อินทุภาคือคนที่แม่เลือกให้มาเป็นภรรยาในนามของเขา ซึ่งคนที่เขารัก แม่ไม่ปลื้ม ธีรุตม์รักแม่มากและไม่อยากขัดใจ แต่เขาเอาความผิดหวังทั้งหมดโยนไปที่อินทุภา ยั่วรักภรรยาในนาม ไม่รู้ใครจะยั่วใคร ------------ ธีรุตม์เผยยิ้มหยัน ๆ ออกมาจากมุมปาก ดวงตาของเฉยชาไม่ต่างกัน เป็นอาการที่บอกอีกฝ่ายว่า เขาไร้ซึ่งความรักต่อเธอ “คุณรุตคะ ถ้าคุณจะด่าจะว่าอิน เอาไว้พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ” คนตัวโตที่กำลังไม่พอใจใช้มือถึงบานประตูให้ปิดสนิท เขาเดินหน้าเข้าหา และมาหยุดอยู่ที่ปลายเตียง ในหัวใจของอินทุภาร้อนรุ่มเต้นรัว “ฉันบอกเธอกี่ครั้งแล้วว่าอย่าพยายาม ไม่ต้องเสนอหน้ามาทำอะไรให้ฉันทั้งนั้น แค่ฉันยอมแต่งงานกับเธอ ใช่ว่าเธอจะเป็นเมียอย่างที่เธอต้องการนะ เธอไม่ต้องเสนอหน้า ไม่ต้องมาทำหน้าที่ภรรยาอะไรทั้งนั้น เพราะฉันไม่ต้องการ อีกอย่างฉันทนไม่ได้ที่ต้องกล้ำกลืนกินของสวะพวกนั้นลงไปในท้อง เพราะมันเป็นมือของคนชั้นต่ำแบบเธอทำมัน” อินทุภาถึงกับหน้าเสียลงทันที ธีรุตม์ช่างเก่งที่จะใช้คำพูดทำร้ายจิตใจของเธอนัก
ห่าฝนตกลงมาพร้อมความหนาวเหน็บยะเยือกเข้าไปในหัวใจ กระจกใส ๆ บนหน้าต่างมีไอน้ำจับเกาะเป็นฝ้าหนา ความรู้สึกหม่นเศร้าเข้ามาจับจิตใจของอินทุภาอีกหน
สายฝนที่สาดเทลงมาเหมือนหยาดน้ำตาที่เคยหลั่งริน เฉกเช่นดั่งความเจ็บช้ำในใจของเธอ มือน้อย ๆ ของหญิงสาวกวาดลูบไปทั่วเตียงกว้างใหญ่กว่าเจ็ดฟุต มันช่างอ้างว้างและเงียบเหงาในหัวใจเสียนี่กระไร
อินทุภาเจ็บปวดกับความเฉยชาจากธีรุตม์ สามีที่เธอแต่งงานด้วย เธอเป็นคนน่ารังเกียจมากหรืออย่างไร จนธีรุตม์ไม่คิดที่จะแตะต้องเธอซ้ำอีก ไม่ใช่อะไร เธออยากมีตัวตนอยู่ในสายตาของเขาเท่านั้น ใครไม่อยู่ในที่นั่งของเธอตอนนี้ ก็คงจะไม่เข้าใจหัวอกของหญิงสาวได้
ธีรุตม์ทำเหมือนไม่มีความต้องการ และขยะแขยงเธอ เขาไม่เคยคิดจะมาเฉียดใกล้อินทุภา หรือต้องการตัวเธออีกเลย
เขาทำตัวเป็นแค่เพียงสามีในนามที่จดทะเบียนสมรสกับเธออย่างถูกต้องตามกฎหมายก็เท่านั้น และยังได้จัดการตบแต่งจัดงานแต่งงานเสียใหญ่โต
