รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย

รักร้าย บอดี้การ์ดมาเฟีย

Melyssa

5.0
ความคิดเห็น
1.3K
ชม
15
บท

เรื่องราวความรักของเดย์ บอดี้การ์ดหนุ่มคู่ใจของแทนไท กับสาวน้อยยูมิ เด็กสาวข้างบ้านของพรพระพาย เจอหน้าเป็นต้องทะเลาะกัน กลายเป็นคู่กัดประจำบ้าน จากเรื่อง รักร้าย มาเฟียลูกติด

บทที่ 1 หนีออกจากบ้าน

ยูมิ ยลดา สาวน้อยวัย 17 ปี เท่าที่จำความได้แม่ของเธอมีสามีมาแล้วสองคน ไม่รวมพ่อชาวญี่ปุ่นที่เธอไม่เคยเห็นหน้า มีเพียงคำบอกเล่าของ รตี ผู้เป็นแม่เท่านั้น

...พ่อของเธอกลับประเทศของเขาไปตั้งแต่แม่ตั้งท้องเธอ เธอไม่เคยรู้ว่าทำไมพ่อถึงทิ้งเธอกับแม่ไป เพราะแม่ไม่เคยให้เหตุผล แต่เธอก็ไม่เคยร้องคร่ำครวญหาพ่อ

ตอนยลดาอายุ 5 ขวบ แม่ของเธอพามาเช่าบ้านหลังใหม่ ทำให้เธอได้เจอกับพี่สาวใจดี พาย พรพระพาย เธอมักจะมาเล่นที่บ้านของ พรพระพายเป็นประจำ จริงๆ แล้วแทบจะกินนอนที่บ้านพรพระพายด้วยซ้ำ

แม่ของยลดาไม่ค่อยมีเวลาให้ กลางคืนก็ออกไปทำงานปล่อยให้เธอที่เป็นเด็กนอนหลับอยู่บ้านเพียงลำพัง เธอจึงชอบมานอนกับ พรพระพาย เพราะความที่ยลดาได้ใกล้ชิดกับพรพระพายจึงซึมซับนิสัยดีๆ ของพรพระพายไว้มาก ถ้าไม่มีพรพระพายเธอคงเป็นเด็กใจแตกไปแล้ว แต่แล้ววันหนึ่งพี่พายของเธอก็ต้องไปอยู่ที่อื่นเพราะพ่อแม่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งคู่

แม่ของยลดาทำงานร้านอาหาร จะออกไปทำงานช่วงเย็นกว่าจะกลับก็ดึกดื่น บางวันก็กลับมาในเวลารุ่งเช้า เหมือนดั่งวันนี้ที่แม่ของเธอกลับมาพร้อมผู้ชายคนใหม่

"ยูมิ นี่น้าวุธจะมาอยู่กับเราที่นี่ ไหว้น้าเขาสิ" แม่พาผู้ชายคนใหม่มาแนะนำให้ยลดารู้จัก เธอเพียงปรายตามอง ไม่ให้ความสนใจ นั่งดูทีวีรายการโปรดของเธอต่อ

"นี่แกไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ" รตีถามเสียงดังลั่นด้วยความไม่พอใจที่ลูกสาวทำเป็นเฉยเมย

"นี่ลูกสาวพี่เหรอ โตเป็นสาวแล้วนะเนี่ย หน้าเหมือนตุ๊กตาเลย" ผู้ชายของรตีพูดขึ้น แต่สายตาที่เขามองมาทางยลดามันเหมือนเสือที่เจอเหยื่ออันโอชะ

"ทำไม สนใจ?" รตีหันไปมองหน้าชายหนุ่มอย่างไม่พอใจนัก

"พี่ก็รู้ว่าผมไม่ชอบเด็ก ชอบแบบพี่มากกว่า" วุธบอก ก่อนจะก้มลงไปขบเม้มที่ใบหูของรตี

"อายยูมิมันบ้างสิ" รตีพูดด้วยความเขินอายราวกับสาวแรกรุ่น

"ไม่เห็นต้องอายเลยคนรักกัน" วุธพูดพร้อมทั้งซุกไซ้ซอกคอของรตี แต่สายตาของเขายังคงจับจ้องมาที่เด็กสาว

