ฝากเมียไว้กับเพื่อน

ฝากเมียไว้กับเพื่อน

Thararintr

5.0
ความคิดเห็น
7.6K
ชม
14
บท

ไม่ชอบที่ ที่เพื่อนพี่ทำให้เลย…

บทที่ 1 เมา

"อืออ พอแล้วนะคะหนูง่วง"เสียงแหบพร่าของหญิงสาวร่างเล็กที่นอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มเอ่ยบอกคนตัวใหญ่ที่กำลังขยับมือคืบคลานไปตามเรือนร่างของเธอ

"คืนก่อนทำไรไม่ได้นอนเหรอครับ"

"ทำรายงานส่งอาจารย์ค่ะ"ตอบเสียงงัวเงีย เปลือกตาปิดสนิท"ห้ามรังแกตอนหนูหลับนะคะ หนูง่วงมาก"เอ่ยบอกก่อนจะกระชับผ้าห่มให้แน่นกว่าเดิม

"โอเค พี่ไม่กวนแล้วครับหนูหลับเลย"

"แล้วไม่มานอนกับหนูเหรอคะ"

"เดี๋ยวเพื่อนพี่มานั่งดื่มที่นี่ พี่นั่งอยู่กับเพื่อนข้างล่างนะครับ"

"ห้ามหนีไปไหนนะคะ"

"ครับผม"พูดจบก็โน้มตัวลงไปหอมแก้มนุ่ม"หนูใส่เสื้อผ้าไหมเดี๋ยวพี่ใส่ให้"เพราะเพิ่งเสร็จกิจบนเตียงไปและเธอก็ไม่ได้ลุกออกจากที่นอนขอเขาหลับก่อนนี่แหละ

"ใส่กางเกงในตัวเดียว"

ชายหนุ่มไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบกางเกงชั้นในสีเนื้อออกมาพร้อมกับหยิบทิชชูเปียกติดมือมาด้วย

ดึงผ้าห่มจากช่วงขาขึ้นไปกองไว้ที่เอว จับเรียวขาขาวแหกออกแล้วใช้ทิชชู่เปียกทำความสะอาดจุดนั้นให้แฟนสาวแม้ก่อนหน้านี้จะใช้ทิชชู่ธรรมดาเช็ดไปแล้วแต่เพราะเธอไม่ยอมลุกไปล้างจึงคิดว่าน่าจะเหนียวกว่าจะตื่น

"เรียบร้อย ตื่นแล้วไปอาบน้ำก่อนนะครับ"

"ค่ะ..."ตอบเสียงแผ่วเบาลงเรื่อยๆ ดินแดนจึงดึงผ้าห่มลงมาคลุมให้ ปรับแอร์แล้วก็้เดินออกจากห้องลงไปยังชั้นล่างของบ้าน

บ้านของเขามีสมาชิกทั้งหมดเพียงสี่คน เขาเจ้าของบ้าน ขนมแฟนสาว คู่สามีภรรยาแม่บ้านคนสวนที่คอยดูแลความสะอาดของบ้านเพียงแค่นั้น

"แหมะ ลงมาเหมือนรู้ว่าพวกกูมา"ทันทีที่เดินลงมาข้างล่างก็พบกับกลุ่มหนู่มๆ สองสามคนที่เดินเข้ามาพอดี เขาไหวไหล่ให้แล้วเดินเข้าไปในครัวเพื่อเตรียมแก้วกับถังน้ำแข็ง

"มีกับแกล้มปะ"เอ่ยถามเพื่อนๆ เคนชี้ไปยังถุงกับแกล้มอย่างแคปหมู ลาบ น้ำตก เขาพยักหน้ารับแล้วเดินกลับเข้าไปในครัวเพื่อหยิบจานชามและช้อน

"เมียมึงอ่ะ"

"หลับ"

"ทุ่มกว่าๆ เนี่ยนะ"

"หนักไปหน่อย เพลียมั้ง"ตอบแล้วนั่งลงบนพื้นที่นั่งกันล้อมเป็นวง เทกับแกล้มใส่จานเหลือเพียงบะหมี่เกี๊ยวที่ไม่ได้แกะเพราะเก็บไว้ให้แฟนสาวที่ตื่นมาก็น่าจะหิวเลยสั่งให้เพื่อนซื้อมาให้

"ตั้งแต่เย็นเลยเหรอ?"ภูผาเลิกคิ่วถามซึ่งดินแดนก็พยักหน้ารับ ตวัดสายตามองไปทางพายุที่นั่งอยู่บนโซฟาจนคนถูกมองต้องเดินมานั่งร่วมวงด้วย

"ตั้งแต่บ่าย"แล้วจึงตอบภูผาไป เพื่อนๆ ที่ได้ยินก็ได้แต่มองหน้ากันลอบกลืนน้ำลายลงคอ ดินแดนเป็นผู้ชายที่มีเซ็กซ์จัดเรื่องนี้ทุกคนในกลุ่มรู้ดี