ใครไม่มาอยู่ ณ จุดนี้จะไม่เข้าใจเลย แล้วถ้าเขาเกลียดเธอ ธีรุตม์จะตอบตกลงมาแต่งงานกับเธอทำไม คนเกลียดชังกันก็ควรจะอยู่ห่างไกลกันสิ หญิงสาวได้แต่ทดท้อในหัวใจ
อินทุภาได้คำตอบ เธอคือผลผลิตจากความชิงชัง
มารดาของเขาไม่ได้ต้องการให้ธีรุตม์แต่งกับผู้หญิงที่ท่านไม่ยอมรับ มายาวี ผู้หญิงทะเยอทะยาน และอยากจะเกาะลูกชายของท่านเท่านั้น
ส่วนอินทุภา เธอเป็นเพียงลูกสาวบริษัทยาเล็ก ๆ และไม่ได้เป็นเมียเดิมของบิดาด้วยซ้ำ คุณนิราชผู้เป็นบิดาได้เป็นหนี้คุณหญิงทับทิมจำนวนไม่น้อย
คุณหญิงทับทิมจึงตัดสินใจเอ่ยปากขออินทุภาให้มาแต่งงานกับลูกชายของท่านเพื่อชดใช้หนี้สินที่มีอยู่ หนี้ก้อนนั้นถือว่าเป็นสินสอด โดยที่คุณพ่อของเธอไม่ต้องชดใช้หนี้ก้อนนี้ให้กับคุณหญิงอีก เธอเองก็ไม่คาดคิดว่าพ่อจะตอบตกลง ทั้งที่เธอก็ได้ปฏิเสธไปแล้วว่า เธอไม่อยากแต่งงานกับเขา
ทั้งพ่อนิราชและคุณรักษณีแม่เลี้ยงของเธอ ต่างก็ยืนกระต่ายขาเดียวว่า นี่เป็นการตอบแทนบุญคุณ เพราะพ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่อินทุภาอายุห้าขวบ
แต่ในตอนที่แม่อรุณีของเธอป่วยหนัก พ่อนิราชกับแม่เลี้ยงก็ออกค่ารักษาให้ทั้งหมด ซึ่งนับเป็นบุญคุณใหญ่หลวง เธอรู้ว่าการรักษาแม่หมดเงินไปเยอะมากพอสมควร แต่ก็ไม่สามารถยื้อชีวิตของแม่เอาไว้ได้
ข้อกล่าวอ้างนี้ทำให้อินทุภาปฏิเสธไม่ได้ นอกจากต้องกลายมาเป็นตัวกลางคั่นความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูกชายที่บาดหมางลึก แล้วอินทุภายังมีค่าเป็นเพียงแค่ตัวกลางเพื่อสะสางหนี้สินก็เท่านั้น
แสงจากไฟหน้ารถสาดเข้ามาผ่านสายฝนที่เริ่มซาเม็ดแล้วกระทบกับกระจกห้อง
หกเดือนที่ผ่านมา อินทุภาได้ยินเสียงรถคันนี้ทุกวัน ธีรุตม์เขากลับมาแล้ว หัวใจของอินทุภาเต้นแรง เธออยากจะทำหน้าที่ของภรรยานะ แต่ในเมื่อเขาไม่ต้องการ หญิงสาวก็แค่อยู่ห่าง ๆ ห่างเท่าที่จะทำได้ ยิ่งไม่ต้องให้เขาเห็นหน้าก็คือดีที่สุด
ด้านล่าง วิภาคนรับใช้ของคุณหญิงวิ่งเปิดประตูออกไปต้อนรับธีรุตม์ หลังจากที่เฝ้ารอการกลับมาของธีรุตม์จนกระทั่งล่วงเลยเข้าเที่ยงคืนกว่า ๆ
“วิเป็นห่วงอยู่เลยค่ะ ฝนฟ้าก็ตกหนักเสียจนไม่ลืมหูลืมตา” วิภาก้มลงไปถอดรองเท้าให้กับธีรุตม์