"นี่ พี่จั๊กจี้" รตีเอ่ยว่า แต่ก็ไม่ได้ห้ามปราม ก่อนจะพากันเดินหายเข้าห้องนอนไป

"อื้อ...วุธ...พี่เสียว...อ๊า...ดูดนมพี่แรงๆ...อื้ม...แบบนั้น...อ๊า"

"พี่นี่ร้อนแรงจัง...ผมอยากจะกระแทกพี่แรงๆ แล้ว...อ๊า"

เสียงร้องครวญครางของรตีกับวุธ ทำให้ยลดาไม่อาจทนนั่งฟังอยู่ได้ เธอจำใจต้องเดินหนีออกไปนอกบ้าน ทั้งที่อยากจะนั่งดูทีวีรายการโปรดต่อให้จบ

ทุกครั้งที่รตีไม่อยู่บ้าน วุธมักจะเข้ามาถึงเนื้อถึงตัว พูดจาสองแง่สองง่ามกับยลดา เธอพยายามที่จะหลบเลี่ยงตลอด เธอเคยบอกผู้เป็นแม่ แต่แม่ของเธอไม่เคยเชื่อ กลับกลายเป็นว่าเธอเป็นฝ่ายให้ท่า อยากได้ผัวของแม่ ยลดาจึงไม่เคยบอกอีกเลย ได้แต่คอยระวังตัวเอง อยู่ให้ห่างจากผู้ชายคนนี้

แต่แล้ว ขณะที่ยลดานอนเล่นเกมในสมาร์ตโฟน จู่ๆ วุธก็เปิดประตูห้องนอนของเธอเข้ามา ทั้งที่เธอล็อคประตูแล้ว แต่เขาใช้กุญแจสำรองไขเข้ามา

"เข้ามาทำไม ออกไปนะ" ยลดาเอ่ยปากไล่เสียงดัง

"น้าก็แค่จะเข้ามาถามว่ายูมิกินอะไรหรือยัง" วุธถามราวกับห่วงใยแต่สายตาเหมือนพวกหื่นกาม

"ไม่ต้องมายุ่ง ออกไปจากห้องยูมินะ" ยลดาหวาดกลัวถอยหนีไปชิดหัวเตียง

"อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลยน่า น้าจะทำให้ยูมิมีความสุขที่สุด" วุธค่อยๆ เดินเข้ามาหายลดาช้าๆ

"ออกไปนะ ไม่งั้นยูมิจะร้องให้แม่ได้ยิน" ยลดาข่มขู่ น้ำเสียงของเธอแฝงไปด้วยความหวาดกลัว

"เรียกให้คอแตกอีแก่นั่นก็ไม่ได้ยินหรอก"

"แม่! แม่!" ยลดาตะโกนเรียกคนเป็นแม่เสียงสุดเสียง

"น้าบอกแล้วว่าอีแก่มันไม่ได้ยินหรอก อีแก่มันออกไปทำงานแล้ว ไม่มีทางมาขัดขวางความสุขของเราหรอกหนูยูมิ" วุธพูดเหมือนพวกโรคจิต

"แม่!" ยลดาตะโกนเรียกเสียงดังลั่น ก่อนจะรีบวิ่งลงจากเตียงเพื่อจะออกจากห้องนอน

หมับ!

วุธวิ่งตามกระชากแขนของยลดา แล้วจับเธอเหวี่ยงลงไปบนเตียงอย่างแรง จนเธอทั้งเจ็บทั้งจุก

"โอ๊ย! อย่าเข้ามานะ" ยลดาร้องด้วยความเจ็บ พยายามหาทางหนี แต่ก็ถูกดึงข้อเท้าไว้ วุธตามขึ้นมาคร่อมตัวเธอไว้ เธอพยายามดิ้นรนสุดกำลัง แต่ก็โดนเขายึดข้อมือไว้กับเตียง

"เป็นของน้าเถอะนะ น้าจะทำให้ยูมิมีความสุขจนลืมไม่ลงเลย" น้ำเสียงอันหื่นกระหาย พร้อมทั้งพยายามซุกไซ้ซอกคอของเด็กสาว

"ไม่นะ! ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยยูมิด้วย" เสียงร้องขอความช่วยเหลือดังลั่นห้อง

