นานิคือนางเอกที่ถูกเก็บมาเลี้ยงในครอบครัวร่ำรวย เธอมีพ่อเลี้ยงที่หล่อเหลาและใจดี วันนึงเธอบังเอิญไปเห็นคุณแม่แอบมีอะไรกับอาและลุงจนเกิดใจแตก ต่อมาไม่นานเธอเองก็ตกเป็นนางบำเรอให้กับพ่อเลี้ยง อา และลุงเช่นเดียวกับคุณแม่
ทำหน้าที่คนดีแทนแม่
ตอน เห็นแม่กับคุณลุง
นานิเป็นสาวมหาลัยปีสองที่ยังไม่เคยไม่แฟนเพราะว่าคุณพ่อกับคุณแม่หวงเธอมาก ถึงจะเป็นพ่อแม่บุญธรรมที่รับมาอุปการะเลี้ยงดูแต่นานิก็รักพ่อพอสกับแม่เมย์มาก ตั้งแต่จำความได้ก็มีทั้งสองดูแลเธอมาตั้งแต่สามขวบ โดยรับมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
บ้านของพ่อพอสรวยมาก เป็นตระกูลใหญ่ที่อยู่รวมกันในคฤหาสน์ มีคุณลุงกับคุณอาอยู่ด้วย ทั้งคู่ยังโสดและไม่เคยแต่งงานแม้จะมีอายุใกล้วัยกลางคน นั่นก็เพราะลุงอาร์มติดเหล้า ส่วนอาเยี่ยมติดการพนัน คงไม่มีผู้หญิงตระกูลผู้ดีคนไหนปลาบปลื้มนั่นเอง
กระนั้นผู้ใหญ่ทุกคนในบ้านก็เก่งเรื่องการทำงาน คุณพ่อพอสเป็นเจ้าของโรงงานทอผ้าที่ได้รับสืบทอดมาจากคุณหญิงรัศมี ลุงอาร์มทำงานเป็นเจเนอร์รัล เมเนเจอร์ คอยดูแลรวมๆ อาเยี่ยมเป็นผู้จัดการฝ่ายขายและการตลาด แม่เมย์ทำงานฝ่ายบัญชี เมื่อทุกคนร่วมมือกันบริหารโรงงานทอผ้าจึงผ่านพ้นทุกวิกฤติทางเศรษฐกิจมาจวบจนวันนี้
ถึงจะไม่มีแฟนแต่นานิก็มีเพื่อนมากเพราะว่าเธอคุยเก่งแถมยังเรียนเก่ง เรียกว่าเป็นที่ปรึกษาให้เพื่อนได้ทั้งชายและหญิง
วันนี้ที่มหาลัยอาจารย์ยกคลาสเรียน สาวสวยวัยยี่สิบจึงกลับบ้านมาเร็วกว่าปกติ เธอนั่งรถตู้สีขาวที่มีลุงคนขับแก่ๆชื่อลุงชัย เขาเป็นคนขับรถประจำตระกูลที่เคยขับรถให้คุณหญิงยายมาก่อน ตอนนี้เขามาขับรถคอยรับส่งนานิไปทุกที่ ทั้งมหาลัย ห้างสรรพสินค้า และที่เที่ยวต่างๆ
เอี๊ยด! รถตู้สีขาวจอดหน้าลานน้ำพุหน้าคฤหาสน์ใหญ่ ประตูบานเลื่อนไฟฟ้าเปิดออกช้าๆขณะที่นิสิตสาวผมยาวหันมองออกมาและยิ้มกว้าง
"ขอบคุณค่ะลุงชัย" คนสวยยกมือไหว้คนขับรถแล้ววิ่งลงมาจุ่มมือเล่นสระปลา ร้องเพลงขณะกระโดดเขย่งขาหันข้างบนลานหญ้าเรียบเตียน
"เอ๊ะ! ทำไมรถคุณแม่จอดในบ้านล่ะ กลับมาแล้วเหรอ"
สาวน้อยยืนจ้างรถเก๋งหรูสีแดง พอชะเง้อมองห้องโถงกว้างขวางก็เจอกับแม่เมย์นั่งอยู่บนโซฟารับแขก หล่อนสวมชุดทำงานสีขาวกับกระโปรงแดงและหันหลังมาทางลูกสาว
ฮิ! นานิยิ้มแล้วกะจะเดินย่องเข้ามาข้างหลังคุณแม่เพื่อสะกิตหล่อนให้ตกใจ รองเท้านักศึกษาถอดทิ้งไว้หน้าบ้านขณะที่ร่ายกายเพรียวสวยแบบสาวขายาวเดินย่องเข้ามาทางหลังโซฟารับแขกในระยะสิบเมตร