ใบหน้าชายหนุ่มดูมีความสุขอิ่มเอม เขายิ้มแย้มให้กับวิภา นานครั้งจะได้เห็นเจ้านายอารมณ์ดี หลังจากที่แต่งงานออกเรือนไปแล้ว เขาก็แทบจะไม่ยิ้ม
“ทำไมไม่นอนอีกล่ะ จะอยู่รอทำไม”
“ต้องรอสิคะ เป็นหน้าที่ของวิค่ะ แต่เอ๊ะ! ทำไมวันนี้กลับช้าจังคะคุณรุต งานยุ่งมากหรือคะ”
“ยุ่งไม่ยุ่ง ก็ไม่ควรมานั่งรอ แล้วใครบอกให้มานั่งรอ ผมเคยสั่งหรืออย่างไร” เขาพูดเย้าทีเล่นทีจริง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปบนห้องนอนชั้นสอง
‘ผู้หญิงคนนั้นน่าจะมาทำหน้าที่นี้มากกว่า’ ธีรุตม์คิด
“เปล่าค่ะ เพียงแต่วิแค่จะบอกว่า วันนี้มีกับข้าวอร่อย ๆ ที่คุณรุตชอบค่ะ” คนที่ช่างเอาใจพูดให้ฟัง
“คุณแม่ลงครัวเองสินะ” ธีรุตม์นึกถึงมารดา
ท่านชอบทำอาหาร จนบางทีเขาต้องแขวนท้องกลับมากินข้าวที่บ้าน แม่ก็คือแม่ แม่เคยทำแบบไหนก็จะทำแบบนั้นตลอด นี่คือสาเหตุที่เขาไม่อยากทำให้แม่เสียใจ
“ใช่ค่ะ คุณหญิงท่านลงครัวเองเลยค่ะ มีปูผัดผงกะหรี่ที่คุณรุตชอบด้วยนะคะ”
“เวลานี้อะนะ มันกี่โมงกี่ยามแล้ว คงจะเย็นชืดหมดแล้วมั้ง” เขาชี้ให้วิภาดูที่นาฬิกา นางทำสีหน้าผิดหวัง
“ก็นั่นนะสิ วิก็ไม่คิดว่าคุณรุตจะกลับมาเสียดึกนี่คะ เอาไว้กินพรุ่งนี้ก็แล้วกัน” วิภาตั้งใจจะเข้าไปเก็บตามที่บอก
ธีรุตม์นั้น… ก่อนหน้านี้ เขาก็มีนัดกับมายาวีเพื่อกินข้าว แต่เพราะงานรัดตัว เขาจึงได้ปฏิเสธไป
อีกทั้งเขาเพิ่งเซ็นสัญญากับบริษัทยักษ์ใหญ่ของฮ่องกง ซึ่งถือเป็นผลงานชิ้นใหญ่ที่อดทนเฝ้ารอมานานหลายปี หลังเซ็นสัญญา ก็มีปาร์ตี้ฉลองความสำเร็จจนคู่ค้าธุรกิจเมาปลิ้น เขาถึงได้กลับมาบ้าน
“เดี๋ยววิ กินก็ดีนะ เพราะยังไม่ได้กินอะไรมาเหมือนกัน ยกขึ้นโต๊ะเลย ผมจะไปนั่งรอ” ของโปรดแค่ได้ยินชื่อน้ำลายก็สอแล้ว อีกอย่างเขาไม่อยากทำร้ายน้ำใจคนรอ
“ได้ค่ะ คุณรุตรอวิแค่ห้านาทีนะคะ” สีหน้าตื่นเต้นและดีใจ คนเป็นเจ้านายถึงกับยิ้มตาม ธีรุตม์เดินไปนั่งรอยังโต๊ะอาหาร
ไม่นานนักสำรับกับข้าวก็ถูกอุ่นเสร็จสรรพ พร้อมเสิร์ฟให้คนที่นั่งรออยู่แล้ว วิภารู้ใจคุณชายใหญ่ของบ้านเป็นอย่างดี เพราะเป็นคนดูแลมาตั้งแต่เขาเล็ก ๆ เรียกว่าเลี้ยงมากับมือ ไม่เรียกแม่นมก็เสมือนแม่นม