ยลดาพยายามดิ้นหนีสุดชีวิต เธอกระแทกเข่าไปที่กล่องดวงใจของไอ้ผู้ชายบ้ากาม เมื่อได้โอกาสตอนมันนอนตัวงอด้วยความจุก เธอก็คว้าแจกันที่ตู้ข้างเตียงทุ่มไปที่หัวของมัน จนเลือดไหลอาบ

"โอ๊ย! อีเด็กบ้า" เสียงของมันร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด

ยลดาได้ทีรีบวิ่งหนี เธอวิ่งมาถึงหน้าประตูบ้าน ก็เห็นคนเป็นแม่เดินกลับมา เธอจึงวิ่งไปแอบที่ห้องเก็บของ

"ว๊าย! มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมวุธถึงเป็นแบบนี้ เลือด!" รตีร้องลั่นด้วยความตกใจเมื่อเห็นแจกันแตกกระจาย และเลือดสีแดงสดไหลออกมาจากหัวของสามีหนุ่ม

"ก็ฝีมือลูกสาวพี่น่ะสิ ผมแค่เข้ามาเตือนว่าให้อ่านหนังสือบ้าง ไม่ใช่นั่งเล่นแต่เกม คงไม่พอใจ เลยคว้าแจกันมาทุ่มใส่หัวผมเนี่ย พี่รีบพาผมไปหาหมอก่อนเถอะ เลือดจะไหลหมดตัวแล้ว"

"ไปๆ ดูสิเลือดออกเยอะเลย" รตีที่ปักใจเชื่อพูดอย่างเป็นห่วง

"นังลูกไม่รักดี อย่าให้เจอตัวนะ แม่จะเอาให้ตายคามือเลย ดูสิมาทำวุธขนาดนี้" รตีประกาศกร้าว ก่อนจะพยุงวุธออกไป

ยลดาเห็นดังนั้นจึงรีบออกมาจากห้องเก็บของ เธอตัดสินใจหนีออกจากบ้าน เธอรีบเข้าไปเก็บเสื้อผ้าสองสามชุดยัดใส่กระเป๋าเป้ แล้วก็หยิบกระปุกออมสินของเธอไปด้วย รีบออกจากบ้านไปทันที ด้วยกลัวว่าแม่ของเธอจะกลับมาเสียก่อน

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Melyssa

ข้อมูลเพิ่มเติม
รักร้าย มาเฟียลูกติด

รักร้าย มาเฟียลูกติด

โรแมนติก

5.0

มาเฟียหนุ่มมีธุรกิจในเครือมากมาย มีลูกชายวัย 3 ขวบที่เกิดจากผู้หญิงที่เขารัก แต่เธอทิ้งเขากับลูกไปกับผู้ชายที่รวยกว่า เขาจึงกลายเป็นผู้ชายเย็นชา เห็นผู้หญิงเป็นเพียงที่ระบายความใคร่ จนได้มาเจอเธอ... ....................... แทน แทนไท มาเฟียหนุ่มในวัย 29 ปี เจ้าของธุรกิจมากมายทั้งถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย มีลูกชายวัย 3 ขวบที่เกิดจากผู้หญิงที่เขารักมาก แต่เธอก็ทิ้งเขากับลูกไปกับผู้ชายคนอื่นที่ในเวลานั้นรวยกว่าเขา ซึ่งในตอนนั้นลูกชายอายุเพียง 1 เดือนเท่านั้น ทำให้เขากลายเป็นผู้ชายเย็นชา เห็นผู้หญิงเป็นเพียงที่ระบายความใคร่ และนั้นก็เป็นแรงผลักดันให้เขาทำทุกวิถีทางที่จะเป็นหนึ่งในด้านธุรกิจ เขาใช้เวลาเพียงแค่ 3 ปี ก็กลายเป็นนักธุรกิจหนุ่มที่มั่งคั่งร่ำรวยที่สุดคนหนึ่ง ทำให้มีผู้หญิงยอมพลีกายให้เขานับไม่ถ้วน พาย พรพระพาย หญิงสาวในวัย 22 ปี พึ่งเรียนจบ ชีวิตของเธอต้องพลิกพลัน จากเด็กที่มีพร้อมทุกอย่าง แต่แล้วอุบัติเหตุทางรถยนต์ก็พากชีวิตของพ่อกับแม่เธอไปตลอดกาล ในตอนที่เธอกำลังเรียนมหาวิทยาลัยปี 2 แต่ยังโชคดีที่พ่อแม่ของเธอยังมีเงินประกันชีวิต ที่จะสามารถส่งเธอเรียนจนจบมหาวิทยาลัยได้ เมื่อเรียนจบเธอได้เข้าทำงานในตำแหน่งเลขานุการของบริษัทในเครือแทนไท คอร์ปอเรชั่น อาชิ ด.ช.อินทัช เด็กชายวัย 3 ขวบ ลูกชายของแทนไทกับดารินเป็นเด็กที่เฉลียวฉลาด ดูโตกว่าเด็กในวัยเดียวกัน แต่มีโลกส่วนตัวสูง ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ได้นิสัยของผู้เป็นพ่อมาเต็มๆ แต่ในความเป็นจริงแล้วอาชิเป็นเด็กร่าเริง คุยเก่ง อ้อนเก่ง เมื่ออยู่กับพรพระพาย