จู่ๆดวงตากลมแป๋วก็เบิกกว้างเมื่อเห็นคุณลุงยืนขึ้นมาจากหน้าขาคุณแม่ อุ๊บ! นานิรีบลงมาคุกเข่าหลบอยู่ข้างหลังเปียโนและชะโงกหน้าเรียวขาวมองภาพบาดตาตรงหน้า
เธอเห็นเต็มตาว่าปากลุงอาร์มเลอะน้ำอะไรมันๆ จมูกโด่งก็แดงช้ำ ถึงจะไม่เห็นข้างหน้าคุณแม่แต่จากการลุกยืนของลุงทำให้เด็กสาวจินตนาการออกว่าก่อนหน้านั้นเขาคุกเข่าเอาหน้ามุดหว่างขาคุณแม่แน่ๆ
"รีบๆทำสิคะ" เสียงแม่เอ่ยขณะเงยหน้ามองลุงที่สวมชุดสูทสีเทา
"แปบนึงซิจ๊ะ" ลุงอาร์มเอ่ยแล้วหันหลังไปหยิบขวดวิสกี้น้ำสีทองยกกระดก เขาอมเหล้านอกไว้ในปากแล้วก้มลงมาประกบจูบกับคุณแม่
จุ๊บ! ๆ อึก! อาาา! คุณแม่เงยหน้าทาบสองมือกับแก้มลุงแล้วจูบตอบ แถมยังดูดปากแย่งกินเหล้าในปากลุงอย่างเร่าร้อน
ทั้งสองจูบกันอยู่นานสองนานก่อนคุณแม่จะดันอกลุงอาร์มให้ยืนตรง หล่อนถอดเข็มขัดลุงแล้วดึงกางเกงขายาวสีเทาลงถึงหัวเข่า ภาพตรงหน้าแม่ต่อจากนั้นนานิมองไม่เห็นแล้วเพราะหลังหล่อนบังอยู่
ตุบ! ๆ ๆ เด็กสาวคลานจากหลังเปียโนไปถึงบันไดขึ้นชั้นสอง ก้าวขึ้นมาห้าขั้นแล้วมองคุณแม่จากมด้านข้างมุมสูง
อึก! เธอกลืนน้ำลายเหนียวลงคอและใจเต้นดัง ตูม! ๆ เห็นคุณแม่กำโคนแท่งเอ็นลำใหญ่ของลุงจนมือสั่น แถมยังแลบลิ้นเลียส่วนหัวที่บานใหญ่ รูปร่างของมันราวกับดอกเห็ดสีแดง
แผล็บ! ๆ แม่เลียกินน้ำใสที่ไหลปริออกทางปากลำรูคุณลุงก่อนจะคาบหัวดอกเห็ดแดงดูดจั๊บๆเหมือนจะเค้นคั้นน้ำออกมากินอีก
ตึ่ก! ๆ ๆ สาวมหาลัยใจสั่นแรงจนตาพร่ามัวเหมือนจะเป็นลม แก้มสองข้างก็ชาเหมือนโดนตบ หูอื้ออึงจนไม่ได้ยินว่าคุณลุงกำลังพูดอะไรตอนที่ก้มหน้าและลูบหัวคุณแม่
เมี๊ยว! ๆ จู่ๆแมวสก็อตติชสีเทาที่เลี้ยงไว้ก็ดมกลิ่นเจ้าของและเดินลงมาจากชั้นบน มันร้องเรียกนานิที่กำลังนั่งจับราวบันใดในสภาพตัวสั่น
"ไปก่อน ขึ้นไปก่อนอาเทอร์" นานิโบกมือไล่แมวที่อยู่ขั้นบนสุดของบันได
หม่าววว! แมวอ้วนร้องตอบ ทำเอาคุณแม่กับคุณลุงตกใจและหันมา
อุ๊บ! นานิรีบหมอบนอนคว่ำทอดตัวยาวบนขั้นบันไดบ้านจวนเกือบจะกลิ้งลงมา
"แมวมันเห็นอะไรน่ะ หนูอีกแล้วเหรอ" ลุงอาร์มบ่น
"ป่ะ ไปทำที่อื่นกันเถอะ" คุณแม่ลุกยืนแล้วเดินนำคุณลุงออกจากบ้าน ลุงจอมหื่นก็รีบดึงกางเกงขึ้นมา สวมเข็มขัดแล้ววิ่งตามหลังแม่ไปติดๆ
"เสียเรื่องหมดเลยอาเทอร์" นานิเงยหน้าดุแมวอ้วนก่อนจะอุ้มมันวิ่งขึ้นห้องนอน
หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat
ข้อมูลเพิ่มเติม