ธีรุตม์ตั้งหน้าตั้งตากิน จนข้าวที่วิภาตักมาให้หมดจาน
“อร่อยที่สุด ฝีมือคุณแม่ไม่มีตกเลยจริง ๆ วิช่วยเติมข้าวให้ผมอีกทัพพีนะ” ปรกติถ้าดึกแบบนี้ธีรุตม์จะไม่กินเยอะ แต่วันนี้คงจะอร่อยจริง ๆ
วิภาแสดงสีหน้าดีใจอีกที “เห็นคุณรุตชอบแบบนี้ วันหน้าจะบอกคุณอิน…” วิภาสะดุ้งเพราะดีใจมากจนเผลอเอ่ยบอกความจริงไป แต่ก็หยุดพูดทันทีก่อนข้อความอื่น ๆ จะหลุดออกมาอีก วิภารีบยกมือขึ้นปิดปาก
“อะไรนะ!” แค่ได้ยินชื่อคนที่ไม่ต้องการจะได้ยิน อารมณ์ก็ขุ่นเคืองขึ้นทันตาเห็น
วิภาผงะตกใจ งานเข้าเสียแล้ว
บทที่ 1 ยั่วให้ร้าย
21/06/2024
บทที่ 2 เธอมันแค่ผู้หญิงที่ฉันไม่ได้รัก
21/06/2024
บทที่ 3 ปักหลัก
21/06/2024
บทที่ 4 เจ็บที่ใจ
21/06/2024
บทที่ 5 จนอยากหลีกหนี
21/06/2024
บทที่ 6 ไม่รู้ใจตัวเอง
21/06/2024
บทที่ 7 ยั่วให้ผิดใจ
21/06/2024
บทที่ 8 เรื่องที่น่าเกลียด
21/06/2024
บทที่ 9 ความหลงใหล
21/06/2024
บทที่ 10 หาเรื่อง
21/06/2024
บทที่ 11 ยั่วให้คิด
21/06/2024
บทที่ 12 ชอกช้ำ
21/06/2024
บทที่ 13 อึดอัด
21/06/2024
บทที่ 14 อย่าโกหกตัวเอง
21/06/2024
บทที่ 15 รักล้นใจ
21/06/2024
บทที่ 16 ร่องรอย
21/06/2024
บทที่ 17 เมื่อใจเกินทน
21/06/2024
บทที่ 18 หยุดเสียที
21/06/2024
บทที่ 19 หึงใช่ไหม
21/06/2024
บทที่ 20 อย่าให้หมดใจ
21/06/2024
บทที่ 21 เสียน้ำตา
21/06/2024
บทที่ 22 หัวใจแพ้พ่าย
21/06/2024
บทที่ 23 คงต้องพยายาม
21/06/2024
บทที่ 24 ความผิดหวัง
21/06/2024
บทที่ 25 หยุดดีไหม
21/06/2024
บทที่ 26 ไม่เข้าใจตัวเอง
21/06/2024
บทที่ 27 ไม่ไหว ไม่ฝืน
21/06/2024
บทที่ 28 เขาเห็นแก่ตัว
21/06/2024
บทที่ 29 เริ่มตาสว่าง
21/06/2024
บทที่ 30 เหนื่อยหัวใจ
21/06/2024
บทที่ 31 หย่ากันเถอะ
21/06/2024
บทที่ 32 ฟังเสียงหัวใจกันบ้าง
21/06/2024
บทที่ 33 ยอมจำนน
21/06/2024
บทที่ 34 พ่ายก็ต้องยอม
21/06/2024
บทที่ 35 อลหม่านจริง ๆ
21/06/2024
บทที่ 36 ไอ้คนชั่ว
21/06/2024
บทที่ 37 คนมาที่หลัง
21/06/2024
บทที่ 38 สวมบทผู้ร้าย
21/06/2024
บทที่ 39 เป็นเรื่อง
21/06/2024
บทที่ 40 ขอคืนดี
21/06/2024
หนังสืออื่นๆ ของ คุณธิดา
ข้อมูลเพิ่มเติม