หนังสือที่คุณอาจชอบ

วาสนานี้ ข้ามิอยากได้

วาสนานี้ ข้ามิอยากได้

l3oonm@
5.0

ซินหยาน นักฆ่าสาวที่ใช้นามแฝงว่า สืออี เธอถูกพาตัวมาจากสถานสงเคราะห์ตั้งแต่อายุเพียงเจ็ดปี เพื่อฝึกให้เป็นนักฆ่าขององค์การใต้ดิน เพราะความสามารถของเธอ รวมถึงความเฉลียวฉลาดจากการเอาตัวรอด ทำให้เธอได้รับภารกิจเสี่ยงอันตรายอยู่เสมอ จนวันหนึ่งที่องค์กรยื่นข้อเสมอสุดพิเศษให้ หากทำภารกิจครั้งนี้เสร็จสิ้นเธอจะสามารถไปใช้ชีวิตตามที่เธอต้องการได้ แต่เรื่องมันจะง่ายถึงเพียงนั้นได้อย่างไร ซินหยาน แม้จะรู้ดีว่านี้เป็นภารกิจสุดท้ายก่อนที่เธอจะถูกสั่งเก็บแต่ก็รับงานมาอย่างเต็มใจ แต่ที่องค์การคิดไม่ถึงคือ ซินหยานเลือกที่จะจบชีวิตลงพร้อมกับภารกิจสุดท้ายที่สูญหายไปพร้อมกับเธอด้วย ซินหยานเมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้งก็พบว่าเธออยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสองหนาว จางซินหยาน ชื่อนี้ช่างคุ้นหูนัก และยิ่งคุ้นมากขึ้นเมื่อชื่อของบิดามารดาของซินหยานก็คือนิยายเรื่องหนึ่งที่เธอได้เคยอ่านเมื่ออยู่ภพที่แล้ว หลังจากที่จางซินหยานอายุได้สิบหกหนาว นางตกหลุมรักท่านแม่ทัพจ้าว ที่ได้รับบาดเจ็บและจางซินหยานเป็นผู้ช่วยไว้ ถ้าหากท่านแม่ทัพจ้าวมิได้มีสตรีที่ตบแต่งไปแล้วเรื่องนี้ก็คงจบอย่างสวยงาม แต่เพราะเขารับจางซินหยานไปเป็นได้เพียงอนุเท่านั้น จางซินหยานก็ยังคิดว่าถึงจะเป็นเพียงอนุนางก็ยังหวังว่าท่านแม่ทัพจะรักนางเช่นกัน แต่เปล่าเลย ในสายตาของท่านแม่ทัพมีเพียงฮูหยินเอกเท่านั้น จนตายจางซินหยานก็ไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากปากของท่านแม่ทัพ ซินหยานเมื่อมาอยู่ในร่างของจางซินหยานแล้วนางจะยอมให้เกิดเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร แต่เหมือนโชคชะตาชอบเล่นตลก เพราะเรื่องที่นางไม่อยากยุ่งเกี่ยวดันเข้าไปยุ่งเต็มๆ

