่
อี๋! สองมือน้อยยกขึ้นปิดหน้าหลับตาจนไม่เห็นแท่งรักของผู้ชายทั้งหลาย
"ท่านดูแปลกๆ คงหลับไปนานเกิน"
"ไม่เป็นไร พวกเราจะอาบให้"
"ไม่เป็นไร ข้าอาบเองได้" คนสวยตอบ
"นี่ท่านแม่ไม่สบายรึเปล่าเนี่ย เราก็อาบด้วยกันมาตั้งกี่ปี"
"เดี๋ยว เราเคยอาบน้ำด้วยกันรึ"
"อื้อ ท่านช่วยจับตรงนี้ไว้ก่อนจะได้ไม่ล้ม"
องค์ชายรองเอ่ยและดึงมือน้อยของท่านแม่มาจับยังแท่งเอ็นอ่อนๆของเค้าตรงหว่างขา
อ๊าคค! เจ้าหญิงร้องลั่น ทว่ามืออีกข้างก็โดนองค์ชายคนโตดึงไปจับแท่งเอ็นที่ใหญ่และแข็งกว่ามาก
พวกน้องๆที่เหลือช่วยกันถอดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ที่สวมใส่ของเจ้าหญิงออกไปกองกับพื้นจนหมดสิ้น
มือน้อยสั่นเทา ได้ยินหัวใจตัวเองเต้นดังตูมๆอยู่เต็มหูสองข้าง แท่งเอ็นขององค์ชายรองค่อยๆพองขึ้น มันเต้นตุบๆอยู่ในกำมือจนกำไม่รอบ
ซ่าาาา! น้ำอุ่นในอ่างไม้ทรงกลมตักราดแผ่นหลังจนเย็นว่าบ ดวงตากลมแป๋วเบิกโพลง
อ๊ายยย! เจ้าหญิงกรี๊ดลั่นเมื่อก้มมองเห็นแท่งเอ็นหลายอันที่แข็งเต็มที่จิ้มชนหน้าท้อง ขาและตูดของเธอเต็มไปหมด อีกสองอันก็อยู่ในมือสองข้าง
"ป่ะ เราอุ้มหล่อนลงอ่างกันเถอะ" องค์ชายคนโตเอ่ยบอกน้องๆ
"อ๊า! อย่านะ นี่เป็นกระทะทองแดงใช่ไหมเนี่ย"
เจ้าหญิงผมทองกรี๊ดลั่น
บทที่ 1 อาบน้ำกับเจ้าชายทั้งหก
02/11/2023
บทที่ 2 สอนลูกชาย
02/11/2023
บทที่ 3 กินนมแม่ (4p)
02/11/2023
บทที่ 4 หน้าที่ของแม่ (4p)
02/11/2023
บทที่ 5 ในอ่างอาบน้ำ
02/11/2023
บทที่ 6 ออกไปเที่ยวชมเมือง
02/11/2023
บทที่ 7 เล่นน้ำตก (4p)
02/11/2023
บทที่ 8 หมาบิน
02/11/2023
บทที่ 9 จัดหนักยักษ์น้อย
02/11/2023
บทที่ 10 งานเฉลิมฉลองเลือกคู่
02/11/2023
บทที่ 11 ท่านแม่คือครูที่ดีที่สุด (7p)
02/11/2023
บทที่ 12 ตั้งกฎหมายตามใจตัวเอง end.
02/11/2023
หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat
ข้อมูลเพิ่มเติม