"หอยน้องช้ำไปหมดแล้วมั้ง ห้าปีนี่มีแบบที่เอาเป็นเวลามั้ยวะ"

"ปกติก็เอาเป็นเวลานะ"

"ตอแหลครับเพื่อน"

"เวลาที่กูอยาก ยังพูดไม่จบครับ"มีเมียไม่เอาเมียมันก็แปลกมั้ย ทำงานส่งเสียให้เรียนขอแค่นอนให้เอาแค่นี้เป็นค่าตอบแทนก็ยังดีนี่นา

"กูล่ะสงสารเมียมึง"พายุว่าพลางส่ายหัวให้ ยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดกดื่ม

"สงสารหรืออยากแดกเมียกู"

"หึ!"

"พวกมึงนี่เจอกันจ้องจะกัดกันทุกที"เคนส่ายหัวเบาๆ ยกแก้วเหล้าที่ดินแดนชงให้กระดกดื่ม ตักกับแกล้มทานไปพร้อมหาเรื่องคุยกันไปเรื่อยๆ จากเวลาทุ่มครึ่งก็หมุนไปจนสามทุ่มกว่าๆ

"เมามั้ย?"พายุถามสองหนุ่มเพื่อนรักอย่างภูผากับเคนที่นั่งกอดคอกันอยู่ ที่จริงไม่ต้องถามก็เดาได้ว่าเมาไม่เมา หากไม่เมาก็ไม่มีทางที่สองคนนั้นจะมานั่งกอดคอกันแบบนี้หรอก

"มึนๆ ยังไม่มาวว้อยยย~"

"ไม่เมาก็ไม่เมาครับเพื่อน"

"ถ้าไม่ไหวก็ไปนอนห้องนู้นนะ ห้องประจำพวกมึงอ่ะ"ดินแดนชี้นิ้วไปทางห้องนอนชั้นล่างที่มีไว้ให้เพื่อนขี้เมาโดยเฉพาะ จะพยุงขึ้นชั้นบนก็ขี้เกียจจะให้พวกมันเดินเองก็กลัวจะตกบันไดตายก่อนเลยยกห้องด้านล่างให้พวกมัน มีเตียงที่นอนหมอนผ้าห่มครบครัน

"มึงล่ะเมามั้ย"หันไปถามพายุต่อ

"ไม่ มึนๆ เหมือนกัน"

"ค้างนี่?"

"ห้องมึงได้มั้ย?"คำถามของพายุทำให้ดินแดนกระตุกยิ้มมุมปาก เขาไม่ได้ตอบรับแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ หยัดกายลุกขึ้นเก็บจานกับแกล้มกับขวดและแก้วเหล้าไปไว้ในครัว จากนั้นก็เดินไปปิดประตูบ้าน

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Thararintr

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

สนพ. อิ่มรัก
5.0

ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------

จองจำรักร้าย

จองจำรักร้าย

l3oonm@
5.0

จินเยว่ ตำรวจสาว เธอได้รับภารกิจให้เข้าจับกุมพ่อค้ายาเสพติดรายใหญ่ ที่สายข่าวได้แจ้งเข้ามาวันนี้จะมีการเจรจาซื้อขายครั้งใหญ่เกิดขึ้น ผู้บังคับบัญชาให้จินเยว่ที่ตอนนี้เป็นถึงหัวหน้าสายสืบ พาลูกน้องไปสำรวจพื้นที่ก่อน อย่าเพิ่งเข้าปะทะเพราะเขาจะส่งกองกำลังเข้าไปช่วยเหลือ แต่ลูกน้องของจินเยว่เห็นโอกาสที่จะเข้าจับกุมได้แล้ว เลยไม่รอกองกำลังพิเศษที่กำลังเดินทางมาช่วยเหลือ ตอนแรกคิดว่าพ่อค้ายาเสพติดจะพาคนมาฝ่ายละไม่เกินยี่สิบคน แต่กลายเป็นว่าเธอโดนซ้อนแผนเสียแล้ว จะถอยก็ไม่ทัน จินเยว่เข้าช่วยลูกน้องจนเธอได้รับบาดเจ็บสาหัส ระหว่างความเป็นกับความตาย สติของเธอเริ่มพร่ามัว เสียงเรียกที่ได้ยินแยกไม่ออกว่าเป็นใครเรียก แต่เธอจำได้ว่ากองกำลังพิเศษมาช่วยไม่ทัน ตอนที่เธอถูกยิงไม่ใช่ว่าจะโดนแค่นัดเดียวทางรอดย่อมไม่มี แต่ตอนนี้ใครกันที่เรียกเธอ หากเป็นหมอก็รักษาเลย ฉันขอนอนต่อก่อน แต่หากเป็นยมทูตรอสักครู่ฉันไม่ได้นอนเต็มตาเช่นนี้มาหลายคืนแล้ว "จินเยว่ ลูกรัก ตื่นเถิดลูก" "จินเยว่ อย่าเงียบเช่นนี้ เจ้าอย่าทำให้แม่กลัว"

ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี

ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี

มาชาวีร์
4.4

เมื่อยมทูตหน้าใหม่ดึงวิญญาณมาผิดดวง เพื่อรักษาไว้ซึ่งสมดุลของโลกวิญญาณ หลินลู่ฉีผู้มีปราณมงคลในยุคปัจจุบัน จึงถูกส่งไปยังต่างโลก สวมร่างเด็กน้อยวัยสามขวบ ที่เพิ่งถูกงูกัดตายด้านหลังอารามเต๋า เจ้าอาวาสไม่อาจยอมรับวิญญาณสวมร่างได้ แต่เมื่อขับไล่วิญญาณร้ายออกจากร่างกายไม่ได้ จึงจำเป็นต้องขับไล่คน ออกจากอารามแทน ++++ "อนิจจาวาสนาเด็กน้อยได้ดับสิ้นลงแล้ว จี้คงเตรียมพิธีสวดส่งวิญญาณให้นางเถอะ" นักพรตเฒ่าสั่งการลูกศิษย์ตัวน้อย หันหลังหมายจะเดินกลับไปยังที่พักของตน "ขอรับท่านอาจารย์" จี้คงขานรับคำสั่ง หันไปเตรียมสิ่งของสำหรับทำพิธีสวดส่งวิญญาณผู้ตาย ทว่าผ่านไปเพียงอึดใจเดียว "อ๊ากกก ! มีผี !" เสียงกรีดร้องดังลั่น ร่างเล็ก ๆ ของเขาวิ่งไปหลบอยู่ด้านหลังผู้เป็นอาจารย์ "จี้คงมีอะไร" "นะนางลืมตาขอรับท่านอาจารย์" เด็กน้อยชี้นิ้วสั่น ๆ ไปที่ศพบนพื้น "ว่าอย่างไรนะ" นักพรตเฒ่ารีบตรงไปคุกเข่าอยู่ด้านข้างศพ เห็นเปลือกตาของนางขยับไปมา ก่อนจะปรือลืมขึ้นอย่างลำบากยากเย็น "นี่มัน...เป็นไปไม่ได้" รีบคว้าข้อมือของเด็กน้อยมาจับชีพจรดู ดวงตาของนักพรตเฒ่ามืดมนลงในทันที แตะนิ้วทำนายชะตา นี่มันคือการสลับร่างเปลี่ยนวิญญาณ ดึงตัวลูกศิษย์ถอยหลังไปสามก้าว "ผีร้ายตนไหนกล้ามาสวมร่างคนตาย จงออกไปเสีย !" ผีร้ายที่ว่ากำลังมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า จำได้ว่าเธอกำลังขับรถกลับบ้าน ใช่แล้ว เกิดอุบัติเหตุขึ้น มีรถบรรทุกเสียหลัก พุ่งมาชนรถของเธอ จากนั้นทุกอย่างก็ดับวูบไป ท่าทางเหม่อลอยไร้สติของนางทำนักพรตเฒ่าหวาดระแวงในทันที เตรียมหยิบยันต์ป้องกันภูตผีออกมา ขณะที่เด็กน้อยยกฝ่ามือของตัวเองขึ้นเพ่งมองอย่างประหลาดใจ ดวงตาคู่กลมน้อยกลอกกลิ้งไปมาอย่างสับสน นิ้วมือสั้น ๆ นี่มันอะไร ขยับปลายเท้าเข้าหากัน ขาก็สั้น พลิกฝ่ามือตัวเองไปมา สีหน้าคล้ายคนอยากร้องไห้ นี่มันโลกถล่มใส่หัวของเธอหรืออย่างไรกัน เปรี๊ยะ ! ยันต์ขับไล่ภูตผีถูกปาใส่นางสุดแรง ก่อนที่มันจะปลิวร่อนลงไปกองอยู่บนพื้น ยันต์ไม่เกิดการเผาไหม้ ผีร้ายยังคงอยู่ในร่างกายของเด็กน้อย "เจ้า ๆ ๆ ออกไปจากร่างของนางเดี๋ยวนี้ !" นักพรตเฒ่าชี้นิ้วพร้อมดึงยันต์สายฟ้าฟาดออกมาอีกแผ่น นี่นับเป็นยันต์ที่ทรงพลังที่สุดของเขาแล้ว รีบปาใส่เด็กน้อยสุดแรง เปรี๊ยะ ! ทว่าไร้ผลอยู่ดี... ตาเฒ่านี่เล่นตลกอะไรกัน... [นิยาย3เล่มจบ 252ตอน]

คุณสามีเป็นผู้พิการ

คุณสามีเป็นผู้พิการ

Devocean
4.9

"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"

รอยรักรอยร้าว

รอยรักรอยร้าว

Del Goodman
5.0

เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