ห้ามหย่า

ห้ามหย่า

Bronson Heiss
5.0

ในวันแต่งงาน เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอทำร้าย และถูกจำคุกเป็นเวลาสามปีด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากคุก น้องสาวผู้ชั่วร้ายได้คุกคามด้วยชีวิตแม่และพยายามให้เธอมอบตัวกับชายชรา อย่างไรก็ตาม เธอได้พบกับเซียวเป่ยหาน ซึ่งเป็นผู้ทรงอิธิพลที่หล่อเหลาและเย็นชาแห่งแห่งสังคมด้านมืด อย่างไม่คาดคิด และชะตากรรมของเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเซียวเป่ยหานจะเย็นชา แต่เขากลับปฏิบัติต่อเสิ่นเยวียนดั่งเป็นสมบัติล้ำค่า นับแต่นั้นมา เธอจัดการคนเสแสร้ง เอาคืนแม่เลี้ยงและไม่ถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป

มาเฟีย​'จ้าว'ชีวิต  [ Mafia’s King ] SET : Romance Of Mafia 2nd

มาเฟีย​'จ้าว'ชีวิต [ Mafia’s King ] SET : Romance Of Mafia 2nd

รุ่งอรุโณทัย
4.4

“สวัสดีครับ” เภสัชกรวัยกลางคนที่ประจำเค้าเตอร์ขายยาทักทายลูกค้าทั้งสอง “ผมต้องการยาคุมกำเนิด” อดัมแจ้งสิ่งที่ต้องการโดยทันที น้ำฟ้าหันไปมองคนข้างกายที่ยังกุมมือเธอด้วยดวงตาที่เบิกกว้างจนดวงตาสีน้ำตาลเข้มแทบจะหลุดออกจากเบ้าตา “ครับ” เภสัชกรขานรับพร้อมกับหันหลังหยิบสิ่งที่ลูกค้าตรงหน้าต้องการ ด้วยแววตาที่เรียบเฉย “คุณครับ...คุณคิดว่าเธอคนนี้ควรใช้เวลากับผมเพียงแค่ยี่สิบเอ็ดหรือแค่ยี่สิบแปดวันเท่านั้นเหรอครับ” คำพูดของอดัมสร้างความฉงนไม่เข้าใจให้กับเภสัชกรตรงหน้าอย่างมาก “เอ่อ...ขอโทษครับ...ผมไม่เข้าใจ” “ก็เธอคนนี้...คนที่ยืนอยู่ข้างๆผม...เธอเข้าใจว่าผมจะให้เธออยู่กับผมเพียงแค่ปริมาณยาคุมกำเนิดที่ผมให้เธอกิน” อดัมพูดต่อโดยที่สายตาของเขายังคงจ้องอยู่ที่เภสัชกรเท่านั้น แต่กลับเป็นเภสัชกรที่ย้ายสายตามามองคนที่ถูกกล่าวถึง และตอนนี้เภสัชกรก็เห็นใบหน้าเธอซับสีเลือดอย่างเห็นได้ชัดมากขึ้นเมื่อได้ยินประโยคคำพูดของคนข้างๆเธอ “เข้าใจแล้วครับ...ทั้งร้านผมมียาตัวนี้อยู่น่าจะหนึ่งลังและในหนึ่งลังนั้นมีอยู่สี่ร้อยกล่องครับ...คุณจะเหมาหมดเลยมั้ยครับ” เภสัชกรวัยกลางคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากกว่าชายตรงหน้าหลายปีนัก SET : Romance Of Mafia เรื่องราวต่อเนื่องกันมา.... ลำดับที่ 1 ; จังหวะรักมาเฟีย [ Mafia’s Rhythms Of Love ] ลำดับที่ 2 ; มาเฟีย​'จ้าว'ชีวิต [ Mafia’s King ] ลำดับที่ 3 ; 'ลูกไม้'มาเฟีย [ Heir Of Mafia ] ลำดับที่ 4 ; นางฟ้ามาเฟีย [ Mafia’s Fairy ] ลำดับที่ 5 ; จอมใจมาเฟีย [ Mafia’s Beloved ]

ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี

ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี

มาชาวีร์
4.4

เมื่อยมทูตหน้าใหม่ดึงวิญญาณมาผิดดวง เพื่อรักษาไว้ซึ่งสมดุลของโลกวิญญาณ หลินลู่ฉีผู้มีปราณมงคลในยุคปัจจุบัน จึงถูกส่งไปยังต่างโลก สวมร่างเด็กน้อยวัยสามขวบ ที่เพิ่งถูกงูกัดตายด้านหลังอารามเต๋า เจ้าอาวาสไม่อาจยอมรับวิญญาณสวมร่างได้ แต่เมื่อขับไล่วิญญาณร้ายออกจากร่างกายไม่ได้ จึงจำเป็นต้องขับไล่คน ออกจากอารามแทน ++++ "อนิจจาวาสนาเด็กน้อยได้ดับสิ้นลงแล้ว จี้คงเตรียมพิธีสวดส่งวิญญาณให้นางเถอะ" นักพรตเฒ่าสั่งการลูกศิษย์ตัวน้อย หันหลังหมายจะเดินกลับไปยังที่พักของตน "ขอรับท่านอาจารย์" จี้คงขานรับคำสั่ง หันไปเตรียมสิ่งของสำหรับทำพิธีสวดส่งวิญญาณผู้ตาย ทว่าผ่านไปเพียงอึดใจเดียว "อ๊ากกก ! มีผี !" เสียงกรีดร้องดังลั่น ร่างเล็ก ๆ ของเขาวิ่งไปหลบอยู่ด้านหลังผู้เป็นอาจารย์ "จี้คงมีอะไร" "นะนางลืมตาขอรับท่านอาจารย์" เด็กน้อยชี้นิ้วสั่น ๆ ไปที่ศพบนพื้น "ว่าอย่างไรนะ" นักพรตเฒ่ารีบตรงไปคุกเข่าอยู่ด้านข้างศพ เห็นเปลือกตาของนางขยับไปมา ก่อนจะปรือลืมขึ้นอย่างลำบากยากเย็น "นี่มัน...เป็นไปไม่ได้" รีบคว้าข้อมือของเด็กน้อยมาจับชีพจรดู ดวงตาของนักพรตเฒ่ามืดมนลงในทันที แตะนิ้วทำนายชะตา นี่มันคือการสลับร่างเปลี่ยนวิญญาณ ดึงตัวลูกศิษย์ถอยหลังไปสามก้าว "ผีร้ายตนไหนกล้ามาสวมร่างคนตาย จงออกไปเสีย !" ผีร้ายที่ว่ากำลังมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า จำได้ว่าเธอกำลังขับรถกลับบ้าน ใช่แล้ว เกิดอุบัติเหตุขึ้น มีรถบรรทุกเสียหลัก พุ่งมาชนรถของเธอ จากนั้นทุกอย่างก็ดับวูบไป ท่าทางเหม่อลอยไร้สติของนางทำนักพรตเฒ่าหวาดระแวงในทันที เตรียมหยิบยันต์ป้องกันภูตผีออกมา ขณะที่เด็กน้อยยกฝ่ามือของตัวเองขึ้นเพ่งมองอย่างประหลาดใจ ดวงตาคู่กลมน้อยกลอกกลิ้งไปมาอย่างสับสน นิ้วมือสั้น ๆ นี่มันอะไร ขยับปลายเท้าเข้าหากัน ขาก็สั้น พลิกฝ่ามือตัวเองไปมา สีหน้าคล้ายคนอยากร้องไห้ นี่มันโลกถล่มใส่หัวของเธอหรืออย่างไรกัน เปรี๊ยะ ! ยันต์ขับไล่ภูตผีถูกปาใส่นางสุดแรง ก่อนที่มันจะปลิวร่อนลงไปกองอยู่บนพื้น ยันต์ไม่เกิดการเผาไหม้ ผีร้ายยังคงอยู่ในร่างกายของเด็กน้อย "เจ้า ๆ ๆ ออกไปจากร่างของนางเดี๋ยวนี้ !" นักพรตเฒ่าชี้นิ้วพร้อมดึงยันต์สายฟ้าฟาดออกมาอีกแผ่น นี่นับเป็นยันต์ที่ทรงพลังที่สุดของเขาแล้ว รีบปาใส่เด็กน้อยสุดแรง เปรี๊ยะ ! ทว่าไร้ผลอยู่ดี... ตาเฒ่านี่เล่นตลกอะไรกัน... [นิยาย3เล่มจบ 252ตอน]

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